അറവുകാരൻ- 1

തിങ്കൾ അതിരാവിലെ ഗ്രാമം ഉണരും മുൻപ് സുജ ഉണർന്നു.
തലേന്ന് വച്ച ചോറ് വെള്ളം ചൂടാക്കി അതിലേക്കോഴിച്ചു കഞ്ഞിയാക്കി അവൾ പുലരും മുൻപ് വീട് വിട്ടിറങ്ങി ആരും അറിയാതെ പുഴക്കരയിലെ കുടിലിൽ അവൾ എത്തി തുറന്നു അകത്തു കയറുമ്പോൾ തണുപ്പിൽ വിറച്ചുകൊണ്ട് ശിവൻ കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു,
കൊണ്ടുവന്ന കഞ്ഞി അവൻ കാണാൻ പാകത്തിന് വച്ച് കാപ്പി തിളപ്പിച്ച ശേഷം സുജ തിരികെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി.
പാതിബോധത്തിൽ സുജ വരുന്നതും പോവുന്നതുമെല്ലാം ശിവൻ അറിയുന്നുണ്ടോ എന്ന് പോലും സുജ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല
അവളുടെ മുന്നിൽ ഒരിക്കൽ തന്റെയും മോളുടെയും ജീവൻ രക്ഷിച്ചവനോടുള്ള കടപ്പാട് മാത്രം ഉയർന്നു നിന്നിരുന്നു.
******************

“പിള്ള ചേട്ടോ….ഇന്ന് നമുക്കൊന്ന് കൂടണം..”

കടയും തുറന്നു ഇരുന്ന പിള്ളയുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നുകൊണ്ട് അരവിന്ദൻ പറഞ്ഞു.

“എന്നാടാ…പെട്ടെന്നൊരു വെളിപാട്….”

“ആഹ് വെളിപാട് തന്നെയാന്നു കൂട്ടിക്കോ…..ശിവന്റെ ആളെ കിട്ടി…അറിഞ്ഞ പിള്ള ചേട്ടൻ ഞെട്ടും,….”

“ഏഹ്…ആരാടാ….!!!”

ആകാംഷയോടെ പിള്ള ചോദിച്ചു…

“ഹോ ഇപ്പോൾ എന്താ ഒരു ഉത്സാഹം…ഞാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ എന്തായിരുന്നു….”

“ഹ നീ അതൊക്കെ വിട്, നീ ആരാന്നു പറ…”

“അതിങ്ങനെ പറയേണ്ടതോന്നും അല്ലെൻറെ ചേട്ടോ…രണ്ടെണ്ണം കീറിയിട്ടു പറയേണ്ടതാ…”

“ആഹ്, എങ്കിൽ നീ വൈകീട്ടാട്ടെ കുപ്പീം മേടിച്ചോണ്ട് വീട്ടിലോട്ടു പോര്, നിന്റെ ആഗ്രഹം പോലെ രണ്ടെണ്ണം വിട്ടൊണ്ട് കേൾക്കാം…”

“അയ്യട, കുപ്പി,…. പിള്ളചേട്ടന് ആളെ അറിയണമെങ്കിൽ കുപ്പി വാങ്ങി വെക്ക് വൈകീട്ട് ഞാൻ അങ് എത്തിയേക്കാം…..”

” ഹ, ഡാ അരവിന്ദ…നിക്കടാ പറയട്ടെടാ…”

“ഒന്നും പറയണ്ട വൈകിട്ട് ഞാൻ വരാം കുപ്പിയുണ്ടെൽ ആളെ പറയാം, ഇല്ലേൽ ഇല്ല…”

പിള്ളയുടെ മറുപടിക്ക് കാക്കാതെ അരവിന്ദൻ നടന്നു നീങ്ങി.

ആരായിരിക്കും ശിവന്റെ ആള് എന്നുള്ള ചിന്തയിൽ പിള്ള കടയിലിരുന്നു അപ്പോഴും രാത്രി ശിവന് കൊടുക്കാൻ കുപ്പി എങ്ങനെ സ്വന്തം കാശു കൊടുത്തു വാങ്ങും എന്നുള്ള ചിന്തയിൽ ആയിരുന്നു പിശുക്കൻ എന്ന് കൂടി പേരെടുത്തിട്ടുള്ള പിള്ളയുടെ ഉള്ളിൽ.

