അമ്മയും അച്ഛനും എഴുന്നേറ്റ്
പുലർകാല കാഴ്ചകൾ കണ്ടു തുടങ്ങി. അതും എന്റെ ദേവൂട്ടിയുടെ നാട്.
പണ്ട് ഈ നാടിനെ പട്ടിക്കാട് എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഇവളെ അനോഷിച്ചു പോയ എനിക്ക് അന്ന് പറഞ്ഞതിൽ കുറ്റബോധം തോന്നി തുടങ്ങി. അവളുടെ നാട്ടിന് ഇത്രയും ഭംഗി ഉണ്ടോ എന്ന് എനിക്ക് തോന്നി.
ദേവൂട്ടി അവൾ ഒരു ഗെയ്ഡ് ആയി മാറി ഇരിക്കുന്നു ഞങ്ങൾക് എല്ലാം പറഞ്ഞു തരാൻ തുടങ്ങി ഇരിക്കുന്നു.
തിരിഞ്ഞു ഇരുന്നു അമ്മയോട് സംസാരിക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ട് കാരണം അവൾ വണ്ടി നിർത്തിച്ചു അമ്മയുടെ കൂടെ കയറി. അച്ഛനെ അമ്മ മുമ്പിലേക് വീട്ടു.
പിന്നെ അമ്മക്ക് മൊത്തം പറഞ്ഞു കൊടുക്കുവായിരുന്നു അവൾ. അവൾ പഠിച്ച സ്കൂൾ ഒക്കെ കാണിച്ചു തന്നു.
ഒരു ഗവണ്മെന്റ് സ്കൂൾ. അധികം വികസനം ഒന്നും ഇല്ലെങ്കിലും പുതിയ കെട്ടിടാങ്ങൾ പണിയുന്ന തിരക്കിൽ ആണെന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി.
എന്റെ ദേവൂട്ടിയുടെ സ്കൂൾ. അവൾ കളിച്ചു വളർന്ന സ്കൂൾ.
അങ്ങനെ ആ സമയം എത്തി ഇരിക്കുന്നു അവളുടെ നാട്ടിൽ ഞാൻ എത്തി അതും പണ്ട് ഞാൻ അവളെ അനോഷിച്ചു വന്നപ്പോൾ ചായകുടിക്കാൻ ഇറങ്ങിയ ആ ചായക്കടയുടെ ഫ്രണ്ടിൽ തന്നെ ഞാൻ വണ്ടി നിർത്തി.
ഇത്രയും വില കൂടിയ കാർ വന്നു നിന്നത്തോടെ ആ നാല് കവലയിലെ എല്ലാവരുടെയും നോട്ടം വണ്ടിയിലേക് ആയി. അതിന്റെ ഉള്ളിൽ എന്നെയും കണ്ടു. അവരെല്ലാരും കൂടി കെട്ടിച്ച എന്നേ.
“നമുക്ക് ഇവിടെ നിന്ന് ചായ കുടിച്ചിട്ട് ആകാം ബാക്കി.”
എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ അച്ഛനും സമ്മതിച്ചു. അമ്മയും അച്ഛനും ഇറങ്ങി. ഒപ്പം ഞാനും ഇറങ്ങി. കൂടെ അവളും.
അവളെ കണ്ടതോടെ നാട്ടുകാർ ഒക്കെ മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കുന്നത് കണ്ടു.
കൈയിൽ ഒന്നും ഇല്ലാതെ എന്റെ കൂടെ പോന്നവൾ ആണ്. ഇപ്പൊ ഒരു രാജ്ഞി യുടെ ഗമയിൽ ഇറങ്ങിയത്.
അതോടെ നാട്ടുകാർ വന്നു പരിജയപ്പെടാൻ വന്നു. അവർക്കും അത്ഭുതം ആയി. എവിടെ എങ്കിലും പോയി രെക്ഷപെടട്ടെ എന്ന് കരുതി എനിക്ക് കെട്ടിച് തന്നാ
എന്റെ എല്ലാം എല്ലാം ആയി കഴിഞ്ഞ ദേവൂട്ടിയെ ഇങ്ങനെ കണ്ടപ്പോൾ അവർക്കും സന്തോഷം ആയി.
ഞങ്ങൾ ചായക്കടയിൽ കയറി ഫുഡ്‌ ഒക്കെ കഴിച്ചു കൊണ്ട് ഇരുന്നു. ദേവൂട്ടി എന്റെ അടുത്ത് തന്നെ എന്നോട് ചേർന്ന് ആണ് ബെഞ്ചിൽ ഇരുന്നേ.
