രമണി പറഞ്ഞ കാര്യം നടത്തിയ അഭിമാനത്തോടെ അവനെ നോക്കി…
“എന്റെ പൊന്നു രമണി ചേച്ചി സത്യമാണോ ഇ പറയണേ”
അവൻ അത്ഭുതത്തോടെ ചോദിച്ചു…
“അതേടാ ചെക്കാ പക്ഷെ സങ്കടപ്പിക്കാൻ കുറച്ചു പാടു പെട്ടു എന്നാലും പോയ കാര്യം രമണി ഭംഗിയായി നടത്തി”
രമണി ആ ചെറിയ ഡപ്പി അവന്റെ കൈയിൽ കൊടുത്തു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…
“എന്നാലും എന്റെ ചേച്ചി എനിക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല ഞാൻ സ്വപ്നത്തിൽ പോലും വിചാരിച്ചില്ല ഇങ്ങനെ ഒരു സാധനം കിട്ടുമെന്ന് ചേച്ചിയോട് അങ്ങനെ പറഞ്ഞുവെന്നല്ലാതെ ഇങ്ങനെ കിട്ടുമെന്നൊന്നും ഞാൻ വിചാരിച്ചില്ല”
അവൻ ആ ഡപ്പി തിരിച്ചും മറിച്ചും നോക്കി കൊണ്ട് വിശ്വസിക്കാൻ ആവാതെ പറഞ്ഞു…
“ഇതു കിട്ടേണ്ടത് എന്റെയും കൂടെ ആവിശ്യം ആയിപ്പോയില്ലേടാ രഘു എങ്കിൽ അല്ലെ എന്റെ ദാമുവേട്ടനെ ഇല്ലാണ്ടാക്കിയ ഇവിടുള്ള തമ്പ്രാട്ടിമാരുടെ കണ്ണിരു എനിക്ക് കാണാൻ പറ്റു”
പകയോടെ രമണി അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ രഘു തന്റെ സ്വപ്‍നം നടന്ന സന്തോഷത്തോടെ ഒന്ന് ചിരിച്ചു…
“അല്ല ചേച്ചി ഇതു എങ്ങനെയ കൊടുക്കേണ്ടത് ഇതു കൊടുത്ത എന്താ സംഭവിക്കുവാ”
അവൻ അറിയാൻ വേണ്ടി ആ ഡപ്പിയുടെ അടപ്പു മെല്ലെ തുറന്നു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു…
“ഒരു നുള്ള് മതിയെടാ അതിന്നു പക്ഷെ ഒരു വട്ടം കൊടുത്താൽ പോരാ രണ്ടു മൂന്നു വട്ടമെങ്കിലും ദിവസങ്ങൾ ഇടവിട്ട് കൊടുക്കണം ഇതു ആരു കൊടുക്കുന്നവോ അവനോടു പെണ്ണിന് അതിയായ കാമം തോന്നുമെന്ന ആ വൈദ്യൻ പറഞ്ഞത്”
രമണി അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൻ അതിൽ നിന്നും ഒരു നുള്ള് ബസ്‌മം പോലുള്ള പൊടി എടുത്തു…
“പക്ഷെ ചേച്ചി ഇതു നടക്കുവോ എനിക്ക് കേട്ടിട്ട് വിശ്വാസം വരണില്ലല്ലോ എന്തോ ഇതൊക്കെ സത്യമാണോ”
രമണി അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ എന്തോ വിശ്വാസം വരാത്ത പോലെ രഘു ചോദിച്ചു…
“എടാ രഘു നിനക്ക് എന്നെ വിശ്വാസമുണ്ടോ”
രമണി രഘുവിനെ നോക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു…
“അതുണ്ട് ചേച്ചിയെ അല്ലാതെ പിന്നെ ഇ രഘു പിന്നെ ആരെ വിശ്വസിക്കാനാ”
രഘു തന്റെ വിശ്വാസം പ്രകടിപ്പിച്ചു…
“ആ അതുണ്ടല്ലോ എന്നാൽ ഞാനിപ്പോ പറഞ്ഞതിനേം വിശ്വസിച്ചോ ഇതു നടക്കും ഇ രമണിയുടെ കണക്കു കുട്ടലുകൾ ഇ കാലം വരെ ഒന്നും തന്നെ തെറ്റിയിട്ടില്ല ഇതും തെറ്റില്ല തെറ്റാൻ ആ രമണി അനുവദിക്കില്ല”
രമണി അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ആ മുഖത്തെ ക്രോധം രഘുവിനു മനസിലായി…
“അപ്പൊ ഇതു ആ മൃദുലയ്ക് കൊടുക്കാമല്ലേ”
രഘു ആ ഡപ്പിയും നോക്കി മനസ്സിൽ ഓരോന്ന് കണക്കു കൂട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..