“ദാ പിടി നീ പറഞ്ഞ കുപ്പി ഇനി പറ ആരാ ആള്…”

ആളാരാന്നറിയാതെ ഇന്നിനി തനിക്ക് ഉറക്കം കിട്ടില്ല എന്നറിയാവുന്ന പിള്ള കടയും പൂട്ടി വരുന്ന വഴി അരവിന്ദനെ സന്തോഷിപ്പിക്കാൻ കോരയുടെ അടുത്ത് നിന്ന് കൊട്ടുവടിയും വാങ്ങിയാണ് വീട്ടിൽ എത്തിയത്,
അരവിന്ദൻ വന്നപാടെ അവന്റെ കയ്യിലേക്ക് കുപ്പിയും കൊടുത്തു പിള്ള തന്റെ ചോദ്യം എറിഞ്ഞു.

“ഒന്നടങ് പിള്ളച്ചേട്ട….നമുക്ക് ഒരൊന്നങ് വിടാം അപ്പോഴേ അതൊക്കെ പറയാനും കേൾക്കാനും ഒക്കെ ഉള്ള ഒരു സുഖം കിട്ടൂ….”

പിള്ളയുടെ വീടിന്റെ വരാന്തയിലേക്ക് കയറി ഇരുന്നുകൊണ്ട് അരവിന്ദൻ പറഞ്ഞു, വെരുകിനെ പോലെ പിള്ളയും അവനോടൊപ്പം ഇരുന്നു.

“ഡി ഭാനുവേ….രണ്ടു ഗ്ലാസും തൊട്ടു കൂട്ടാൻ എന്തേലും കൂടി ഇങ്ങെടുത്തോ…”

വൈകികാതെ ഇരിക്കാൻ പിള്ള അകത്തേക്ക് വിളിച്ചു പറഞ്ഞതും അരവിന്ദന്റെ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങി,
ആഹ് തിളക്കത്തിനുള്ള ഉത്തരവുമായി പിള്ളയുടെ ഭാര്യ ഭാനുമതി വാതിലിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു, നാൽപ്പതു കഴിഞ്ഞ ഉരുണ്ടു കൊഴുത്ത സ്ത്രീ, വെളുത്തു വട്ട മുഖവും ചുവന്ന് ചോര ചുണ്ടുകളും കാമം സ്പുരിക്കുന്ന കണ്ണുകളും,
കൊഴുത്ത ദേഹം ബ്രഹ്മാവിനോട് ചോദിച്ചു വാങ്ങിയതുപോലെ ബ്ലൗസിന് താങ്ങാൻ കഴിയാത്ത ചക്ക മുലകളും തുളുമ്പുന്ന വയറും മുണ്ടിനൊളിപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ചാടി തൂങ്ങിയ ചന്തിയുമായി ഭാനുമതി എന്ന മദാലസ പുറത്തേക്ക് വന്നപ്പോൾ കുതിച്ചു പൊങ്ങിയ കുണ്ണ അരവിന്ദൻ പിള്ള കാണാതെ ഒളിപ്പിച്ചു,

എങ്കിലും കടക്കണ്ണാൽ ഭാനുമതി അത് കണ്ടത് അവളുടെ ചിരിയിൽ നിന്നും അരവിന്ദന് മനസ്സിലായി,
വരാന്തയിലേക്ക് ഇറങ്ങി അവരുടെ മുന്നിൽ ആവശ്യത്തിലധികം താഴ്ന്നു അരവിന്ദന് തന്റെ കുചകുംഭങ്ങളുടെ യഥാർത്ഥ വിരിപ്പ് കാണിക്കുമ്പോൾ ഈരിഴ തോർത്തു ഇളകിമാറി,
പാൽകട്ടി പോലെ വെളുത്ത തേങ്ങാപോലുള്ള മുലകൾ പകുതിയിലധികവും അവനു മുന്നിൽ അനാവൃതമായി,
തൊണ്ടയിലൂടെ കൊതിവെള്ളമിറക്കുന്ന അരവിന്ദനെ നോക്കി ഇളകി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഭാനു നിവർന്നു നിന്നു.

“ഇന്ന പിടിയെടാ….എന്നിട്ടു നീ പറ”

ഭാനുവിന്റെ വശ്യതയിൽ മയങ്ങിപ്പോയ അരവിന്ദൻ പിള്ള നീട്ടിയ ഗ്ലാസ് കണ്ടാണ് ഉണർന്നത്.

“ആരുടെ കാര്യ നിങ്ങളു പറയുന്നേ…”

അരവിന്ദനെ ഉറ്റുനോക്കി ഭാനു ചോദിച്ചു.

“അത്….അത് ഭാനുവേച്ചി….”

“എടിയെ, നമ്മുടെ ശിവന് ഇവിടെ ഉള്ള ഏതോ പെണ്ണുമായിട്ട് ബന്ധം ഉണ്ടെന്നു ആരാണെന്നു ഇവനറിയാം അതാ ഞാൻ ഈ ചോദിക്കുന്നെ…”

“ശിവനോ…..നീ നേരാണോ പറയുന്നേ….”

