പ്രിയ വായനക്കാരേ, അല്പം ആത്‌മകഥാംശമുള്ള ഒരു ഓഫീസ് റൊമാൻസിൻ്റെ കഥ ആവാമെന്ന് കരുതി ഇത്തവണ. ചുറ്റും പല തവണ കണ്ട കാര്യങ്ങൾ ആയതുകൊണ്ട് പലർക്കും അവരുടെ ഓർമ്മകളുമായി റിലേറ്റ് ചെയ്യാൻ പറ്റുന്ന ഒരു തീം ആയിരിക്കുമെന്ന് തോന്നുന്നു. ഇഷ്ടമാകുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു. അഭിപ്രായങ്ങൾ അറിയിക്കുമല്ലോ.
ഈ നഗരത്തിൽ വന്നൂപെട്ടല്ലോ എന്നായിരുന്നു മനസ്സിൽ നിറയെ. എത്ര സ്ഥലത്ത് ചെന്നു ജോലിയും അന്വേഷിച്ച് എന്ന് ഒരു തിട്ടവുമില്ല. ഇൻ്റർവ്യൂകൾ കിട്ടാനേ ഇല്ല. കിടിയടത്തൊക്കെ പാസ്സായെങ്കിലും അവർ കാശ് ചോദിക്കുന്നു, അല്ലെങ്കിൽ ആദ്യം കോഴ്സ് ചെയ്യണം.. എല്ലാ പ്രതീക്ഷയും അവസാനിച്ചിരിയ്ക്കുന്ന സമയത്താണ് ഒരു പിടിവള്ളി പോലെ ഒരു കമ്പനിയുടെ വിലാസം കയ്യിൽ വന്നത്. ബയോഡാറ്റയുമായി നേരെ ചെന്നപ്പോൾ പതിവുപോലെ പരീക്ഷ, ഇൻ്റർവ്യൂ. എല്ലാം കഴിഞ്ഞ് വീട്ടിലെത്തി ഇനിയെന്ത് എന്ന് ആലോചിച്ചിരുന്നു. രണ്ട് ദിവസം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവിടന്ന് കോൾ വന്നു. നാലു മാസം ട്രെയിനിങ്ങാണ്. ആ സമയത്ത് ചെറിയ ശമ്പളമേ കിട്ടുകയുള്ളു. അത് കഴിഞ്ഞ് ജോലി സ്ഥിരമായാൽ കുഴപ്പമില്ല. അങ്ങോട്ട് കാശ് കൊടുക്കണ്ട എന്ന മെച്ചം ഏതായാലും ഉണ്ട്. അപ്പത്തന്നെ സമ്മതിച്ചു. ആലോചിക്കാൻ വേറെ ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നു. ഒരാഴ്ച കഴിഞ്ഞാണ് ട്രെയിനിങ്ങ് തുടങ്ങുന്നത്. നാട്ടിലൊക്കെ ഒന്ന് പോയി വന്നു. ആവേശത്തോടെ ട്രെയിനിങ്ങിന് ജോയിൻ ചെയ്തു.
കഷ്ടപ്പാടായിരുന്നു ട്രെയിനിങ്ങ് സമയം. ജോലിയും ചെയ്യണം, ഒപ്പം പഠിക്കാനും ഉണ്ട്. രാത്രി താമസിച്ചും ഓഫീസിൽ ഇരിയ്ക്കലും അവധി ദിവസങ്ങളിലും വീക്കെൻഡുകളിലും ഒക്കെ ഓഫീസിൽ പോകലും സാധാരണയായിരുന്നു. കൂടെയുണ്ടായിരുന്ന ട്രെയിനികളുമായി അത്യാവശ്യം നല്ല ബന്ധത്തിൽ ആയിരുന്നു. പിന്നെ ട്രെയിനിങ്ങ് വിഷയങ്ങളിൽ അത്യാവശ്യം മുൻപരിചയം ഉണ്ടായിരുന്നതിനാൽ വേഗത്തിൽ തന്നെ ഒരു പേരെടുക്കാനും പറ്റി. കാര്യങ്ങൾ നല്ല നിലയിൽ പോകാൻ തുടങ്ങി. മനസ്സിൽ അത്യാവശ്യം സമാധാനം വന്നു. അപ്പോൾ സ്വാഭാവികമായും ചുറ്റുമുള്ള “കാര്യങ്ങൾ” ശ്രദ്ധിക്കാൻ തുടങ്ങി. ട്രെയിനികൾക്കിടയിൽ ഒരു പെൺകുട്ടീ മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു, പവിത്ര. അവൾ ആദ്യം മുതലേ നല്ല സുഹൃത്തും ആയിരുന്നു. സിറ്റിയിൽ തന്നെ വളർന്നവൾ ആണ്. ചുറ്റുവട്ടങ്ങൾ നന്നായി അറിയാം. സിഗരറ്റ് വലി ബ്രേക്കുകളിൽ ഒപ്പം വരും. ചിലപ്പോ കയ്യിൽ നിന്ന് വാങ്ങി രണ്ടോ മൂന്നോ പഫ് എടുക്കും. മുറിയിംഗ്ലീഷുമായി വന്നിറങ്ങി അതിൻ്റെ പേരിൽ കളിയാക്കലുകൾ സ്ഥിരം കേട്ടുകൊണ്ടിരുന്ന എനിക്ക് അവൾ വലിയൊരു ആശ്വാസവും ആയിരുന്നു.
എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും പെണ്ണ് ഒരുത്തി ഇങ്ങനെ ഫ്രീയായി ഇടപെടുമ്പോൾ പെണ്ണുങ്ങളെക്കണ്ട് ശീലമില്ലാത്ത നമ്മൾക്ക് അത് മറ്റ് പലതുമാണല്ലോ തോന്നിക്കുക. ഫ്രീയായി ഡ്രെസ്സ് ചെയ്ത് വരുന്ന അവൾ എൻ്റെയടുത്ത് ആകുമ്പോൾ അല്പം റിലാക്സ്ഡും ആയിരുന്നു. ഇടയ്ക്ക് കൈ രണ്ടും പൊക്കി മുടി
മൊത്തം പിടിച്ച് ക്ലിപ്പിട്ട് ടൈറ്റാക്കുമ്പോൾ അവളുടെ സ്ലീവ്ലെസ്സ് ടോപ്പിനകത്ത് ഷേവ് ചെയ്ത കക്ഷം കാണും. നോക്കാതിരിക്കാൻ എത്ര ശ്രമിച്ചാലും നോക്കിപ്പോലും. പിന്നെ സ്കർട്ട് ഇട്ട് വരുന്ന ദിവസങ്ങളിൽ കാലുകൾ പിണച്ചുവച്ചിരിയ്ക്കുമ്പോൾ അവളുടെ മുട്ട് വരെ കാണും. കയ്യും കാലും ഒക്കെ ഷേവ് ചെയ്ത് വളരെ സ്‌മൂത്തായിരിയ്ക്കുന്നത് കാണുമ്പോൾ ഒന്ന് തൊട്ട് നോക്കാൻ വല്ലാത്ത കൊതി തോന്നുകയും ചെയ്യും. ഒരു തവണ അവളുടെ കക്ഷത്തിലേയ്ക്ക് തുറിച്ച് നോക്കി മണ്ടനെപ്പോലെ ഇരുന്നത് അവൾ കയ്യോടെ പിടിയ്ക്കുകയും ചെയ്തു. അവൾ ചിരിച്ച് തള്ളിയതേ ഉള്ളു. നാണക്കേടായി. എന്നാലും അവളിനി അത് എൻജോയ് ചെയ്ത് ചിരിച്ചതാണോ!
ഇതിനിടയിൽ രണ്ട് ട്രെയിനികൾ കൂടി ജോയിൻ ചെയ്തു. ദീപ്തിയും മനോജും. ദീപ്തി ഒരു തൊട്ടാവാടി ആയിരുന്നു. സെഷനുകളിൽ ഒക്കെ ആകെ പേടിച്ചരണ്ടപോലെ ഇരിയ്ക്കും. എന്തെങ്കിലും ചോദിച്ചാൽ കരയാൻ പോകും. പ്രിവൻഷൻ ഓഫ് സെക്ഷ്വൽ ഹരാസ്സ്‌മെൻ്റ് അറ്റ് വർക്ക്പ്ലേസ് ട്രെയിനിങ്ങ് നിർബന്ധമാക്കിയ വർഷം ആയിരുന്നു അത്. അതൂടെ ആയപ്പോൾ പേടിയായിട്ട് അവളുടെ ഭാഗത്തേയ്ക്ക് എങ്ങും പോകാറില്ലായിരുന്നു. എൻ്റെ സീറ്റിൽ നിന്ന് നോക്കിയാൽ നേരെ കാണുന്നിടത്ത് ആയിരുന്നു മിനിഷ ഇരുന്നിരുന്നത്. മിനിഷയും മലയാളി ആണ്. നാടൻ സ്റ്റൈലിൽ മുടിയൊക്കെ കെട്ടി കുറിയൊക്കെ തൊട്ട് വന്നിരിയ്ക്കുന്നത് കാണാനൊരു പ്രത്യേക രസവും ആണ്. അന്ന് വരെ കണ്ടിട്ടുള്ളതിൽ വച്ച് ഏറ്റവും സുന്ദരിയാണ് മിനിഷ എന്ന് എനിയ്ക്ക് തോന്നുമായിരുന്നു. ലിപ്സ്റ്റിക്ക് ഒന്നും ഇടാതെ തന്നെ ചുവന്ന ചുണ്ടുകളും വടിവൊത്ത ശരീരവും. ചുവന്ന ലെഗ്ഗിങ്ങ്സും കറുത്ത ടോപ്പും ഇട്ട് അവൾ വരുന്ന ദിവസങ്ങളിൽ എൻ്റെ ജോലി ഒന്നും നടക്കാറില്ലായിരുന്നു. ഒരു