ഒരു കഥ
Oru Kadha | Author : Pakki
ഇതൊരു റിയൽ ലൈഫ് കഥയാണ്, വായിക്കുന്നവരെ തൃപ്തി പെടുത്തണം എന്ന ലക്ഷ്യമില്ലാതെ ആരോടെങ്കിലും പറയണം എന്നുള്ള ഒരു ത്വരയിൽ നിന്ന് എഴുതുന്ന ഒരു കഥയാണ് ഇത്‌. അതുകൊണ്ട് പൊടിപ്പും തോങ്ങലും ഒന്നും ചേർക്കാതെ ആണ് എഴുതുന്നത്. എത്രപേർക്ക് ഇഷ്ടപെടും എന്നറിയില്ല. ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ലങ്കിൽ കമന്റ് ചെയ്യാം. ഇഷ്ടപെട്ടാൽ ഒരു നഷ്ടവും വരാത്ത മുകളിൽ ഉള്ള ലവ് ബട്ടൺ ഉപയോഗിക്കാം. സേഫ് ആണ്.
കഥയിലേക്ക് വരുന്നതിന് മുന്നെ ഈ കഥാ സന്ദർഭത്തിലേക്ക് എന്നെ എത്തിച്ച എന്റെ ബോറൻ ജീവിതം പറഞ്ഞു തുടങ്ങാം.
മലപ്പുറം ജില്ലാ അതിർത്തി പങ്കിടുന്ന തൃശൂർ ജില്ലയിലെ ഒരു തീരദേശ ഗ്രാമം ആണ് എന്റേത്. പേര് നീരവ്, ഞാൻ കോളേജ് കഴിഞ്ഞു പിജി പഠിച്ചത് കോയമ്പത്തൂർ ആണ് അതും എനിക്ക് ഇഷ്ടമുണ്ടായിട്ട് പഠിച്ചത് ഒന്നും അല്ലാ.
ഡിഗ്രി കഴിയുമ്പോ എനിക്ക് 20 വയസ്സ് ആയിട്ടില്ല. അത്രയും ചെറുപ്പത്തിൽ ജോലിക്ക് പോവാനുള്ള മൂഡ് ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നു. അതിപ്പോഴും ഇല്ലാ എന്നുള്ളത് വേറൊരു സത്യം. പക്ഷെ പിന്നെ എന്ത്‌ ഉള്ളതിൽ ഏറ്റവും നല്ല ഓപ്ഷൻ ഈ പഴഞ്ചൻ നാട്ടിൽ നിന്ന് മാറി പുറത്ത് പോയി പഠിക്കാം എന്നതായിരുന്നു.
ഞാൻ അങ്ങനെ ബാംഗ്ലൂർ കോളേജ് ഒക്കെ സെലക്ട്‌ ചെയ്തു വീട്ടിൽ എത്തിയപോ വീട്ടുകാർ മുട്ടൻ ഉടക്കായി. അവസാനം പഠിപ്പിന്റെ കാര്യം ആയോണ്ട് വീട്ടുകാർ ഒന്ന് മടിച്ചിട്ടാണേലും അച്ഛന്റെ കൂട്ടുകാരന്റെ മകൻ പോകുന്ന കോളേജിൽ അതെ കോഴ്സിനു എന്നെയും ചേർത്തു.
വീട്ടിൽന്ന് മാറിയാ മതി എന്നുള്ള ഞാൻ കോഴ്സ് ഏതാ ഒന്നും നോക്കാതെ ഓക്കേ പറഞ്ഞു മൂന്നാം നാൾ ഷിബുവിന്റെ(നേരത്തെ പറഞ്ഞ കൂട്ടുകാരന്റെ മോൻ )കൂടെ കോയമ്പത്തൂർ എത്തി.
അവൻ ഫുൾ പ്ലാൻഡ് ആയോണ്ട് അവന്റെ കൂടെ നിന്ന് കൊടുത്താൽ മാത്രം മതിയായിരുന്നു. കോളേജ് ന്റെ അടുത്ത് റൂം എല്ലാം കണ്ടുവെച്ചാണ് അവിടെ എത്തിയത് തന്നെ. ഇവനെ എനിക്ക് ചെറുപ്പം മുതലെ അറിയാവുന്നതാണ്. പക്ഷെ ഇവൻ ഇംഗ്ലീഷ് മീഡിയവും ഞാൻ സർക്കാർ സ്‌കൂളും ആയ കാരണം ഒരുമിച്ചു പഠിച്ചിട്ടില്ല. അതുപോലെ ഇവൻ മേലാനങ്ങാത്ത ക്രിക്കറ്റും ഞാൻ ഫുട്ബാളും ആയത് കൊണ്ടും ആ വഴിക്കും കമ്പനി ആയില്ല. പിന്നെ ഒരേ age ആയത് കൊണ്ടും വേറെ മ്യൂച്ചൽ ഫ്രണ്ട്സ് ഉള്ളത് കൊണ്ടും കാണുമ്പോൾ എല്ലാം എന്തേലും മിണ്ടും. ആ ഒരു ബന്ധം മാത്രമേ ഉള്ളു.
