അനുഭവങ്ങളേ നിനക്കെന്റെ നടുവിരൽ നന്ദി 🖕🖕
I DIDN’T CHOOSE THIS FUCKING LIFE,
IT FUCKS ME EVERY DAY.
,unknown
🎵🎵പ്രാണസഖീ…. പ്രാണസഖീ….
പ്രാണസഖീ ഞാൻ വെറുമൊരു പാമരനാം പാട്ടുകാരൻ
ഗാനലോക വീഥികളിൽ വേണുവൂതും ആട്ടിടയൻ
പ്രാണസഖീ ഞാൻ വെറുമൊരു പാമരനാം പാട്ടുകാരൻ
പ്രാണസഖീ ഞാൻ….
എങ്കിലുമെൻ ഓമലാൾക്കു താമസിക്കാൻ എൻ കരളിൽ
എങ്കിലുമെൻ ഓമലാൾക്കു താമസിക്കാൻ എൻ കരളിൽ
തങ്കക്കിനാക്കൾ കൊണ്ടൊരു താജ്മഹാൽ ഞാനുയർത്താം
മായാത്ത മധുരഗാന മാലിനിയുടെ കൽ‌പ്പടവിൽ
മായാത്ത മധുരഗാന മാലിനിയുടെ കൽ‌പ്പടവിൽ
കാണാത്ത പൂങ്കുടിലിൽ കണ്മണിയെ കൊണ്ടു പോകാം
കാണാത്ത പൂങ്കുടിലിൽ കണ്മണിയെ കൊണ്ടു പോകാം
പ്രാണസഖീ ഞാൻ വെറുമൊരു പാമരനാം പാട്ടുകാരൻ
പ്രാണസഖീ ഞാൻ…🎵🎵
നൈറ്റ്ലാമ്പിന്റെ അരണ്ട വെളിച്ചത്തിൽ ആ കല്യാണക്കുറി തിരിച്ചിം മറിച്ചും നോക്കി, വെളുത്ത കാട്ടിക്കടലാസ്സിൽ മനോഹരമായി മിനുക്കുപണികൾ ചെയ്തുവച്ചൊരു കുറി, കല്യാണത്തിന് വരുന്നോര് ഇതും കഴുത്തിൽ കെട്ടിക്കൊണ്ട് വരാനാണോ ആവോ ഒരു വാലുപോലെ മുകളിൽ ഒരു കയറും കെട്ടിവച്ചിട്ടുണ്ട് , എന്തിന്റെ മൈരിനെന്നറിയാതെ വീണ്ടും തിരിച്ചും മറിച്ചും നോക്കി,മുകളിൽ ഓം എന്നെഴുതിയ അക്ഷരത്തിന്റെ ഭംഗി ആസ്വദിക്കണോ വേണ്ടയോ എന്നാലോചിക്കാതെ വീണ്ടും ആ കുറി ഞാൻ വായിച്ചു.
ലാലു & ജയപ്രഭ
കാലിന്റെ ഇടയിലെ വീട് @ കാലടി സൗത്ത് പി ഓ,
മാന്യരെ, ഞങ്ങളുടെ മകളും രണ്ടു ചെറുപ്പക്കാരെ ജീവിതം ഊമ്പിക്കുകയും ചെയ്ത
അശ്വിനി ജെ എൽ
അടുത്തേതോ തായോളിയെ ഊമ്പിക്കാൻ വിവാഹിതയാകുകയാണ് ,
തൊപ്പുംപടി നോർത്ത് ജെട്ടിക്കുഴി പി ഓ യിലെ
ശ്രീ മനോഹരന്റെയും ശ്രീമതി ഉഷാകുമാരിയുടെയും മകനായ
നിരഞ്ജൻ എം ഇനെയാണ് അടുത്തതായി ഊമ്പിക്കാൻ പോകുന്നത്,
12 സെപ്റ്റംബർ കാലടി നോർത്തിൽ വച്ചു നടക്കുന്ന ഊമ്പിക്കൽ ചടങ്ങിൽ നിങ്ങളേവരും വന്ന് വട്ടത്തിൽ ഊമ്പണം എന്ന് അഭ്യർത്ഥിക്കുന്നു,
എന്ന് കൊച്ചിന്റെ തന്ത ലാലപ്പൻ,
അവൾടെമ്മേടെ കല്യാണം മൈര് തുഫ്ഫ്…….
