എന്റെ സംശയം നിറഞ്ഞ നോട്ടം മനസിലാക്കിയെന്നവണ്ണം ചാരു പറഞ്ഞു…ഓഹോ മഹാരാഷ്ട്ര…പണ്ടെങ്ങോ സോഷ്യൽ സയൻസിന്റെ ബുക്കിലെവിടെയോ കണ്ടുമറന്ന ഓർമ്മയുണ്ട്…
“അപ്പൊ നമ്മളെന്ന ബീഹാറിൽ എത്തുവാ..?
വളരെ സാവധാനം ചായ കുടിച്ചോണ്ടിരിക്കുന്ന മിസ്സിന്റെ അടുത്തേക്ക് ചേർന്നിരുന്നുകൊണ്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചു…. നമ്മടെ ജോലി എന്നത് ചാരുവിന് കൂട്ട് പോവുക എന്നത് മാത്രമാണല്ലോ.. അല്ലാണ്ട് മണിക്കൂറിടവിട്ട് സ്ഥലവും സ്റ്റേഷനും നോക്കി ഇരിക്കാനൊന്നും എന്നെകൊണ്ട് പറ്റുകേല…
“നാശം റേഞ്ചും കിട്ടുന്നില്ലല്ലോ…!!!
ഫോണിന് മുകളിൽ no service എന്ന് വെണ്ടക്കാക്ഷരത്തിൽ കത്തി നില്കുന്നത് കണ്ടതെ ഞാനാ നാട്ടിലെ സകലമാനാ നെറ്റ്‌വർക്ക് കമ്പനിക്കാരെയും തന്തക്ക് വിളിക്കാൻ തുടങ്ങി.. അല്ലാണ്ട് വേറെന്ത് ചെയ്യാനൊക്കും…..
ഒരു ചായകുടി കഴിഞ്ഞതും ചാരു എണീറ്റ് മുകളിലത്തെ കാലിയായ സീറ്റിലേക്ക് വലിഞ്ഞു കയറാൻ തുടങ്ങി..
“നീയിതെവിടെ പോണ്..?
“വേറെ പണിയൊന്നുമില്ലല്ലോ കുട്ടാ…ഞാൻ കൊറച്ചൂടെ കിടക്കട്ടെ…”
എന്നൊരു പറച്ചിലും കൂടെയെന്നെയെന്നും മയക്കുന്ന ചിരിയും തന്നവൾ കേറിപ്പോയി…
“ശെടാ ഇവൾക്ക് കൂട്ട് വന്നിട്ടിപ്പോ ഞാൻ പോസ്റ്റ്‌ ആയല്ലോ…!
ഒടുക്കം സൈഡിലെ കമ്പിയും ചാരിയിരിപ്പായി ഞാനും…ചെക്കനെയൊന്ന് കമ്പിയക്കാമെന്ന പ്ലാനിലൊക്കെ വന്നു കേറിയിട്ട് ഒടുക്കമീ ഇരുമ്പ് കമ്പിയും ചാരിയിരിക്കേണ്ട അവസ്ഥയായല്ലോ…. എനിക്കപ്പോഴേ അറിയായിരുന്നു ഒടുക്കം ഇതുപോലെ മൂഞ്ചി ഇരിക്കേണ്ടി വരുമെന്ന് അതോണ്ടാണ് ആദ്യമേ എന്റ മനസ്സിൽ തോന്നിയ പ്ലാനുകളൊന്നും വെളിയിൽ വിടാതിരുന്നത്…അഹ് ഒന്നുവല്ലേലും എന്റെ ഭാഗത്തും തെറ്റുണ്ടെ.. ഇത് ഇന്ത്യൻ റെയിൽവേ ആണെന്ന ഓർമ്മ ഇപ്പോളാണ് തലക്ക് മേളിൽ കിടന്ന് കറങ്ങാൻ തുടങ്ങിയത്…ഇനിയേക പ്രതീക്ഷ ബീഹാറിൽ എത്തിയിട്ടുള്ള ദിവസങ്ങളിൽ ആണ്…. ന്തേലും ഒക്കെ നടന്നാൽ മതിയായിരുന്നു….
“അങ്ങോട്ട് മാറിയിരിക്ക് ചെക്കാ…!
ഏഹ് ചാരുവിന്റെ ശബ്ദമല്ലേ അത്…. ഞാൻ വേഗം തന്നെ മുകളിലേക്ക് നോക്കി…പെണ്ണെങ്ങാനും ഒറക്കത്തിൽ താഴെ പോയോ….
