“എടാ പാലിന്റെ നിറമുള്ള പെൺപിള്ളേരൊക്കെ അങ്ങ് പഞ്ചാബിലാ…ലോകം കാണാനാത്തൊരു ഫുണ്ട…”
“ഓഹ് അങ്ങനെയാണോ…അല്ല ഈ ട്രെയിൻ പഞ്ചാബ് വഴിയെങ്ങാനും ആണോ പോണേ…?
“പൊന്ന് കുണ്ണേ…നമിച്ചു നിന്നെ…നിനക്കിപ്പോ ന്താ വേണ്ടേ പാലിന്റെ നിറമുള്ള പെണ്ണ് അല്ലെ…സെറ്റ് ആക്കി തരാം…തത്കാലം നീ അടുത്ത മഴക്ക് മുൻപ് വീട് പിടിക്ക്…”
അതും പറഞ് ഞാൻ ബാഗുമായി സ്റ്റേഷനകത്തേക്ക് നടന്നു…. വല്യ തിരക്കൊന്നും ഇല്ല…
ഉള്ളിലേക്ക് കയറിയതേ ഞാൻ ഫോണെടുത്തു ചാരുവിനെ വിളിച്ചു.. എന്റെൽ ടിക്കറ്റ് ഒന്നുമില്ലല്ലോ..
“എത്തിയോ നീ…?
ഫോൺ എടുത്തതെ മറുവശത്തു നിന്ന് ചാരുവിന്റെ ചോദ്യം….
“ആ എത്തി…നീ എവിടെയാ..?
ചുറ്റിനുമൊന്ന് തിരഞ്ഞുകൊണ്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചു…
“അഹ് എന്നാ നീ അവിടെകിടന്ന് താളം ചവിട്ടാതെ നാലാമത്തെ പ്ലാറ്റ്ഫോമിലേക്ക് വാ…ഞാനിവിടെയുണ്ട്…വേഗം വാട്ടോ ട്രെയിൻ വരാൻ സമയമായി.. “
പറഞ്ഞു തീർന്നത് തലക്ക് മേളിലെ സീലിംഗിൽ വെച്ചിരുന്ന സ്പീക്കറിൽ നിന്ന് അനൗൺസ്മെന്റ് വന്നു…അതിൽ പ്ലാറ്റ് ഫോം നമ്പർ നാലിലേക്ക് ഏതോ ട്രെയിൻ വരുന്നുണ്ടെന്ന് കൂടി പറഞ്ഞതും ഞാൻ അകത്തേക്ക് ഓടി…തേടിപിടിച്ചു നാലാമത്തെ ട്രാക്കിലേക്കുള്ള വഴി കണ്ടുപിടിച്ചു…..
“മുടിയാനായിട്ട് ഏതവനാണോ എത്രയും സ്റ്റെപ്പ് പണിതത്…”
ശബരിമലയിലെ പടിക്കെട്ട് കണക്കെയുള്ള സ്റ്റെപ്പോടി ഇറങ്ങുന്നതിനിടയിൽ കണ്ടു ദൂരെ മാറിയൊരു സൈഡിൽ ബാഗും തോളിലിട്ട് ഫോണും നോക്കി നിൽക്കുന്ന ചാരുവിനെ…… ഓടിപ്പാഞ്ഞവളുടെ അടുത്തെത്തിയതും വലിയൊരു ഹോണടിയോടെ ഒരു ട്രെയിൻ ഞങ്ങളുടെ പ്ലാറ്റ്ഫോമിലേക്ക് വന്നുനിന്നു
“വേഗം വാ…”
ഞാൻ വന്നു നിന്നതേ അവളെന്റെ കയ്യും പിടിച്ചു മുൻപിലുള്ള ആൾക്കൂട്ടത്തിലേക്ക് കയറി…
“ഏഹ്.. അതേ.. ഏതാ ബോഗി നമ്മടെ…?
ട്രെയിൻ കേറാൻ നില്കുന്നവരുടെ ഇടയിലൂടെ തിക്കിതിരക്കി കേറുന്ന ചാരുവിനോട് ഞാൻ ചോദിച്ചു…
മറുപടിയൊന്നുമില്ല…തിരക്കിനിടയിലൂടെ ട്രെയിനിൽ കയറി പറ്റാനുള്ള തന്ത്രപ്പാടിലാണ് കക്ഷി….ഇത് തന്നെ അവസരം മോനെ ആദി….
ഞാൻ പെട്ടെന്ന് അവളുടെ മുൻപിൽ തടസ്സമായി നിന്ന രണ്ടുപേരെ പതിയെ ഷോൾഡറുകൊണ്ട് തട്ടിമാറ്റി ചാരുവിനെ കയറാൻ വഴിയുണ്ടാക്കി കൊടുത്തു…ഹ്മ്മ് ചെറിയൊരു ചിരിയുണ്ടാ മുല്ലപ്പൂ പോലുള്ള മുഖത്ത്…. പിന്നെയാണ് ഞാൻ കണ്ടത് അവൾക്ക് കയറാനായി തട്ടി മാറ്റിയ രണ്ടു പേരുടെ കണ്ണുകൾ എന്നെത്തന്നെ നോക്കി നില്കുന്നത്…പണിയിപ്പോഴേ കിട്ടിയോ ദൈവമേ…
ഞാനവരെ ശ്രദ്ധിക്കാത്തത് പോലെ മുകളിലേക്ക് മാത്രം നോക്കികൊണ്ട് ട്രെയിനിലേക്ക് കയറി…..
“സീറ്റ് നമ്പർ എത്രയാ..?
എന്റെ മുൻപിൽ നിന്ന ചാരുവിനോട് ഞാൻ ചോദിച്ചു…അവളും മുൻപിലേക്ക് നോക്കിനിന്ന് ആലോചിക്കുവാണ്…ഇനിയെങ്ങാനുമിവൾ കള്ളവണ്ടി കേറാനുള്ള ഉദ്ദേശത്തിലാണോ വന്നത്…
“അതേ…!!!
ഒന്നൂടെ ചോദിക്കാമെന്ന് വെച്ച് വിളിച്ചതും അവളെന്റെ കയ്യും പിടിച്ചു മുൻപിലേക്ക് നടന്നു….
“AC യോ…?
മുന്പിലെ കർട്ടനും ഗ്ലാസും കണ്ടു ഞാൻ ചോദിച്ചു…
“പിന്നേ നീ അവിടംവരെ ജനറലിൽ പോകുമോ…?
എന്നൊരു ചോദ്യത്തിൽ മിസ്സെന്റെ വായടപ്പിച്ചു…അല്ലേലും ഇതല്ലേ സുഖം…AC യും ഒണ്ട് ഒച്ചപ്പാടും ബഹളവുമില്ല…ഹ്മ്മ്…മിസ്സിന്റെ മനസ്സിലും എന്തോ ദുരുദ്ദേശം ഉള്ളത് പോലെ….
പിള്ളേരെ കൊണ്ടു പോണത് പോലെ എന്റെ കയ്യും പിടിച്ചു സുന്ദരിയായ ഒരു പെണ്ണ് നടന്നു പോകുന്നത് അവിടേം ഇവിടേംയുമായി ഉറക്കം തൂങ്ങിയിരിക്കുന്ന ആളുകൾ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ട്…എനിക്കാണേൽ അവരുടെ നോട്ടത്തിൽ ചെറിയൊരു നാണവും തോന്നാതിരുന്നില്ല
ഒടുക്കം തേടി പിടിച്ചൊരു സീറ്റിൽ ചാരുവിരുന്നു…
“ദേ ഇതെന്റെ സീറ്റ്.. അത് നിന്റേത്…”
അവളിരുന്നതിന്റെ മുന്പിലെ ഒഴിഞ്ഞ സീറ്റ് കാണിച്ചെന്നോട് പറഞ്ഞു…
ഞാനാ സീറ്റിലേക്ക് ഇരുന്ന് ചുറ്റുപാടുമോന്ന് വീക്ഷിച്ചു…ഹ്മ്മ് തരക്കേടില്ല…മാന്യമായൊരു വൃത്തിയുള്ള ബോഗി…സൈഡിൽ പൊതുവെ കണ്ടു ശീലിച്ചിട്ടുള്ള കമ്പി ജനലിന് പകരം ഗ്ലാസ്സ് ആണ്…മുകളിലായി രണ്ട് ബെർത്ത്‌ സീറ്റുകളും.. അത് കാലിയാണ്…അവിടെയെത്തും വരെ ഈ സീറ്റുകളിലേക്ക് ആൾക്കാർ വന്നില്ലെങ്കിൽ…ഞാനിരുന്നെന്റെയുള്ള ബുദ്ധിയിൽ കണക്കുകൾ കൂട്ടാൻ തുടങ്ങി…
