“ഡാ…..” ചേച്ചിയെ ഇറക്കി വിടുന്ന രതീഷിനെ നോക്കി ഞാൻ വിളിച്ചു. അവൻ എന്റെ വരവ് കണ്ടു ഞെട്ടി.എല്ലാരും നടന്നടുത്തു വരുന്ന എന്റെ നേരയാക്കി കണ്ണ്.
“എന്തായിത്… ഞാനറിയാതെ എങ്ങനെയെയാടാ നീ കേറി അവരെ ഇറക്കി വിടുന്നത്…”ഇന്ന് വരെയില്ലാത്ത കട്ടിയും ഒച്ചയും എന്റെ വാക്കിലുണ്ടായിരുന്നു.മുനിലേക്ക് ഇറങ്ങി പേടിയോടെ നിൽക്കുന്ന ഏട്ടത്തി എന്നെ നോക്കുന്നൂന്ന് മനസ്സിലായിരുന്നു. പക്ഷെ അവരുടെ മുഖം കണ്ടാൽ ഞാൻ തകർന്നു പോവും.
ചുറ്റിനും നിന്ന ആളുകളുടെ നടുവിലെത്തിയപ്പോ സൈഡിൽ ചന്ദ്രയുണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ നോക്കാൻ നിന്നില്ല.എന്റെ ഈ വരവ് കണ്ട് ആളുകൾ ചെറുതായി പിറുപിറുക്കാൻ തുടങ്ങി.
“ഡാ ചെക്കാ നീയിതില് ഇടപെടാൻ നിക്കണ്ടാ… “ചന്ദ്രന്റെ ഒച്ച പൊന്തി “പൈസ കൊടുത്തില്ലേല്ല് ഇറക്കി വിടും.. പിന്നേം പോയില്ലേൽ തല്ലി ഇറക്കി വിടും..എല്ലാത്തിലും കേറി ഇടപെടാൻ നിന്നാല് …” അയാള്‍ പുച്ചിച്ചു ചിരിച്ചു.”മോന് കാര്യങ്ങളൊന്നും അറീല്ല..വേഗം വീട്ടിലേക്ക് ചെല്ലാൻ നോക്ക് ” വേണ്ടന്ന് വിചാരിക്കുമ്പോ അപ്പോക്കേറി ചന്ദ്രൻ ഇങ്ങനെ ചിലച്ചോണ്ട് നിക്കും. ഞാനിത് രതീഷിൽ ഒതുക്കിയേനെ ഇയ്യാളിത് സമ്മതിക്കൂല.
കലി വലിഞ്ഞു കേറിയ ഞാൻ അയാൾക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞു.ഞാൻ പറയുന്നത് ചന്ദ്രനോട് ആണേലും അത് എത്തുന്നത് അമ്മയുടെ കാതിലാവും എന്ന് എനിക്ക് നല്ലപോലെ അറിയാം. എന്നാലും ആ പേടിയൊന്നും എന്റെ മനസ്സിലേയുണ്ടായിരുന്നില്ല.
“ചന്ദ്രേട്ടാ..രണ്ടു ദിവസം മുന്നേ ഞാനൊരു കാര്യം പറഞ്ഞിരുന്നു.മറന്നു പോയില്ലല്ലോ ല്ലേ.. ഇനിയെന്നോട് ചിലക്കാൻ വന്നാ.. നായിന്റെ മോനേ.” ഞാൻ കണ്ണുരുട്ടി അയാളുടെ മുന്നിലേക്ക് നിന്നു.ചന്ദ്രൻ രണ്ടടി ബാക്കിലേക്ക് വെച്ചു വിറച്ചു.
“എന്നെകൊണ്ടത് ചെയ്യിക്കരുത്…” ഞാൻ മുരണ്ടു കൊണ്ട് ചന്ദ്രന്റെ ചുറ്റുമുള്ള ആളുകളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.. എല്ലാരും എന്നെ ഭയത്തോടെ നോക്കുന്നു. അമ്മയോടുള്ള പേടിയല്ല ആ മുഖത്തു കണ്ടത് എന്റെ മുഖത്തു നിന്ന എന്തോ ഭാവം അവരെ പേടിപ്പിച്ചു കളഞ്ഞതാണ്.
