“ നിനക്കിനിയും വേണോടാ… ടാ… എന്ത് ചിന്തിച്ചോണ്ടിരിക്കാ… ഈ ലോകത്തൊന്നും അല്ലേ… ” ശ്രീദേവി രണ്ടു മൂന്നു തവണ ചോദിച്ചിട്ടും… അവളുടെ ഗന്ധം ആസ്വദിച്ചിരുന്ന മനു അതൊന്നും കേട്ടില്ല… അവളവനെ ഒന്നു
കുലുക്കിയപ്പോഴാണ് അവൻ ബോധമണ്ഡലത്തിലേക്കു വന്നത്…
“ ഉം… വേണ്ട… മതി… “ വിക്കി വിക്കി പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൻ പെട്ടെന്ന് കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞ് എഴുന്നേറ്റു… അതുകഴിഞ്ഞ് ശ്രീദേവിയും ഉണ്ട് എഴുന്നേറ്റു… ഊണിന് ശേഷം രഘു കപ്പക്കൃഷി ചെയ്യുന്നിടത്തേക്ക് പോയി… മനു അവന്റെ മുറിയിലേക്ക് പോന്നു… ചിഞ്ചുമോൾ ഉറങ്ങിയിരുന്ന മുറിയാണ് അവന് കിടക്കാൻ കൊടുത്തത്…
അവൻ തന്റെ അനിയത്തികുട്ടി ഉറങ്ങുന്നതു നോക്കി ബെഡിൽ ചാരിയിരുന്നു… ജനാലയിൽ നിന്നും വരുന്ന കാറ്റുകൊണ്ട് പയ്യെ അവന്റെ കണ്ണുകൾ അടച്ചു. ശ്രീദേവിയുടെ ചിരിച്ച മുഖമവന്റെ മനസിലേക്ക് വന്നു. ഇത്രയും നാളും ഇങ്ങോട്ടേക്ക് വരാൻ തോന്നിപ്പിക്കാത്തതിൽ അവന്റെ മനസ് സ്വയം കുറ്റപ്പെടുത്തി. അന്ന് പക്ഷെ ഒരു പെണ്ണിനെ തനിക്ക് സാധാരണ രീതിയിൽ മാത്രമായിരുന്നു നോക്കിയിരുന്നത്. പക്ഷെ ഹോസ്റ്റലിൽ നില്കുമ്പോ സുഹൃത്തുക്കളുടെ കൂട്ടും അവരോടപ്പം ഉള്ള വർത്തമാനവും എല്ലാം തന്നെ സ്ത്രീ സൗന്ദര്യത്തിന്റെ ആരാധകനാക്കി മാറ്റിയിരിന്നു,
അവരിൽ ചിലരുടെ അനുഭവങ്ങൾ കേൾക്കുമ്പോ തനിക്കങ്ങനെയൊരു ഭാഗ്യമീ ജന്മമുണ്ടാകുമോ എന്നവൻ ആലോചിച്ചിരുന്നു. ഓരോ ആഴ്ചയിലും വരുന്ന നാനയിലും ചിത്രഭൂമിയിലും അച്ചടിച്ച് വരുന്ന നടിമാരുടെ മാദകത്വം അവനസ്വദിക്കാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു. ഒപ്പം നേരിൽ കാണുന്ന സ്ത്രീകളുടെ മുന്നും പിന്നും നോക്കാനും രാത്രി അതോർത്തുകൊണ്ട് കുണ്ണക്കുട്ടനെ താലോലിക്കുനന്നതും പതിവാണ്. പക്ഷെ താൻ മുൻപ് കണ്ടു ആസ്വദിച്ചിരുന്ന ടീച്ചർമാരെക്കാളും എന്തുകൊണ്ടും തന്റെ ശ്രീക്കുട്ടി മുന്നിലാണ്. അവളെ ഓർക്കുമ്പോ അവളുടെ മണം തന്റെ മനസിലേക്ക് വരുന്നു, ശ്വാസം എടുത്തുകൊണ്ട് പയ്യെ മയങ്ങുമ്പോ സ്വപ്നം പോലെ തന്റെ രണ്ടാനമ്മയുടെ മുഖം മനസിലേക്ക് ഓടിയെത്തുന്നു…
ഒന്നുറങ്ങിയെണീറ്റപ്പോൾ അടുത്ത് കിടക്കുന്ന ചിഞ്ചു മോൾ ഉറങ്ങുന്നത് കണ്ടപ്പോളവൻ കൌതുകം കൊണ്ട് ആ പിഞ്ചുകാലിൽ ഒന്ന് പിടിച്ചപ്പോൾ ആണ് അവൾ ഒന്നനങ്ങിയതും കരഞ്ഞതും…
“ അയ്യയ്യോ… മോൾ എഴുന്നേറ്റോ… ” കുഞ്ഞിന്റെ കരച്ചിൽ കേട്ടപ്പോൾ ശ്രീദേവി ഓടി വന്നു… ഓടിവരുമ്പോ ശ്രീദേവിയുടെ മാറിടം കാറ്റിൽ ഉലയുന്ന മുഴുത്തു വിളഞ്ഞ പപ്പായപോലെ മനുവിന് തോന്നിച്ചു….
