അനുരാഗലോലം

ഞാൻ ഇതിനിടയിൽ ഒരുപാട് തവണ മരണത്തിനെ ആത്മാർത്ഥമായി ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു,

അവളുടെ അദ്രശ്യ സ്പർശനങ്ങൾ എന്നെ എന്നും തഴുകിയിരുന്നെങ്കിലും

ഒരിക്കൽ കൂടി അവളുടെ ആ തണുത്ത കൈവിരലുകൾ എന്റെ മുടികളിലൂടെ ഓടി നടക്കാൻ ഞാൻ കൊതിച്ചു,

ഒരിക്കൽ കൂടി അവളുടെ ആ ചൂടുള്ള ചുണ്ടുകളിൽ അമർത്തിയൊന്നു ചുംബിക്കാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചു,
എന്തിനേക്കാളുമുപരി അവളുടെ ആ മടിയിൽ ഒരു കൊച്ചു കുട്ടിയെ പോലെ ഒന്നുകൂടി കിടക്കാൻ എന്റെ മനസ്സ് വെമ്പി

എന്റെ പ്രാർത്ഥന അവസാനം ദൈവങ്ങൾ കേട്ടു,

ഏഴു മാസം മുമ്പ് നിർത്താതെയുള്ള കടുത്ത ചുമയും, മുഖത്തെ കറുത്ത നീലിച്ച പാടുകളും കാരണം എന്നെ ചികിൽസിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന ഡോക്ടർ ഒരു ബയോപ്സി ടെസ്റ്റ് എടുക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു.,

ടെസ്റ്റിൽ ഭാഗ്യത്തിന് എനിയ്ക്കു ലങ്സ് ആൻഡ് തൊറാസിക് കാൻസർ ആണെന്ന് തെളിഞ്ഞു, സ്റ്റേജ് ഫോർ.!

ഇത് പറഞ്ഞപ്പോഴുള്ള എന്റെ സന്തോഷം കണ്ടു ഡോക്ടർ അത്ഭുതപെട്ടു.!

പക്ഷെ എനിയ്ക്കു സത്യത്തിൽ ഈ ലോകത്തുള്ള ജീവിതം അസഹനീയമായിരുന്നു,

അല്ലെങ്കിൽ അനുവിന്റെ അടുത്തേയ്ക്കു പോവുന്നതിലുള്ള സന്തോഷമോ എന്തെല്ലാമോ,

ഞാൻ പിന്നെ എന്റെ പെട്ടിയും കിടക്കയുമെടുത്തു നാട്ടിലേയ്ക്ക് തിരിച്ചു പോന്നു,

നാട്ടിലെത്തി ഞാനിതു ഷമീറിനോട് മാത്രം പറഞ്ഞു, അവന്റെ നിർബന്ധം സഹിക്കവയ്യാതെ ഞാൻ കൊച്ചിയിലു ള്ള ഗംഗാധരൻ ഡോക്ടറെ ചെന്ന് കണ്ടു,

പുള്ളി എന്റെ റിപ്പോർട്ടെല്ലാം വായിച്ചു,

എന്നോട് വളരെ കൂളായാണ് പെരുമാറിയത്,

എന്നോട് സത്യാവശമെല്ലാം തുറന്നു പറഞ്ഞു,

ചികിൽസിച്ചു മാറ്റാവുന്ന സ്റ്റേജും കടന്നു പോയെന്നും, ഇനിയാകെ എന്റെ ഇവിടെയുള്ള നാളുകൾ നീട്ടി കിട്ടാൻ വേണ്ടി ഇടയ്ക്കുള്ള കീമോകൾ മാത്രമേ വഴിയുള്ളു എന്നും പറഞ്ഞു,

എനിയ്ക്കതിനോട് താല്പര്യം ഇല്ലായിരുന്നു എങ്കിലും ഷമീറിന്റെ നിർബന്ധത്തിനു വഴങ്ങി അതിനും സമ്മതിക്കേണ്ട വന്നു,

പക്ഷെ ഇടയ്ക്കുള്ള കീമോ തെറാപ്പികൾക്കു വേണ്ടി മാത്രം എന്നോട് ഹോസ്പിറ്റലിൽ വന്നാൽ മതിയെന്ന് പറഞ്ഞു,