ഭാനുമതിയുടെ കണ്ണിൽ. ശിവനെന്നു പറഞ്ഞപ്പോൾ കണ്ട തിളക്കവും ദാഹവും ആശ്ചര്യവും കണ്ട അരവിന്ദന്റെ ഉള്ളിൽ തീയാളി,
ഒറ്റ വലിക്ക് ഗ്ലാസിലെ കൊട്ടുവടി കേറ്റി ചിറി തുടച്ച അരവിന്ദൻ ഭാനുമതിയുടെ നേരെ നോക്കി.

“അതെന്ന അവനു ഇതൊന്നും പറ്റുകേലെ….എന്തായാലും കാത്തിരുന്ന് പിടിച്ചത് ഒരൊന്നൊന്നര മുതലിൽ ആഹ്….”

അരവിന്ദൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടതും പിള്ളയ്ക്ക് പിന്നെയും സമാധാനം ഇല്ലാത്ത അവസ്ഥയിൽ ആയി.

“നീ ആരാന്ന് പറേടാ….കുറെ ആയല്ലോ…”

ഗ്ലാസ്സിലുള്ള ഒന്ന് തീർത്തു അടുത്തത് ഒഴിച്ചുകൊണ്ട് പിള്ള അസ്വസ്ഥനായി.

“സുജ…”

അരവിന്ദൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടതും ഒറ്റയിറക്കിന് പിള്ളയുടെ വായിലിരുന്ന ചാരായം വയറ്റിലെത്തി.

“പോടാ… ഇപ്പോൾ നീ പറയുന്നത് നുണയാണെന്നു ഉറപ്പായി…”

പുച്ഛച്ചിരിയുമായി ഭാനുമതി അരവിന്ദന്റെ വാദം പാടെ തള്ളി.
അതോടെ അരവിന്ദന്റെ പിടിച്ചു വച്ച എല്ലാ നിയന്ത്രണവും തെറ്റി.

“അതെന്നാ…ചേച്ചി….ഞാൻ കണ്ടതേ പറഞ്ഞിട്ടൊള്ളൂ…

പിള്ളച്ചേട്ടന്റെ കടേന്നു അരീം സമാനോം രണ്ടു ദിവസം ആഹ് ശിവൻ വാങ്ങിക്കൊണ്ടു പോയതിനു നിങ്ങടെ കേട്ട്യോൻ തന്നാ സാക്ഷി….അത് കൊണ്ട് പോയി സുജയുടെ വീട്ടിൽ കൊടുത്തത് ഞാനും കണ്ടതാ….ഇനി അത് പോട്ടെ, ആരും കാണാതെ ഒളിച്ചും പാത്തും സുജ എന്തിനാ അരവിന്ദന്റെ പുഴക്കരയിലെ കുടിയിൽ പോണേ…..”

കിതച്ചുകൊണ്ട് അരവിന്ദൻ പറഞ്ഞതും കണ്ണും തള്ളി പിള്ള ഭാനുവിനെയും അരവിന്ദനെയും നോക്കി,

“ശ്ശെ….എന്നാലും ഇത്രേം ആണുങ്ങൾ ഇവിടെ ഉണ്ടായിട്ടും ആഹ് ഒരു ഗുണോം ഇല്ലാത്ത വരുത്തൻ ആഹ് പെണ്ണിനെ വളച്ചെടുത്തല്ലോ…”

നഷ്ടസൗഭാഗ്യത്തെ ഓർത്തുകൊണ്ട് പിള്ള വീണ്ടും കുപ്പി കമഴ്ത്തി.
താൻ പൈസ കൊടുത്തു വാങ്ങിയ ചാരായം അരവിന്ദനെക്കൊണ്ടു അങ്ങനെ മൂക്കു മുട്ടെ കുടിപ്പിക്കേണ്ട എന്ന പിശുക്കിന്റെ നാലാം പ്രമാണം ബോധം മറയുമ്പോഴും തലയിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന പിള്ളയ്ക്ക് അതൊരു വാശി കൂടി ആയിരുന്നു.
തിരിച്ചകത്തേക്ക് പോകുമ്പോൾ വെള്ളം നിറച്ച ബലൂണ് പോലെ ചാടിതുള്ളുന്ന ഭാനുമതിയുടെ പിന്നഴക് കണ്ട അരവിന്ദന്റെ ഉള്ളിൽ അപ്പോൾ മറ്റൊരു പൂത്തിരി കത്തിതുടങ്ങി.
പിള്ളയുടെ ഗ്ലാസ് നിറഞ്ഞൊഴിയുമ്പോൾ അരവിന്ദന്റെ ഗ്ലാസ് മുക്കാൽ ഭാഗത്തിലിരുന്നു മടുത്തു തുടങ്ങി.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *