രാജു : അമ്മ കരയല്ലേ…..
എൽസിയുടെ കണ്ണുനീരിൽ അവൻ അവന്റെ അമ്മ ശാന്തിയുടെ മുഖമാണ് കണ്ടത്….. അതിനാൽ തന്നെ അമ്മമാർ എന്ത് പറഞ്ഞാലും അവൻ അനുസരിക്കും….
രാജു : അമ്മ….വിഷമിക്കണ്ട…ഞാനുണ്ട്…..
എൽസി : ഒന്നിനും മടിക്കാത്തവരാ എന്റെ വീട്ടുകാർ….
രാജു : അതോർത്തു പേടിക്കണ്ട…. ഞാൻ ഉള്ളടത്തോളം അവർക്ക് ഒരു പോറൽ പോലും ഏൽക്കില്ല പോരെ….
എൽസി പാച്ചുവിനെ എടുത്തു കുറെ ഉമ്മകൾ കൊടുത്തു…. എന്നിട്ട് റീനയുടെ കയ്യിലേക്ക് ഏല്പിച്ചു… അവളെയും കെട്ടിപിടിച്ചു കരഞ്ഞു….
എൽസി : മമ്മ പോകുവാ….. മോളു എവിടേലും സുരക്ഷിതയാണെന്നു കേട്ട മതി മമ്മക്ക്…. ജോയ്മോൻ വിളിക്കും…. പേടിക്കണ്ട…. നിന്റെ ആശ്വാസത്തിനായി മമ്മ എന്നും പ്രാർത്ഥിക്കും….
എൽസി റീനയ്ക്ക് ഒരു കവർ കൈമാറി…
പോകുന്ന നേരം രാജുവിന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു എൽസി കരഞ്ഞു….
എൽസി : ഞാൻ പോട്ടെ…
ജോയ്മോനും റീനയെ കെട്ടിപിടിച്ചു കരഞ്ഞു യാത്ര ചോദിച്ചു…..
ബാലനും ദേവിയും രാജുവും കൂടി അവരെ യാത്രയാക്കി….
പാപ്പി മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങി രാജുവിന്റെ വിളിച്ചു…. ദേവിയും ബാലനും അകത്തേക്ക് റീനയോടൊപ്പം പോയി…
പാപ്പി : അണ്ണാ…എന്താ പ്ലാൻ
രാജു : അറിയില്ല…
പാപ്പി : ഇവരെ എങ്ങോട്ട് കൊണ്ടുപോകാനാണ്…
രാജു : അറിയില്ല
പാപ്പി : അണ്ണാ….അവിടെയുള്ള പ്രശ്നങ്ങൾ പോരാണ്ടാണോ ഇവരെ അങ്ങോട്ട് കൊണ്ടുപോകുന്നത്
രാജു : പിന്നെ ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യാനാണ്…. നീയും കേട്ടതല്ലേ കഥകൾ….ഈ അവസ്ഥയിൽ ഞാൻ അവരെ എങ്ങനെ ഒറ്റയ്ക്കായി പോകാനാണ്…
ഇവരുടെ സംസാരം കേട്ടു ബാലൻ മുറ്റത്തേക്ക് വന്നു…
പാപ്പി അതോടെ സംസാരം കുറച്ചു…
ബാലൻ : റീനയുടെ അച്ഛനോട് മുട്ടി നിൽക്കാനുള്ള കെൽപ്പൊന്നും എനിക്കില്ലെടാ… അല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ നോക്കിയേനെ ഇവരെ…എനിക്കെന്റെ റോഷിനിയെ പോലാ അവൾ…പക്ഷെ ഇവരെ സംരക്ഷിക്കാൻ ഞാൻ കൂട്ടിയാൽ കൂടില്ല…
രാജു : ബാലേട്ടാ അതോർത്തു വിഷമിക്കണ്ട…പക്ഷെ എത്ര നാൾ…
ബാലൻ : അറിയില്ല….അതൊക്കെ നമ്മുക്ക് ആലോചിക്കാം….
_______________________________________
മാളിയേക്കൽ മാർബിൾ ഫാക്ടറിയുടെ ഓഫീസിൽ കണക്കുകൾ നോക്കുകയായിരുന്നു പീറ്റർ…..
