എന്റെ ചോദ്യം ചേച്ചിയുടെ മുഖത്തു മാറ്റങ്ങൾ വരുത്താൻ തുടങ്ങി ചിരിയൊക്കെ പോയി ഒരുതരം വിഷാദം പിടിച്ച ഭാവം ഒന്നും പറയുന്നില്ല കത്തുന്ന ഗ്യാസ് സറൗവിലേക്ക് നോക്കി നിൽക്കുന്നു
“ചേച്ചീ…”ആ നിപ്പ് കണ്ടോണം കയ്യിൽ പിടിച്ചു കുലുക്കി വിളിച്ചു
പെട്ടന്ന് ബോധം വന്നപോലെ ചാപ്പാത്തിയെടുത്തു ചുടാൻ തുടങ്ങി ഒന്നിന് പിറകെ ഒന്നായി ചുട്ടെടുത്തു അതിനിടയിൽ കൈത്തണ്ട കൊണ്ട് കണ്ണീർ തുടക്കുന്നതും എന്റെ ശ്രദ്ധയിൽപെട്ടു പിന്നെ ഗ്യാസ് ഓഫ്‌ചെയ്തു ഒന്നും മിണ്ടാതെ എന്തോ ചിന്തിച്ചുനിന്നു
“ചേച്ചീ..ചേച്ചിക്കെന്തേലും പ്രശ്നവുണ്ടോ”
ഞാൻ സ്‌ലാവിൽ നിന്നിറങ്ങി ചേച്ചിയുടെ തൊട്ടടുത്തായി നിന്നുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു
പിന്നൊറ്റ കരച്ചിലായിരുന്ന എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് പൊട്ടിപൊട്ടി കരഞ്ഞു എന്തൊക്കെയോ കുറേ വിഷമങ്ങൾ ഉള്ളിലൊതുക്കി കൊണ്ടുള്ളൊരു ഏങ്ങലടി പോലെ തോന്നി കുറച് നേരം അതേ കിടപ്പ് എന്റെ നെഞ്ചിൽകിടന്നു കരഞ്ഞു തീർത്തു ഞാനും എതിർത്തില്ല എന്തോ അതിനു കഴിഞ്ഞില്ല കുറച്നേരോടെ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ കരച്ചിലിനൊരു ശമനം വന്നിരുന്നു അതോടെ നെഞ്ചിൽ നിന്ന് മെല്ലെ അടർത്തി മാറ്റി ഷർട്ടൊക്കെ ചുളിഞ്ഞിരുന്നു ചെറിയ കണ്ണീരിന്റെ നനവുമുണ്ട്
ചേച്ചിയുടെ തോളിൽ കയ്യിട്ടു ചേർത്തുപിടിച്ചു ഞാൻ ഹാളിലേക്ക് നടന്നു ചേച്ചിയെ പിടിച്ചു സെറ്റിയിലിരുത്തി ഞാനും തൊട്ടടുത് തന്നെയിരുന്നു..ഞാൻ ചേർത്തു പിടിച്ചപ്പോ എന്നിൽ കാമമുണർന്നില്ലാ എന്നുള്ളത് എനിക്ക് അത്ഭുദമായി തോന്നി
“ശീബേച്ചി എന്താ പ്രശ്നം”ചേച്ചിയുടെ ഇരു കരങ്ങളും കൂട്ടിപിടിച്ചു മുഖത്തോട്ട് നോക്കി ചോദിച്ചു ചേച്ചി ഒന്നൂടെ തേങ്ങികൊണ്ടു പറയാൻ ഒരുങ്ങി
“അച്ചൂ നിന്റെ കണ്ണിൽ ഞാൻ എങ്ങെനെയാ”കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുകളോടെ എന്റെ മുഖത് നിന്ന് കണ്ണുവെട്ടിക്കാതെ ചോദിച്ചു
നീ പറയണ്ട എനിക്കറിയാം ഒരിളക്കക്കാരി അല്ലേ..ആണ് അച്ചൂനറിയോ എന്റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ട് ഇപ്പൊ വര്ഷം ഒന്നാവുന്നു നാട്ടുകാരുടേം വീട്ടുക്കാരുടേം മുന്നിൽ ഞാനൊരു ഭാഗ്യവതി നല്ലൊരു വീട് ഭർത്താവ് ആവശ്യത്തിന് സ്വത്ത് അങ്ങനെയൊക്കെ ഞാനൊന്നു മനസ്സ് തുറന്നു ചിരിച്ചിട്ട് കാലം എത്രയായീന്നറിയോ എന്തിന് പറയുന്നു കല്യാണം കഴിഞ്ഞതിൽ പിന്നെ ഇടകൊന്ന് എന്റെ വീട്ടിൽ പോവാൻ വേണ്ടി മാത്രവാ ഞാനീ മുറ്റം കടന്നിറങ്ങിയിട്ടുള്ളെ…
