” അഞ്ജലി…നിനക്ക് ഒന്നും പറ്റിയില്ലല്ലോ..? ” അവൻ കെട്ടിപിടിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
” ഇല്ല സിദ്ധു, എനിക്ക് ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ല…” അഞ്ജലി അവനെ സമാധാനിപ്പിച്ചു.
” സാറെ ഞാൻ തന്ന വാക്ക് പാലിച്ചു. സാറിന്റെ വൈഫിന് ഒരു കുഴപ്പവും വരാതെ തിരിച്ചു തന്നിട്ടുണ്ട്. എനി ഇവിടെ കിടന്ന് സമയം കളയാതെ വെളുക്കുന്നതിന് മുൻപ് ചുരം ഇറങ്ങാൻ നോക്ക്.. ” ജോൺ നിർദേശിച്ചു.
നന്ദി സൂചകമായി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ബിൽ പേ ചെയ്ത് സിദ്ധു അഞ്ജലിയേയും കൊണ്ട് കാറിലേക്ക് കയറി.
ഈ ദിവസം അഞ്ജലിക്ക് ഒരിക്കലും മറക്കാൻ കഴിയില്ല. താൻ മതിമറന്നു സുഖിച്ച നിമിഷം അവളുടെ ഓർമയിൽ എന്നുമുണ്ടാകും.
അടുക്കള വശത്ത് നിന്ന് അഞ്ജലിയുടെ കാർ ദൂരേക്ക് പോകുന്നതും നോക്കി മണിയും, ചക്കരയും അവിടെ തന്നെ നിന്നു.
തന്റെ വയറ്റിൽ വളരാൻ പോകുന്ന കുഞ്ഞ് സിദ്ധുവിന്റെതല്ലെന്ന സത്യം, ഒരിക്കലും പുറത്ത് വരരുതെന്ന് അവൾ മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ചു.
