ഒന്ന് കരഞ്ഞു കാണിച്ചാൽ അലിയുന്ന മനസാണ് മോഹനന്റേത് എന്ന് അറിയാവുന്ന സരസ്വതി ആ അടവ് തന്നെ അങ്ങ് പ്രയോഗിച്ചു…
“ഡീ നിന്നെ വിഷമിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി പറഞ്ഞതല്ല എന്റെ സരസു നിന്നെ കാണാതെ ആയപ്പോൾ ഞാൻ ശരിക്കും പേടിച്ചു പോയി അതാ ഞാൻ സാരമില്ല നീ വാ കിടക്കു”
മോഹനേട്ടൻ അത് വിശ്വസിച്ചെന്നു കണ്ടപ്പോൾ ശ്വാസം നേരെ വീണ സരസ്വതിക്കു മോഹനനോട് കള്ളം പറഞ്ഞതിൽ സങ്കടവും ചെയ്തു പോയ തെറ്റിൽ കുറ്റബോധവും തോന്നി..
കണ്ണു തുടച്ചു കോണ്ടു മുറിയിലേക്ക് കയറിയ സരസ്വതി സ്നേഹത്തോടെ മോഹനനെയും കെട്ടിപിടിച്ചു പതിയെ ഉറങ്ങി…
മഴ മാറി കാർമേഘം ഒഴിഞ്ഞു പോയി കിഴക്ക് ഉദയസൂര്യൻ തിളങ്ങി…
നേരം പുലർന്നപാടെ ചൂലുമെടുത്തു പുറത്തേക്കു ഇറങ്ങിയ ഭവ്യ തന്റെ പണി തുടങ്ങി….
തലേന്നത്തെ മഴയിലും കാറ്റിലും പറന്നു വീണ ഇലകളും പൊട്ടി വീണ മര കൊമ്പുകളും നോക്കി ഭവ്യ ഒന്ന് നെടുവിർപെട്ടു…
നാശം ഇ മാവൊക്കെ വീട്ടികളഞ്ഞില്ലെല് വയസാകും മുന്പേ എന്റെ നടുവിന്റെ കാര്യത്തിൽ ഒരു തീരുമാനം ആക്കും നാശം..
ആരോടെന്നില്ലാത്ത സ്വയം പിറു പിറുത്തു കൊണ്ട് പതിയെ കുനിഞ്ഞു കൊണ്ടവൾ മുറ്റമടിക്കാൻ തുടങ്ങി…
വാറ്റിന്റെ കെട്ടുവിട്ടു രാവിലെ തന്നെ എഴുന്നേറ്റ രഘു അപ്പോഴാണ് ഉമ്മറത്തേക്കു കോട്ടുവായും ഇട്ടു കൊണ്ട് വന്നത്…
മിഡിയും പാവാടയും ഇട്ടു കുനിഞ്ഞു മുറ്റമടിക്കുന്ന ഭവ്യയെ രഘു ഒന്ന് നോക്കി…
അവളുടെ ഓരോ ചുലു കൊണ്ടുള്ള അടിക്കും തുള്ളി തുളുമ്പുന്ന അകിടുകളെ ആ മീഡികുളിൽ കൂടി അവൻ കണ്ടപ്പോൾ രാവിലെ തന്നെ അവന്റെ കരിംകുണ്ണ ഒന്ന് ഷഡിക്കുള്ളിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു..
ചുറ്റുപാടും ഒന്ന് നിരീക്ഷിച്ചപ്പോൾ വേറെ ആരും അവിടെ ഇല്ലെന്നു കണ്ട രഘു അവളുടെ അടുത്തേക് പതിയെ നടന്നു…
കുനിഞ്ഞു നിന്നു മുറ്റമടികുന്ന ഭവ്യയുടെ ചന്തിയുടെ തോട്ടു പിറകിൽ അവൻ എത്തിയപ്പോൾ പേടിച്ചു ഞെട്ടികൊണ്ട് അവൾ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു കൊണ്ട് മാറി നിന്നു…
“എന്തുവാടി മോളെ നീ കിടന്നു ചാടുന്നെ ഇ രഘുവെട്ടൻ അല്ലെ നിന്റെ സ്വന്തം രഘുവേട്ടൻ”
അവൻ ഒരു വളിച്ച ചിരിയോടെ തല ചൊറിഞ്ഞു കൊണ്ട് അവളോട്‌ പറഞ്ഞു..
