“നിന്നെ എച്ചിലെന്നു പറഞ്ഞ അവനെ വിളിച്ചോണ്ട് കാണിക്കണം….കിച്ചൂന് നിന്നോടുള്ള കൊതി…. എന്റെ പെണ്ണേ നിന്നോടുള്ള കൊതി തീരണമെങ്കിൽ ഞാൻ ചാവണം…”
അവളെ വരിഞ്ഞുമുറുക്കി കഴുത്തിലും കവിളിലും ചുണ്ടുരച്ചു കിച്ചു വിറച്ചു.
“ഞാൻ പറഞ്ഞെട…നിനക്ക് എന്നോടുള്ള കൊതി കാണണമെങ്കിൽ അതിനുള്ള ധൈര്യം ഉണ്ടെങ്കിൽ മേലേക്ക് വരാൻ…. അയാൾ വന്നിട്ടുമുണ്ട് കണ്ടിട്ടുമുണ്ട്….ഇനിയൊരിക്കലും എന്നോട് അയാൾ അതിനെക്കുറിച്ചൊരു വാക്ക് പറയില്ല…എനിക്കുറപ്പാ.”
അവന്റെ നെറ്റിയിലും കവിളിലും ഉമ്മ വെച്ചുകൊണ്ട് നീരജ പറഞ്ഞു.
“ഐ ലൗ യൂ….മോളെ….”
ചൂടറിഞ്ഞു ചൂരറിഞ്ഞു നൂലിഴയാത്ത ദേഹങ്ങൾ തമ്മിൽ ഉരച്ചു ചുംബിച്ചു അവർ കട്ടിലിൽ കിടന്നു ഞെരിഞ്ഞു.
“കിച്ചു….ഇനി രാത്രി മതിയെ…ഇല്ലേൽ മടുക്കും….”
അവന്റെ കവിളിൽ തലോടി കണ്ണിൽ നോക്കി നീരജ പറഞ്ഞു.
“ഏയ്‌…എനിക്കൊരു മടുപ്പുമില്ല…”
അവളെ കേറ്റിപ്പിടിച്ചു കിച്ചു ചിരിച്ചു.
“പോടാ…എനിക്ക് വയ്യെന്ന പറഞ്ഞേ…”
അവന്റെ മൂക്കിൽ കടിച്ചു നീരജ ചിണുങ്ങി. താഴെ പോയവർ തിരികെ എത്തിയ ശബ്ദം നിറഞ്ഞതും നീരജ കിച്ചുവിനെ നോക്കി.
“അവരൊക്കെ വന്നു….ഇനിയും മിണ്ടാതെ നിക്കണ്ടല്ലോ അവരും കൂടെ അറിയണ്ടേ നീ എന്റെയാണെന്നു…”
“നീ പറയുവോ കിച്ചു…”
നീരജയുടെ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങി.
“പോയി ഉടുപ്പെടുത്തിട്ടു വാടി തടിച്ചി…”
നീരജയുടെ ചന്തിയിൽ ഒന്നു കൊഞ്ചിച്ചു തല്ലി കിച്ചു ചിരിച്ചു.
താഴെ അമലയും സുമയും അമ്പലത്തിൽ നിന്നു വന്നു ക്ഷീണിച്ചു ഫാനിനടിയിൽ തളർന്നു ഇരുന്നു. രാഘവൻ ഷർട്ട് അഴിച്ചിട്ടു കാറ്റു കൂടുതൽ കിട്ടുവാൻ നെഞ്ചിലേക്ക് തോർത്തു വീശി.
“മോളെ….നീരജേ കുടിക്കാൻ എന്തെങ്കിലും എടുത്തോ…തണുത്തത് മതി…”
സുമ അകത്തേക്ക് നോക്കി ഒച്ചയിട്ടുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു.
പെട്ടെന്ന് ചവിട്ടുപടിയിൽ കാൽപ്പെരുമാറ്റം കേട്ട എല്ലാവരുടെയും കണ്ണുകൾ മുകളിലേക്കായി, പടികൾ ഇറങ്ങി താഴേക്ക് വരുന്ന നീരജയെ കണ്ട കണ്ണുകളിൽ അമ്പരപ്പ് നിറഞ്ഞു,
ചുവന്നു വിടർന്ന മുഖവും വാരിക്കെട്ടി പടർന്ന മുടിയും കഴുത്തിലും ചുണ്ടിലും കവിളിലും തെളിഞ്ഞു കിടന്ന ചുവപ്പ് രാശിയും, മുഖത്തു കാണുന്ന തെളിച്ചവും കണ്ട അവർക്കെല്ലാം അതിന്റെ കാരണവും മനസിലായി. അടുത്ത നിമിഷം ചുണ്ട് പൊട്ടി മുഖത്‌ നീരജയുടെ കണക്ക് തെളിച്ചവുമായി ഇറങ്ങി വന്ന കിച്ചുവിനെക്കണ്ടതും എല്ലാവരുടെയും മുഖത്തു പകപ്പ് നിറഞ്ഞു.