വല്ലപ്പോഴും വന്നു കയറുന്ന ഭർത്താവ് അയാളുടെ ഇഷ്ടത്തിന് എന്തെങ്കിലും ചെയ്യുമെന്നാലാണ്ട് എന്നെയൊന്നു സ്നേഹത്തോടെ ഉമ്മ വെച്ചിട്ടില്ല എപ്പോ വന്നു പോവുമ്പോഴും കുറേ പണം തന്നേല്പിക്കും ഈ നരഗത്തിനുള്ളിലിരിക്കുന്ന എനിക്കെന്തിനാ കൊറേ പണം എന്നാൽ പോയാലൊന്നു വിളിക്കുവോ ഞാനൊരു പെണ്ണല്ലേ അച്ചൂ എനിക്കുമില്ലേ ആഗഹങ്ങൾ ഇന്നേക്ക് പോയിട്ട് ഇപ്പോ
നാല്‌ദിവസമാവുന്നു ഒരു വിളി എവിടെ!! എന്നാൽ ഞാനങ്ങോട്ട് വിളിച്ചാലോ ഓട്ടത്തിലാ പിന്നെ വിളിക് എന്ന് മാത്രം പറഞ്ഞു ഫോൺവെക്കും
നിനക്കറിയോ ഇതിന്റുള്ളീ കിടന്നു കിടന്ന് ആളുകളോട് സംസാരിക്കാൻ പോലും മറന്നു ! ഞാൻ എപ്പഴേലും വീട്ടി പോയി നിന്നാലോ സ്വന്തം വീട്ടുകാര് വരെ തിരിച്ചുപറഞ്ഞയക്കും എന്റെ സങ്കടം പറയാൻ പോലുമാരുമില്ല ചാവാൻ വരെ തീരുമാനിച്ചതാ സത്യമായും ധൈര്യമില്ലാഞ്ഞിട്ടാ അല്ലേലെന്നേ അവസാനിപ്പിച്ചേനെ ഈ നശിച്ച ജിവിതം എത്ര ദിവസായിന്നോ ഒന്ന് വയറു നിറയെ ഭക്ഷണം കഴിച്ചിട്ട് ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടല്ല എന്തിന് ആർക് വേണ്ടി ഒരു പട്ടിപോലും തിരിഞ്ഞു നോക്കാത്ത എനിക്ക് വേണ്ടിയോ അതോ വല്ലപ്പോഴും വന്നു കാമമടക്കുന്ന അയാൾക്ക് വേണ്ടിയോ വെറുത്തെടാ അച്ചൂ വെറുത്തു ഈ ശാപം പിടിച്ച ജീവിതത്തേ… അത്രേം നേരം കരയാതെ പിടിച്ചുനിന്നു കാര്യങ്ങളെല്ലാം എനിക്കുമുന്നിൽ തുറന്ന് കാട്ടി വീണ്ടും മുഖം പൊത്തി കരയാൻ തുടങ്ങി..ഞാനൊരു കൊച്ചുകുട്ടിയെ പോലെ അതൊക്കെ കേട്ട് നിക്കാനെ കഴിഞ്ഞുള്ളു കുറച്ചു നിമിഷങ്ങൾ മുമ്പ്‍വരെ കണ്ട ശീബേചിയല്ലായിരുന്നു എന്റെ മുന്നിൽ ഞാനപ്പോ കണ്ടത് “എന്തിന് വേണ്ടി ജീവിക്കുന്നേന്ന് പോലും അറിയാത്ത ഒരുവൾ”വാക്കുകൾ കൊണ്ട് സമാധാനിപ്പിക്കാൻ കഴിയുന്നതല്ലായിരുന്നു അവളുടെ വെഷമം!!
അടുത്ത നിമിഷം തന്നെ മുഖം പൊത്തി കരയുന്ന അവളുടെ കൈ പിടിച്ചു മാറ്റി കണ്ണീർ വാർന്ന മുഖം കൈകുമ്പിളിൽ കോരിയെടുത്തു ചുവന്ന ചുണ്ടുകളിൽ ആഞ്ഞു ചുംബിക്കുകയായിരുന്നു ആദ്യമൊന്ന് പതറിയെങ്കിലും കുറച്ചു സമയം കൊണ്ട് അവളും പ്രതികരിച്ചു തുടങ്ങി ഞങ്ങളുടെ നാവുകൾ തമ്മിൽ ഉമിനീര് പരസ്പരം കൈമാറി ആർത്തിയോടെ വീണ്ടും വീണ്ടുമവൾ ചുണ്ടുകളും നാവുകളും തള്ളിത്തന്നുകൊണ്ടേയിരുന്നു പെട്ടന്നായിരുന്നു പോക്കെറ്റിലിരുന്നിരുന്ന ഫോൺ ബെല്ലടിക്കുന്നത് .ശീബേചിയിൽ
നിന്ന് ഞാൻ അകന്നു ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും നന്നായി കിതച്ചിരുന്നു കൊച്ചുകുട്ടികളുടെ കയ്യിൽ നിന്ന് ഐസ്ക്രീം തട്ടി പറിച്ചത് പോലുള്ളയൊരു മുഖഭാവം ശീബേച്ചിയിൽ!!
