***********************
അങ്ങനെ പിന്നെ ഒരു രണ്ടാഴ്ച ഞാൻ എങ്ങോട്ടും പോയില്ല. ഫോൺ റെഡി ആക്കാൻ പറ്റില്ലെന്ന് പറഞ്ഞു.. പക്ഷെ ഉള്ളിലെ ഡാറ്റാ എല്ലാം വേറൊരു ഫോണിലേക്ക് ആക്കാം ന്ന് ആ കടക്കാരൻ ചേട്ടൻ പറഞ്ഞപ്പോ, ജിഷ്ണു വിന് ദേഷ്യം ഇരട്ടിച്ചു, അവനെ പറഞ്ഞു മനസിലാക്കി, സെക്കന്റ്‌ ഹാൻഡ് ഫോൺ ഒരണ്ണം വാങ്ങി.. അതും ജിഷ്ണു ആണ് തന്നത്..
അങ്ങനെ ഒരു വെള്ളിയാഴ്ച ഞാൻ എന്നും അവളെ കാണാറുള്ള അര മതിലിന്റെ ചോട്ടിൽ നിന്നു.. രണ്ടാച്ചക്ക് ശേഷം ഞാൻ വീണ്ടും അവളെ കണ്ടു, കൂടെ ആ കൂട്ടുകാരി ഉണ്ട്, അത് കണ്ട് അല്പം ദേഷ്യം നിക്കും വന്നെങ്കിലും പുറത്തുക്കട്ടിയില്ല.. ആ സുറുമ എഴുതിയ മിഴികളിൽ എന്നും കാണാറുള്ള തളക്കമില്ല, അഴകേത്തും സുറുമയില്ല. ന്നാൽ ന്നേ കണ്ടതും ആ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു, ഒരു പുഞ്ചിരി എവിടെനിന്നോ..അവളെന്നെ മറികടന്നു പോയതും ഞാൻ നോട്ടം വിടാതെ അവളെ തന്നെ നോക്കി, പെട്ടന്ന് അവളൊന്ന് നിന്നു. പിന്നെ കയ്യിലെ ബുക്കിൽ എന്തൊക്കെയോ കാട്ടി, ന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്ന് ഒരു കുറി നിക്ക് തന്നവൾ പെട്ടന്ന് നടന്നു നീങ്ങി.
“”തിങ്കളാഴ്ച എനിക്കൊരുകൂട്ടം പറയാൻ ഉണ്ട്.. വരണം…””
അത്ര മാത്രം അവളാ കുറിപ്പടിയിൽ ഉൾകൊള്ളിച്ചു.
പിന്നീട് ഉള്ള രണ്ട് ദിവസങ്ങൾ എങ്ങനെ കഴിച്ചു കുട്ടീന്ന് നിക്ക് അറിയില്ല.. പുലരാൻ വെമ്പുന്ന സുര്യനെ പോലെ ഞാനും ഈന്നേരങ്ങളിൽ വെമ്പൽ കൊള്ളുകയായിരുന്നു. സൂചിയിൽ കയ്യിട്ട് സമയം നീക്കിയും, വാനിൽ പറന്നു പോകുന്ന മേഘങ്ങളുടെ നിരക്കണക്ക് എടുത്തും ഞാൻ എന്തൊക്കെയോ ഭ്രാന്ത് ചെയ്തുകൊണ്ടിരുന്നു.
അങ്ങനെ കാത്തിരുന്ന ആ തിങ്കളാഴ്ച ദിനം എത്തി.
ന്റെ സ്ഥിര ഇരിപ്പിടമായ ആ അരമതിലിൽ ഞാൻ ഇപ്പ്രാവശ്യം കയറിയിരുന്നു, ന്റെ പ്രിയതമാക്കായി ആ വീഥിയിലേക്ക് നോക്കി കാത്തിരുന്നു.
************************
മറുവശത്തുനിന്ന് ന്തോ ശബ്ദം, ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി, നോക്കിയവേള ഞാൻ ആ മതിലിൽ നിന്നും ചാടിയിറങ്ങി. പെട്ടെന്നുണ്ടായ മുഖത്തെ അമ്പരപ്പ് വിടാതെ
ഇഷ.. ഞാൻ പതിയെ ആ പേര് ഉച്ചരിച്ചു. അവളെന്നെ മുഖമുയർത്തിയൊന്ന് നോക്കി, കൂടെ കൂട്ടുകാരിയില്ല ഒറ്റക്കാണ്, ന്നും കാണാറുള്ള തലേതുണി അവളുടെ സൗന്ദര്യത്തെ ആവരണം ചെയ്തു നിൽക്കുന്നു.
