“എന്താ മിസ്സേ ആ മൂളലിനൊരു ജീവനില്ലാത്തെ…”
അതും പറഞ്ഞൊരു തമാശക്ക് ഞാനവളുടെ ഷോൾഡറിൽ എന്റെ തോള്കൊണ്ടൊന്നു തട്ടി.. ഒട്ടും വിചാരിക്കാത്തൊരു നീക്കാമായത് കൊണ്ടു തന്നെ മിസ്സൊന്ന് പേടിച്ചു പോയി…
“പന്നപട്ടി നീയെന്നെ തള്ളിയിട്ടു കൊല്ലോ ..!!!!!
പല്ലുകൾ കൂടിപ്പിടിച്ചൊരുതരം വന്യഭാവത്തോടെ ചാരുവെന്നേ നോക്കി….. വിളിക്കവനെ…ചാരുവിന്റെ ചാരവും കനലും കെട്ട് പോയെന്ന് പറഞ്ഞവനെ ഇങ്ങോട്ട് വിളി…ശെരിക്കും കാണട്ടെ കനല് കെട്ടോ ഇല്ലയോന്ന്..സൂക്ഷിച് നോക്കെടാ പരിഷകളെ ആ കണ്ണിൽ കത്തി നില്കുന്നത് എന്താണെന്ന്… ചിലപ്പോ എന്നെത്തന്നെ നോക്കി ഭസ്മമാക്കി കളയുമെന്റെ മിസ്സ്‌….
“അഹ് അങ്ങനെയൊന്നും കൊല്ലത്തില്ല ഞാൻ…പിന്നെ നീയെന്തിനാ പേടിക്കണേ…ഞാനില്ലേ കൂടെ…”
“”പ്പ്പാ……നിന്നെയൊക്കെ ഒണ്ടല്ലോ…കോഴിക്കോട് മൊതല് ബീഹാറ് വരെ ജനറലിൽ കേറ്റി വിടണം…അതാ വേണ്ടത്…എന്നാലേ പഠിക്കു…മാറങ്ങോട്ട്…!!!!
എന്റെ കയ്യും തട്ടി മാറ്റി ചാരു എണീറ്റ് അകത്തേക്ക് പോയി….. അല്ല ഇനിയിപ്പോ ഞാനെന്ന പറി കാണാനിരിക്കുവാ…മൂട്ടിലെ പൊടിയും തട്ടി ഞാനും വെച്ചു പിടിച്ചു ഭദ്രകാളിയുടെ പിറകെ….
ഓടിപ്പിടഞ്ഞു സീറ്റിലെത്തിയപ്പോ കണ്ടു കൊതി കിട്ടിയ പിള്ളേരെപ്പോലെ കൈ രണ്ടും മാറോട് കൂട്ടിപ്പിടിച്ചു ജനലും ചാരിയിരിക്കുന്ന ചാരുവിനെ….
“പിണക്കമാണോ…എന്നോടിണക്കമാണോ…അടുത്തു വന്നാലും പൊന്നേ മടിച്ചു നിൽക്കാതെ…”
ചുമ്മാതൊരു മൂളിപ്പാട്ടും പാടിഞാനൊന്നുമറിയാത്ത ഭാവത്തിൽ മിസ്സിനൊപ്പം വന്നിരുന്നു…എന്റെ മൂളിപ്പാട്ട് കേട്ടൊരു ചിരിയവിടെ പൊട്ടിയെങ്കിലും പെട്ടെന്ന് തന്നെയത് മറച്ചു പിടിക്കാൻ മിസ്സൊരു ശ്രമം നടത്തി…. പക്ഷെ ഞാൻ വിടുമോ……..
“ഓയ്…. ചിരി ആയുസ്സ് കൂട്ടുമെന്ന…”
അടുത്തുള്ള ഫാമിലിയെ ഒന്ന് നോക്കിയ ശേഷം ഞാനെന്റെ ചാരുവിന്റെ കാതിൽ പറഞ്ഞു….
“പക്ഷെ നിന്റെ ചിരിയെന്റെ ആയുസ്സ് കുറക്കത്തെയുള്ളൂ…””
അടിച്ചണ്ണാക്കിൽ തന്ന ശേഷം ചാരു ദേ വീണ്ടും ജനലും ചാരിയിരുപ്പായി….