അപ്പോഴും അവർ രണ്ടു പേരും ചിരിയോടെ തന്നെ നീങ്ങി.
“നീ ഇതെന്തു തോന്ന്യാസ കാണിച്ചേ….ശ്ശീ…അറപ്പ് തോന്നുന്നില്ലേ…”
സുമ തന്റെ ദേഷ്യം അടക്കി വെച്ചില്ല.
“എന്ത് തോന്ന്യാസം എന്റെ ഭാര്യയുടെ ഒപ്പം കുറച്ചു സമയം ചിലവഴിച്ചത് തോന്ന്യാസം ആവുന്നത് എങ്ങനാ….അതിലറപ്പ് തോന്നേണ്ടത് എന്തിനാ…”
കിച്ചു ചോദിച്ചതും സുമ മുഖം വക്രിച്ചു തിരിച്ചു.
“കിച്ചു നിങ്ങൾ തമ്മിൽ അങ്ങനെയൊന്നും…. അല്ല കൃഷ്ണൻ വന്നപ്പോൾ അവനു വേണ്ടി….”
രാഘവൻ പറഞ്ഞു തുടങ്ങിയെങ്കിലും പാതിയിൽ നിർത്തി.
“ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു…അതിന്ന് തുടങ്ങിയതുമല്ല, ഇവിടെ വരുന്നതിനു മുമ്പ് തന്നെ…പക്ഷെ പറയാനുള്ള ഞങ്ങളുടെ മടിയാ ഇപ്പൊ ഇവിടെ വരെ ഈ പ്രശ്നം എത്തിച്ചത്…ഇനി അത് വേണ്ട….ഇവളെ ഞാൻ താലി കെട്ടിയത് എനിക്ക് വേണ്ടി തന്നെയാ…എന്റെ പെണ്ണാ…ഞാൻ മരിക്കുന്നത് വരെ എനിക്കായി ഒരുത്തിയുണ്ടെങ്കിൽ അത് ഇവളാ…”
നീരജയെ ചേർത്തു പിടിച്ചു കിച്ചു പറഞ്ഞതും അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു നീരജ കരഞ്ഞു.
അത് കണ്ടതും അമല ഓടി വന്നു അവളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു തന്റെ മാറിൽ ചേർത്തു മുത്തങ്ങൾ നൽകി.
“ശ്ശെ…എന്നാലും…”
“സുമേ മതി….അവരുടെ ഇഷ്ടം അവർ പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞു, അവരുടെ തീരുമാനം അത് നമ്മുടേതും കൂടിയാണെന്ന് കരുതിയാൽ മതി…. പിന്നെ കൃഷ്ണന്റെ കാര്യം…അവനു വേണാച്ചാൽ മറ്റൊരു വിവാഹം നോക്കാം…അവന്റെ ഇഷ്ടം എന്താണോ പറ്റുന്നതാണേൽ ചെയ്തു കൊടുക്കാം,…കുട്ട്യോള് അവരുടെ ജീവിതം ജീവിക്കട്ടെ…”
രാഘവൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടതും സുമയുടെ നാവടങ്ങി.
കൃഷ്ണനെ അവിടെയാരും കണ്ടതുമില്ല.
അമല നീരജയേയും കൂട്ടി അകത്തേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ രാഘവൻ കിച്ചുവിനെ ചേർത്തു പിടിച്ചു തോളിൽ തട്ടി.
“ഇത് നിനക്ക് ഒന്നു മുൻപ് പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ ഇത്രേം പ്രശ്നം ഉണ്ടാവുമായിരുന്നോടാ പൊട്ടാ…”
ഒന്നും പറയാൻ കിട്ടാതെ ഇളിച്ചു നിൽക്കുന്ന കിച്ചുവിന്റെ കവിളിൽ ഒന്നു തട്ടി രാഘവൻ ചിരിച്ചു.
“ഇപ്പോഴെങ്കിലും പറഞ്ഞത് നന്നായി… അമലയോട് കൃഷ്ണൻ വരുകയാണെങ്കിൽ എന്നെ വന്നൊന്നു കാണാൻ പറ…”
രാഘവൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഇറങ്ങി.