അങ്ങനെ ഒരു അടുക്കളയും ഹാളും ബാത്രൂമും ഒരുമിച്ചുള്ള സ്റ്റുഡിയോ സ്റ്റൈൽ റൂമിൽ ഞങ്ങൾ ഒരേ ബെഡിൽ കിടപ്പ് തുടങ്ങി. മുന്നെ അറിയാവുന്ന ആളായോണ്ടും വേറെ ഒരു ഫ്രണ്ട്സ് ഇല്ലാത്തോണ്ടും ആദ്യത്തെ ആഴ്ച തന്നെ മൊത്തം സ്കൂൾ കോളേജ് കുടുംബ ചരിത്രം പറഞ്ഞു ഞങ്ങൾ സോൾ മേറ്റ്‌ ആയി.
പിന്നെ ഒരേ ക്ലാസും റൂമും ഒക്കെ ആയോണ്ട് ബാത്‌റൂമിൽ പോകുന്ന ആ ഒരു മണിക്കൂർ ഒഴികെ ഞങ്ങൾ എപ്പഴും ഒരുമിച്ചു ആയിരുന്നു.
ക്ലാസിലെ അവസ്ഥ പറയാണങ്കിൽ ഒരു വിധം എല്ലാ സംസ്ഥാനത് നിന്നുള്ള പിള്ളേരും ഉണ്ട്. പിന്നെ നാലഞ്ചു ആഫ്രിക്കൻസും ഉണ്ട്. മലയാളി പെൺകുട്ടികൾ രണ്ട് പേരെ ഉണ്ടായിരുന്നു ഉള്ളു. രണ്ടും കോട്ടയത്തു നിന്നുള്ളത്. ഞങ്ങളെ പോലെ ഒരാളുടെ കൂടെ മറ്റേ ആൾ വന്നതാണ്. വേറെ മലയാളി ബോയ്സ് ഉണ്ടാർന്നങ്കിലും വൈബ് പെട്ടന്ന് മാച്ച് ആവാതെ ഇരുന്നോണ്ട് പെട്ടന്ന് കമ്പനി ആയില്ല പക്ഷെ ഈ രണ്ട് പെൺകുട്ടികളും ഞങ്ങൾ രണ്ടും തിക്ക് ഫ്രണ്ട്സ് ആയി മാറി. അനു രാധയും ശ്രീ പ്രിയയും. ഇതില് ശ്രീ ആണ് കാണാൻ കൂടുതൽ ഭംഗി ഞാനുമായി കൂടുതൽ കമ്പനി ഉള്ളതും ശ്രീയുമയാണ് അനു ഒരു പൊട്ടിത്തെറി സ്വഭാവം ആയോണ്ട് എനിക്ക് അത്ര ഇഷ്ടമായില്ല പക്ഷെ നോർമൽ കമ്പനി ആയി അങ്ങനെ പോയി.
ഇവരെ കുറിച്ച് ഒന്ന് വിവരിക്ക ആണെങ്കി ശ്രീ ഒരു വിരിഞ്ഞ ശരീരം ആണ്. നീളൻ മുഖവും കൂർത്ത മൂക്കും റോസ് ചുണ്ടൊക്കെ ആയി മുഖം തന്നെ ഒരു ഭംഗി ഉണ്ട്. പിന്നെ സ്ട്രൈറ്റ് ചെയ്ത മുടി ആണ്. മുല ഒക്കെ ആവറേജ് ഉള്ളു എങ്കിലും നല്ല റൗണ്ട് ഷേപ്പിൽ അടിപൊളി കുണ്ടിയും തടിച്ച തൊടയും ഒക്കെ ആണ്. പിന്നിൽ നിന്ന് നോക്കുമ്പോൾ ആണ് കൂടുതൽ സെക്സി.
അനു ആണേൽ മെലിഞ്ഞ ശരീരം ആണ്. ശരീരത്തെക്കാൾ കൂടുതൽ മുല ഉണ്ട് അതുപോലെ ആലില ഷേപ് ഉള്ള അരകെട്ട് ആണ്. മെലിഞ്ഞ ശരീരം ആയോണ്ട് ബാക്ക് ഒന്നും ഇല്ലാ. പിന്നെ നല്ല നീളൻ മുടി ഉണ്ട്. ഇവര് രണ്ടു പേരും ബ്രൗൺ വെള്ള കളർ ആണ് സ്കിൻ. പിന്നെ ശ്രീ എപ്പഴും കുണ്ടി കാണിക്കാൻ ആണോന്ന് അറിയില്ല. ടൈറ്റ് ജീൻസും മോഡേൺ ഡ്രെസ്സും ആണ് കൂടുതൽ ഇടുക. അനു എപ്പഴും നാടൻ ചുരിദാർ ആയിരിക്കും വേഷം.