“” ഞാൻ.. ഞങ്കരുതി ഇതുവഴി വരുള്ളുന്നു…!””
അവളെന്നും വരാറുള്ള വഴിയേ വിരൽ ചൂണ്ടി ഞാൻ ഒന്ന് ഇളിച്ചു കാണിച്ചു.
അവളൊന്നും പറഞ്ഞില്ല, പകരം നെഞ്ചോട് ചേർത്തുവെച്ച ബുക്കിൽ നിന്നും ഒരു പേപ്പർ നിക്ക് നേരെ നീട്ടി, ഞാൻ അവളെയൊന്ന് നോക്കി അത് കയ്യിൽ വാങ്ങി
“” എന്തായിത്,,..!”” ഉള്ളിലെ ആകാംഷ പുറത്തേക്ക് കാണിക്കാതെ ഞാൻ അവളോട് സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു. മറുപടി അവൾ കണ്ണുകൊണ്ടാണ് തന്നത്.
മടക്കിയോതുക്കിയ കടലാസ് ഞാൻ സാവധാനം നിവർത്തി, വായിക്കുന്നതിന് മുൻപേ ഒരു വേളകുടി ഞാൻ അവളെ നോക്കി, അവളുടെ മുഖത്ത് നിന്നും വിയർപ്പിന്റെ തുള്ളികൾ പൊടിഞ്ഞു, കണ്ണുകൾ ആ കടലാസ്സിലേക്കും ഇടക്ക് ന്നിലേക്കും നീണ്ടു, ഞാൻ ആ കത്തിലേക്ക് കണ്ണോടിച്ചു.
“” സിദ്ധാർഥ് ന്നല്ലേ പേര്.. “”
ഞാൻ പെട്ടെന്ന് അവളെ കണ്ണുയർത്തി നോക്കി, ഒപ്പം അവളെന്നെയും, തുടരാൻ അവൾ കണ്ണ് കൊണ്ട് കാണിച്ചതും
“” പേരെങ്ങനെ മനസിലായി ന്നല്ലേ ഇപ്പോ ചിന്തിക്കണേ..! ക്കെ നിക്കറിയാം., കുറച്ച് കാലായി ന്റെ പുറകെ നടക്കാന്നും, ഞാവരണടത്തും, പോന്നോടത്തും ക്കെ ന്റെ നിഴലായി കൂടെ ഉണ്ടെന്നും ഒക്കെ…!
അതൊന്നുമല്ല ഞാൻ പറയാൻ വന്നേ.. ഇങ്ങക്ക് അറിയാല്ലോ, ഞനൊരു മുസ്ലിം പെണ്ണാ.. നിക്ക് ന്റെ വീട്ടിൽ ഇതൊന്നും പറയാനുള്ള ധൈര്യോമില്ല, അവരോട്ട് സമ്മതിക്കൊന്നും തോന്നണുമില്ല..! അതോണ്ട് ഇങ്ങള് തന്നെ വന്ന് പറഞ്ഞോണം, സമ്മതിപ്പിച്ചോണം..അതിലൊന്നിലും ഞാൻ ഇടപെടുല, മനസിലാവണുണ്ടോ ഇങ്ങക്ക്…! “”
ഞാൻ ഞെട്ടിയെന്ന പോലെ അവളെ നോക്കി, പെണ്ണ് ചിരിയോടെ നില്കുന്നത് കണ്ടതും പിടിച്ചൊരുമ്മ കൊടുക്കാനാ തോന്നിയെ. , ന്താ ആ സുറുമയിട്ട മിഴിയിലെ നാണം…പെട്ടെന്ന് അവൾ സീരിയസ് ആയി ബാക്കി വയ്ക്കാൻ കണ്ണ് കൊണ്ട് കാണിച്ചു., ഞാൻ തുടർന്ന്
“” പക്ഷെ ഇതിലൊക്കെ പുറമെ അറിയണ്ടൊരു കാര്യമുണ്ട്.. അറിഞ്ഞാൽ ചിലപ്പോ ഇപ്പോ തോന്നണ ഇഷ്ടം പോയിപ്പോയിന്ന് വരും, ന്തായാലും തയാറായിയാണ് ഞാൻ വന്നേ… എനിക്ക് ഇനി ഇത് വലിച്ചു നീട്ടാൻ താല്പര്യമില്ല, ഇതിലൊരു തീരുമാനം അറിയണം നിക്ക്..
