കലി
Kali | Author : Amal Srk
പാർട്ടി അലങ്കോലമാക്കിയപ്പോൾ നിങ്ങൾക്ക് സമാധാനമായല്ലോ. ആളുകളുടെ മുമ്പിലാകെ നാണംകെട്ട് എൻറെ തൊലി ഉരിഞ്ഞു. അഞ്ജലി ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു.
” ഒന്ന് നിർത്തെടി കുറെ നേരമായല്ലോ നീ ഇതുതന്നെ പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ” സിദ്ധാർത്ഥ് ദേഷ്യം കടിച്ചമർത്തി പറഞ്ഞു.
” നിന്റെ ഈ മുടിഞ്ഞ ദേഷ്യം കാരണം എനിക്ക് ഒരു സ്വസ്ഥതയും ഇല്ല.”
” അവിടെവച്ച് പ്രകാശൻ എന്നെ കേറി ചൊറിഞ്ഞപ്പോ, ഞാൻ പിന്നെ കൈയ്യുംകെട്ടി നോക്കി നിൽക്കണമായിരുന്നോ ? ”
” കുറച്ചൊക്കെ ക്ഷമിക്കാൻ പഠിക്കണം. അങ്ങനെ ചെയ്തിരുന്നെങ്കിൽ ഈ പ്രശ്നമൊന്നും ഉണ്ടാവുമായിരുന്നില്ല.”
” നീ പറ ഇനി ഞാൻ എന്താ ചെയ്യേണ്ടത് ? എത്ര ശ്രമിച്ചതാ.. എന്നിട്ട് എന്റെ മുടിഞ്ഞ ദേഷ്യത്തിന് വല്ല കുറവും സംഭവിച്ചോ ? ” സിദ്ധാർത്ഥ് നിസ്സഹായാതയോടെ പറഞ്ഞു.
” എനിക്ക് അറിയാം നിന്റെ ദേഷ്യം അത്ര പെട്ടെന്ന് മാറ്റാൻ കഴിയുന്ന ഒന്നല്ലയെന്ന്. ഞാൻ പറയുന്നത് കേൾക്കാനും, എന്നെ അനുസരിക്കാനും കഴിയുമോ നിനക്ക് ??? ” അഞ്ജലി ചോദിച്ചു.
” ഞാൻ ശ്രമിക്കാം.” അവൻ തലതാഴ്ത്തിക്കൊണ്ട് മറുപടി നൽകി.
” ശ്രമിക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞാൽ മാത്രം പോരാ. എന്നെ അനുസരിക്കുകയും വേണം.”
” ശരി എല്ലാം നീ പറഞ്ഞതുപോലെ.” സിദ്ധാർത്ഥ് മനസ്സില്ലാ മനസ്സോടെ പറഞ്ഞു.
പെട്ടെന്ന് ഹെയർപിൻ വളവിലൂടെ ഒരു വലിയ ചരക്ക് ലോറി അവരെ ഓവർടേക്ക് ചെയ്തു. ഒരു മുന്നറിയിപ്പും കൂടാതെ ഓവർടേക്ക് ചെയ്തത് സിദ്ധാർത്ഥിന് പിടിച്ചില്ല. അവൻ ദേഷ്യത്തോടെ മുരണ്ടു.
ഗിയർ മാറ്റി ലോറിക്ക് പിന്നാലെ വച്ചുപിടിച്ചു.
” വേണ്ട സിദ്ധു,വിട്ടുകള അയാൾക്ക് ഒരു അബദ്ധം പറ്റിയതാവും.” അഞ്ജലി അവനെ അനുനയിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.
