“വരട്ടെ ഞാൻ നിന്നെ തിന്നാൻ”
എന്തോ അവളുടെ ശബ്‌ദം മാറിയപ്പോൾ അവനിലും ചെറിയ മാറ്റം ഉണ്ടായി…
“മൃദു നീ എന്തെടുക്കുവാടി ഉറങ്ങിയോ”
പെട്ടന്ന് അതും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് കാവ്യ മുറിക്കു അകത്തേക്ക് കയറി വന്നപ്പോൾ പേടിച്ചു പോയ മൃദൂല കോൾ പെട്ടന്ന് കട്ട്‌ ചെയ്ത് തന്റെ സ്ഥാനം തെറ്റി കിടക്കുന്ന നൈറ്റി ഒന്ന് വേഗം നേരയാക്കി…
“ഏയ്യ് ഇല്ല ഉറങ്ങിയിട്ടൊന്നുമില്ല വെറുതെ ഒന്ന് കിടന്നത കാവ്യെ”
മൃദൂല മെല്ലെ ഒന്ന് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് കട്ടിലിന്നു എഴുന്നേറ്റു….
“അല്ല എന്തായി മൃദു നിന്റെ സങ്കടമൊക്കെ മാറിയോ ഇപ്പൊ”
കാവ്യയും മെല്ലെ ആ കട്ടിലിൽ ഇരുന്നു…
“എങ്ങനെ മാറാന അതൊക്കെ എന്നാലും ചെറിയ ഒരു പ്രതീക്ഷ ഉണ്ടെടി ഇപ്പൊ”
അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ മൃദൂലയുടെ മുഖം ഒന്ന് തെളിഞ്ഞെത് കാവ്യ കണ്ടു..
“അതെന്നതാടി എന്തു പറ്റി എന്തേലും കാര്യം ഉണ്ടായോ ഡീ നീ പണി പറ്റിച്ചോ”
കാവ്യ സന്തോഷത്തോടെ ചോദിച്ചു…
“ഏയ്യ് അതൊന്നും അല്ലേടി ഇന്നലെ ഒരു കാര്യം നിന്നോട് ആയതുകൊണ്ട് പറയാല്ലോ നമ്മുടെ രഘുവേട്ടൻ ഇല്ലേ അയാള് എനിക്ക് ഒരു ഉപകാരം ചെയ്യാമെന്ന് പറഞ്ഞു”
മൃദൂല സന്തോഷത്തോടെ ആണ് അത് പറഞ്ഞതെങ്കിലും രഘുവിന്റെ പേരു കേട്ടപ്പോൾ കാവ്യയുടെ മുഖം ഒന്ന് മാറി…
“ഉപകാരോ എന്തു ഉപകാരം അയാള് എന്താ പറഞ്ഞെ”
കാവ്യ കാര്യം അറിയാൻ വേണ്ടി ആകാംഷയോടെ ചോദിച്ചു…
“അത് പിന്നെ ആരോടും പറയാൻ പാടില്ലെന്ന രഘുവേട്ടൻ പറഞ്ഞെ പിന്നെ നിന്നോട് ആയതു കൊണ്ട് ഞാൻ കാര്യം പറയാം നീ ഇനി വേറെ ആരോടും പറയാനൊന്നും നിൽക്കേണ്ട”
മൃദുല ഒന്ന് അവളെ ഓർമിപ്പിച്ചു…
“ഞാൻ ആരോട് പറയാനാടി നീ കാര്യം പറ എന്താ പറഞ്ഞെ അയാള്”
“അത് പിന്നെ രഘുവേട്ടന്റെ പരിചയത്തിൽ ഒരു വൈദ്യൻ ഉണ്ടെന്നു പറഞ്ഞു അയാള് ഇങ്ങനെ കുഞ്ഞുങ്ങൾ ആവാത്തവർക്കൊക്കെ എന്തോ മരുന്നൊക്കെ ഉണ്ടാക്കി കൊടുത്തു കുഞ്ഞുങ്ങൾ ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട് പോലും അത് കേട്ടപ്പോൾ എനിക്ക് എന്തോ മനസിന്‌ ഒരു സന്തോഷം ആയെടി എത്ര കാലം ആയി ഞാൻ ഇങ്ങനെ എന്തേലും ചെയ്തിട്ട് ആണേലും ഒരു വാവ ഉണ്ടായാൽ മതീന്നെ ഉള്ളു”