ഇല്ലില്ല…തേണ്ടെ ഇരിക്കുന്നു കാല് രണ്ടും താഴേക്ക് തൂക്കി ഇട്ടോണ്ട്…
“നീയെന്ത് കാണിക്കുവാ…. നല്ല സ്ട്രോങ്ങ്‌ കമ്പിയാ…പെട്ടെന്നൊന്നും പൊട്ടി താഴെ പോവത്തില്ല…”
സൈഡിലെ കമ്പിയും പിടിച്ചു തൂങ്ങികിടക്കുന്ന സീറ്റിന്റെ ബലം പരീക്ഷിക്കുന്ന മിസ്സിനെ നോക്കി ഞാൻ പറഞ്ഞു…ചുമ്മാ വെറുതെ ഒന്നതിനെ വട്ടക്കാൻ…കളിയോ നടക്കില്ല കളിയാക്കൽ എങ്കിലും നടക്കട്ടെ…
“ദേ രാവിലെ തന്നെ എന്റെ വായിലിരിക്കുന്നെ കേൾക്കാതെ അപ്പുറത്തേക്ക് നീങ്ങി ഇരിക്കെടാ…എനിക്ക് താഴെ ഇറങ്ങണം…”
ഓഹ് അതിനാണോ പെണ്ണിങ്ങനെ കിടന്ന് തുള്ളിയത്…നിലത്തേക്ക് ഇറങ്ങാൻ വേണ്ടി പണിത കമ്പി സ്റ്റെപ്പിൽ തലവെച്ചു കിടന്നാണ് ഞാനോരോന്ന് ആലോചിച്ചു കൂട്ടിയത്…
“ഞാൻ പിടിക്കണോ…?
ചാരുവിന് ഇറങ്ങാൻ പാകത്തിന് നീങ്ങിയിരുന്നുകൊണ്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചു…കേട്ട പാടെ പെണ്ണൊന്നു തറപ്പിച്ചു നോക്കിയെന്നെ…ഹ്മ്മ് അപ്പൊ എന്റെ ചോദ്യത്തിലെ ഡബിൾ മീനിങ് മനസിലായി കാണും….
“അല്ല വേറൊന്നുമല്ല ഇറങ്ങാൻ സഹായിക്കണോ എന്നെ ഉദ്ദേശിച്ചുള്ളൂ…”
എന്റെ ഭാഗത്തെ കപടനിരപരാധിത്യം എടുത്തു കാണിച്ചുകൊണ്ട് ഞാനൊന്നൂടെ ചോതിച്ചു….
പക്ഷെ ആളൊന്നും പറഞ്ഞില്ലട്ടോ…കേറിപോയപോലെ അത്ര എളുപ്പമായിരുന്നില്ല മിസ്സിന്റെ തിരിച്ചുള്ള ഇറക്കം…
“വാ കൈ പിടിച്ചോ…”
അടുത്തുള്ള ഫാമിലിയൊക്കെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് തോന്നിയതും ഞാനവൾക്ക് നേരെ കൈ നീട്ടി…ഒന്നുവല്ലേലും അവർക്ക് മുൻപിൽ ഞാനൊരു ഉത്തരവാദിത്തമുള്ള ഭർത്താവല്ലെ…
എന്റെ കൈപിടിച്ചൊരു വിധം മിസ്സ്‌ നിലത്തു കാൽ കുത്തി…എന്നിട്ടൊരു ചിരിയും………
“ന്തേയ്‌…?
അവളുടെ ചിരിയുടെ അർത്ഥമൊന്നും മനസിലാവാതെ ഞാനാന്നവളെ നോക്കി….
“കേറിയപോലെ അത്ര എളുപ്പല്ല ഇറങ്ങാൻ..”
ഒരുതരം ചമ്മിയ ഭാവത്തോടെ മിസ്സ്‌ ചിരിച്ചു…
“പിന്നെ എന്തോന്ന് വിചാരിച്ച വലിഞ്ഞു കേറിപ്പോയെ…?