അമ്മയും അച്ഛനും കൂടെ ഇല്ലേയിരുന്നേൽ ദേവൂട്ടിക് എന്റെ കൈ കൊണ്ട് വാരി ഒരു ഉരുള കൊടുത്താലേ വിശപ്പ് മറുള്ളു എന്ന് എനിക്ക് അറിയാം.
ചായക്കടയിലെ ചേട്ടൻ വന്നു ചോദിച്ചു ഇനി എന്തെങ്കിലും വേണോടാ എന്ന്.
“ചേട്ടാ..
ഇനി ഇതേപോലെ ആരെങ്കിലിനെയും കിട്ടാൻ ഉണ്ടോ. പോകുമ്പോൾ കൊണ്ട് പോകാനാ.”
ദേവികയെ ചുണ്ടി കാണിച്ചു.
ദേവിക എന്നേ വേദനിപ്പിക്കാതെ നുള്ളി.
ആ ചേട്ടൻ ചിരിച്ചിട്ട്.
“ഇനി ഇതേപോലത്തെ പെണ്ണ് ഈ നാട്ടിലെ ഇല്ലാ. അതല്ലേ നിന്നക് അങ്ങ് കെട്ടിച് തന്നത്.”
ദേവിക എന്റെ നേരെ നോക്കി ഒന്ന് ഇളിച്ചു കാണിച്ചു. അപ്പം കടല ചാറും കൂട്ടി കഴിച്ചു കൊണ്ട് ഇരുന്നു.
പിന്നെ ആ ചേട്ടൻ തിന്നിട്ട് കൈ കഴുകി വന്നാ അച്ഛനോട് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി
അപ്പോഴേക്കും ഞങ്ങൾ ഫുഡ്‌ അടിച്ചു കഴിഞ്ഞു വന്നു.
ഇനി അമ്പലത്തിലേക് ആണ് പോകുന്നെ എന്നിട്ടേ ആ ചേച്ചിയുടെ വീട്ടിലേക് പോകുന്നെ.
പൈസ കൊടുക്കാൻ ചെന്നപ്പോൾ ആ ചേട്ടൻ പൈസ വാങ്ങാതില്ലായിരുന്നു. പക്ഷേ ഞാൻ നിർബന്ധിച്ചു മേടിപ്പിച്ചു. ഇനിയും വരുമ്പോൾ വരാം എന്ന് പറഞ്ഞു. എങ്ങോട്ട് ആണ് അടുത്തത് എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ ഇവളെ താലി കെട്ടിയ ക്ഷേത്രത്തിലേക്ക് ആണ് എന്ന് പറഞ്ഞു.
ദേവിക ആണേൽ അമ്മയുടെ ഒപ്പം ആണ് എപ്പോഴും.
പിന്നെ അച്ഛനും കാറിൽ കയറി അമ്പലത്തിലേക് ഞങ്ങൾ പോയി.
അവിടെ ചെന്നു. വണ്ടി പാർക്ക്‌ ചെയ്തു ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങി.
ഞാൻ ദേവൂട്ടിയുടെ കഴുത്തിൽ താലി കെട്ടി നെറ്റിയിൽ സിന്ദൂരം അണിഞ്ഞു സുമംഗലി ആക്കിയ ക്ഷേത്രം.
അച്ഛനും അമ്മയും മുന്നേ ക്ഷേത്തിലേക് പോയി. പക്ഷേ ദേവിക അവൾ എനിക്ക് വേണ്ടി വെയിറ്റ് ചെയ്തു. എന്നിട്ട് എന്റെ കൈയിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു അമ്പലത്തിലേക് നടന്നു ഞങ്ങൾ.
പണ്ട് അവളെ കെട്ടാൻ നാട്ടുകാർ ഒപ്പം അമ്പലത്തിലേക് നടന്നപ്പോൾ അന്നേരം എന്റെ കൈയിൽ അവൾ എങ്ങനെ മുറുകെ പിടിച്ചോ അതേമാതിരി ആയിരുന്നെങ്കിലും അന്നേരം ഞാൻ മുറുകെ പിടിച്ചിട്ട് ഇല്ലായിരുന്നു. ഇന്ന് എന്റെ പിടുത്തവും അവളുടെ ഒപ്പത്തിന് തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു.
അമ്പലത്തിന് പുറത്ത് കാൽ വിളക്കിന്റെ അടുത്ത് എത്തിയപ്പോൾ ആണ് ഞങ്ങളുടെ കൈ വീടിച്ചത്. ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കി തൊഴുകുന്നത്.