എന്നിട്ട് കുട്ടിയെ എടുത്ത് അവളുടെ മടിയിലേക്കു വച്ചു… പിന്നെ ചെയ്ത പ്രവൃത്തി മനുവിനെ ഒന്നമ്പരപ്പിച്ചു… അവൾ തന്റെ നേര്യതിന്റെ ഇടയിലൂടെ കയ്യിട്ട് ബ്ലൌസിന്റെ മൂന്ന് കുടുക്കുകൾ വിടുവിച്ചു… എന്നിട്ട് ഇടത്തേ മുല എടുത്ത് മോളുടെ വായിലേക്കു തിരുകി… മനു അവിടെ ഉണ്ടെന്ന കാര്യം അവൾക്കൊരു വിഷയമായി തോന്നിയില്ല…
“ അവൾ എണീറ്റാൽ അപ്പൊ കരയും… പാലുകൊടുത്താലേ പിന്നെ കരച്ചിൽ നിക്കൂ…” അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു… കുഞ്ഞ് പാലു കുടിക്കുന്നതു നോക്കി മനു ഇരുന്നു… ആ വലിയ മുല വിങ്ങുന്നത് കണ്ട അവന്റെ ഷഡ്ഢിക്കുള്ളിലെ സാധനം പതുക്കെ അനങ്ങി. കണ്മുന്നിലായി സ്വർണ്ണ നിറമുള്ള മുഴുത്ത താമര പൂ പോലെ മൃദുലമായ അതിന്റെ അഴകിലൊരു നിമിഷമവൻ സ്വയം മറന്നു നോക്കികൊണ്ടിരുന്നു…
“ എന്ത് നോട്ടാടാ മനു… നീയിതുവരെ മുല കൊടുക്കുന്നതു കണ്ടിട്ടില്ലേ… ” അവന്റെ നോട്ടം കണ്ട് അവൾ കുസൃതിയോടെ ചോദിച്ചു…
“ ഇല്ലമ്മേ… എനിക്ക് അമ്മ പണ്ട് തന്നതല്ലേ… ഇപ്പൊ മോള് കുടിക്കുന്നതു കണ്ടപ്പോൾ നല്ല രസം തോന്നി… അതാ നോക്കി നിന്നു പോയത്… “ മോളുടെ വായിൽ നിന്ന് ഇടയ്ക്ക് പുറത്ത് ചാടുന്ന റോസ് നിറമുള്ള മുലക്കണ്ണ് നോക്കി ക്കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു…
“ മനു നീ എന്റെ കുഞ്ഞായിരുന്നെങ്കിൽ നിനക്കും ഞാൻ മുല തരുമായിരുന്നു” അവൾ വാൽസല്യത്തോടെ അവനെ നോക്കി പറഞ്ഞു… അതു കേട്ടപ്പോൾ അവന്റെ മുഖം സന്തോഷം കൊണ്ട് വിടരുന്നതവൾ കണ്ടു…
“ അമ്മയുടെ സ്വന്തം മകനെന്നു വിചാരിച്ചു ആ മുലപ്പാൽ കുടിക്കാൻ എനിക്കും ഭാഗ്യമുണ്ടാകുമോ…അമ്മെ…….!!!!”
ഒരു നിമിഷം ശ്രീദേവിയുടെ മനസിൽ പേമാരിയും കൊടുങ്കാറ്റും ഒന്നിച്ചു പെയ്തു. അവളീ വീട്ടിലേക്ക് വലതുകാൽ വച്ചുവരുമ്പോ, കന്യകയായ അവൾക്ക് പ്രസവിക്കാത്തയൊരുമകൻ കൂടെയുണ്ടെന്ന് അറിയാമായിരുന്നു. പക്ഷെ അവൻ തന്നെ അവഗണിക്കുന്നു എന്നറിഞ്ഞപ്പോൾ ഒരു താരുണ്യവതിയായ ശ്രീദേവിയുടെ അമ്മമനം നൊന്തിരുന്നു. ഇന്നവൻ തന്നെ മനസ്സറിഞ്ഞുകൊണ്ട് അമ്മെയെന്നു വിളിക്കുമ്പോ ശ്രീദേവിയുടെ മനസിടറി. അവളുടെ കണ്ണിൽ മേഘങ്ങൾ ഉരുണ്ടുകൂടി….