” ഇതാണോ അബദ്ധം ? ഭാഗ്യം കൊണ്ടാ നമ്മടെ ജീവൻ രക്ഷപ്പെട്ടത്.” ഹോർൺ മുഴക്കികൊണ്ട് ലോറിക്ക് പിന്നാലെ വണ്ടി പായിച്ചു. കുറേ നേരതെ പരിശ്രമത്തിനൊടുവിൽ സിദ്ധാർത്ഥിന്റെ കാറ് ലോറിയുടെ കുറുകെ നിർത്തി. ചക്കര എന്ന് പേരുള്ള ഒരു ലോറിയാണത്. അതിന്റെ അകത്ത് നിന്ന് നല്ല ഉരുക്ക് ശരീരമുള്ള കഷണ്ടി തലയൻ പുറത്തേക്ക് നോക്കി. അയാളെ കൊല്ലാനുള്ള ദേഷ്യമുണ്ട് സിദ്ധുവിന്, അവൻ മുഷ്ടി ചുരുട്ടികൊണ്ട് കാറിൽ നിന്നും ഇറങ്ങാൻ തയ്യാറായി. ഉടനെ അഞ്ജലി അവനെ തടഞ്ഞു. ഒരു വിധത്തിൽ സിദ്ധാർത്ഥിനെ അനുനയിപ്പിച്ചു. പക്ഷെ എന്നിട്ടും സിധുവിന്റെ കലി അടങ്ങിയില്ല.
” വേണ്ട സിദ്ധു എനി ഇവിടെ വച്ച് ഒരു പ്രശ്നം വേണ്ട, നമ്മുക്ക് വേഗം പോകാം.” അഞ്ജലി ഒരുപാട് അപേക്ഷിച്ചു. സിദ്ധു പതിയെ ശാന്തനായി. ശേഷം ലോറിക്കാരനെ ദഹിപ്പിക്കുന്ന നോട്ടം നോക്കി കാർ എടുത്തു.
കുറേ നേരത്തേക്ക് ഇരുവരും പരസ്പരം ഒന്നും സംസാരിച്ചില്ല.
” നീ എന്താ ഒന്നും മിണ്ടാത്തത് ? ” സിദ്ധു ചോദിച്ചു.
” എനിക്ക് മടുത്തു സിദ്ധു, ചെറിയ പ്രശ്നം പോലും നിന്റെ ദേഷ്യം കാരണം വലുതാക്കും. നേരത്തെ എനിക്ക് തന്ന വാക്ക് പോലും നീ മറന്നു. ” അവൾ വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു.
” സോറി അഞ്ജലി ആ സമയം എനിക്ക് എന്നെ തന്നെ നിയന്ത്രിക്കാൻ സാധിച്ചില്ല. എനി ഇങ്ങനെ ഉണ്ടാകാതിരിക്കാൻ ഞാൻ പരമാവധി ശ്രമിക്കാം.” അവളെ സമാധാനിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
ഏത് നേരത്താണാവോ വീട്ടുകാരെയും ഉപേക്ഷിച്ച് ഇവന്റെ കൂടെ ഇറങ്ങി തിരിക്കാൻ തോന്നിയത്. തന്റെ പൊട്ട ബുദ്ധിയെ അവൾ സ്വയം പഴിച്ചു.
കോളേജിൽ പഠിക്കുമ്പോഴൊക്കെ സിദ്ധു ഇച്ചിരി കലിപ്പനാണെങ്കിലും, നല്ല റൊമാന്റിക് ആയിരുന്നു. കെട്ട് കഴിഞ്ഞേൽ പിന്നെ ആ സ്നേഹമൊക്കെ കുറഞ്ഞു. എന്തേലും ചെറിയ പ്രശ്നം വന്നാൽ തന്നെ എന്റെ മെക്കിട്ട് ചാടി കയറും. വഴക്ക് ഒഴിഞ്ഞ് ഒരു ദിവസം പോലും ഇല്ലാതെയായി. സെക്സിലാണെങ്കിൽ സിദ്ധു ഒരു ലോക പരാജയമാണ്. 4 ഇഞ്ച് കുണ്ണ വച്ച് 5 അടി അടിക്കുമ്പോഴേക്കും പാല് ചുരത്തും. ഇന്നേ വരെ എന്ന തൃപ്തിപ്പെടുത്താൻ സിദ്ധുവിനായിട്ടില്ല. എന്റെ ജീവിതം ഇങ്ങനെ തൊലയാനാ വിധി. ഓരോരോ കാര്യങ്ങൾ ആലോചിച്ച് അവളുടെ മനസ്സ് വേദനിച്ചു.
സമയം രാത്രി 12 മണി ആവാറായി. ഉച്ചക്ക് കുറച്ച് ആഹാരം കഴിച്ചത്, പിന്നെ ഇത്രയും നേരമായിട്ടും ഒരു വക കഴിച്ചിട്ടില്ല. തളർച്ചയോടെ അവൾ സിദ്ധുവിനെ നോക്കി.