“നീ കൊടുക്കെടാ മോനെ അവളു മുന്നാംപക്കം നിന്റെ മുറിയിലു വന്നു കേറും നീ നോക്കിക്കോ പക്ഷെ ഇതു മുഴുവൻ കൊടുക്കണ്ട ഒരു ചെറിയ കടലാസ് കഷ്ണത്തിലോ മറ്റോ ഇട്ടു കുറച്ചു കൊടുത്ത മതി ഒരു മൂന്നു ദിവസത്തേക്ക് ഉള്ളത് അത്ര മതിയെടാ അവൾക് മയങ്ങാൻ നിന്നോട് ആഗ്രഹം മൂത്തു അവളു വരും”
രമണി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ രഘു മനസാൽ മൃദൂല വരുന്നതു ഓർത്തു പോയി…
“എന്താടാ ചെക്കാ നിനക്ക് പൂതി ആയോ അവളെ പണിയാൻ”
രഘുവിന്റെ ആലോചന കണ്ടപ്പോൾ രമണി ചോദിച്ചു…
“പിന്നല്ലാണ്ട് അവളെ ഒന്ന് തനിച്ചു കൈയിൽ കിട്ടിയ അവളു ഒരിക്കലും അറിയാത്ത സുഖം ഇ രഘു കൊടുക്കും എന്റെ രമണി ചേച്ചിയെ ആ പൊട്ടൻ മഹേഷിന് പോലും കൊടുക്കാൻ പറ്റാത്ത പരമാനദ സുഖം”
അവൻ അതും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് കീശയിൽ നിന്നും ഒരു സിഗരറ്റ് എടുത്തു കത്തിച്ചു…
“ഒന്നും എനിക്കും താടാ ചെക്കാ കുറെ ഓടിയതാ ഇന്ന് ഒന്ന് പുകയ്ക്കട്ടെ ഒറ്റയ്ക്കു അങ്ങ് വലിച്ചു കേറ്റാതെ”
രമണി അതും പറഞ്ഞു അവനു നേരെ കൈ നീട്ടിയപ്പോൾ അവൻ കീശയിൽ നിന്നും ഒരു സിഗരറ്റ് എടുത്തു രമണിക്ക് കൊടുത്തു…
“ഇതു കത്തികെടാ ചെക്കാ”
രഘു തന്നെ അത് കത്തിച്ചും കൊടുത്തു…
“പിന്നെ എങ്ങനെയാടാ രഘു ഇനി നിന്റെ മനസില് ”
രമണി ഒരു പുക വിട്ടു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു…
“നമ്മള് പറഞ്ഞ പോലെയൊക്കെ തന്നെയാ ചേച്ചി ഇവിടുള്ള എല്ലാ അവളുമാരെയും രഘു രുചിച്ചിട്ടേ ഇ കളി രഘു നിർത്തുള്ളു ഇ രഘു ഇവിടുന്നു പടി ഇറങ്ങുള്ളൂ”
കൊതിയോടെ അവൻ അത് പറയുമ്പോൾ പകയോടെ രമണി നോക്കി ഇരുന്നു…
നേരം ഒന്ന് ഇരുട്ടിയപ്പോൾ കടയില് നിന്നും ഇറങ്ങാൻ നിന്ന മഹേഷ്‌ ഒന്ന് കടയിലെ ഡ്രെസ്സിന്റെ സ്റ്റോക്കും കൂടി നോക്കിയിട്ടു ഇറങ്ങാമെന്നു കരുതി മെല്ലെ കടയുടെ താഴത്തെ നിലയിലെ ഡ്രെസ്സൊക്കെ വെച്ച ഗോഡൗണീലേക്ക് ഇറങ്ങി….
രണ്ടു ദിവസമായി സ്റ്റോക്ക് എല്ലാം ഒന്ന് നോക്കിയിട്ടു തിരക്കിൽ ആയതു കൊണ്ട് അതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാനും പറ്റിയില്ലായിരുന്നു…
തായെ വെളിച്ചം കണ്ടപ്പോൾ അകത്തു ആളുണ്ടെന്നു മഹേഷിന് മനസിലായി..