അപ്പൊ വന്ന ആ ദേഷ്യത്തിലും സങ്കടത്തിലും ആ കല്യാണക്കുറി കീറി തറയിലിട്ട് ആഞ്ഞു ചവിട്ടി ദേഷ്യം അവളോടുള്ള ദേഷ്യം തീരുമ്പോഴും അവള്ടെ ഓർമ്മകൾ വന്നുകൊണ്ടേയിരുന്നു, ഒന്നും.. ഒന്നും മറക്കാൻ പറ്റുന്നില്ലല്ലോ, കട്ടിലിൽ കിടന്നുകൊണ്ട് അടുത്ത പാട്ട് വച്ചു.
🎵🎵Keladi kanmani paadagan sangathi
Nee idhai ketpathaal nenjil orr nimmadhi
Aaahaaa… naal muzhuthum parvaiyil naan ezhuthum
Orr kadhaiyai unakkena naan koora…🎵🎵
എസ് പി ബിയുടെ പാട്ടുകളിൽ എന്റെ ഇഷ്ടപ്പെട്ട പാട്ട്
ആ പാട്ടും. കേട്ടുകൊണ്ട് ഞാൻ താഴെ കീറിക്കിടക്കുന്ന ആ കല്യാണക്കുറിയിലേക്ക് വീണ്ടും നോക്കി, മറ്റന്നാൾ…. മറ്റന്നാൾ അവളുടെ കല്യാണമാണ്, മൈര് ഓർക്കുംതോറും ഉള്ളില് ആണി അടിച്ചുതറയ്ക്കുന്നപോലത്തെ വേദനയാ ഇത്രേം കാലം എല്ലാം മറന്ന് പുതിയ ജീവിതം ജീവിച്ചു വരുമ്പോഴാ അവള്ടെ ഒരു കല്യാണകുറിയും കൊണ്ടുള്ള എഴുന്നള്ളത്ത്. എത്ര മറക്കാനും വെറുക്കാണും ശ്രെമിച്ചാലും വീണ്ടും വീണ്ടും വന്നുകൊണ്ടിരുന്ന അവളുടെ ഓർമ്മകൾ , ഒഴുകിയിറങ്ങിയ കണ്ണീർതുള്ളികൾ തുടച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ ആ പഴയ ഓർമകളിലേക്ക് പോയി.
ഓ സോറി എന്നെ പരിചയപ്പെടുത്തിയില്ല , എന്റെ പേര് റസാഖ് തിരുവനന്തപുരതാണ് ടവീട് ദസ്തക്കീറിന്റെയും സലീഹയുടെയും മൂന്ന് മക്കളിൽ മൂത്തവൻ എനിക്കുതാഴെ രണ്ടനിയന്മാർ ട്വിൻസ് , വാപ്പ ഗൾഫിലെ ദുബായിലെ ഏതോ ഒരു വലിയ ഹോട്ടലിൽ മാനേജർ ആണ് , ഉമ്മ വീട്ടമ്മ ഞാനിപ്പോ ബികോം സെക്കന്റ്‌ ഇയർ അനിയന്മാർ രണ്ടുപേരും പ്ലസ്ടുവിലും. അധികം ഫ്രണ്ട്‌സൊന്നുമില്ല