“സുമേ…വരുന്നില്ലേ നീ…”
രാഘവൻ ഒന്നു മുരണ്ടതും നിരാശയോടെ തലതാഴ്ത്തി സുമ അവർക്ക് പുറകെ ഇറങ്ങി.
അവരെ നോക്കി കോലായിൽ കിച്ചു നിന്നു.
അന്ന് വൈകി വന്ന കൃഷ്ണനെ അമലയാണ് രാഘവന്റെ അടുക്കലേക്ക് പറഞ്ഞയച്ചത്. രാത്രി കൃഷ്ണൻ അവിടെ തന്നെ കിടന്നോളും എന്നു പറഞ്ഞതിനാൽ വാതിലടച്ചു അമല മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. പിന്നിൽ പതുങ്ങി മുറിയിൽ കയറാൻ നീരജ വരുന്നത് കണ്ട അമല ചൂലിൽ നിന്ന് ഈർക്കിൽ വലിച്ചൂരിയെടുത്തു.
“അയ്യോ…..എനിക്ക് പൊള്ളിപ്പോയി അമ്മാ….”
ചന്തി തടവി നീരജ ചിണുങ്ങി.
“എങ്ങോട്ട് കേറിപ്പോവാടി, രാവിലെ ഓരോന്ന് ഒപ്പിച്ചിട്ടു രാത്രി ആയപ്പോ വന്നിരിക്ക്യ അമ്മേടെ ചൂടും പിടിച്ചോണ്ട്….പൊക്കോണം, നിനക്ക് ഒരു കേട്ട്യോനുണ്ടല്ലോ പോയി കൂടെ കിടന്നോ….”
അമല കള്ള ദേഷ്യത്തോടെ നീരജയെ പിണങ്ങിയതും, കുഞ്ഞു കുട്ടിയെ പോലെ അമ്മയുടെ അരയിൽ ചുറ്റി നീരജ കൊഞ്ചി.
“സോറി….അമലാമ്മ, എല്ലാം പറയണം എന്നുണ്ടായി പക്ഷെ ഞാനാ….എനിക്ക് എന്തോ നാണം വന്നു അതോണ്ടല്ലേ, ഒന്നു ക്ഷെമിക്കെടോ….”
നീരജ അമലയുടെ കവിളിൽ ഉമ്മ വെച്ചു ചിണുങ്ങിയതും അമല ചിരിച്ചു പോയിരുന്നു.
“ഹ ഹ ഹ….ആ ചെക്കന്റെ കൂടെ കൂടി സകല അടവും പഠിച്ചു വെച്ചിട്ടുണ്ട്… ഉം…ചെല്ല് ചെല്ല്….”
നീരജയെ കൂട്ടി മുറിക്ക് പുറത്തേക്ക് അമല നടന്നുകൊണ്ടു പോവും വഴി ചിരിച്ചു.
“ഇന്ന് ഞാൻ ഇവിടെ കിടന്നോട്ടെ…”
“എന്നെക്കൊണ്ട് വീണ്ടും പിടയ്ക്കരുത്….മേളിൽ പോടി….”
നീരജയെ ഓടിച്ചു വിട്ടു അമല മുറിയുടെ വാതിൽ ചാരി.
“കിച്ചു….വേണ്ടാട്ടോ…”
“രാവിലെ ഇങ്ങനെ ഒന്നും അല്ലല്ലോ എന്റെ പെണ്ണ് പറഞ്ഞത്…”
അവന്റെ കൈ വയറിലെ കൊഴുപ്പിൽ ഞെരിച്ചു പിൻ കഴുത്തിൽ മുഖം ഉരയ്ക്കുമ്പോൾ വിറച്ചു വിറച്ചു നീരജ അവനെ പ്രതിരോധിച്ചു.
“അതിപ്പോൾ വീട്ടിൽ അമ്മ ഒക്കെ ഇല്ലേ….ങ് ഹം ങ് ആഹ്ഹ്…”
ചന്തിയുടെ വിടവിലേക്ക് പാവാടയുടെ മേലെ അവന്റെ കുണ്ണ തുളഞ്ഞു തള്ളിയ സുഖത്തിൽ കുറുകി നീരജ ചിണുങ്ങി.
“അതിന് ഞാൻ നിന്റെ കെട്ട്യോൻ അല്ലെ…നീ എന്റെ ഭാര്യയും, ഒൻപതു മാസം കഴിഞ്ഞു നമുക്ക് ഒരു കുഞ്ഞു ഒക്കെ വരും എന്ന് എന്റെ പെണ്ണ് പറഞ്ഞിട്ട് നടന്നില്ലെങ്കിൽ പിന്നെ നമുക്കല്ലേ മോശം…”