ഇവരെ പരിചയപെട്ടത് മുതൽ കോളേജിലെ ആദ്യത്തെ മടുപ്പ് എല്ലാം മാറി തുടങ്ങി, ഇവിടെ വീട്ടുകാരും മറ്റു നിയന്ത്രണങ്ങളും ഇല്ലാത്ത കാരണം ഞങ്ങൾ നാല് പേരും എപ്പഴും ഒരുമിച്ചു ആണ്. ക്ലാസ്സിലും കാന്റീലും കോളേജ് ഇല്ലാത്ത ദിവസം പുറത്ത് പോവാനും ഒക്കെ ആയി എപ്പഴും ഓരൂമിച്ചു.
ഇവർക്ക് 10 മണിക്ക് ഹോസ്റ്റൽ ഗേറ്റ് അടക്കുന്നത് കൊണ്ട് ആ സമയം ആകുമ്പോ ഞങ്ങൾ പിരിയും. എന്നിട്ട് അവിടുന്ന് ഒരു ഓട്ടോയും വിളിച്ചു റൂമിൽ വന്ന് കിടന്നുറങ്ങും. രാവിലേ പോയി വീണ്ടും റിപ്പീറ്റ്.
കോളേജിലേക്ക് ഉള്ള നടത്തവും പിന്നെ അവിടുന്ന് ഹോസ്റ്റൽ വരെ നടന്നു അവരെ അവിടെ ആക്കി തിരിച്ചു ഓട്ടോ വിളിച്ചും മുഴുവൻ സമയവും ഫുഡ്‌ പുറത്ത് നിന്ന് കഴിച് റൂമിൽ എത്തുമ്പഴേക്ക് കാശും ഞങ്ങളുടെ എനെർജിയും കാലി ആയിരുന്നു.
എനിക്ക് വീട്ടിൽ തരുന്നതിനേക്കാൾ കൂടുതൽ ഇവന് കിട്ടുന്നുണ്ട്. അതുകൊണ്ട് എന്റെ കാശ് തീരാൻ ആവുമ്പൊ ഞാൻ ഒന്ന് കണ്ട്രോൾ ചെയ്യാന്ന് പറഞ്ഞാലും അവൻ അത് സാരല്ല അവൻ അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്യാന്ന് പറഞ്ഞു കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ മുന്നോട്ടു പോകും.
ഈ നടത്തത്തിനു അന്ത്യം കുറിക്കാൻ വേണ്ടി ഇവന്റെ നാട്ടിലുള്ള ബൈക്ക് ഇങ്ങോട്ട് കൊണ്ടുവരാൻ തീരുമാനം ആയി. അതുപോലെ ഹോട്ടൽ ഫുഡ്‌ മടുത്തപ്പോ പണ്ട് ആദ്യ ശ്രമം പാളിയപ്പോ നിറുത്തിയ കുക്കിങ് വീണ്ടും തുടങ്ങണം എന്നും ഞങ്ങൾ തീരുമാനിച്ചു.
അങ്ങനെ ഈ തീരുമാനങ്ങൾ ഒക്കെ ഇവരെ അറിയിച്ചപ്പോ ഇവരും ഹാപ്പി. ബൈക്ക് കൊടുന്നാ ഞങ്ങൾ നടക്കേണ്ടി വരോ എന്നൊക്കെ തമാശക്ക് ചോദിച്ചങ്കിലും ഇവർക്ക് അറിയാം അതിന്റെ ഗുണം ഇവർക്കും ഉണ്ടന്ന്. അതുപോലെ കുക്കിങ് ന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോ ക്ലാസ്സ്‌ ഇല്ലാത്ത സൺ‌ഡേ വന്ന് അവര് പഠിപ്പിച്ചു തരാന്ന് പറഞ്ഞു, പിന്നെ അവർക്കും നല്ല ഫുഡ്‌ കഴിക്കാലോ. കോളേജ് തുടങ്ങി 3 മാസം കഴിഞങ്കിലും ഇവര് ഇതുവരെ ഞങ്ങളുടെ റൂമിലേക്ക് ഒന്നും വന്നിട്ടില്ല. പുറത്ത് ആ സ്ട്രീറ്റ് വരെയൊക്കെ വന്നിട്ടുള്ളൂ.