കുഞ്ഞ് പാലുകുടി നിർത്തി വീണ്ടും ഉറങ്ങിയപ്പോൾ അവൾ കുട്ടിയെ കട്ടിലിൽ കിടത്തി… എന്നിട്ട് നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ മനുവിനെ നോക്കി തന്റടുത്തേക്ക് വരാൻ ആംഗ്യം കാണിച്ചു… അവൻ ഉൻമേഷത്തോടെ പതിയെ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങിയിരുന്നു… ചിന്നുമോളുടെ വായിലെ ഉമിനീർ പറ്റിയ നനവാർന്ന ചെന്തെങ്ങിൻ കരിക്ക് മുലകളും കൂർത്ത റോസ് നിറമാർന്ന ഞെട്ടിന്റെ ചന്തവും മനു ഒരുനിമിഷം നോക്കി നിന്നു. ഒട്ടും മടിക്കാതെ അവളുടെ മുലയിലേക്ക് മുഖം അടുപ്പിച്ചപ്പോഴാണ് പുറത്ത് നിന്നും അച്ഛന്റെ ശബ്ദം കേൾക്കുന്നത്…
“ ദേവീ… ചായ കാലമായോ… “ രഘുവിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ ശ്രീദേവി പെട്ടെന്ന് എഴുന്നേറ്റ് പുറത്തേക്ക് പോകാനൊരുങ്ങി… അപ്പോൾ കട്ടിലിരുന്ന് മനു അവളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു…
“ അപ്പൊ എനിക്ക് തരാന്ന് പറഞ്ഞിട്ട്…? ” അവൻ ഒരു നിരാശയോടെ ചോദിച്ചു…
“ നീ ഓണം കഴിഞ്ഞാലും പോവില്ലാന്നു അമ്മയോട് സത്യം ചെയ്യാമോ.” ശ്രീദേവി പുഞ്ചിച്ചുകൊണ്ട് മനുവിനോട് ചോദിച്ചു. അവളുടെ മനസ്സിൽ നേർത്ത ചാറ്റൽ മഴ പുല്ലിൽ പെയ്തു കുളിരുന്ന സുഖമായിരുന്നു അവളെ ആ ചോദ്യം അവനോടു ചോദിപ്പിച്ചത്. അതിൽ മകനോടുള്ള വാത്സല്യം മാത്രമായിരുന്നു എന്നവൾ സ്വയം വിശ്വസിപ്പിച്ചു…
“ ചെയ്യാം ….”
“ ശെരി, പിന്നെ തരാം…ഉം” അവന്റെ കണ്ണിലെ സന്തോഷത്തിരയിളക്കം ദർശിച്ചുകൊണ്ടവളവനോട് അവനുറപ്പു നൽകുമ്പോ അവനോടുള്ള വാത്സല്യത്തിൽ അവനെ സ്വന്തം മകനായി അവൾ കാണാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു…
“ എന്നെ കണ്ടില്ലെങ്കിൽ നിന്റച്ഛൻ അകത്തേക്ക് വരും… വിട് മോനേ…” അതു പറഞ്ഞപ്പോൾ മനു ഉടനേ അവളെ വിട്ടു… ബ്ലൌസിന്റെ കുടുക്കുകൾ പെട്ടെന്നിട്ട് അവൾ പുറത്തേക്ക് പോയി… ആ നിതംബങ്ങളുടെ താളം നോക്കിക്കൊണ്ട് പൊന്തിവന്ന സാധനത്തെ അവനൊന്നമർത്തി…
ചിഞ്ചു മോൾ തൊട്ടിലിൽ കിടക്കുന്നത് കണ്ടുകൊണ്ട് മനു അടുക്കളയിലേക്ക് ചെന്നു. ശ്രീദേവി ചായ തിളപ്പിക്കുന്നു, രഘു ഉമ്മറത്തുണ്ട്, ചൂടിൽ വിശറികൊണ്ട് വീശുന്നു. മനു അടുത്ത് വന്നു നിന്നപ്പോൾ ശ്രീദേവിയുടെ മുഖത്തു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു….