എനിയ്ക്കും അത് സ്വീകാര്യമായി തോന്നി , പുള്ളി എന്നോട് സൂക്ഷിക്കണം എന്ന് മാത്രം പറഞ്ഞു, എന്റെ അതിനുള്ള മറുപടി കണ്ടു പുള്ളി ഇനിയുള്ള ജീവിതം ആഘോഷമാക്കാൻ പറഞ്ഞു,

ഞാനതു മനസാ വാചാ അനുസരിച്ചു,

അവളുടെ പല ആഗ്രഹങ്ങളും അവൾ പറഞ്ഞത് ഞാൻ ഇതിനിടയിൽ നടത്തി, അവളുടെ ചേച്ചിയുടെ കുട്ടിയുടെ താടിയിൽ കടിച്ചു അവളെ കരയിപ്പിക്കണം എന്നുള്ളത് വരെ.!

എനിയ്ക്കു സത്യത്തിൽ ഡോക്ടർ പറഞ്ഞത് ആറു മാസം ആയിരുന്നു,

പക്ഷെ ദൈവത്തിന്റെ ഓരോ വികൃതികൾ നോക്കണേ,

ഞാൻ അതും കഴിഞ്ഞു ഒരു മാസത്തോളമായി പിന്നെയും ഇവിടെ,

ഇതിനിടയിൽ ഒരിക്കലും കാണാൻ ചാൻസില്ലാത്ത ഒരുപാട് നല്ല കൂട്ടുകാരുമായും ചങ്ങാത്തം കൂടി, പിണങ്ങി, ഇണങ്ങി..
ഇപ്പൊ ഈ ആശുപത്രി കിടക്കയിൽ ഇങ്ങനെ കിടക്കുമ്പോൾ ഞാൻ ഒന്നേ ആഗ്രഹിക്കുന്നുള്ളു,
ഞാൻ ഇന്ന് മരിക്കുകയാണെങ്കിൽ എനിയ്ക്കു എന്റെ അനുവിന്റെ അടുത്ത് ഒരിക്കൽ കൂടിയെങ്കിലും ചെല്ലണം,
അവളുടെ മുഖം എന്റെ കൈകളിൽ അടക്കി പിടിച്ചു, അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി എനിയ്ക്കു പറയണം,

പ്രിയപ്പെട്ടവളെ, ഞാൻ മനപ്പൂർവ്വമല്ല അന്ന് നിനക്ക് മറുപടി തരാതിരുന്നത്,..
എന്റെ ജീവിതത്തിൽ അന്നും ഇന്നും എന്നും നീ മാത്രമേ ഉണ്ടായിട്ടുള്ളൂ, ഈ സുനി എന്നും എന്റെ അനുവിന്റെ മാത്രമായിരുന്നു.!

എന്നിട്ടെനിക്ക് അവളുടെ നെറ്റിയിൽ ഒരിക്കൽ കൂടി എന്റെ ചുണ്ടുകളമർത്തി മുത്തം നൽകണം .!

ഞാൻ അവളുടെ ആ പഴയ ടവൽ എന്റെ കൈകളിൽ പിന്നെയും അമർത്തി പിടിച്ചു,
അതിലെ അവളുടെ മണം മാഞ്ഞിരുന്നു, പക്ഷെ അതിങ്ങനെ എന്റെ കൈകളിൽ ഇരിക്കുമ്പോൾ ഒരു സുഖമാണ്, പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ പറ്റാത്ത ഒരു സുഖം.!
ഞാൻ മെല്ലെ എന്റെ കട്ടിലിലേക്ക് ചാഞ്ഞു,
കണ്ണുകൾ മെല്ലെ അടച്ചു ഉറക്കത്തിലേക്കു വഴുതി വീണു,
ഇനി ഞാൻ കണ്ണ് തുറക്കുന്നത് എന്റെ അനുവിന്റെ മുഖം കണ്ടുകൊണ്ടു ആവണമേ എന്ന പ്രാർത്ഥനയുമായി..

അവസ്സാനിച്ചു …………

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *