💫Evil on earth✨ – 4 Likeഅടിപൊളി  

“സമയം ഏറെ വൈകിയോ കൃഷ്ണ…!

അല്പം നേരത്തെ ആലോചനകൊടുവിലവൾ ബെഡിൽ നിന്നും ചാടി എണീറ്റുകൊണ്ട് മുറിയിൽ തന്നെയുള്ള ബാത്‌റൂമിലേക്ക് ഓടി

”എടി അത്ര വൈകിയിട്ടൊന്നുമില്ല…“

അല്പം നേരംകൂടെയ നിറകുടം കാണാൻ ലഭിക്കാത്ത വിഷമത്തിൽ ജോ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു..അപ്പോളേക്കുവൾ ബാത്‌റൂമിൽ കയറി വാതിൽ പൂട്ടിയിരുന്നു

ഏതായാലും വന്ന സ്ഥിതിക്ക് അവളെയും കൂട്ടി താഴേക്ക് പോകാമെന്നുള്ള ഉദ്ദേശത്തിൽ ജോയാ മുറിയിലൂടെ നടന്നു

ഒടുക്കം അവനെത്തിയത് പഴയൊരു അലമാരയുടെ മുൻപിൽ…വെറുതെ സമയത്തെ കൊല്ലാനെന്ന ഉദ്ദേശത്തോടെ അവനാ അലമാരയുടെ കതകു തുറന്നു…തുറന്ന പാടെ മൂന്നാലു ഫയലുകൾ അതിൽ നിന്നും നിലത്തേക്ക് വീണു

“നാശം പിടിക്കാൻ…അമ്മയെങ്ങാനും കണ്ടോണ്ട് വന്നാ തീർന്നത് തന്നെ…”

സ്വയം പിറുപിറുത്‌കൊണ്ടവൻ നിലത്തുകിടന്ന ഫയലുകൾ പെറുക്കി എടുക്കാൻ തുടങ്ങി…ഒരുപാട് കാലപ്പഴക്കം വന്നു തുടങ്ങിയ ഒരു ഫയൽ എടുത്തവൻ അതിൽ പറ്റിപ്പിടിച്ചുരുന്ന പൊടി തട്ടി കളഞ്ഞു

അതിനു മുകളിൽ പറ്റിപ്പിടിച്ചിരുന്ന പൊടിയും ചെളിയും പോയതോടെ ആ ഫയലിൽ എഴുതിയ പേരവന്റെ മുൻപിൽ തെളിഞ്ഞു വന്നു

//എവിഡൻസ്//

“എവിടൻസോ..?

സ്വയം ആലോചിച്ചു കൊണ്ടുവനാ ഫയൽ തുറന്നു നോക്കി

പത്തിരുപത് പേജുള്ള കൊറേ മുദ്ര പേപ്പറുകളും ദ്രവിച്ചു തുടങ്ങിയ കൊറച്ചു ഫോട്ടോകളും…അതായിരുന്നു അതിൽ

അവനാ ദ്രവിച്ച ഫോട്ടോ എടുത്തു നോക്കി

ആദ്യത്തേതിൽ ഒരു ഫാമിലി ഫോട്ടോ ആയിരുന്നു…വയസ്സായ ഒരു മുത്തശ്ശനും മുത്തശ്ശിയും അവരുടെ പിറകിലായി തടിയും വണ്ണവുമുള്ള രണ്ട് പുരുഷൻമാരും അവരുടെ ഭാര്യമാരെന്ന് തോന്നിക്കുന്ന രണ്ട് സ്ത്രീകളും…

“കാശുള്ള വീട്ടിലെ ആണെന്ന് തോന്നുന്നല്ലോ..!

അവരുടെ വസ്ത്രധാരണവും നിൽപ്പിലുള്ള എടുപ്പും നോക്കിക്കൊണ്ടവൻ പറഞ്ഞു..പക്ഷെ അവന്റെ കണ്ണുകളുടക്കിയത് അവരുടെ എല്ലാം സൈഡിലായി നിൽക്കുന്ന ഒരു പെൺകുട്ടിയിൽ ആണ്…ഏറിപോയാൽ ആദിയുടെ അത്ര വണ്ണവും പൊക്കവും വയസ്സും ഏതാണ്ട് അത്ര കാണുമെന്നവന് തോന്നി

അവളുടെ മുഖത്തുള്ള ഐശ്വര്യവും മുഖഭംഗിയും പഴക്കം ചെന്നയാ ഫോട്ടോയിൽ നിന്നുതന്നെ അവനു ആസ്വദിക്കാൻ സാധിച്ചു

”ഫോട്ടോയിൽ ഇങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ നേരിൽ കാണുമ്പോ എങ്ങനെ ആയിരിക്കും..ഹോ..“

അവളുടെ കയ്യിൽ കിടന്നുറങ്ങുന്ന ഒരു പിഞ്ചു കുഞ്ഞിനേയും അവൻ ശ്രദ്ധിച്ചു..അവൻ ഫോട്ടോ എടുക്കുമ്പോളും അമ്മയുടെ മാറിൽ കെട്ടിപിടിച്ചു കിടന്നുറങ്ങുകയാണ്

”എന്നാലും ഇവരുടെ ഫോട്ടോ എന്താ ഈ ഫയലിൽ..ഇനിയീ കഥയിലൊക്കെ ഉള്ളത് പോലെ എന്റെ അവന്ന കുടുംബക്കാർ വല്ലോം ആണോ…അപ്പൊ ഇതെന്റെ മുത്തശ്ശനും മുത്തശ്ശിയുമാണോ….കോപ്പ് ആണ്….ജോ നിനക്ക് ഈയിടെയായി നോവലുവായന കൊറച്ചു കൂടിയിട്ടുണ്ട്..“

സ്വയം പറഞ്ഞു ചിരിച്ചു കൊണ്ടുവൻ പറഞ്ഞു..പിന്നെയാ ഫയലുകളിലൂടെ കണ്ണോടിച്ചു…പക്ഷെ വായിക്കാനൊന്നും നിന്നില്ല…ഇതൊക്കെയോ സ്ഥമിടപാടുകളും ആരുടെയൊക്കെയോ ആക്‌സിഡന്റ് കേസുകളും മെഡിക്കൽ റിപ്പോർട്ടുകളും ആണെന്ന് മനസ്സിലായി…ഒടുക്കം ഒരു ആചാനുബാഹുവായ ഒരാളുടെ ചിത്രവും….അത് നേരത്തെ കണ്ടായ ചിത്രത്തിലെ ഒരുളുടെ സിംഗിൾ ഫോട്ടോ ആയിരുന്നു….

”ഏട്ടനെന്താ നോക്കുന്നെ….?

പെട്ടന്ന് ബാത്‌റൂം തുറന്നിറങ്ങിയ ആദി ചോദിച്ചു

“ഏയ്യ് ഒന്നുമില്ല…!

ഫയലുകൾ തിരിച്ചു യഥാസ്ഥാനത്തു വെച്ചുകൊണ്ടുവൻ പറഞ്ഞു

”നീ നടന്നോ…“

അവളെ നോക്കി അലമാര പൂട്ടിക്കൊണ്ടാവൻ പറഞ്ഞു

”അപ്പൊ ഏട്ടൻ വരുന്നില്ലേ..?

“ഒണ്ടെടി പെണ്ണെ..”

അതും പറഞ്ഞവൻ ഗ്ലാസുമെടുത്തവളുടെ പിറകെ നടന്നു

തലേന്ന് നടന്നത് പോലുള്ള അവളുടെയാ കുണുങ്ങി കുണുങ്ങിയുള്ള അവളുടെയാ നടത്തവും ഓരോ ചലനത്തിനനുസരിച്ചു കുലുങ്ങി തെറിക്കുന്നയാ കുണ്ടിപ്പാളികളും നോക്കിയവൻ അവളെ പിന്തുടർന്നു

പെട്ടെന്നെന്തോ സംശയം തോന്നിയ ആദി അവനെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി…പക്ഷെ അവളുടെയാ കാറ്റുന്നിറച്ച പഞ്ഞിക്കെട്ടുകളിൽ ശ്രദ്ധചെലുത്തിയിരുന്ന ജോ അവൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയത് കണ്ടില്ല

“ഏട്ടാ..!

അല്പം ശബ്ദമുയർത്തി അവൾ വിളിച്ചു

ഓർക്കപ്പുറത്തുള്ളെയാ വിളിയിൽ അവനൊന്നു ഞെട്ടികൊണ്ടുവളെ നോക്കി

”എ..എന്താ..?

വെപ്രാളത്തോടെ അവൻ ചോദിച്ചു

“ഒന്നുമില്ല…ഏട്ടൻ മുൻപിൽ നടന്നെ…”

അങ്ങനെ പറഞ്ഞുകൊണ്ടുവൾ അവനായി വഴിയൊരുക്കികൊണ്ട് പിറകിലേക്ക് മാറി

ഇതെന്തു കോപ്പെണ് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞുകൊണ്ടൻ മുൻപിൽ കേറി നടന്നു

അവന്റെയാ കൊതി കുത്തിയുള്ള പോക്ക് കണ്ടുവൾ ഒരു ചിരിയോടെ അവനെ അനുഗമിച്ചു

————————-

“അമ്മേ ദേ നോക്കിയേ ആരാ വന്നേന്ന്…!

മുറ്റം അടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന അനിതക്ക് കൂട്ടായി പത്രവും പിടിച്ചു സ്റ്റെപ്പിലിരുന്ന നീലിമ അകത്തേക്ക് നോക്കി വിളിച്ചു കൂവി

അവളുടെയാ കൂവലും കേട്ടുകൊണ്ടാണ് അമാൻഡ ദേവിന്റെ കാറാ വീടിനു മുറ്റത്തേക്ക് കയറിയത്…സ്വാഭാവികം ആയും മലയാളം സംസാരിക്കാനും കേട്ടാൽ മനസിലാക്കാനും അറിയാത്ത അവൾ ഉറങ്ങി കിടന്ന ദേവിനെ നോക്കി

അവൻ അറിഞ്ഞിട്ടില്ല വീടെത്തിയത്….ഉമ്മറത്തായുള്ള പോർച്ചിൽ കിടന്നിരുന്ന ഒരു BMW കാറിനടുത്തായി അവളവന്റെ പോർഷേ കയറ്റി നിർത്തി

പിന്നെ വണ്ടിയൊഫാക്കി ദേവിനെ ഉണർത്താതെ വെളിയിൽ ഇറങ്ങിയപ്പോളേക്കും നീലിമയുടെ വിളിച്ചു കൂവൽ കേട്ടുക്കൊണ്ട് നൈലയും മുറ്റത്തേക്ക് വന്നിരുന്നു

ദേവിന്റെ കാറിൽ നിന്നു മിറങ്ങി ചുറ്റുപാടും അത്ഭുതത്തോടെ വീക്ഷിക്കുന്ന അമാൻഡയെ അവരിരുവരും സംശയത്തോടെ നോക്കി

“ആരാടി ഈ പെണ്ണ്…?

ശബ്ദം താഴ്ത്തി നൈല നീലിമയോട് ചോദിച്ചു…

”ആ എനിക്ക് അറിയില്ല…“

അവളും അതെ സ്വരത്തിൽ തിരിച്ചു പറഞ്ഞു

അവരിരുവരും നിന്ന് പരസ്പരം പറയുന്നത് തന്നെക്കുറിച്ചു ആണെന്ന് തോന്നിയ അമാൻഡ അവളുടെ ട്രേഡ്മാർക്കായ നിറഞ്ഞയൊരു ചിരിയോടെ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു

സിനിമയിലും ഫാഷൻ ഷോയിലും മാത്രം കണ്ടു പരിചിതമായ അവളുടെ ക്യാറ്റ് വാൾക്ക് കണ്ടവർ അവളെ നോക്കി നിന്നു

“Hai അമ്മ…”

പാതി മലയാളവും ഇംഗ്ലീഷും കലർന്ന ഭാഷയിൽ അവൾ നൈലക്ക് നേരെ കൈ നീട്ടി…തലേന്ന് ദേവ് തന്റെ വീട്ടിലുള്ളവരുടെ പേരും അവരെ കാണുമ്പോൾ എങ്ങനെ വിളിക്കണമെന്നും പറഞ്ഞു കൊടുത്തിരുന്നു

“ഹായ്…”

ചെറിയൊരു സംശയത്തോടെ നൈല അവളുടെ കരം കവർന്നു

അമാൻഡ അപ്പോളുമാ ചിരിയോടെ വായും തുറന്ന് നിൽക്കുന്ന നീലിമയോട് പറഞ്ഞു