“ ങാ… എന്നിട്ട് കേൾക്ക്.. ആ സമയത്ത് ഒരു മാലാഖയെപ്പോലെ വന്നതാ എന്റെ ടീച്ചർ… അല്ല… ടീച്ചറമ്മ… അവരെപ്പോലും വെറുതെ വിട്ടില്ലല്ലോ നിന്റെ മറ്റവൻ. നിനക്കറിയുവോ, അയാള് കാരണമാ ടീച്ചറമ്മ അകന്ന് പോയത്… ഞാനിന്ന് വീണ്ടും ഒറ്റപ്പെട്ടത്… ആദ്യമായി കുടിച്ചത്. എന്നിട്ട് ഒരുളുപ്പുമില്ലാതെ നിന്നെ ഞാനിവിടെ താമസിപ്പിക്കണം, ല്ലേ? അഭയം തരണമല്ലേ? നിന്നേം അവനേം ഈ ഭൂലോകത്ത് എവിടെക്കണ്ടാലും എനിക്കങ്ങ് വിറഞ്ഞുകേറും. പൊക്കോണം പുണ്ടച്ചി… ഇല്ലേൽ മുടിക്കുത്തിന് പിടിച്ച് പുറത്തെറിയും ഞാൻ!” തലയ്ക്ക് പിടിച്ച കള്ളിന്റെ ബലത്തിൽ അവന്റെ വാക്കുകൾ ക്രൗര്യത്തിന്റെ അത്യുന്നതിലെത്തി. പറഞ്ഞ് കഴിഞ്ഞതും അവളുടെ മുടിക്കുത്തിന് കേറിപ്പിടിച്ചിരുന്നു.
“ ആഹ്… അയ്യോ.. വിടൂ! വേണ്ട… ദയവുചെയ്ത് എന്നെ പറഞ്ഞു വിടരുത്. ഞാൻ വിചാരിച്ചു താനെന്റെ മേൽ കൈ വെക്കില്ലെന്ന്… തന്റെ അച്ഛന്റെ മോനാണെന്ന്…. അതാ ആദ്യം തന്നെ ഈ വീട്ടിൽ മുട്ടിവിളിക്കാൻ തോന്നിയതും.” അവൾ ഏങ്ങലടിച്ച് കരയാൻ തുടങ്ങി.
“ നോക്ക് പെണ്ണേ… പൂങ്കണ്ണീരൊന്നും വേണ്ട. ഇതിനേക്കാളും കരഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ഞാൻ… കരഞ്ഞ് കരഞ്ഞ്… ന്റെ ചങ്ക് പൊട്ടിയിട്ടുണ്ട്…” അവനൊന്ന് തികട്ടി. പിന്നെ അവളുടെ മുടിയില്‍ നിന്ന് പിടിവിട്ട് പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു… ഒരു ബോധമില്ലാത്തവനെ പോലെ.
“ ഞാനേ… ഞാൻ ചിലപ്പൊ വാള് വെക്കും കേട്ടോ…” പറഞ്ഞ് തീർന്നതും അവളുടെ നെഞ്ചത്തേക്കും സ്വന്തം ദേഹത്തേക്കും വാള് വെച്ചു. ഒന്നല്ല, രണ്ടുമൂന്നെണ്ണം. അവളൊന്ന് ഞെട്ടി പിറകോട്ടാഞ്ഞു.
മായ എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നതെന്ന് മനസ്സിലാക്കുമ്പോഴേക്കും അവൻ പിന്നെയും ഓക്കാനിക്കുകയാണ്. പെട്ടെന്നവൾ അവനെ പിടിച്ച് ഉമ്മറത്തേക്ക് കൊണ്ടുപോയി. മുറ്റത്തേക്ക് മുഖം കുനിപ്പിച്ച് പുറം മെല്ലെ തടവിക്കൊടുത്തു. ആരെങ്കിലും അവിടെ തന്നെ കാണുമോന്നായിരുന്നു അവളുടെ പേടി. കണ്ണൻ ഒന്നടങ്ങിയതും പെട്ടെന്ന് തന്നെ അവളവനെ താങ്ങിപ്പിടിച്ച് അകത്ത് കയറി. പിന്നെ അവന്റെ മുറിയിലെ ബാത്റൂമിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി. ഛർദ്ദി വീണ ഷർട്ട് ഊരിയെടുത്ത്, തോർത്ത് നനച്ച് ദേഹം തുടച്ചുകൊടുത്തു. എന്നിട്ട്, താങ്ങി ബെഡ്ഡിൽ കൊണ്ടുപോയി കിടത്തി. അവളും ഡ്രസ്സ് മാറി മേല് കഴുകി വന്നപ്പോഴേക്കും അവൻ നല്ല ഉറക്കം പിടിച്ചിരുന്നു.