സീറ്റിലേക്ക് ഇരുന്നുകൊണ്ട് ഞാൻ ചാരുവിനെ നോക്കി…ഇനിയിപ്പോ ഏതായാലും ഈ കാര്യം വച്ചിവളെ എയറിൽ കേറ്റാം…
അല്ലേലും നിങ്ങളൊന്നു ആലോചിച്ചു നോക്കന്നെ… സ്വന്തം വീടിന്റെ ടെറസിൽ വലിഞ്ഞു കേറി അതുപോലെ തന്നെ നിലത്തിറങ്ങിയ മുതലാണ് ഈ ചെറിയ കമ്പിയിൽ പിടിച്ചിരുന്നു കാവടി കളിച്ചത്…
“അത് പിന്നെ കേറിയപ്പോ കൊഴപ്പമില്ലായിരുന്നു.. തിരിച്ചിറങ്ങാൻ നേരത്ത് ട്രെയിനിന്റെ കുലുക്കം കൂടിയായപ്പോ സ്ലിപ്പ് ആവുമോന്ന് ഒരു പേടി…”
“അയ്യാ…പേടിയുള്ളൊരു മുതലേ…ദേ ഒന്നിങ്ങോട്ട് നോക്കിയേ…നീ തന്നെയല്ലേ അന്ന് നിന്റെ വീടിന്റെ മേളിൽ കേറിയപ്പോ അവിടെ വലിഞ്ഞു കേറി വന്നേനെ തല്ലി താഴെയിറക്കിയത്…അതും നട്ട പാതിരായ്ക്ക്…”
എന്റെ ഡയലോഗടിയൊക്കെ കേട്ടിട്ട് മിസ്സിനൊന്നും മറുത്തു പറയാൻ കിട്ടുന്നില്ലെന്ന് തോന്നുന്നു….. തലക്ക് കയ്യും കൊടുത്തൊരരികു ചേർന്നിരിപ്പുണ്ട്…
ഹോ ചെലപ്പോ വിചാരിച്ചു കാണും മിണ്ടാതിരുന്നാൽ ഞാനെന്റെ വായും പൂട്ടി ഇരിക്കുമെന്ന്…
“നീ മേളിൽ വച്ചെന്തെങ്കിലും എടുക്കാൻ മറന്നോ…?
ഞാനൊരല്പം കൂടെ ചാരുവിനടുത്തേക്ക് ചേർന്നിരുന്നുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു…. അതെന്തായിപ്പോ അങ്ങനൊരു ചോദ്യമെന്ന ഭാവത്തിൽ മിസ്സെന്നെയൊന്ന് നോക്കി…ഹിഹിഹി…പിടിച്ചിരുന്നോടി അടുത്തുള്ള കമ്പിയിൽ അല്ലെങ്കിൽ നീയിപ്പോ എയറിൽ കേറും..
“മറന്നോ…??
വീണ്ടും ഒന്നുകൂടെ ചോദിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ ചാരുവിറങ്ങി വന്ന മുകളിലെ സീറ്റിലേക്കൊന്ന് നോക്കി…. പിറകെ തന്നെ മിസ്സിന്റെ കണ്ണുകളും മുകളിലേക്ക് പോണത് കണ്ടു…ഹ്മ്മ്.. പുള്ളിക്കാരിയിപ്പോ ശെരിക്കും വിചാരിക്കുന്നുണ്ടാവും എന്തെങ്കിലും മുകളിൽ വച്ചു മറന്നോയെന്ന്..
“അല്ല നിന്റെ വായിൽ കിടന്ന ഇത്രയും നീളമുള്ളൊരു സാധനമിപ്പോ കാണുന്നില്ല…അതാ ചോദിച്ചേ മുകളിൽ വെച്ചെങ്ങാനും മറന്ന് പോയോ…. യ്യ്യോഓ….. ആഹ്…കാലമാടത്തി പിടി വിട് പിടി വിട്…. ഞാനിനി മിണ്ടൂല സത്യം…ആഹ്…. “””””””
ഇട്ടിരുന്ന ഷർട്ടും വയറിലെ തൊലിയും ചേർത്തുള്ള മിസ്സിന്റെ പിടിയിൽ ഞാനവിടെകിടന്ന് അലറി വിളിച്ചില്ലന്നേയുള്ളൂ……
“പറയെട…നീ ഒന്നൂടെ പറ…ഞാനെന്താ മേളിൽ വെച്ചു മറന്നുപോയേ…ഏഹ്…”
ഭാതകേറിയ പോലെ പല്ലുകൾ കൂട്ടിപിടിച്ചു ഞെരിച്ചു കൊണ്ടാണ് ചോദ്യം…അതിനൊപ്പം തന്നെ വയറിലുള്ള പിടിയുടെ ശക്തിയും കൂടുന്നത് പോലെ…