” എന്തുപറ്റി ? ” അവൻ ചോദിച്ചു.
” എനിക്ക് വിശക്കുന്നു. നേരം ഇത്രയായിട്ടും ഒരു വക കഴിച്ചിട്ടില്ല. പാർട്ടിയുടെ സ്ഥലത്ത് നല്ല ഫുഡ് ഉണ്ടായിരുന്നതാ,നിങ്ങളുടെ നശിച്ച സ്വഭാവം കാരണം അവിടെനിന്നും ഒരു വക കഴിക്കാൻ പറ്റിയില്ല.” അഞ്ജലി വിശപ്പിന്റെ ദേഷ്യത്തിൽ പറഞ്ഞു.
” ഇവിടെ മൊത്തം കാടാ… ഹോട്ടലൊന്നും ഉണ്ടാവാൻ വഴിയില്ല. ” സിദ്ധു പറഞ്ഞു.
” എനിക്ക് വിശക്കുന്നു… ” അവൾ പല്ല് കടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
” നമുക്ക് നോക്കാം ചിലപ്പോ ഇവിടെ വല്ല തട്ടുകടയും മറ്റും കാണും. “
കാറ് വീണ്ടും ഒരുപാട് ദൂരം മുന്നോട്ട് പോയി. പെട്ടന്നാണ് ഹോട്ടൽ എന്ന ബോർഡ് അവന്റെ ശ്രദ്ധയിൽ പെട്ടത്.
അത് കണ്ട് അഞ്ജലിയുടെ മുഖം തെളിഞ്ഞു. സിദ്ധു വേഗം അവിടേക്ക് വണ്ടി കയറ്റി നിർത്തി. ഒരു ലോക്കൽ സെറ്റപ്പ് ഹോട്ടൽ.
” ഇവിടെ വച്ച് കഴിക്കണോ..? ” സിദ്ധു ചോദിച്ചു.
” ഇവിടെങ്ങും വേറെ ഹോട്ടലൊന്നും ഉണ്ടാവില്ല, ഇന്ന് ഒരു ദിവസതേക്കല്ലേ നമുക്ക് അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്യാം. ” അഞ്ജലി പറഞ്ഞു.
ഒന്നാലോചിച്ചപ്പോ അതാണ് നല്ലതെന്ന് അവന് തോന്നി. കൈ കഴുകി ഇരുവരും അകത്ത് ഇരുന്നു. ആകെ വിരലിൽ എണ്ണാവുന്ന ആളുകൾ മാത്രമേ അവിടെ ഉള്ളു.
ജോലിക്കാരൻ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു ” എന്താ കഴിക്കാൻ വേണ്ടത്..? “
” ഇവിടെ എന്താ ഉള്ളത്..? “
സിദ്ധു ചോദിച്ചു.
” നിങ്ങക്ക് എന്താ വേണ്ടത്..? “
അയാൾ തിരിച്ചു ചോദിച്ചു.
” ഇവിടെ ദോശയുണ്ടോ ? ” അഞ്ജലി ചോദിച്ചു.
” ഇല്ല. “
” ചപ്പാത്തിയോ..? “
” അതും ഇല്ല. “
” പിന്നെ ഇവിടെ എന്നാ ഉള്ളത്..? ” സിദ്ധു ദേഷ്യത്തോടെ തട്ടി കയറി.
” ഇവിടെ പൊറോട്ട മാത്രേ ഉള്ളു. ” അയാൾ പറഞ്ഞു.
” എന്നാ തനിക്കിത് ആദ്യമേ പറഞ്ഞൂടെ…” സിദ്ധു ദേഷ്യത്തോടെ മുരണ്ടു.
” സിദ്ധു ഒന്ന് അടങ്, ഞാൻ പറഞ്ഞോളാം…” അഞ്ജലി ഒരു വിധത്തിൽ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.
” ചേട്ടാ.. 4 പൊറോട്ട എടുത്തോളു, കറി എന്തായാലും കുഴപ്പമില്ല. പിന്നെ ഇവിടെ കുടിക്കാൻ എന്താ ഉള്ളത്..? ” അഞ്ജലി ചോദിച്ചു.
” കോളയുണ്ട്, ജ്യൂസ്‌ ഉണ്ട്, ചായയുണ്ട്. “
