എന്റെ മാവും പൂക്കുമ്പോൾ – 19അടിപൊളി  

സീനത്ത് : പിന്നെ എപ്പോഴാ?

ഞാൻ : വൈകുന്നേരമായിട്ടൊക്കെ ഇറങ്ങിയാൽ പോരെ

സീനത്ത് : അപ്പൊ വീട്ടിൽ എപ്പോ എത്താനാ

ഞാൻ : അത് ഇത്ത എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞാൽ മതി, നമുക്ക് ഒന്ന് കറങ്ങി രാത്രി എത്താം

സീനത്ത് : ഒരുപാട് രാത്രിയാവോ അർജുൻ

ഞാൻ : ഇവിടെന്ന് ഒരു പത്തിരുപതു കിലോമീറ്ററുണ്ട്, വൈകിട്ട് കടപ്പുറത്തു പോയി തിരിച്ചു വരാനുള്ള സമയം, ഒരു ഏഴ് എട്ടു മണിയോടെ തിരിച്ചു വരാം, പോരെ

സീനത്ത് : മം…അതുവരെ

ഞാൻ : വീട്ടിൽ പോവാം

സീനത്ത് : ആരുടെ?

ചിരിച്ചു കൊണ്ട്

ഞാൻ : വേറെ ആരുടെ ഇത്തയുടെ വീട്ടിൽ

സീനത്ത് : ആ എന്നാ പോക്ക് നടന്നത് തന്നെ

ഞാൻ : അതെന്താ?

സീനത്ത് : അപ്പോഴേക്കും സൈറ എത്തില്ലേ, പിന്നെ പോക്കൊന്നും നടക്കില്ല, ഷംനയോടാണെങ്കിൽ എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞ് ഇറങ്ങായിരുന്നു

ഞാൻ : ഓ അങ്ങനാണോ, എന്നാ നമുക്ക് പാർക്കിൽ പോയ്‌ ഇരിക്കാം എന്നിട്ട് അവിടെ നിന്നും പോവാം

സീനത്ത് : പാർക്കിലോ അവിടെയൊക്കെ ഒരുപാട് ആളുകൾ വരുന്നതല്ലേ അർജുൻ

ചിരിച്ചു കൊണ്ട്

ഞാൻ : ബീച്ചിലും ഒരുപാട് പേര് വരും

ആകെ കൺഫ്യൂഷനിലായ സീനത്തിന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ച് ആശ്വസിപ്പിച്ച്

ഞാൻ : ഇത്ത എന്തിനാ പേടിക്കുന്നേ വർക്കിംഗ്‌ ഡേ ആയത് കൊണ്ട് ആളൊക്കെ കുറവായിരിക്കും, പോരാത്തതിന് പർദ്ദയും ഉണ്ടല്ലോ, ആരറിയാനാ ഇത്തയെ

സീനത്ത് : മം… കുഴപ്പമൊന്നും ഉണ്ടാവില്ലല്ലേ

ഞാൻ : എവിടുന്ന്… ഇത്ത ധൈര്യമായി വാ

സീനത്ത് : മം….

വീടിന് മുന്നിൽ എത്തുന്നതിനു മുന്നേ

സീനത്ത് : വണ്ടി നിർത്ത് അർജുൻ

ഞാൻ : വീട് എത്തിയിട്ടില്ല

സീനത്ത് : ആ…ഇവിടെ നിർത്ത്

ബൈക്ക് നിർത്തിയതും, പുറകിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി

സീനത്ത് : അർജുൻ എന്നാ കുറച്ചു മാറി നിന്നോ ഷംന കാണണ്ട, ഞാൻ വേഗം വരാം

പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്

ഞാൻ : മം… ആയിക്കോട്ടെ

എന്ന് പറഞ്ഞ് ബൈക്ക് വളച്ച് ഞാൻ അടുത്ത വളവിൽ പോയി നിന്നു, വീട്ടിൽ എത്തിയ സീനത്തിനെ കണ്ട്

ഷംന : ഇന്ന് ക്ലാസ്സില്ലേ…

സീനത്ത് : ഉണ്ടായിരുന്നു…

ഷംന : പിന്നെ എന്താ ഉമ്മ തിരിച്ചു വന്നേ?

നെറ്റിയിൽ കൈവെച്ച് ഞെക്കി

സീനത്ത് : നല്ല തലവേദന, ഞാൻ ഇങ്ങ് പോന്നു മൈഗ്രെയിനിന്റെയാണെന്ന് തോന്നുന്നു

ഷംന : ഇതെന്താ പെട്ടെന്നിപ്പോ അതൊക്കെ മാറിയെന്നു പറഞ്ഞിട്ട്

സീനത്ത് : അറിയില്ല മോളെ

ഷംന : ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോണോ?