അത് പറഞ്ഞ മൃദുലയുടെ മുഖത്തെ പ്രതീക്ഷ കണ്ടപ്പോൾ എന്തോ അതിനെ എതിർക്കേണ്ടെന്നു കാവ്യയ്ക്കു തോന്നി…
“ഡീ എന്നാലും അയാളെ വിശ്വസിക്കാവോ അങ്ങനെയൊക്കെ ചെയ്തിട്ട് വേറെ എന്തേലും പറ്റി പോയ നീ മഹേഷിനോട് പറഞ്ഞോ ഇ കാര്യം”
കാവ്യയ്ക്കു രഘുവിന്റെ സ്വഭാവം നന്നായിട്ടു അറിയാവുന്നതു കൊണ്ടുള്ള പേടികൊണ്ട് ചോദിച്ചു…
“ഏയ്യ് പറഞ്ഞിട്ടില്ല പറഞ്ഞ സമ്മതിക്കില്ല ഏട്ടന് ഇതൊക്കെ ഭയങ്കര പേടിയാ പറഞ്ഞ എന്നെ വഴക്കു പറയും പിന്നെ രഘുവേട്ടനും പറഞ്ഞു വേറെ ആരോടും മഹേഷേട്ടനോട് പോലും പറയണ്ടാന്നു”
മൃദുല അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ കാവ്യയ്ക്കു ഉറപ്പായി ഇതിൽ രഘുവിന്റെ എന്തോ ഉദ്ദേശം ഉണ്ടെന്നു…
“ഡീ മൃദു വേണ്ടേണ്ടി മഹേഷോന്നും അറിയാതെ ഇതൊന്നും വേണ്ട എനിക്ക് അയാളെ ആ രഘുവെട്ടനെ അത്ര വിശ്വാസം പോരാ അയാളുടെ ഒരു കള്ള ലക്ഷണം തന്നെ അത്ര ശരിയല്ല പുള്ളി”
തനിക്കു ഉണ്ടായ അനുഭവം കാവ്യക്ക് മൃദുലയോട് പറയാൻ പറ്റില്ലെങ്കിലും അയാളുടെ സ്വഭാവം നല്ലതല്ല എന്ന് പറഞ്ഞു ഉപദേശിച്ചു…
“ഏയ്യ് അങ്ങനെയൊന്നും എനിക്ക് തോന്നിയിട്ടില്ല എന്റെ സങ്കടം കണ്ടപ്പോ പറഞ്ഞതാ രഘുവെട്ടൻ ഇതൊക്കെ അങ്ങനെ രഘുവെട്ടൻ മോശപ്പെട്ട ഒരാളാണെന്നു എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല പിന്നെ ഞാൻ ആ മരുന്ന് വാങ്ങിക്കാൻ അല്ലെ വേറെ ഒന്നുമില്ലല്ലോ കഴിച്ചു നോകാം എന്തേലും നല്ലത് നടക്കുമോന്നു നോക്കാല്ലോ ഇനി ഞാൻ നോക്കിയില്ലെന്നു വേണ്ട”
അവളുടെ പ്രതീക്ഷ താനായിട്ട് ഇനി കളയേണ്ടെന്നു കാവ്യയ്ക്കു തോന്നി..
“നിന്റെ ഇഷ്ടം ഞാൻ പറഞ്ഞെന്നെ ഉള്ളു നിനക്ക് ഒരു കുഞ്ഞുണ്ടായി കാണാൻ തന്നെയാ എനിക്കും ആഗ്രഹം നീ ഒന്ന് ശ്രമിച്ചു നോക്ക് എന്നാലും ഒന്ന് സൂക്ഷിക്കണേ മോളെ ആരെയും കണ്ണടച്ച് വിശ്വസിക്കണ്ട കാലം അതാ”
കാവ്യ അവളെ ഒന്ന് ഓർമിപ്പിച്ചു…
“ഏയ്യ് അങ്ങനെ ഒന്നും ഇല്ലന്നെ ഞാൻ അത്ര പൊട്ടി ഒന്നുമല്ലല്ലോ കുറച്ചൊക്കെ നല്ലതും ചീത്തയും കണ്ടാൽ എനിക്ക് മനസിലാവുമെടി”
മൃദുല ഒന്ന് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..