അകത്തേക്ക് ഇറങ്ങി പോയ മഹേഷ്‌ എന്തോ ഡ്രെസ്സൊക്കെ എടുത്തു മാറ്റി മാറ്റി വെക്കുന്ന പെൺകുട്ടിയെ ആണ് കണ്ടത്…
ഇതരപ്പ ഇന്ന് ചിന്തിച്ചു കൊണ്ട് അടുത്തു ചെന്നപ്പോയാണ് മഹേഷിന് ആളെ മനസിലായത് ഇന്ന് ജോലിക്കു കയറാൻ പറഞ്ഞ പെൺകുട്ടി ആയിരുന്നു അത്…
“ഓ താനായിരുന്നോ ഞാൻ ആലോചിക്കുവായിരുന്നു ഇ സമയത്തു ആരാ എനിക്ക് അറിയാത്ത ഒരാള് ഇതിനകത്തെന്നു”
അവളെ കണ്ടപ്പോൾ മഹേഷ്‌ ഒന്ന് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു…
പെട്ടന്ന് മഹേഷിനെ കണ്ടത് കൊണ്ടുള്ള പേടിയും ചമ്മലും കൊണ്ടാക്കാം പെണ്ണൊന്നു ചെറുതായി പതറി പോയി…
“അത് ഞാൻ സാറെ മുകളിൽ ഇ ഡ്രെസ്സിന്റെ സ്റ്റോക്ക് തീർന്നായിരുന്നു കാസ്റ്റമർ വന്നപ്പോ എടുക്കാൻ വന്നതാ”
അവൾ ചെറുതായി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…
“ഇയാള് സാറെ എന്നൊന്നും വിളിക്കണ്ട എന്നെ മഹേഷേട്ടാ എന്ന് വിളിച്ച മതി ഇവിടെ ആരും എന്നെ സാറെ എന്നൊന്നും വിളിക്കാറില്ല അല്ല അതൊക്കെ പോട്ടെ ഇയാളുടെ പേരു പറഞ്ഞില്ലലോ ഞാൻ ആണെങ്കിൽ കഴിഞ്ഞ ദിവസം ചോദിക്കാനും വിട്ടു എന്താ കുട്ടിയുടെ പേരു”
മഹേഷ്‌ അവളുടെ മുഖത്തു നോക്കി പേരു ചോദിച്ചപ്പോൾ എന്തോ അവൾക്കൊരു നാണം വന്നു..
“എന്റെ പേരു ശരണ്യ എന്ന വീട്ടിൽ അപ്പു എന്ന് വിളിക്കും”
അവളുടെ നാണം കുണിങ്ങിയുള്ള നിൽപ് കണ്ടപ്പോൾ എന്തോ മഹേഷിന് ചെറുതായിട്ട് ചിരി വന്നു…
“ആണോ എന്ന പിന്നെ ഞാനും ഇനി അപ്പു എന്നെ വിളിക്കു എന്നെ ഇയാള് മഹേഷ്‌ എന്നോ മഹേഷേട്ടൻ എന്നോ ഇഷ്ടമുള്ളത് വിളിച്ചോ”
മഹേഷ്‌ അവളുടെ ഓമനത്വം തുളുമ്പുന്ന മുഖത്തു നോക്കി പറഞ്ഞു…
“അയ്യോ അങ്ങനെ പെരൊന്നും വിളിക്കാൻ പാടില്ല്യ മൂത്തവരെ ഏട്ട എന്ന് മാത്രേ വിളിക്കാൻ പാടുള്ളുന്ന അമ്മ പഠിപ്പിച്ചേക്കണേ ഞാൻ അങ്ങനെയേ വിളിക്കതുള്ളു”
അവൾ അത് പറഞ്ഞു ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചപ്പോൾ അവളുടെ നുണകുഴിക്കൾ കണ്ട മഹേഷിന് നല്ല ഭംഗി തോന്നി…
“എങ്കി ശരി എന്റെ അപ്പു ഇനി മഹേഷേട്ടാ എന്ന് വിളിച്ച മതി കേട്ടോ”
ഞാൻ കൈ കൊണ്ട് ഒരു ഏട്ടന്റെ സ്നേഹം പോലെ ആ തുളുമ്പുന്ന കവിളിൽ വിരലു കൊണ്ട് ഒന്ന് തട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…