അപ്പോഴാണ് അകത്തേക്ക് റോണി വന്നത്…
റോണി : എളേപ്പ…
പീറ്റർ : മം
റോണി : ആ നാറി ശ്രീജിത്തിന് ഏതാണ്ടൊരു ചേട്ടനുണ്ടത്രേ…
പീറ്റർ : ഏതു ചേട്ടൻ…. നീ അല്ലെ പറഞ്ഞെ അവനു അമ്മ മാത്രമേ ഉള്ളുവെന്നു…
റോണി : ആ..അതെ…. പക്ഷെ സത്യമാണ്…. അവനു ഏതോ ഒരു ചേട്ടനുണ്ട്… സ്വന്തമാണോ അതോ ഇനി വല്ല കസിനാണോ എന്നറിയില്ല…
പീറ്റർ ചിന്തയിലായി…..
പീറ്റർ : അവന്റെ പേരെന്താന്നാ പറഞ്ഞത്
റോണി : ശ്രീരാജ്…… ശ്രീരാജ് മാധവൻ
പീറ്റർ : നീ ആ മനോജിനെ വിളി……
റോണി ci മനോജിനെ വിളിച്ചു…..
__________________________________________
രാത്രി നേരം…
ദുഃഖം താങ്ങാനാകാത്ത അവസ്ഥയിലും ആകെ ചിന്ത കുഴപ്പത്തിലായിരുന്നു റീന. മമ്മ പറഞ്ഞു ഇയാളുടെ കൂടെ എങ്ങോട്ടെങ്കിലും മാറാൻ…
എങ്ങോട്ട് മാറാൻ…. ഒന്നും അറിയാത്ത ഒരാളുടെ കൂടെ ഞാൻ എങ്ങോട്ട് പോകാൻ അതും ഈ കുഞ്ഞിനേം കൊണ്ട്……
പുറത്ത് എന്തൊക്കെയോ സംസാരത്തിലായിരുന്നു പാപ്പിയും രാജുവും…. ബാലനും ദേവിയും രാത്രിക്കുള്ള ഭക്ഷണവുമായി വന്നു…
ബാലൻ : വാ…കഴിക്കാം…
എല്ലാരും കൂടെ ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ പോയി…….
________________________________________
മാളിയേക്കൽ തറവാട്ടിൽ മധ്യ സൽക്കാരം നടക്കുകയായിരുന്നു…. തോമസും അനിയൻ ജോണും കൂടി…
അതിനിടയിലേക്കാണ് പീറ്ററും റോണിയും വന്നത്…
പീറ്റർ : ആ ഇതെന്തു കുടിയാ…
തോമസ് : എവിടെയായിരുന്നെടാ നിങ്ങൾ….
റോണി : ചില കാര്യങ്ങളുണ്ടായിരുന്നു…
റോണിയുടെ മുഖത്തെ വാട്ടം കണ്ടു ജോണിന് ചോദിക്കാതിരിക്കാനായില്ല..
ജോൺ : എന്താടാ ഒരു വാട്ടം
റോണി : അത് എളേപ്പ പുതിയൊരു പ്രശ്നം. .
തോമസും ജോണും അവനെ നോക്കി
ജോൺ : എന്താടാ…
റോണി ഒരു ഗ്ലാസ്‌ എടുത്തു അടിച്ചു
ജോൺ : എന്താടാ പീറ്ററെ
പീറ്റർ : അത് ചേട്ടായി…. ആ മരിച്ചവനു ഒരു ചേട്ടനുണ്ടത്രേ
ജോൺ : ആർക്കു..
പീറ്റർ : റീനയുടെ ആ നാറിക്ക് ഒരു ചേട്ടനുണ്ടത്രേ
ജോൺ : അതെവിടുന്നാടാ പെട്ടെന്നൊരു ചേട്ടൻ…. അവര്ക് വേറെ ആരും ഇല്ല എന്നാണല്ലോ അറിവ്…
റോണി : എന്നാ ഉണ്ട്…. ഒരു ചേട്ടൻ…. ഒരേ ചോര…. അവനാണ് ചടങ്ങുകളൊക്കെ നടത്തിയത്…
തോമസ് : ഓഹ്….. അങ്ങനെ ഒരാളുണ്ടെങ്കിൽ ഓക്കേ…. അതിനു ഇപ്പൊ എന്താ…
പീറ്റർ : അവൻ ആളത്ര നിസ്സാരകാരനല്ല….