അവള് പറഞ്ഞതെങ്ങാനും കേട്ടിട്ടാണോ എന്തോ അടുത്തിരുന്നു ഫാമിലിയിലെ ആ പീറപെണ്ണ് വീണ്ടുമിരുന്നു കിണിക്കുന്നു….
ഞാനിതെവിടെ പരുപാടി അവതരിപ്പിച്ചാലും ഒടുക്കം ഇങ്ങനാണല്ലോ ദൈവമേ……
“എവിടെക്കാ യാത്ര….?
സ്വയം പഴിചാരികൊണ്ടിരിക്കുമ്പോളാണ് ഗംഭീര്യമായൊരു ശബ്ദം കേട്ടത്…ഓ ആ മറ്റേ പൊടി പെണ്ണിന്റെ ഡാഡിയാണ്…അപ്പൊ ഇങ്ങേരു മലയാളി ആയിരുന്നോ.. കണ്ടിട്ടൊരു നോർത്തിന്ത്യൻ ലുക്ക്
“ബീഹാറിലേക്കാ…ഒരു മാര്യേജ് ഫങ്ക്ഷൻ ഒണ്ട്.. “
രണ്ടു ദിവസം കാണേണ്ട മുഖങ്ങൾ ആയതോണ്ട് ഒന്ന് പരിചയപ്പെട്ടേക്കാമെന്ന് ഞാനും കരുതി…
“ആണല്ലേ.. ഞങ്ങൾ ഡൽഹിയിലേക്ക..ഓണം കൂടാൻ വേണ്ടി നാട്ടിലേക്ക് വന്നതാ..”
“അതിന് ഓണം കഴിഞ്ഞിട്ടിപ്പോ കൊറച്ചായല്ലോ…!
പതിവ് തറുതല മൈൻണ്ടിൽ ഞാൻ ചോദിച്ചു…അത് കേട്ടയാളിരുന്ന് പൊട്ടിച്ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി…ശെടാ അതിനും മാത്രം ഞാനൊന്നും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ…..
മൂപ്പരുടെ അട്ടഹാസം കേട്ടുകൊണ്ടാണ് പുറത്തേക്ക് നോക്കിയിരുന്ന ചാരു എന്നെ നോക്കിയത്.. പിന്നെ ഒരല്പം വെളിയിലേക്ക് ചാടിയ വയറും കുലുക്കി ചിരിക്കുന്ന മറ്റേ പുള്ളിയും ഒന്ന് നോക്കി…. നിനക്ക് ഇതുതന്നെ ആണോടാ പണിയെന്ന ഒരു ചോദ്യമില്ലേ അവളുടെയാ നോട്ടത്തിൽ..
“നീയോ ചിരിക്കില്ല…പുള്ളീടെ ആയുസ്സെങ്കിലും കൂടട്ടെ…”
വേറാരും കേൾക്കാതെ ഞാനവളെ നോക്കി പറഞ്ഞു…ഓഹ് വലിയൊരു പുച്ഛത്തോടെ ഒരൊറ്റ തിരിയാ തല…..
“എടി മെല്ലെ തിരി…ഊരിപ്പോരുമത്…”
കിട്ടിയ അവസരത്തിൽ മിസ്സിനെയൊന്ന് പുച്ഛിക്കാനും ഞാൻ മറന്നില്ല…
“ചേട്ടന്റെ പേരെന്താ…?
പരിജയം കൂട്ടാനായി ഞാനയാളോട് ചോദിച്ചു…
“ജയശങ്കർ…. ഇത് വൈഫും മോളും…”
അയാൾ കൂടെയിരുന്നവരെ ചൂണ്ടികാട്ടി പറഞ്ഞു…പരിചയപ്പെടുത്തൽ ആണെന്ന് അറിഞ്ഞതെ ആ പീക്കിരിപ്പെണ്ണൊന്ന് സീറ്റിൽ നിവർന്നിരുന്നെന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു കാണിച്ചു….
“എന്റെ പേര് ആദി…ഇതെന്റെ വൈഫ് ചാരുലത…”
മുഖം വീർപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന മിസ്സൊന്ന് കേട്ടോട്ടെയെന്ന് കരുതി തന്നെയാണ് ഞാനങ്ങനെ പറഞ്ഞത്.. അതും ഒരല്പം ഉച്ചത്തിൽ തന്നെ….