ഒരു രണ്ട് മിനുട്ട് കൂടി കഴിഞ്ഞതും ട്രെയിൻ ഒന്ന് ഇളകിയാടി മുൻപിലേക്ക് പോകാൻ തുടങ്ങി.. ഹ്മ്മ്…ഇനി രണ്ട് ദിവസം ഇതിനുള്ളിൽ ഇരിക്കണം…തൊട്ടപ്പുറത്തുള്ള സീറ്റിൽ ഒരു ഫാമിലിയാണ്.. പക്ഷെ കണ്ടിട്ട് മലയാളി ലുക്കൊന്നും ഇല്ല താനും അവർക്ക്…
ഓരോന്ന് ചിന്തിച്ചു കൂട്ടി മുൻപിലേക്ക് നോക്കുമ്പോളാണ് എന്നെത്തന്നെ നോക്കിയിരിക്കുന്ന ചാരുവിനെ കണ്ടത്….. സത്യം പറയാലോ വന്നത് മുതലുള്ള തിരക്കിൽ അവളെയൊന്ന് ശെരിക് നോക്കാൻ പോലും സമയം കിട്ടിയില്ല
പതിവുപോലെ ചുരിദാറാണ് ഇട്ടതെന്ന് വിചാരിച്ചെങ്കിൽ തെറ്റി.. പകരം ഒരു ഫുൾകൈ ഷർട്ടും ജീൻസും ആണ് വേഷം..
ജന്മനാ നല്ല നിറമുള്ളത് കൊണ്ട് തന്നെയാ ബ്ലാക്കും റെഡ്ഡും ഷർട്ടിൽ നന്നായി തന്നെ കാണാനുണ്ട് മിസ്സിന്റെ സൗന്ദര്യം….
“മ്മ്….!!!!
എന്താണെന്നുള്ള ഭാവത്തിൽ ഞാനൊന്ന് ചാരുവിനെ നോക്കി….. ആഹാ മുല്ലമൊട്ടു പോലത്തെയൊരു ചിരിയാണ് പകരം കിട്ടിയത്….
ശ്ശെടാ ഇങ്ങനെയൊക്കെ എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചാൽ എനിക്ക് നാണം വരും…..
“ടാ ഇവിടെ വന്നിരി..”
ചാരുവിന്റെ അടുത്തായി സീറ്റിൽ തട്ടിക്കൊണ്ടു എന്നോട് പറഞ്ഞു…
“അത് വേണോ…മിസ്സിന്റെ ഭീഷണിയൊന്നും ഞാൻ മറന്നിട്ടില്ല…”
എന്റെ ഉണ്ടയൂരി ട്രെയിനിനട വെക്കുമെന്ന ചാരുവിന്റെ ഭീഷണി സ്വരം എന്റെ തലക്ക് മുകളിലൊന്ന് കറങ്ങിപ്പോയി…മറ്റവന്റെ പണിയാ മനസ് തെണ്ടീടെ….
“അതിന് നിന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചിരിക്കാനൊന്നുമല്ല വിളിച്ചത്…എനിക്ക് കൊറച്ചു കാര്യങ്ങൾ പറയാനുണ്ട് അതിനാ…””
“ഓഹ് അതായിരുന്നോ…ഞാൻ കരുതി…”
ചാരുവിനടുത്തായി വന്നിരുന്നുകൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു…വെറുതെ ജസ്റ്റ്‌ ഒന്ന് എറിഞ്ഞു നോകിയതാ…
“നീയെന്ത് കരുതിയെന്ന്…?
എന്റെ തോളിലേക്ക് ചാഞ്ഞുകൊണ്ട് പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ ചോദ്യമെത്തി…. ഈശ്വരാ കണ്ട്രോൾ തരണേ….. രണ്ട് ദിവസം ഇതേ ഇരിപ്പ് ഇരുന്നാലും മുതലാവും….. അടുത്ത സീറ്റിലുള്ള ഫാമിലിയിലെ കൊച്ചാണെന്ന് തോന്നുന്നു ഏറിപോയാ ഒൻപതിലോ പത്തിലോ പഠിക്കുന്ന പ്രായം തോന്നും…എന്റെ തോളും ചാരിയുള്ള ചാരുവിന്റെ ഇരുപ്പ് കണ്ട് അതിരുന്നു കിണിക്കുന്നുണ്ട്…