ദിവസം അവൾ താഴെ വീണ പെൻ എടുക്കാനായി കുനിഞ്ഞപ്പോൾ ആണ് അവളുടെ മുലകൾ രണ്ടും ഒന്ന് കാണാൻ പറ്റിയത്. ഒരു പിങ്ക് കളർ ബ്രായുടെ ഉള്ളിൽ ആയിരുന്നെങ്കിലും കണ്ടിടത്തോളം മതിയായിരുന്നു എൻ്റെ തൊണ്ടയിലെ വെള്ളം വറ്റിയ്ക്കാൻ. അതിനു ശേഷം ചാൻസ് കിട്ടുമ്പോളൊക്കെ അവളോട് സംസാരിക്കാൻ ചെല്ലുമായിരുന്നു. പിന്നിലോ സൈഡിലോ നിന്ന് വല്ലതും സംസാരിയ്ക്കുമ്പോൾ ഭാഗ്യമുള്ള ദിവസം ആണെങ്കിൽ ആ ക്ലീവേജ് കാണാൻ കിട്ടും. പിന്നെ അന്ന് മുഴുവൻ മനസ്സിൽ അത് മാത്രമേ കാണൂ.
അന്ന് ഒരു ശനിയാഴ്ച ആയിരുന്നു. വർക്കിങ്ങ് സമയമൊന്നും ശനി – ഞായർ ദിവസങ്ങളിൽ ബാധകമല്ലാത്തതിനാൽ ഒരു മൂന്ന് മണി ആയപ്പോൾ പവിത്രയാണ് വന്ന് പാർക്കിൽ വരുന്നോ എന്ന് ചോദിച്ചത്. അടുത്ത് തന്നെ ആയിരുന്നു പാർക്ക്. ഞാൻ അതുവരെ പോയിട്ടില്ലായിരുന്നതിനാൽ അവൾ ചോദിച്ചപ്പോൾ തന്നെ സമ്മതിച്ചു. പാർക്കിൽ ചെന്നപ്പോളാണ് എൻ്റെ വാ പൊളിഞ്ഞ് പോയത്. ബെഞ്ചുകളിലും മരച്ചുവട്ടിലും എല്ലാം കപ്പിൾസ് തന്നെ ആണ്. എല്ലാ സൈസിലും നിറത്തിലും ഉണ്ട്. ചുറ്റുപാടുകളെപ്പറ്റി വലിയ വേവലാതികൾ ഒന്നും കൂടാതെ പരസ്പരം മടിയിൽ കിടക്കുന്നവരും ചുംബിക്കുന്നവരും ഒക്കെ ഉണ്ട്. നടന്ന് പോകുന്ന വഴിയിലെ ബെഞ്ചിൽ ഒരാണിൻ്റെ മടിയിൽ പെണ്ണ് മലർന്ന് കിടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവൾ മുട്ടുമടക്കി പൊക്കി വച്ച് ആയിരുന്നു കിടന്നത്. അവളുടെ ടോപ്പിൻ്റെ മുകളിലൂടെ ആണ് ആണിൻ്റെ കൈ. നോക്കി നിൽക്കെ അത് ബ്ലൗസിനകത്തൂടെ ആയി. അവൻ അവളുടെ മുലകൾ പിടിച്ച് ഞെരിച്ചും ഞെരടിയും കളിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. അവൾ അവൻ്റെ മുഖത്തേയ്ക്ക് നോക്കി സംസാരിയ്ക്കുന്നും ഉണ്ടായിരുന്നു. അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരു ചെറിയ നാണവും ! നാട്ടീലെങ്ങാനും ആണേൽ ഇപ്പോ രണ്ടിനേം സദാചാരക്കാര് പിടിച്ച് പൊരിച്ചേനേല്ലോ എന്ന് ഓർത്ത് നിന്നപ്പോൾ ആണ് പവിത്ര എൻ്റെ കൈ പിടിച്ച് വലിച്ചത്.
“നീയൊക്കെ ബാക്കിയുള്ളവരുടെ മേലോട്ടുള്ള ഈ എത്തിനോട്ടം നിർത്താൻ എന്ന് പഠിക്കും! വാ, അവരെ അവരുടെ കാര്യത്തിനു വിട്”