സീനത്ത് : ഏയ്‌.. അതുവേണ്ട, ആ പഴയ ഡോക്ടർ ഉച്ച കഴിയുമ്പോ വീട്ടിൽ കാണും അവിടെ ചെന്ന് കാണാം

ഷംന : എന്നാ ഉമ്മ റെഡിയാവ്, ഞാനും വരാം

സീനത്ത് : നീ എന്തിനാ വെറുതെ കൊച്ചിനേയും കൊണ്ട് വരുന്നത്, ഞാൻ പോയേച്ചും വരാം

ഷംന : ഒറ്റക്കോ?

സീനത്ത് : അതിനെന്താ

എന്ന് പറഞ്ഞ് സീനത്ത് മുറിയിലേക്ക് ചെന്ന് വാതിലടച്ച് ചുരിദാറ് ഊരിക്കളഞ്ഞ് തുടവരെയുള്ള ബ്ലാക്ക് കളറിലുള്ള സാറ്റിൻ ഹാഫ് സ്ലീവ്ലസ് നൈറ്റ്‌ ഡ്രെസ്സുമിട്ട് അതിനു മുകളിലൂടെ ബ്ലാക്ക് പർദ്ദയും വലിച്ചു കേറ്റി മുഖം മൂടിവെച്ച് ഒരു പേഷ്സും എടുത്ത് മുറിക്ക് പുറത്തിറങ്ങി വരുന്നത് കണ്ട്

ഷംന : ഓട്ടോ വിളിക്കുന്നില്ലേ ഉമ്മ

സീനത്ത് : ആ ജംഗ്ഷനിൽ ചെന്നിട്ട് വിളിക്കാം

ഷംന : എന്നാ ആ അർജുനെ ഒന്ന് വിളിച്ചു നോക്കാൻ പാടില്ലേ..

സീനത്ത് : അതൊന്നും വേണ്ട, ഞാൻ ഓട്ടോയിൽ പൊക്കോളാം

എന്ന് പറഞ്ഞ് സീനത്ത് വീടിന് പുറത്തിറങ്ങി, ഗേറ്റ് പൂട്ടും നേരം

സീനത്ത് : പിന്നെ ഞാൻ വരാൻ വൈകുവാണെങ്കിൽ രാത്രിയിലേക്ക് എന്തെങ്കിലും വെച്ചേക്കണം

വാതിൽക്കൽ നിന്ന്

ഷംന : ആ…അതൊക്കെ ഞാൻ ചെയ്തോളാം, ഉമ്മ വേഗം പോയ്‌ വരാൻ നോക്ക്

സീനത്ത് : മം…

ധൃതിയിൽ നടന്നു വന്ന് എന്റെ ബൈക്കിന്റെ പുറകിൽ കയറിയിരുന്ന് തോളിൽ പിടിച്ച്

സീനത്ത് : വേഗം പോവാം അർജുൻ

ബൈക്ക് സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്തെടുത്ത് സ്പീഡിൽ വിട്ട്

ഞാൻ : എന്ത് പറഞ്ഞു?

പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്

സീനത്ത് : കള്ളം പറഞ്ഞു

ചിരിച്ചു കൊണ്ട്

ഞാൻ : അതു മനസ്സിലായി, എന്ത് കള്ളമ്മാ പറഞ്ഞേന്ന്

സീനത്ത് : അതൊക്കെ പറഞ്ഞു

ഞാൻ : മം….

അന്ന് സുരഭിയേയും കൊച്ചിനേയും കൊണ്ടുപോയ അഞ്ചാറ് കിലോമീറ്റർ ദൂരെയുള്ള പാർക്കിന് മുന്നിൽ ബൈക്ക് നിർത്തി

ഞാൻ : ഇറങ്ങിക്കോ ഇത്ത

ബൈക്കിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി

സീനത്ത് : ഇതാണോ….

