അവരുടെ പൊട്ടിച്ചിരിയിൽ രഘുവും പങ്കുചേർന്നു.
ഉച്ചയ്ക്ക് പായസത്തിൽ ഇടാൻ വേണ്ടി ശ്രീദേവി ഹാളിൽ നിലത്തിരുന്നുകൊണ്ട് തേങ്ങക്കൊത്തും, ശർക്കരയും അരിയുകയായിരുന്നു. രഘു ഹാളിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ട് റേഡിയോ കേൾക്കുന്നുണ്ട്, ഇടയ്ക്ക് ശ്രീദേവിയോട് സംസാരിക്കുന്നുമുണ്ട്.
മനു ചിഞ്ചു മോളെയും എടുത്തുകൊണ്ട് ശ്രീദേവിയുടെ പിറകിൽ കസേര
വലിച്ചിട്ടു…..
“ചിഞ്ചു മോളെ…അമ്മേടെ വാവക്കുട്ടിക്ക് വിശക്കുന്നുണ്ടോ..?”
ചിഞ്ചുമോൾ ശ്രീദേവിയെ നോക്കി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഓരോ അക്ഷരങ്ങൾ ഉരുവിട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു….
മനു അവന്റെ കാലിന്റെ പെരുവിരൽ കൊണ്ട് ശ്രീദേവിയുടെ നിതംബത്തിനും ടൈൽസ്നും ഇടയിലൂടെ കയറ്റാൻ നോക്കിയപ്പോൾ ശ്രീദേവി തിരിഞ്ഞവനെ നോക്കി കള്ള ചിരി ചിരിച്ചു. മനു സമ്മതമെന്നോണം ചന്തിയുടെ വിടവിലൂടെ പതിയെ പതിയെ കാല് കൊണ്ട് പെരുവിരൽ കയറ്റാൻ നോക്കുമ്പോ ശ്രീദേവിയുടെ നിതംബത്തിന്റെ ചൂട് അവൻ കാൽ വിരലിലൂടെ അനുഭവിച്ചു.
ശ്രീദേവി ഒന്നുടെ പിറകിലേക്ക് ഇരുന്നപ്പോൾ അവന്റെ കാൽപ്പാദത്തിൽ അവളുടെ ചന്തികൾ രണ്ടും വിടർന്നുകൊണ്ട് അവന്റെ കാലിൽ ഉരയ്ക്കുമ്പോ അവളിൽ അനുഭൂതി നിറഞ്ഞൊഴുകി. മനുവിന്റെ കാല്പാദം നാളുകളായി വറ്റിയുണങ്ങിയ അഹല്യക്ക് ശാപമോക്ഷേമെന്നോണം അവളുടെ ഉൾപ്പൂവ് പിടഞ്ഞുകൊണ്ട് കണ്ണീർ പൊഴിച്ചു….
പായസം വെക്കാൻ നേരം അടുക്കളയിൽ തന്നെ മനു ചുറ്റി ചുറ്റി നിന്നു. ശ്രീദേവിയുടെ നിതംബത്തിന്റെ തുള്ളാട്ടം കണ്ടു മുണ്ടിനുള്ളിൽ പ്രകമ്പനം കൊണ്ട് അവന്റെ കുട്ടൻ വീർപ്പുമുട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
പായസം നാവിൽ വെച്ച് രുചിനോക്കുന്ന ശ്രീദേവിയുടെ കണ്ണുകൾ രസം പിടിച്ചപ്പോൾ അവൾ മനുവിനെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി. അവൻ ശ്രീദേവിയുടെ ചന്തിയിൽ തന്നെ നോക്കി ടേബിളിൽ മുഖവും വെച്ചിരിപ്പായിരുന്നു….
ഇടുപ്പിൽ കൈകുത്തികൊണ്ട് ദേഷ്യം അഭിനയിച്ചപ്പോൾ മനു എണീറ്റുകൊണ്ട് ശ്രീദേവിയുടെ പിറകിലെത്തി.
“ഇച്ചിരി കൂടുന്നുണ്ട്!!!” ശ്രീദേവി കള്ള ദേഷ്യം അഭിനയിച്ചപ്പോൾ മനു തലകുനിച്ചു.
“ഞാൻ പോവാ …ഓണം കഴിയുമ്പോ!!”
“അയ്യോ !!!! ഇങ്ങനെ പറയല്ലേ മനു.” ശ്രീദേവി മനുവിനെ അവളുടെ കൈകളിൽ മുഖം ചേർത്ത് അമർത്തി, അവനപ്പോഴും താഴേക്ക് നോക്കി നില്പായിരുന്നു….