അയാൾ അടുത്തു വന്നപ്പോൾ തന്നെ ഭയന്നു പോയ ഭവ്യ അയാളുടെ ഇളിച്ച മുഖം കണ്ടപ്പോൾ ദേഷ്യം കൊണ്ടോ പേടി കൊണ്ടോ അവിടുന്ന് മുഖം കറുപ്പിച്ചു മാറി പോകാൻ നോക്കി…
“ആ അങ്ങനെ അങ്ങ് പോവല്ലേ മോളെ എങ്ങനെ ഉണ്ടായിരുന്നു ഇന്നലെ നിന്റെ പൂറ്റിലെ വേദനയൊക്കെ പോയോടി പെണ്ണെ ഇനി വേദനിക്കുമ്പോ പറയണം കേട്ടോ ഞാൻ മാറ്റി തരാം പെണ്ണെ”
അവളുടെ കൈ തണ്ടയിൽ മുറുക്കി പിടിച്ച് അവളെ ഒന്ന് അടിമുടി നോക്കി കൊണ്ട് രഘു പറഞ്ഞു…
രഘുവിന്റെ തഴമ്പൻ കൈ അവളുടെ പൂ പോലുള്ള കൈ തണ്ടയിൽ അമർന്നപ്പോൾ അവളുടെ കൂപ്പി വളകൾ പൊടിഞ്ഞു അവളുടെ കൈകളിൽ തറച്ചു കയറി ചോര പൊടിഞ്ഞു…
“വിടെടാ എന്നെ എന്റെ കൈ വിടാൻ എന്റെ ഏട്ടന്മാരോട് പറഞ്ഞ വെട്ടി കൊല്ലും നാറി നിന്നെ”
രഘു അവളുടെ കൈകളിൽ നിന്നും പിടി വിടാതെ ആയപ്പോൾ വേദന കൊണ്ട് ഭവ്യയുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണു നീർ പൊടിഞ്ഞു…
“പുന്നാര മോളെ പിടയ്ക്കാതെടി നീ പോയി പറയെടി നിന്റെ ഏട്ടന്മാര് എന്നെ ഉലത്തും നിന്നെ ഞാൻ നശിപ്പിച്ച കാര്യം നിന്റെ ഏട്ടന്മാരും നാട്ടുകാരും അറിഞ്ഞ ഇ തറവാട്ടിനും ഇവിടുള്ള തമ്പ്രാട്ടിമാർക്കു അല്ലേടി മോളെ നാണക്കേട് നീ കാരണം അങ്ങനെ ഒന്ന് ഉണ്ടാവുമോ ഇല്ല അതോണ്ട് പൊന്നു മോള് കൂടുതൽ അങ്ങ് പുളയാതെ കേട്ടോടി മോളെ”
അതും പറഞ്ഞു അവളുടെ കൈ തണ്ടയിൽ നിന്നും രഘു കൈ വിട്ടപ്പോൾ അവളുടെ വെളുത്തു മെലിഞ്ഞ കൈ തടം ചോരയാൽ ചുവന്നിരുന്നു..
വേദനയാൽ ഭവ്യ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് ചെല്ലുമ്പോൾ ആണ് പാടത്തേക്കു പോകാൻ ഇറങ്ങിയ വത്സലനും മോഹനനും അത് കണ്ടത്…
അവളുടെ ചോര ഒലിച്ചു ഇറങ്ങുന്ന കൈ കണ്ട അവർ ശരിക്കും പേടിച്ചു പോയി…
“മോളെ എന്താടി ഇതു എന്താ പറ്റിയെ എങ്ങനെയ കൈ മുറിഞ്ഞേ”
വേദന കൊണ്ട് കരയുന്ന ഭവ്യയുടെ കൈയിൽ പിടിച്ച് കൊണ്ട് മോഹനൻ ചോദിച്ചു…
“അത് അത് ഒന്ന് വഴുതി വീണത ഏട്ടാ ശ്രദ്ധിച്ചില്ല എന്റെ കൂപ്പി വളകൾ പൊട്ടി പോയി തറച്ചു കേറിയതാ”
നടന്ന കാര്യം പറയാൻ പറ്റാതെ ഭവ്യ അങ്ങനെ ഒരു കള്ളം അവരോടു പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു…
“വത്സല നീ ആ മുണ്ടൊന്നു കീറി ഒരു കഷ്ണം തുണി എടുത്തേ നന്നായിട്ടു മുറിഞ്ഞെന്നു തോന്നണു ചോര നിൽക്കാൻ ഒന്ന് നന്നായിട്ടു കെട്ടി കൊടുക്കട്ടെ”
മോഹനൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട വത്സലൻ കോലായിൽ ഇരുന്ന ഒരു മുണ്ട് എടുത്തു നടുകെ നീറി ഒരു കഷ്ണം തുണി എടുത്തു..