തോമസ് : പിന്നെ
പീറ്റർ : അവൻ തേനിയിലാണ് താമസം…. പേരിനൊരു മെക്കാനിക് ആണ്…. അല്ലറ ചില്ലറ CC പിടുത്തം… രാഷ്ട്രീയ ബിസിനസ്‌ സെറ്റൽമെന്റ് കൊറട്ടേഷൻ…. അതൊക്കെയാ പരിപാടി…
തോമസ് : മ്മ്മ്….
ജോണും തോമസും പരസ്പരം നോക്കി….
റോണി: അവിടത്തെ പോലീസ് ഏമാന്മാർക്ക് സ്ഥിരം തലവേദനയാ…..
പീറ്റർ : ആദ്യമായി ജയിലിൽ പോകുന്നത് പന്ത്രണ്ടാമത്തെ വയസ്സിൽ…. അതും സ്വന്തം അച്ഛനെ കൊന്നതിനു…..
അത് കേട്ടു തോമസ് ഒന്ന് ഞെട്ടി….
പീറ്റർ : പിന്നെ 23ആം വയസ്സിൽ…. ഒരു കത്തി കുത്തു…..
റോണി : അതിനു ശേഷം കേസുകൾ കുറെ ഉണ്ടെങ്കിലും ജയിലിൽ പോയിട്ടില്ല….. ഏതോ വലിയ പുള്ളിയുടെ പ്രൊട്ടക്ഷൻ ഉണ്ടവന്….
പീറ്റർ : അവനു അത്യാവശ്യത്തിനു പിടിപാടും ആളുകളുമൊക്കെയുണ്ട്…. അങ്ങനെ നിസ്സാരമായി കൈകാര്യം ചെയ്യാൻ പറ്റാത്ത ഒരിനം….
അടുത്ത ഗ്ലാസ്‌ എടുത്തു തോമസ് ചാരുകസേരയിൽ ചാഞ്ഞിരുന്നു…
തോമസ് : അപ്പൊ അവൻ പണിയാണ്…
പീറ്റർ : മം… അച്ചായാ…
ജോൺ : അല്ല അവന്റെ അമ്മയുടെയും അനിയൻറെയും കാര്യം അറിഞ്ഞിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ നമ്മൾക്ക് എതിരെ വരാൻ അധികം സമയം വേണ്ട
തോമസ് : അതിനു മുന്പേ നമ്മൾ അവന്റെ നേരെ പോകണം….
തോമസ് ചിരിച്ചു കൊണ്ട്…
തോമസ് : ഇത് സേലമല്ല…… കണ്ണൂരാണ്… നമ്മുടെ കണ്ണൂർ …..
ജോൺ : എന്നാ വൈകണ്ട…..
തോമസ് : റോണി… അവന്മാരോട് തയ്യാറായി ഇരിക്കാൻ പറ….
റോണി : ശരി അപ്പ…
___________________________________________
ഭക്ഷണം കഴിച്ചും ആരും ഉറങ്ങിയില്ല…. റീനയും ദേവിയും അവളുടെ മുറിയിലായിരുന്നു…. പാച്ചു മാത്രം ഉറങ്ങി…
ബാലനും പാപ്പിയും രാജുവും ഉമ്മറത്ത് ഇരുന്നു കാര്യങ്ങൾ തീരുമാനിക്കുകയായിരുന്നു…
രാജു : ഇത്രയും വെറി പിടിച്ച ആളുകൾ ഉണ്ടോ ബാലേട്ടാ…. സ്വന്തം മോളെ കൊല്ലാൻ മാത്രം ദേഷ്യം ഉള്ളവർ…
പാപ്പി : അണ്ണാ…നമ്മുടെ അവിടെ തന്നെ ഇത് നടന്നതല്ലേ… സമുദായം മാറി പ്രേമിച്ചതിനു ആ രാമ ചേട്ടിയാരുടെ മകനെയും മരുമകളെയും കൊന്നില്ലേ…..
രാജു : എന്നാലും എങ്ങനെ മനസ്സ് വരുന്നു
ബാലേട്ടൻ : വേട്ട നായ്കളാ മോനെ….. പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല…
രാജു ചില കണക്കു കൂട്ടലുകൾ നടത്തുകയായിരുന്നു…
ബാലൻ : എന്താ നിന്റെ പ്ലാൻ
രാജു : ബാലേട്ടാ.. ആദ്യം ഇവരെ സുരക്ഷിതമായ ഒരു സ്ഥലത്തേക്ക് മാറ്റണം….അതിനു ശേഷം എനിക്ക് ചില കാര്യങ്ങളുണ്ട്…