ഒരു കൊച്ചു കുട്ടിയെപ്പോലെ ഉറങ്ങുന്ന അവന്റെ മുഖം കണ്ടപ്പോൾ അവളുടെ അതുവരെയുള്ള അപരിചിത്വം എങ്ങോ പോയൊളിച്ചു. പണ്ട് തന്നോടൊപ്പം തോട്ടുവരമ്പിലും പറമ്പിലും ഓടിക്കളിച്ചിരുന്ന പത്ത് വയസ്സുകാരനെയാണ് അവൾക്കോർമ്മ വന്നത്. സതീശനുമായുള്ള കല്യാണം ദുരിതക്കയമാണെന്ന തിരിച്ചറിവിൽ മരവിച്ചുപോയ മനസ്സിന് ആകെയുണ്ടായിരുന്ന ആശ്വാസം ശിവൻകുട്ടിയോടും കണ്ണനോടുള്ള സൗഹൃദമായിരുന്നു. ആദ്യമായി തന്റെ വീട്ടില്‍ ട്യൂഷൻ പഠിക്കാൻ വന്നപ്പോള്‍ പകച്ചുനിന്നിരുന്ന, ആ നാണം കുണുങ്ങിയ പയ്യന്റെ മുഖത്തെ കുട്ടിത്തം ഇപ്പോഴും അവനുള്ളതായി തോന്നി. കണ്ണൻ പഴയ കണ്ണൻ തന്നെയാണ്. പുറമേ അവനെ മാറ്റിയത് സാഹചര്യങ്ങളാണെന്ന് മാത്രം.
എന്നാലും തന്നിലൂടെ അപമാനിക്കപ്പെട്ടവന്റെ അരികിൽ അങ്ങനെ നിൽക്കുമ്പോഴുള്ള കുറ്റബോധം അവൾക്ക് ഏറിവന്നു, അധികനേരം അവിടെ നിൽക്കാതെ അവൾ പിൻവലിഞ്ഞു. എന്നിട്ട് ചൂലും ബക്കറ്റുമെടുത്ത് ഹാളില്‍ വീണ ഛർദ്ദിലൊക്കെ കഴുകി കളഞ്ഞു. എല്ലാം കഴിഞ്ഞ് അവിടുത്തെ സോഫയിൽ കിടന്നപ്പോഴാണ് രണ്ടുദിവസമായി എള്ളിയിൽ തിരുകി വെച്ചിരുന്ന വെട്ടുകത്തിയുടെ സഹായമില്ലാതെ അവൾക്ക് ശരിക്കൊന്ന് ഉറങ്ങാനായത്.
രാവിലെ അടുക്കളയിലേക്ക് കയറിയതും മായയുടെ നെറ്റി ചുളിഞ്ഞു. പാത്രങ്ങൾ എല്ലാം തന്നെ ആകെ അലങ്കോലമായി ഇട്ടിട്ടുണ്ട്. മിക്കതും കാലി ആയിരുന്നു. ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കിയ പാത്രങ്ങൾ ഒന്നും തന്നെ കാണാൻ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ഒരു പാത്രത്തിൽ കുറച്ചു കഞ്ഞി ഇരിപ്പുണ്ട്. ഇത്തിരി അച്ചാറും. അടുക്കളയിലേക്ക് ആവശ്യമുള്ള സാധനങ്ങൾ ഇട്ട് വയ്ക്കുന്ന പാത്രങ്ങളും മിക്കതും ശൂന്യമായിരുന്നു. അവൾ കഞ്ഞി കുറച്ച് എടുത്തൊന്ന് മണത്ത് നോക്കി. വളിച്ചിട്ടുണ്ട്. രാത്രി കഴിക്കാനെടുത്ത് വച്ചിട്ട് മറന്നതാണെന്ന് തോന്നുന്നു. ഇനി കാലത്തേക്ക് പുതിയത് ഉണ്ടാക്കണം.