“മ്മ് മനസിലാക്കിയ മതി അല്ലെങ്കിൽ ചതിയിൽ വീണു പോകും ചുറ്റും കഴുകൻമാര മോളെ ശരീരം കൊത്തി തിന്നാൻ നിൽക്കുന്ന കഴുകന്മാര് നമ്മള് സൂക്ഷിച്ച നമ്മുക്ക് കൊള്ളാം അത്രേ ഉള്ളു”
എന്തോ ആലോചിച്ചെന്ന പോലെ കാവ്യ അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ മൃദുല ഒന്ന് മൂളി…
“എന്ന ശരിയെടി നീ ഉറങ്ങിക്കോ ഞാൻ ബുദ്ധിമുട്ടികണില്ല കുറച്ചു അലക്കാനൊക്കെ ഉണ്ട് നല്ല വെയിലുണ്ട് പുറത്തു തുണിയൊക്കെ ഒന്ന് അലക്കി ഇടട്ടെ മഴ ആയതു കൊണ്ട് കുറെ കൂട്ടി ഇട്ടിട്ടുണ്ട് മുറിയിലു ഒന്ന് അത് തീർക്കട്ടെ ശരി എന്നാ ഞാൻ പോട്ടെ”
കാവ്യ അതും പറഞ്ഞു ഒന്ന് ചരിച്ചു കൊണ്ട് എഴുന്നേറ്റു…
“ശരിയെടി എനിക്കും കുറച്ചു ജോലി മഹേഷേട്ടന്റെ കുറെ തുണി ഉണ്ട് അലക്കാൻ കുറച്ചു കിടന്നിട്ടു വേണം ഇനി അതൊക്കെ അലക്കാൻ”
മൃദുലയും മറുപടി കൊടുത്തു…
അങ്ങനെ കാവ്യ മെല്ലെ മുറിക്കു പുറത്തു പോയപ്പോൾ അരുണിനെ ഒന്ന് കൂടി വിളിക്കണമോ എന്ന് വിചാരിച്ചെങ്കിലും വേണ്ടെന്നു വെച്ചു വേറെ എന്തൊക്കെയോ ആലോചിച്ചു കൊണ്ട് മൃദൂല കിടന്നു…
ജോലിയൊക്കെ ഏകദേശം കഴിഞ്ഞു കട്ടിലിൽ കിടന്നു ഒന്ന് വിശ്രമിക്കുകയായിരുന്നു മായ…
രാവിലെ രതീഷിനെ കണ്ടതും മിണ്ടിയതുമൊക്കെ വെറുതെ ആലോചിച്ചു കിടക്കുകയായിരുന്നു അവൾ…
“ഞാൻ കാരണം എത്ര അനുഭവിച്ചു അല്ലെ ആ പാവം അയാളുടെ ജീവിതം തന്നെ ഞാൻ കാരണം നശിച്ചില്ലേ ഇതിനും മാത്രം എന്തു തെറ്റാ ദൈവമേ ഞാൻ ചെയ്തത്”
“മോളെ മായേ എന്തെടുക്കുവാ നീയ് കിടക്കുവാണോ”
ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചു കിടന്ന മായയുടെ മുറിയിലേക്ക് അപ്പോഴാണ് രാഘവൻ അമ്മാവൻ കയറി വന്നത്…
“ഓ ഇല്ല അമ്മാവ ഞാൻ വെറുതെ കിടന്നത ഒരു ചെറിയ നടു വേദന”
അകത്തും വരും മുന്പേ അങ്ങനെ പറഞ്ഞിട്ട് ആണെങ്കിലും കിളവൻ പോട്ടെന്നു വെച്ച് മായ അങ്ങനെ ഒരു കള്ളം പറഞ്ഞു…
“അയ്യോ എന്തു പറ്റി എന്റെ മായ മോൾക്ക് വയ്യേ സുഖമില്ലേ”
പക്ഷെ അത് കേട്ട അയാൾ അഭിനയിച്ചു കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് കേറി വരുകയാണ് ചെയ്തത്…
അയാളെ കണ്ടപാടെ വേഗം ഒന്ന് തന്റെ നൈറ്റി നേരെ ആക്കി കട്ടിലിന്നു എഴുന്നേറ്റു…
അല്ലെങ്കിൽ ആ കിളവന്റെ നോട്ടം വേറെ സ്ഥലങ്ങളിൽ ആയിരിക്കുമെന്ന് മായയ്ക്കു അറിയാമായിരുന്നു…
“ഒന്നുമില്ല അമ്മാവാ അത് എപ്പൊയും ജോലി അല്ലെ അതിന്റെയാകും കുഴപ്പമൊന്നുമില്ല”
മായ ഒന്ന് അയാളുടെ മുഖത്തു നോക്കി ചിരിച്ചു കൊടുത്തു….
“ഓ അമ്മാവൻ പേടിച്ചു പോയി എന്റെ മോൾക്ക് ഇ പ്രായത്തിലെ നടുവേദനയൊക്കെ വന്ന എന്റെ മനു മോൻ കഷ്ടത്തിൽ ആവുമല്ലോ എന്നോർത്ത്”