“എനിക്കറിയാം …..തെറ്റാണെന്ന് !! പക്ഷെ പറ്റുന്നില്ലമ്മെ!!”
“എനിക്കറിയാം മോനു…. നല്ലൊരു ദിവസമായിട്ട് വിഷമിക്കല്ലേ…
നാവു നീട്ടിയെ എന്റെ മോൻ…”
ചൂടുള്ള പായസം ശ്രീദേവി അവളുടെ കൈവെള്ളയിൽ ഒഴിച്ചുകൊണ്ട് കൈ വിറപ്പിച്ചു കൊണ്ട് ഊതി, എന്നിട്ട് അവളുടെ നാവുകൊണ്ട് നക്കി തേച്ചുകൊണ്ട് മനുവിനെ ഇരുകൈകൊണ്ടും അവളുടെ മാറോടു ചേർത്തുകൊണ്ട് അവന്റെ ചുണ്ടിൽ ചുണ്ടു ചേർത്തു അമർത്തി….
മനു ആ നിമിഷം ലോകമവസാനിക്കുംപോലെ തോന്നി. അവന്റെ സ്വപ്നസുന്ദരിയുടെ അധരപുടങ്ങളുടെ സ്വാദ് ആ പായസത്തിന്റെ രുചിയുടെ
നാലിലൊന്നു പോലുമില്ലെന്ന് അവനു തോന്നി. ഇരുവരും കണ്ണുകൾ ഇരുകയടച്ചുകൊണ്ട് ചുംബനത്തിൽ ലയിച്ചു. രഘു മോളെ മുറിയിൽ ഉറക്കുകയാണ് എന്നൊരു വിശ്വാസത്തിന്മേലാണ് ആ തീക്കളിയെന്ന്, ശ്രീദേവി തിരിച്ചറിഞ്ഞു, പക്ഷെ അപ്പോഴേക്കും അവളുടെ നാവ് മനു പതിയെ കടിച്ചു വായിലേക്ക് ഉറിഞ്ചി തുടങ്ങിയിരുന്നു. ഇരുവരുടെ കാമരസവും വായിൽ ഒന്നായിച്ചേർന്നുകൊണ്ട് ആ നിമിഷത്തിൽ മനു അവന്റെ ഇഷ്ടദേവിയെ പ്രസാദിപ്പിക്കാൻ ഇരു തംബുരുവിലും കൈയമർത്തി കീർത്തനം മീട്ടികൊണ്ടിരുന്നു….
“ആഹ് …..മനൂ……” നേർത്ത സീൽക്കാരം കൊണ്ട് ആ ലയനനിമിഷത്തെ കീറി മുറിച്ചുകൊണ്ട് ശ്രീദേവി കേഴുമ്പോ, രഘുവിന്റെ കാലടിയുടെ ശബ്ദം കേട്ടതും, മനു അവളിൽ നിന്നും വിട്ടു മാറി നിന്നു…
“ആഹ് …ചിഞ്ചു ഉറങ്ങുന്നില്ല, ദേവി. ഇനി സദ്യ കഴിച്ചിട്ട് ഉറക്കാം ..ല്ലേ!”
ഉച്ചയ്ക്ക് ഓണസദ്യ… രഘുവിനേയും രണ്ടു മക്കളേയും ഇരുത്തിയിട്ട് ശ്രീദേവി വിളമ്പിക്കൊടുത്തു… ബഞ്ചിൽ ഇടത്തേ അറ്റത്തിരുന്ന മനുവിന് പായസം വിളമ്പുകയായിരുന്നു ദേവി.
“ പഴം ഉടച്ച് നല്ലവണ്ണം കുഴച്ച് കഴിക്കെടാ… കണ്ണാ” ശ്രീദേവി അവന്റെ മുടിയിൽ തഴുകിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…. അപ്പോൾ അവന്റെ ഇടതു കൈ അവളെ അരക്കെട്ടിലൂടെ പിടിച്ച് തന്നോട് ചേർത്തു പിടിച്ചു… എന്നിട്ട് അവളുടെ ചന്തിപ്പാളികളെ കുഴച്ചു മറിച്ചു…
“ ഇങ്ങിനെ കുഴച്ചാൽ മതിയോ അമ്മേ… “ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി അവൻ ചോദിച്ചു…. അവന്റെ പിടുത്തം അവൾ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു… എന്നാലും അവിടെ വച്ച് അങ്ങിനെ ചെയ്യുന്നത് അവൾക്ക് ശരിയായി തോന്നിയില്ല… അവളവന്റെ പിടുത്തം വിടുവിച്ച് അവരുടെ ഒപ്പം ഭക്ഷണം കഴിച്ചു….