ബൈക്കിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി

ഞാൻ : ആ… ഇത്ത വാ

എന്ന് പറഞ്ഞ് ഞാൻ നടന്നു, എന്റെ കൂടെ നടന്ന്

സീനത്ത് : എന്ത് വലിയ പാർക്കാണ് ഇത്

ഞാൻ : ആ ഒരു രണ്ടു മൂന്ന് ഏക്കർ കാണും

ടിക്കറ്റ് കൗണ്ടറിൽ ചെന്ന് ടിക്കറ്റെടുത്തു വന്ന്

ഞാൻ : എന്നാ കേറിയാലോ

സീനത്ത് : മം…

എന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ച് പാർക്കിനകത്തേക്ക് കയറി നടക്കുന്നേരം

സീനത്ത് : ഇവിടെ ആരെയും കാണുന്നില്ലല്ലോ അർജുൻ

ചിരിച്ചു കൊണ്ട്

ഞാൻ : ആഹാ ഇപ്പൊ ആരെയും കാണാത്തയോ കുഴപ്പം

സീനത്ത് : അതല്ല പാർക്കാവുമ്പോ ആരെങ്കിലുമൊക്കെ കാണണ്ടേ അതാ ചോദിച്ചത്

പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്

ഞാൻ : ഇവിടെ കൂടുതലും ലൗബേർഡ്സാണ് വരുന്നത് ഇത്ത അവരിവിടെ ഏതെങ്കിലുമൊക്കെ മരത്തിന്റെ ചോട്ടിലോ മറയിലൊക്കെ കാണും

എന്നെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി

സീനത്ത് : അർജുൻ ഇവിടെ വരാറുണ്ടോ?

ഞാൻ : ആ ഒന്ന് രണ്ടു തവണ വന്നിട്ടുണ്ട്

സീനത്ത് : ആരോടൊപ്പം?

ചിരിച്ചു കൊണ്ട്

ഞാൻ : ഏയ്‌ അങ്ങനല്ല, ഫ്രഡ്‌സിന്റെ കൂടെയും പിന്നെ ബന്ധുക്കളുടെ കൂടെയും

സീനത്ത് : ഹമ്… ഇവിടെ മൊത്തം കാടുപോലെയാണല്ലോ, എവിടെയാ ഒന്ന് ഇരിക്കുന്നത്

ഞാൻ : ഇത്ത വാ നമ്മുക്ക് ആരും ശല്യപ്പെടുത്താത്ത എവിടെയെങ്കിലും പോയി ഇരിക്കാം

എന്ന് പറഞ്ഞ് ഞാൻ സീനത്തിന്റെ കൈയിൽ മുറുകെ പിടിച്ച് മുന്നോട്ട് നടന്നു, അൽപ്പം നടന്ന് ഒരു മൂലയിലുള്ള വലിയ മരത്തിന്റെ അടുത്തുള്ള സിമന്റ് ബെഞ്ചിന് മുന്നിൽ നിന്ന്

ഞാൻ : ഇവിടെ ഇരുന്നാലോ ഇത്ത

ചുറ്റും നോക്കി ആരെയും കാണാത്തത് കൊണ്ട്

സീനത്ത് : മം…

സീനത്തിന്റെ കൈയിൽ നിന്നും പിടിവിട്ട് ഞാൻ കൈകൾ വിടർത്തി ബെഞ്ചിൽ ചാരിയിരുന്നു, ചുറ്റും ഒന്ന് കൂടെ നോക്കി സീനത്ത് എന്റെ വലതുവശം വന്നിരുന്നപ്പോൾ

ഞാൻ : ആ കർട്ടൻ ഒന്ന് മാറ്റ് ഇത്ത

സീനത്ത് : മം…

എന്ന് മൂളിക്കൊണ്ട് സീനത്ത് മുഖത്തു നിന്നും തുണി വലിച്ച് തലയിലേക്ക് കേറ്റിയിട്ടു, വലതുകൈ സീനത്തിന്റെ തോളിൽ വെച്ച്, പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്

ഞാൻ : ഇങ്ങോട്ട് അടുത്തിരുന്നോ, ആരും കാണാത്തൊന്നുമില്ല

ചുറ്റും കണ്ണോടിച്ച് പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പതിയെ ഞെരങ്ങി എന്റെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങിയിരുന്ന സീനത്തിന്റെ താടിയിൽ ഇടതുകൈ കൊണ്ട് പിടിച്ചുയർത്തി കണ്ണുകളിൽ നോക്കി

ഞാൻ : പേടിയുണ്ടോ?

സീനത്ത് : ഏയ്‌…

സീനത്തിന്റെ മുഖത്തിനോട് ചുണ്ടുകൾ അടുപ്പിച്ച് നെറ്റിയിൽ ചുംബിച്ച്

ഞാൻ : ഇനി എന്തെങ്കിലും ആഗ്രഹങ്ങൾ ഉണ്ടെങ്കിൽ എന്നോട് പറഞ്ഞാൽ മതി

പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്

സീനത്ത് : മ്മ്..പറഞ്ഞാൽ എല്ലാം നടത്തി തരോ?

ഞാൻ : ആ… എന്നെ കൊണ്ട് പറ്റുന്നതാണെങ്കിൽ നടത്തി തരും