ഇൻട്രോ ആണോ എക്സ്ട്രോ ആണോന്നറിയില്ല പണ്ടേ എല്ലാരും ഒറ്റപ്പെടുത്തിയതാ ആല്ല ഞാൻ ഒറ്റപ്പെട്ടതാ എല്ലാത്തിൽ നിന്നും, കൂടെയുള്ളവന്മാർ പൈസ ഉള്ളവന്റെ ഊമ്പാൻ പോലും മടിക്കാത്ത പുണ്ടകളായിരുന്നു അവസാനം പൈസ ഒക്കെ തീരുമ്പോൾ ഊമ്പിക്കേം ചെയ്യും അത് ഈ കഴിഞ്ഞ രണ്ടുവർഷത്തിനിടയിൽ എനിക്ക് മനസ്സിലായ ഒന്നാണ് എനിക്കുള്ള രണ്ട് ചങ്ക് ഫ്രണ്ട്സാണെലോ പഠിക്കാൻ വേണ്ടി ബാംഗ്ലൂരിലും മുംബയിലുമൊക്കെയാണ് പോയിരിക്കുന്നെ .ഇനി എന്നെ കുറിച്ച് പറയുവാണേൽ 5 അടി 7 ഇഞ്ച് ഉയരം ജിമ്മിലൊക്കെ പോയി സെറ്റാക്കിയ മസിൽ കൂടുതലുമല്ല കുറവുമല്ലാത്ത ശരീരം സിക്സ് പാക്ക്കൊന്നുമില്ലാത്ത ഫോർ പാക്ക് വയറും, പിന്നെ നിറം പുതുനിറം താടിയുണ്ട് മീശയ്ക്കണേൽ ഞരുക്കമില്ലാത്തോണ്ട് ട്രിമ് ചെയ്താണ് വച്ചേക്കുന്നത്, കട്ടതാടിയൊന്നുമില്ലാട്ടോ പിന്നെ അധികം ചുരുളാത്ത നല്ല ഞരുക്കമുള്ള തലമുടിയും എന്റെ മനസ്സിൽ എന്നെ കണ്ടാൽ വേൾവെറിനിലെ ഹുഗ് ജാക്ക്മാനെ പോലെയാണെന്ന് എനിക്ക് തോന്നിയിട്ടുണ്ടേലും തരക്കേടില്ലാത്ത ലുക്ക്‌ ഒക്കെയുണ്ട്.എന്നുംപറഞ്ഞു കാണാൻ കൊള്ളൂല്ല എന്നൊന്നുമല്ലാട്ടാ കോളേജിൽ വച് ഒന്ന് രണ്ട് പ്രൊപോസൽ ഒക്കെ വന്നിട്ടുണ്ട് അത് പിന്നെ പറയാം ഞാനിപ്പോ എന്റെ ലൈഫിൽ നടന്ന ഒരു കഥ ഞാൻ പറയാം, മറ്റുള്ളോർക്ക് നമ്മുടെ കഥയൊക്കെ വെറും നിസ്സാരമാണെങ്കിലും അത് നമുക്ക് വളരെ കാര്യമായ കഥ തന്നെയാണ് ല്ലേ, അങ്ങനെയുള്ള ഒരു കൊച്ചു വലിയ കഥയാണ് ഞാൻ പറയുന്നത്,ഒരു ലൗ സ്റ്റോറി വേണേൽ ഇപ്പോഴത്തെ എന്റെ അവസ്ഥ വച് പറയുവാണേൽ ഒരു ഊമ്പിയ ലൗ സ്റ്റോറി, അപ്പൊ നമുക്ക് കഥയിലേക്ക് പോകാം.
ഈ കഥ നടക്കുന്നത് ജാമ്പവാന്റെ കാലത്തൊന്നുമല്ല ഒരു അഞ്ചാറു വർഷം മുന്നെയാണ് ചുരുക്കി പറഞ്ഞാൽ ഇതിപ്പോ 2024 അപ്പൊ നോക്കയാണെൽ 22,21,20,19,18,ആ 2018ൽ അപ്പൊ ഞാൻ പ്ലസ്ടു പഠിക്കുന്ന കാലം, അപ്പോഴത്തെ ഞാനും ഇപ്പോഴത്തെ ഞാനും തമ്മില് വളരെ വ്യത്യാസം ഉണ്ട്ട്ടാ
അന്ന് ഈ പറയണ ഗ്ലാമറും താടീം മീശേം ഒന്നുമില്ലാത്ത ഒരു പൈയ്യൻ ആ സമയം ജിമ്മിൽ പോകാൻ കാശില്ലാത്തോണ്ട് യൂട്യൂബ് ഒക്കെ നോക്കി വീട്ടിക്കിടന്ന് പുഷ് അപ്പും മറ്റുമായിരുന്നു വർക്ഔട് ഒരു ചെറിയ മസിലുമൊക്കെയുള്ള ബോഡി, പക്ഷെ പല്ലുതള്ളിയിരുന്നതിനാലും ചെറുതായിട്ട് ഇരുണ്ടനിരമായിരുന്നതിനാലും ആരെങ്കിലുമ് കളിയാക്കിയാൽ അപ്പൊത്തന്നെ ഞാനവന്റെ തന്തയ്ക്ക് വിളിക്കും , എന്റെ അപ്പോഴത്തെ മെയിൻ പ്രോബ്ലെംസ്സിൽ ഒന്നാണ് ഈ തെറി വിളി വായെടുത്താൽ മൈരല്ലാതെ വേറൊരുവാക്കും വരില്ല മൈരേ, വാ മൈരേ, പോ മൈരേ, എന്താടാ മൈരേ, എന്നാടാ മൈരേ എന്ന് പോകുന്നു മൈരുകൾ,പിന്നെ എടുത്തുചാടിയുള്ള സംസാരവും കേൾക്കുന്നോർക്ക് ഞാൻ കയർത്തുസംസാരിക്കുന്നപോലെയും തോന്നും ഞാൻ സാധാരണയായി സംസാരിച്ചാൽപോലും അങ്ങനെ തോന്നു , പോരാത്തതിന് നല്ല ബാസ്സ് ശബ്ദമാണെന്റേത് കേൾക്കുന്നോർക്ക് പേടി തോന്നും അത് പോരാഞ്ഞിട്ട് ഞാൻ ചെയ്യുന്ന കാര്യങ്ങളൊക്കെ മണ്ടത്തരങ്ങളിലേക്കാൻ അവസാനിക്കുന്നത് അത് കൊണ്ട് തന്നെ വാ വിട്ട വാക്കും കൊതം വിട്ട വളിയുമൊക്കെപോലെ ഒരുപാടൊരുപാട് വലിയ ചെറിയ പ്രശ്നങ്ങളിൽ ചെന്നുചാടിട്ടുണ്ട് ഈ കാലയളവിൽ.ഈ വിധമൊക്കെയുള്ള ചില കുഴപ്പങ്ങൾ കാരണം തന്നെ എല്ലാവർക്കും ഞാനൊരു കോമഡി പീസ് ആയിട്ടാണ് തോന്നിയിരുന്നത് , എന്നിരുന്നാലും ഞാൻ ആളൊരു പാവമാ കേട്ടോ, ചെയ്യുന്നതൊക്കെ കുഴപ്പങ്ങളാണെൽ പോലും എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നവർക്കുവേണ്ടി ഞാൻ ജീവൻതന്നെ കൊടുക്കാൻ തയ്യാറാണ് . പിന്നെ, പത്താം ക്ലാസ്സുവരെ ബോയ്സ് സ്കൂളിൽ പഠിച്ചതുകൊണ്ടും ഗേൾസുമായിട്ട് അധികം കമ്പനി ഇല്ലാത്തോണ്ടും എന്റെ മുൻപിൽകൂടി ഒരു കൂട്ടം പെണ്ണുങ്ങൾ കൂട്ടമായി പോയാലോ നോക്കിയാലോ എനിക്ക് നാണമോ, പേടിയോ തോന്നും കാരണം അവളുമാർ എന്റെ ലുക്ക്‌ നോക്കി കളിയാക്കി ചിരിക്കുന്നതാണെങ്കിലോ.? അതുകൊണ്ടുതന്നെ അവിടെന്ന് മാറി ആളൊഴിഞ്ഞ വല്ല സ്ഥലത്തോ പോയി നിൽക്കും ഇച്ചിരി social anxiety കൂടി ഉള്ളതിനാൽ വല്ല കല്യാണത്തിനോ മറ്റോ പോകാൻ വരെ മടിയാണ്, അതു കാരണം ബന്ധുക്കളുടെ കല്യാണത്തിനോ മറ്റോ പോയാൽ പോലും ഞാനുടനെ തന്നെ ഫുഡും കഴിച്ചിട്ട് അവിടെന്ന് എസ്‌കേപ്പ് ആകും. അങ്ങനെ പത്താം ക്ലാസ്സുവരെ നല്ലത് പോലെ പഠിക്കുന്നത്കൊണ്ടും അഞ്ച് എ പ്ലസ്സോട് കൂടി എസ് എസ് എൽ സി പാസ്സ് ആയി.നാട്ടിലെ സ്കൂളിൽ പഠിക്കണമെന്ന എന്റെ ആഗ്രഹം കാരണം വീട്ടുകാരെല്ലാം നിർബന്ധിച്ചു സിറ്റിയിലെ സ്കൂളിൽ അലോട്മെന്റ് വയ്ക്കാൻ പറഞ്ഞപ്പോഴും ഞാൻ അതൊക്കെ നിഷേധിച്ചു ഞാൻ നാട്ടിലെ സ്കൂളിൽ അഡ്മിഷൻ എടുത്തു, അതിനു കാരണം പലതാണ് ഒന്നാമത്തെ കാരണം നമ്മുടെ ഏരിയയിലുള്ള സ്കൂളൊക്കെ ആകുമ്പോൾ നമുക്ക് അറിയാവുന്ന പിള്ളേരൊക്കെ ആകും അത് കൊണ്ട് ഒരുത്തനും റാഗിങ് ചെയ്യാൻ പോയിട്ട് സംസാരിക്കാൻ പോലും വരില്ല , അവിടുള്ളവന്റെ ദേഹത്തു തൊട്ടാൽ പിന്നെ അഞ്ചാം ക്ലാസ്സിലെ പിള്ളേരുമുതൽ പ്ലസ് ടുവിലെ പൈയ്യന്മാരുവരെ എടുത്തിട്ട് മേയും പിന്നെ രണ്ടാമത്തേത് അവിടെ കിട്ടുന്നൊരു ഫ്രീഡം വേറൊരു സ്കൂളിലും കിട്ടില്ല ഹെഡ്മാസ്റ്ററിന്റെ മുന്നിൽ വച് പബ്‌ജി കളിച്ചതുമുതൽ ഓഫീസ് റൂമിൽ കേറി പടക്കം പൊട്ടിച്ചതുവരെ നീളുന്നു സംഭവങ്ങൾ. അങ്ങനെ പ്ലസ് വൺ ബാച്ചിന്റെ ക്ലാസ്സ്‌ സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്ത രണ്ടാം ദിവസം,
ആദ്യ ദിവസം പേരെന്റ്സ് മീറ്റിങ്ങും മറ്റുമുള്ളൊണ്ട് റാഗിങ്ങൊന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല, അങ്ങനെ രണ്ടാം ദിവസം, എനിക്കും എന്റെ കൂടെ പഠിച്ച കുറച്ചുപേർക്കും അവിടെ തന്നെയാണ് കിട്ടിയത് അങ്ങനെ ഞങ്ങൾ ഒന്നിച്ചു വന്നപ്പോൾ തന്നെ സ്കൂൾ കോമ്പൗണ്ടിൽ സീനിയർ പിള്ളേരുമൊത്തം കുറ്റിയടിച്ചെങ്ങനെ നിൽപ്പാണ് ചിലരൊക്കെ ജൂനിയർ പിള്ളേരെ റാഗിങ്ങും ചെയ്യുന്നുണ്ട് , എന്റെ പിന്നാലേന്ന് വന്ന ജൂനിയർ കൊച്ചുങ്ങൾ പേടിച്ചുപേടിച്ചാണ് നടക്കുന്നത് തന്നെ.