വൈകിട്ട് കൃഷിത്തോട്ടത്തിലൂടെ പഴയ കഥകളൊക്കെ പറഞ്ഞ് ശ്രീദേവിയും മനുവും ചിഞ്ചു മോളേയും കൂട്ടി നടന്നു… രഘു വീണ്ടും പണിയിലേക്കു മടങ്ങി… കൃഷിത്തോട്ടം കഴിഞ്ഞിട്ടേ അയാൾക്ക് വേറെന്തും ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ…
വീട്ടു മുറ്റത്തേക്ക് എത്തിയതും
“ അമ്മെ ഇന്ന് ഞാൻ അമ്മയുടെയൊപ്പം കിടക്കട്ടെ ….” മനുവിന്റെ വിറയാർന്ന ശബ്ദമവൾ കേൾക്കുമ്പോ അവളുടെ ഉള്ളിൽ പേടി നിറഞ്ഞിരുന്നു. അവന്റെ മോഹമെന്താണെന്നവൾക്ക് നന്നായിട്ടറിയാം, പക്ഷെ മനുവിന് മുല കൊടുക്കുമ്പോഴും ….മതിമറന്നു ചുംബിക്കുമ്പോഴും അതിൽ വാത്സല്യം നിറഞ്ഞിരുന്നു, അവനിപ്പോൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നത് അതിൽ കൂടുതലാണ്……….അവനു തന്നെ മുഴുവനായും വേണം. പ്രായം തികഞ്ഞ അവനു കിടപ്പറയിൽ മതിവരുവോളം തിന്നാനുള്ള വിഭവമായി തന്നിലെ സ്ത്രീയെ കൊടുക്കാൻ… മനസനുവദിക്കുന്നില്ല…
“വേണ്ട മനൂ…മോനോട് എനിക്ക് ആരെക്കാളും സ്നേഹമാണ്….പക്ഷെ ……അമ്മയ്ക്കതിനു കഴിയില്ലെടാ….” വിങ്ങിപൊട്ടികൊണ്ട് ശ്രീദേവി ബെഡ്‌റൂമിലേക്കോടി… വാതിലടച്ചുകൊണ്ടവൾ ചുവരിൽ ചാരി നിന്നുകൊണ്ട്
കരഞ്ഞു.
രഘു വൈകീട്ട് വീട്ടിലേക്ക് വന്നപ്പോളും ശ്രീദേവിയും മനുവും തമ്മിൽ സംസാരിച്ചിരുന്നില്ല. മനുവിന് പറഞ്ഞത് അബദ്ധമായി എന്നുള്ള തോന്നലവനെ വേട്ടയാടിക്കൊണ്ടിരുന്നു. കുറ്റബോധം കാരണം അവനു ശ്രീദേവിയുടെമുഖത്തേക്ക് നോക്കാനുമായില്ല. രണ്ടൂസം നിന്നിട്ട് പോകാനൊരുങ്ങിയവനാണ് താൻ. പക്ഷെ ശ്രീദേവിയെ വിട്ടിപ്പോ…
പോകണം… പോയെ…. തീരൂ… മനു എല്ലാം തീരുമാനിച്ചുകൊണ്ട് മുകളിലെ മുറിയിൽ നിന്നും താഴേക്കിറങ്ങി വന്നു.
“ അച്ഛാ നാളെ കാലത്തുള്ള ബസിൽ ഞാൻ പൊയ്ക്കോട്ടേ..” രഘു ഉച്ചയ്ക്ക് ബാക്കിയുള്ള പായസം വീടിന്റെ കോലായിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ട് സേവിക്കുകയായിരുന്നു. ഒപ്പം ശ്രീദേവി ചരിഞ്ഞിരുന്നുകൊണ്ട് ചിഞ്ചുമോൾക്ക് പാലുകൊടുക്കുന്നു…
“ രണ്ടൂസം കൂടെ നിന്നിട്ട് പോയാ പോരെടാ നിനക്ക്…”
“ഇല്ലച്ഛാ….” അതുകേൾക്കുമ്പൊ ശ്രീദേവിയുടെ മനസിടറി. അവളോടവൻ സത്യം ചെയ്തിരുന്നതാണ്. ഇന്നിപ്പോ…
അവന്റെ മനസ് നൊന്താണവൻ പോകുന്നത്. അതും താൻ കാരണം. തന്റെ പിടിവാശി കാരണം.. സ്വയം പ്രാകിക്കൊണ്ടവൾ മനുവിനെ നോക്കുമ്പോ. മനു ഉറച്ച തീരുമാനം പോലെ അച്ഛനോട് വീണ്ടും പറഞ്ഞു സമ്മതിപ്പിച്ചു….