ഫോൺ എടുത്ത് നോക്കുമ്പോൾ ഡിസ്‌പ്ലേയിൽ ഉമ്മി എന്ന് കണ്ടപ്പോൾ എന്തോ ഒരു ഭയം തോന്നി കോളെടുത്തു ചെവിയോടടുപ്പിച്ചു
“നീ എവിടെയാടാ നാറീ”ഉമ്മിയായിരുന്നില്ല പകരം നന്ദുവിന്റെ പല്ലിറുമ്മിക്കൊണ്ടുള്ള ചീറലായിരുന്നു
“എന്താ നന്ദൂട്ടി ഞാനിതാ ശീബേചീടെ വീട്ടിൽ..’’
അവളുടെ ചീറൽ കേട്ടിട്ടും ഞാൻ ശാന്തനായി പറഞ്ഞു
“നീയെന്നതാ ഞാൻ വിളിച്ചാൽ ഫോൺ എടുക്കാതെ”
അവളടുത്ത ദേഷ്യത്തോടെയുള്ള അടുത്ത ചോദ്യം
“അതിന് ഞാനങ്ങോട്ട് വരാൻ നിക്കുവായിരുന്നു”
“മണിക്കൂറൊന്നായല്ലോ വരാൻ നിക്കണൂ ഇതുവരെ എത്തിയില്ലല്ലോ വീട് ചന്ദ്രനീലൊന്നുമല്ലല്ലോ”
നന്ദു എന്നെകൊണ്ടൊന്നും പറയിപ്പിക്കാതെ എന്നെ നിർത്തി പൊരിച്ചു ഇതെല്ലാം കണ്ടും കേട്ടും ശീബേച്ചി എന്നെ നോക്കിയിരുന്നു ചെറുതായി ചിരിക്കുന്നുണ്ട്
“ഞാനിപ്പോവാരം”എന്നും പറഞു ഫോൺ കാട്ടാക്കി
ശീബേ ച്ചിയുടെ നെറ്റിയിൽ ഒരു മുത്തവും കൊടുത്തു ഞാൻ ഇറങ്ങവേ എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു ഒന്നൂടെ കരഞ്ഞു അവളെ എന്നെകൊണ്ടാവും വിധം സമാധാനിപ്പിച്ചു ഞാൻ ഇറങ്ങി !
വെളിയിലേക്കിറങ്ങി ചെരുപ്പിടുമ്പോൾ നന്ദുവിന്റെ വീടിന്റെ മുൻവശത്തേക്ക് തലയുയർത്തി നോക്കി ചെറിയ മതിലായത് കൊണ്ട് തന്നെ ന്ദൂട്ടിയുടെ വീട് ക്ലിയറായിരുന്നു
നന്ദൂട്ടിയും അവളുടെ വീടിന്റെ നീളമുള്ള വരാന്തയിൽ ഒരു തൂണിൽ ചാരി എത്തി വലിഞ്ഞു നോക്കുന്നുണ്ട് രാത്രിയായാൽ പെണ്ണിന് പുറത്തിറങ്ങാൻ നല്ലപേടിയാണ് അല്ലെങ്കിലെപ്പഴേ ശീബേച്ചിയുടെ വീട്ടിൽ എത്തിയേനെ ഞാൻ വരുന്നുണ്ടെന്ന് കണ്ടതും നന്ദു വീടിനുള്ളിലേക്ക് പാഞ്ഞു പോയി!
നന്ദുവിന്റെ വീട്ടിലേക്ക് കേറുമ്പോഴാണ് ഉമ്മീടെ സ്ലിപ്പർ ശ്രദ്ധയിൽ പെടുന്നത് നന്ദു എങ്ങെനെ ഉമ്മീടെ ഫോണിൽ നിന്ന് വിച്ചെനുള്ള സംശയം മാറി… ഹാളിൽ തന്നെയിരുന്നു രണ്ടുപേരും കാര്യമായുള്ള ചർച്ചയിലാണ് നന്ദൂസ് ഉണ്ടായില്ല അവളുടെ റൂം അടഞ്ഞുകിടക്കുന്നത് കണ്ടു !!