ചന്ദ്രൻ അതോടെ അടങ്ങിയെന്ന് മനസ്സിലായി. അയാൾക്ക് ഇനി നാണം കെടാൻ വേറെ ഒന്നും വേണ്ട. നാട്ടുകാരുടെ നോട്ടം ചിരിയോടെ അയാളുടെ അടുത്തേക്ക് തിരയുന്നത് എനിക്ക് കാണാമായിരുന്നു.ഇടയിൽ എവിടെനിന്നോ മുന്നിലേക്ക് വന്ന സെന്തിൽ എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു. അവന്റെ മുഖത്തു എന്നോടുള്ള അഭിമാനം കണ്ടു. ഞാൻ രതീഷിന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.ആ മുഖം കാണുമ്പോ എനിക്കൊന്ന് പൊട്ടിക്കാൻ തോന്നുന്നുണ്ട്. തരിച്ചു വന്ന കൈ ഞാൻ ബാക്കിൽ കെട്ടി അയാളുടെ മുന്നിൽ നിന്നു.
“ഇവരെത്ര താരനുണ്ട്…” അയാൾ പരുങ്ങി.
“അത് മോനേ….”
“എന്തേ കണക്കില്ലേ…?..”ഞാൻ ഒച്ചയിട്ടു.ഞെരമ്പിലൂടെ ദേഷ്യം തിളച്ചു മറയായിരുന്നു.
“അത്… ഞാൻ…” ആ കൊണച്ച തപ്പൽ കണ്ട് ഞാൻ പല്ല് കൂട്ടി ഞെരിച്ചു.
“വൈകുന്നേരമാവുമ്പോഴേക്കും. കണക്കും കൊണ്ട് വീട്ടിൽ വരണം… എത്രയാന്നു വെച്ചാൽ പൈസ ഞാൻ തരും.മനസ്സിലായോ??…” വിരൽ ചൂണ്ടി ഞാൻ കാര്യം നിരത്തി.
“ഇവരെ ഇനി ഇവിടെ നിന്ന് ഇറക്കി വിട്ടാൽ… ഞാൻ പിന്നെ ചേട്ടന്റെ വീട്ടിലേക്കാ വരാ…എന്നേക്കൊണ്ട് അത് ചെയ്യുക്കരുത് .” അയാൾ എല്ലാത്തിനും വിറച്ചു കൊണ്ട് തലയാട്ടി.ഉള്ളിൽ പുകയുന്ന ദേഷ്യവും ഏട്ടത്തിയുടെ കാര്യത്തിലുള്ള വിഷമവും പുറത്തേക്ക് ചാടുന്നതിനു മുന്നേ..ഞാൻ മരവിച്ചു നിൽക്കുന്ന ഏട്ടത്തിയെ നോക്കി. എന്നെ കണ്ണ് മുറിയാതെ നോക്കാണ് പാവം!!കരയുന്നുണ്ട്. ആ കണ്ണിൽ നിസ്സഹായമായ ഒരു തേങ്ങൽ മാത്രമാണ്.വാവിട്ടു കരയുന്ന ഏട്ടത്തിയുടെ കയ്യിലുള്ള വാവയെ ഞാൻ കൈ നീട്ടി വാങ്ങി.പെണ്ണ് അതിന്റെ അച്ഛനാണ് എന്ന് കരുതി കാണും എന്റെ കയ്യിലേക്ക് ഒറ്റ ചാട്ടമായിരുന്നു. ഞാൻ വാവായെ എന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചേർത്തു. എന്റെ അനിയത്തിയല്ലേ? ചന്ദ്രനും നാട്ടുകാരും കാണെ ഏട്ടത്തിയുടെ കൈ പിടിച്ചു എന്നോട് ചേർത്തു നിർത്തി .
“നിലക്കൽ തറവാട്ടിലെ മരുമോളാണ്.. എന്റെ ഏട്ടത്തിയാണ്..വേണ്ടാത്ത എന്തേലും സാധനം ആരുടേലും വായിൽ നിന്ന് പുറത്തുവന്നാ… ഞങളുടെ സ്വഭാവം അറിയാലോ….” ഞാൻ നാട്ടുകാരെ നോക്കിപ്പറഞ്ഞു കൈ ചൂണ്ടി.
“അമ്മയെ മാത്രമേ നീയൊക്കെ കണ്ടുള്ളു…എന്നെനീയൊക്കെ കാണാൻ കിടക്കുന്നേയുള്ളൂ ചന്ദ്രാ…” ദേഷ്യം തീരാതെ ഞാൻ ആയാൾക്കിട്ട് വീണ്ടും കൊട്ടി. മുന്നിൽ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ആളുകളുടെ നോട്ടവും ഭാവവും അമ്മയെ കാണുന്ന പോലെയായിരുന്നു. ഏട്ടത്തിയുടെ കയ്യും പിടിച്ചു ഞാൻ മുകളിലേക്ക് കേറി. ഇത്രയൊക്കെ വലിയ വാക്കുകൾ ഞാൻ പുറത്തേക്ക് ഇട്ട് പൊട്ടിച്ചെങ്കിലും. കരയാൻ തൊണ്ട വരെ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നുണ്ട്. അത് എന്റെ കയ്യിൽ മുറികെപ്പിടിച്ചു എന്നോടുള്ള വിശ്വാസത്തിൽ കൂടെ വരുന്ന പെണ്ണിനോടുള്ള ക്ഷമപറച്ചിലിന് വേണ്ടിയാണ്.
എന്റെ കുടുംബമല്ലേ ഏട്ടത്തിയെ ഇങ്ങനെ കണ്ണീരിൽ ആഴ്ത്തുന്നത്. ആദ്യം ചേട്ടൻ, ഇപ്പോ ഞാനടങ്ങുന്ന എന്റെ കുടുംബം. ഒരു ദാക്ഷണ്യമില്ലാതല്ലേ.. ഇറങ്ങിപ്പോവാൻ പറയുന്നത്. എങ്ങട്ട് പോവാൻ? അന്യമതത്തിൽ പെട്ട കാമുകന്റെ കൂടെ കുടുംബത്തെ വിട്ട് പോന്ന പെണ്ണിന് തിരിച്ചാ വീട്ടിലേക്ക് ചെല്ലാൻ പറ്റുവോ?പുരോഗമനം പറഞ്ഞാലും ആളുകളുടെ നെഞ്ച് പൊളിച്ചു നോക്കിയാൽ കാണാം വെറുപ്പിന്റെയും വേർതിരിവിന്റെയും മാറാലകൾ.ചേട്ടന്റെയും അമ്മയുടെയും ഈ പ്രവർത്തിക്കൊക്കെ ഞാനങ്ങനെ ഏട്ടത്തിയോട് മാപ്പ് പറയും.
നെഞ്ചിൽ കിടക്കുന്ന വാവ..അതിന്റെ കുഞ്ഞിക്കൈ വെച്ചെന്റെ മുഖത്തു തഴുകി. എന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ചിരിക്കാണ്.. ഞാനാ കുഞ്ഞിക്കവിളിലേക്ക് മുഖം അമർത്തി.എന്റെ താടിയിലും കവിളിലും എന്തോ കണ്ടപോലെ പെണ്ണ് പിടിച്ചു വലിച്ചു.
സ്റ്റെപ്പ് കേറി മുകളിൽ എത്തിയപ്പോ.. സെന്തിൽ താക്കോലും കൊണ്ട് എന്റെ പുറകിലുണ്ടായിരുന്നു. കണ്ണ് തുടക്കുന്ന ഏട്ടത്തിയെ ഒരുനോക്ക് ഞാൻ നോക്കി. എന്റെ കൈയ്യിൽ പിടിച്ചു നിൽക്കുന്നത് വെറും കൈ മാത്രമല്ല ആ പെണ്ണിന്റെ മുഴുവൻ വിശ്വാസവും, തണലുമാണെന്ന തോന്നൽ. എന്ത് വന്നാലും ഏട്ടത്തിയെ ഇനി കരയിക്കരുത് എന്ന പ്രതിക്ഞ എന്റെയുള്ളിൽ നിറച്ചു.
സെന്തിൽ വാതിൽ തുറന്നു തന്നു.ഞാനും ഏട്ടത്തിയും ഉള്ളിൽ കേറി. ആ മുറിയുടെ കോലം പോലും ദയനീയമായിരുന്നു. ഒരു ഫാൻ പോലുമില്ലാതെ ഈ ചൂടിൽ ചെറിയ കുട്ടിയേയും വെച്ച് ഏട്ടത്തിക്ക് കഴിയേണ്ടി വന്നല്ലോ… മുറിയിൽ കേറി ചുറ്റും നോക്കുന്ന എന്റെ കണ്ണിലൂടെ,പിടിച്ചു വെച്ച കണ്ണുനീർ ഒലിച്ചിറങ്ങി. നെഞ്ചിൽ കുസൃതി കളിക്കുന്ന വാവയെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു ഞാൻ വിതുമ്പിപ്പോയി.
എന്റെ കരച്ചിൽ സെന്തിൽ കണ്ടു.അവൻ തോളിൽ രണ്ടു തട്ട് തട്ടി പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി തന്നു.