ഞാൻ ശ്രീക്കോവില്ലിലേക് അല്ലായിരുന്നു നോക്കിയേ കൈ കുപ്പി കണ്ണിലെ അതിർ വരാമ്പുകൾ മറികടക്കാൻ നിന്നോളണം കണ്ണീർ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ആ കലങ്ങിയ കണ്ണുകൾ ശ്രീകോവിലിലേക് നോക്കി കൈ കുപ്പി നിൽക്കുന്ന എന്റെ ദേവൂട്ടിയെ ആയിരുന്നു.
ഒരു പക്ഷേ അവൾ മനസിൽ പാർത്ഥിക്കുന്നത് എന്താണെന്നു മനസിലാക്കാൻ എനിക്ക് കഴിയും.
അവൾ ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കി കഴിഞ്ഞ ശേഷം എന്നേ നോക്കിയപ്പോൾ അവളുടെ കലങ്ങിയ കണ്ണുകളെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന എന്നയെ ആണ് കണ്ടേ.
“എന്താ ഏട്ടാ.
കണ്ണൻ ഉള്ളിലാ അങ്ങോട്ട് നോക്കി തൊഴുകുന്നെ.”
“എന്തിനാ എന്റെ ദേവൂട്ടിയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു നില്കുന്നെ.”
“എന്റെയോ.
യേ ഇല്ലാ.”
എന്ന് പറഞ്ഞു പൊട്ടി കരയാൻ തുടങ്ങി അവൾ എന്റെ നെഞ്ചിലേക് വീണു.
“എന്താ ദേവൂട്ടി ദേ അമ്മഒക്കെ കാണും. വാ വന്നു കണ്ണ് ഒക്കെ തുടച് സുന്ദരി കുട്ടി ആയെ.
കണ്ണാനെ കാണാൻ വന്നിട്ട് കിടന്നു കരയുവാ.
വാ വന്നേ.”
അവളെയും കൊണ്ട് ഞാൻ ഇച്ചിരി മാറി ഒരു ആൽ മരത്തിന്റെ ചുറ്റും കെട്ടിയാ തിണ്ണയിൽ ഞങ്ങൾ ഇരുന്നു. അമ്പലത്തിലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് ഇരുന്നു. ദേവിക അപ്പോഴും എന്റെ നെഞ്ചിലേക് തല ചാച്ചു വെച്ച് വിഥുമ്പുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
അമ്മയും അച്ഛനും പുഷ്പാഞ്ജലി എഴുതിച്ചിട്ട് ഉള്ളിലേക്ക് കയറി പോയി കഴിഞ്ഞിരുന്നു. കരയുന്ന ഇവളെയും കൊണ്ട് ഞാൻ എങ്ങനെ കയറാൻ ആണ്.
അവൾ പതിയെ സങ്കടങ്ങൾ എന്നോട് പറഞ്ഞു.
“ഏട്ടാ..
ഏട്ടൻ എന്നേ കെട്ടിയ ശേഷം കൊണ്ട് പോകുമ്പോൾ ഞാൻ കണ്ണനോട് പറഞ്ഞിട്ട് ഉണ്ടായിരുന്നു. ഏട്ടൻ എന്നേ സ്നേഹിക്കും, ഏട്ടൻ തന്നെ എന്നേ കൈ പിടിച്ചു ഈ ക്ഷേത്ര നടയിൽ കൊണ്ട് വരും. അല്ലെങ്കിൽ ഈ ദേവിക എന്നേ ഈ ലോകം വിട്ട് പോയേനെ.”
അപ്പൊ തന്നെ ഞാൻ എന്റെ കൈ കൊണ്ട് അവളുടെ വാ മുടി.
“വേണ്ടാ ഇനി നീ ഒന്നും പറയണ്ട എല്ലാം ശെരി ആയില്ലേ .”
അവൾ കണ്ണീർ ഒക്കെ തുടച്.
“വാ നമുക്ക് ഉള്ളിലേക്ക് കയറാം. എന്നിട്ട് തൊഴിതിട്ട് വന്നു ഇവിടെ കുറച്ചു നേരം ഇരിക്കാം.”
“എന്നാ അങ്ങനെ ആവട്ടെ ദേവൂട്ടി.”
എന്നേ എഴുന്നേപ്പിച്. അമ്പലത്തിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് കയറി. അമ്മയും അച്ഛനും അവിടെ തന്നെ ഉള്ളിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു.