രാവിലെ അടുക്കളയിൽ എന്തൊക്കെയോ തട്ടും മുട്ടും കേട്ടാണ് കണ്ണൻ ഉണരുന്നത്. ഇന്നലെ മായ വന്നിരുന്ന കാര്യം പെട്ടെന്ന് ഓർമ്മയിൽ തെളിഞ്ഞില്ല. ആരായിരിക്കും എന്ന സംശയത്തോടെ വേഗം അടുക്കള ഭാഗത്തേക്ക്‌ നടന്നു. വാതിലിന്റെ അടുത്തേക്ക് എത്തിയപ്പോഴേ കണ്ടത് പാത്രത്തിൽ നിന്നും ഇഡ്ഡലി എടുത്തിട്ട് അതിലേക്ക് വെള്ളം തളിക്കുന്ന മായയെയാണ്. അവളെ കണ്ടതും തലേന്നത്തെ കാര്യമൊക്കെ ചെറുതായി ഓർമ്മയിൽ തെളിഞ്ഞു. ചെറിയൊരു നാണക്കേടും പിടികൂടി. എന്തൊക്കെയാണ് മായേച്ചിയെ താൻ പറഞ്ഞത്! ഇനി എന്താണ് പറയാൻ ബാക്കി?! അതും പ്രായവും, പണ്ടത്തെ കൂട്ടും ഒന്നും നോക്കാതെ. ശ്ശെ, വേണ്ടായിരുന്നു. ഇന്നലെ കള്ള് വല്ലാതെ തലയ്ക്ക് പിടിച്ചിരുന്നു.
കണ്ണുകൾ തമ്മിലിടഞ്ഞതും അവൾ ഒരു ചിരിയോടെ ബാക്കി ജോലി തുടർന്നു.
“ അല്ലാ, ചേച്ചി എന്തിനാ ഇതൊക്കെ ചെയ്യുന്നേ… ഇതെല്ലാം ഞാൻ ചെയ്യില്ലേ…?” അവൻ കേറിവന്ന് ചോദിച്ചു.
“ ഹോ… സമാധാനം… ചേച്ചീന്ന് തന്നെ വിളിക്കുന്നുണ്ടല്ലോ.. ഇന്നലെ പത്ത് വയസ്സിന് മൂത്ത എന്നെ താൻ എന്തൊക്കെയാ വിളിച്ചത്?!”
അവന് ജാള്യത തോന്നി.
“ അത്… ഞാന്‍… ആദ്യമായിട്ടായിരുന്നു ഇന്നലെ കഴിച്ചത്… ഒരു ലക്കില്ലാത്തത് പോലെയായി.. അതാ പറ്റിയത്…”
“ ഹൊ… ആദ്യമായി കഴിച്ചപ്പോഴേ ഇങ്ങനെ.!”
അവൾ മൂക്ക് ചുളിച്ചു.
“ ഹാളിൽ ഛർദിച്ചിട്ടേക്കുന്നതിന്റെ നാറ്റം ഇപ്പഴും മാറീട്ടില്ല. ഡറ്റോൾ വല്ലോം ഇരിപ്പുണ്ടോ? ഒന്നൂടെ തുടച്ചുകഴുകിയാലേ വാട പോകൂ.”
അവനും മൂക്ക് വിടർത്തി മണത്തു. ശരിയാ. പൈന്റിന്റെ നാറ്റം ഇപ്പോഴും ഹാളിൽനിന്ന് വമിക്കുന്നുണ്ട്.
“ ശ്ശൊ… ചേച്ചി എന്തിനാ അതൊക്കെ ക്ലീൻ ചെയ്യാൻ പോയത്..?”
“ പിന്നെ? വെളുക്കുന്നത് വരെ ഇട്ടേക്കണമായിരുന്നോ? നല്ല കഥയായി.” അവൾ ചിറികോട്ടി. “ താനൊന്ന് കുളിക്ക്. എനിക്കിന്നലെ തന്റെ ഷർട്ട് മാറ്റാനേ പറ്റിയുള്ളൂ. പണ്ടത്തെ പോലെ ഇള്ളക്കുട്ടിയൊന്നും ഒന്നുമല്ലല്ലോ ഇപ്പൊ.. അതാ..”
“ ചേച്ചിയ്ക്ക് അറപ്പൊന്നും തോന്നീലേ? എന്നെ അങ്ങനെയൊക്കെ ചെയ്യാൻ…”
“ എന്തിന്…? കെട്ട്യോന്റെ വേണ്ടാതീനങ്ങൾ കണ്ടും സഹിച്ചും തുടച്ചും ജീവിക്കുന്നതിന്റെ പകുതി അറപ്പില്ലല്ലോ കുഞ്ഞേ ഇതിനൊന്നും.” വളരെ നിസ്സാരമായാണ് അവളത് പറഞ്ഞത്.
അതിനുശേഷം അവന്റെ മറുപടിക്ക് കാക്കാതെ ഒരു ചായ എടുത്ത് കൊടുത്തിട്ട് തനിക്ക് ചിരപരിചിതമായ അടുക്കളയെന്ന പോലെ സ്ലാബിന്റെ അടിയിൽനിന്ന് ചിരവയെടുത്ത് അതിൻമേലിരുന്ന് തേങ്ങ തിരുമ്മാൻ തുടങ്ങി.