എനിക്ക് ജന്മനാ സംസാരശേഷിയില്ല.., ജനിച്ചപ്പോ മുതലേ ഉള്ളതാ., ആരോടും ഒന് മിണ്ടാൻ കഴിയൂല, ക്കെ കേക്കും, പക്ഷെ സംസാരിക്കാൻ ഓകുലെന്നെ..! എന്നോട് വന്ന് മിണ്ടുമ്പോളെല്ലാം ഞാൻ ഒഴിഞ്ഞു മാറിയതും, ശ്രദ്ധിക്കാതെ നടന്നതും ഇഷ്ടം ഇല്ലാത്തോണ്ടല്ല.. ഒരുപാട് ഇഷ്ടയോണ്ടാ..അപ്പൊ അടുപ്പയാ പുറകെ നടപ്പ് ഇങ്ങള് നിർത്തുന്ന് തോന്നി,പക്ഷെ ഇഷ്ടം പറയുണോന്നില്ലായിരുന്നുട്ടോ..! വെറുതെ ന്തിനാ….!!
അതാ അന്ന് ങ്ങടെ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നവർ അങ്ങനെയൊക്കെ ചെയ്തിട്ടും ഞാനൊന്നും ചെയ്യാഞ്ഞേ…ന്തിനാ ഇത് പോലൊരു പൊട്ടിയെ കെട്ടി ഇങ്ങടെ കൂടെ ജീവിതം കളയുന്നെന്ന് തോന്നി.. അതാ… അതാ ഞാൻ.. സോറി… “”
അവളാകത്തു അവസാനിപ്പിച്ചു, നിറഞ്ഞ മിഴികളോടെ അവളെ നോക്കുമ്പോൾ അവളൊരു നനഞ്ഞ ചിരിയെനിക് തന്നു, അതെ നിൽപ്പ്.. അവളെന്താണെന്ന് ന്നേ കണ്ണ് കാണിച്ചതും, ഉള്ളിൽ തോന്നിയ വികാരത്തെ പുറത്തേക്ക് കാട്ടനാണ് എനിക്കപ്പോ തോന്നിയത്, ചേർത്തു പിടിച്ചവളെ…
മറുത്തൊന്ന് പറയാതെ അവൾ ന്നോട് ചേർന്ന് നിന്നു.
************************************
കാലങ്ങൾ അനുദിനം വേഗത്തിൽ ഓടികൊണ്ടിരുന്നു, അതോടൊപ്പം ഞങ്ങളുടെ സ്നേഹവും.. അവളിന്നെന്റെ എല്ലാമാണ്, ജീവിക്കുന്ന നാളുകളിൽ അവളെന്നെ ഒരു കുഞ്ഞിനെന്ന പോലെ നോക്കി, അവളിലൂടെ ഞാനെന്റെ അമ്മയെ കാണുകയായിരുന്നു. ആ സ്നേഹം വീണ്ടും തിരിച്ചറിയുകയായിരുന്നു.
വീട്ടിൽ അച്ഛൻ മാത്രമേ ഉള്ളു… ഒരു ആറ് കൊല്ലമായി അമ്മപ്പോയിട്ട്. എനിക്കെല്ലാം അമ്മയായിരുന്നു, തലക്കൊപ്പം വെയിൽ വീണാലും മൂടിപ്പുതച്ചു ഉറങ്ങിയിരുന്ന ന്നേ തല്ലി ഉണർത്തുന്ന അമ്മയുടെ ദേഷ്യം എനിക്ക് എവിടെയോ നഷ്ടമായി, കഴിക്കാൻ ചെന്നിരുന്നാൽ എല്ലാം മേശയിൽ ഒരുക്കി വെക്കുന്ന അമ്മ ഇന്നെന്റെ ഒപ്പമില്ല, ആഹാരം വാരിതരാൻ ആ കൈകളും,
വിഷമം ഉള്ളിലേക്ക് കേറുമ്പോൾ ആ മടിയിൽ തലചായിച്ചു ആ വയറിലേക്ക് മുഖം ചേർത്തുറങ്ങുമ്പോൾ ഒരു സമാധാനം ആണ്, അമ്മ ഒന്നും പറയില്ല ആന്നേരം, തലയിലെ തലോടൽ അല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമില്ല. അമ്മക്കറിയാം ന്റെ കുട്ടിക്ക് ന്തോ പറ്റിട്ടുണ്ടെന്ന്..
അമ്മയുടെ ശബ്ദമില്ലാത്ത ആ അടുക്കള മാറാല കേറീതുടങ്ങിയിരുന്നു, ഉമ്മറത്തെ തുളസി തറയിൽ വാടി തളർന്ന അറ്റുകൾ., അതിലൊന്ന് എപ്പോളും അമ്മയുടെ മുടിയിൽ കാണും, അവയെ നോക്കിയിരുന്ന ആ ആളുടെ അഭാവം അവയും അറിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകാം.