മോഹനൻ നന്നായിട്ടു ഭവ്യയുടെ കൈയിൽ അത് മുറുക്കി ചുറ്റി കെട്ടി കൊടുത്തു…
“ആ ചോര അങ്ങ് നിൽക്കട്ടെ അപ്പൊ ശരിയായിക്കോളും മോള് പോയിട്ട് കുറച്ചു വെള്ളം കുടിക്ക് കുറച്ചു കഴിഞ്ഞിട്ടു ആ ചോര വരുന്നതു കുറച്ചു നില്കുമ്പോ സരസ്വതിയോട് പറഞ്ഞിട്ട് എന്തേലും മരുന്ന് വെച്ചിട്ട് ഒന്നുടെ കെട്ടണംട്ടോ ഏട്ടന്മാര് പോയിട്ട് വരാം മോള് കരയണ്ട കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞാൽ ആ നീറ്റല് അങ്ങ് കുറഞ്ഞോളും”
മോഹനൻ ഭവ്യയുടെ കൈ കെട്ടി കൊടുത്ത് ഒന്ന് സമാധാനിപ്പിച്ചിട്ടു പുറത്തു ഇറങ്ങിയപ്പോൾ ആണ് കുറച്ചു അപ്പുറത്തായി രഘു നില്കുന്നത് കണ്ടത്…
“എടാ രഘു നീ ഉണ്ടായിരുന്നോ ഇവിടെ അപ്പൊ നീ കണ്ടില്ലായിരുന്നോ ഭവ്യ മോള് കൈ മുറിഞ്ഞു കരഞ്ഞോണ്ടും പോണത് നീ എന്തോ എടുക്കുവായിരുന്നു ഇവിടെ”
ഭവ്യ മോഹനനോട് നടന്ന കാര്യം പറഞ്ഞു കാണുമോ എന്നുള്ളൊരു പേടി രഘുവിന്റെ മനസിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു എങ്കിലും മോഹനന്റെ വാക്ക് കേട്ടപ്പോൾ പറഞ്ഞു കാണില്ലെന്ന ധൈര്യത്തോടെ രഘു തിരിഞ്ഞു നോക്കി…
“കൈ മുറിഞ്ഞോ ആരുടെ ഞാനൊന്നും കണ്ടില്ല മോഹനേട്ടാ ഞാനിവിടെ നിൽപുണ്ടായിരുന്നല്ലോ എന്നാ പിന്നെ അവൾക്കു എന്നോട് പറഞ്ഞൂടെ അവളു എന്തു പണിയ കാണിച്ചേ”
ഞാൻ ഒന്നും അറിഞ്ഞില്ല രാമ എന്ന ഭാവത്തിൽ രഘു കൈ മലർത്തി…
“ഓ നീ കണ്ടില്ലായിരുന്നോ അവളു ഇവിടെ എവിടെയോ വീണു കൈ മുറിഞ്ഞതാ രഘു അങ്ങനെ ഒന്നുമില്ല ചെറുതായിട്ട് ചോര വന്നു ഞാൻ വിചാരിച്ചു നീ കണ്ടു കാണുമെന്നു അതാ നിന്നോട് തിരക്കിയെ എങ്കി ശരി പണി ഉണ്ട് നി തറവാട്ടിലേക്കു പോണില്ലേ ഇന്ന്”
മോഹനൻ ഇറങ്ങുന്നതിനിടയിൽ ചോദിച്ചു…
“നോക്കട്ടെ ചിലപ്പോ ഞാൻ ഒന്ന് അങ്ങോട്ട്‌ ഇറങ്ങും പോയാലും എനിക്ക് എടുക്കാൻ മാത്രം ജോലി ഒന്നുമില്ല മോഹനേട്ടാ അവിടെ അച്ഛൻ വെറുതെ പറയുന്നതാ ഞാൻ പോകാൻ വേണ്ടി”
രഘുവിനു ഒട്ടും താല്പര്യം ഇല്ലാത്ത കാര്യം മോഹനൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൻ അത് വലിയ കാര്യം ആക്കാതെ മറുപടി കൊടുത്തു…
ഓ എങ്കി ശരി നിന്റെ ഇഷ്ടം ഞങ്ങള് പോകുവാ പിന്നെ ഭവ്യ മോളെ ഒന്ന് ശ്രദ്ധിക്കണേ രഘുവെ”
അതും പറഞ്ഞു മോഹനനും വത്സലനും പാടത്തേക്കു ഇറങ്ങി പോയി…