“നിങ്ങളുടെ വിവാഹം കഴിഞ്ഞതായിരുന്നോ…. കണ്ടാൽ പറയും…”
പുള്ളിക്കാരന്റെ ഭാര്യയെന്നെയും ചാരുവിനെയും നോക്കി പറഞ്ഞു…പക്ഷേ ആ പറച്ചിലിൽ എവിടെയോ എന്തോ ഒരു പ്രശ്നം പോലെ…
എന്റെയാ സംശയം നിറഞ്ഞ നോട്ടം കാരണമാണോ എന്തോ പുള്ളിക്കാരനൊരു സൗമ്യമായ ചിരിയിൽ ഉത്തരവും തന്നു
“ഇവള് നോർത്ത്ഇന്ത്യക്കാര്യാ…പണ്ട് ജോലി തപ്പി നടന്നപ്പോ കണ്ടിഷ്ടപ്പെട്ട് കൂടെ കൂട്ടിയതാ…മലയാളം പഠിപ്പിക്കാൻ ഞാൻ കൊറേ കഷ്ടപ്പെട്ടു എന്നാലും വർഷമിത്ര കഴിഞ്ഞിട്ടും ഇവളുടെ മലയാളം മാത്രം ശെരിയാവുന്നില്ല…പിന്നെ പിന്നെ ഞാനുമത് വിട്ടു…ഇവള് പറയുന്നത് എനിക്കും ഞാൻ പറയുന്നത് അവൾക്കും മനസ്സിലാവുന്നുണ്ട് അത് പോരെ…. “
ആളൊരു ഫീൽ ഗുഡ് പടത്തിനു റിവ്യൂ എഴുതി ഇട്ടത് പോലങ് പറഞ്ഞു നിർത്തി…എന്നതായാലും പുള്ളി പറഞ്ഞതും ശെരിയാണ്……ഒന്നുവല്ലേലും പരാതിയും കുറ്റം പറച്ചിലും കൊറഞ്ഞു കിട്ടുമല്ലോ…
“ഹൗ……!!!!!
പെട്ടെന്നാണ് ഇടുപ്പിലൂടെയൊരു മിന്നൽപിണർ പാഞ്ഞു പോയത് പോലെനിക്ക് തോന്നിയത്…ഉഫ് മൈര് മിന്നലല്ലേ…… കൈ വിരല് രണ്ടും തിരുമ്മിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ചാരുവിനെ അപ്പോളാണ് കണ്ടത്….
“എന്നാടി വെറുതെ ഇരുന്നിട്ട് നിനക്ക് കടിക്കുന്നോ…?
മെല്ലെ മറ്റാരും കേൾക്കാതെ ശബ്ദം താഴ്ത്തി ഞാൻ ചോദിച്ചു…ചോദിച്ചതെന്ന് പറഞ്ഞാൽ പല്ലെല്ലാം കൂട്ടിപ്പിടിച്ചു പിറുപിറുക്കില്ലേ… ആ ടൈപ്പൊരു സംസാരം…പെണ്ണിനാണേൽ ആ സംസാരം കേൾക്കുന്നതേ ഒരു ഇഷ്ടമില്ലായിക പോലെയാണ്…കാരണം ചോദിച്ചാലോ…
“”“ആ എനിക്കറിയാൻ പാടില്ല…ചെലപ്പോ നീ ദേഷ്യപ്പെടുന്നതാണെന്ന് തോന്നും…”””
എന്നൊരു പറച്ചിലും… അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ എനിക്കൊന്ന് ദേഷ്യപ്പെടാനുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യവുമില്ലേ ഈ രാജ്യത്ത് ഏഹ്….
“എന്താടാ…പല്ല് വേദനിക്കുന്നോ നിനക്ക്..?
എന്നും ചോദിച്ചു വീണ്ടുമെന്നേ പിച്ചിപ്പറിക്കാനായി നീണ്ടുവന്ന വിരലുകളെ പിടിച്ചു തിരിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു ഞാനപ്പോഴേക്കും….
“നിന്റെ സെറിബ്രം ചിന്തിച്ചു തൊടങ്ങുമ്പോഴേക്കും ഈ ആദി ഒണ്ടല്ലോ.. അതീ ട്രെയിനിന്റെ റൂഫിൽ കാണും…കേട്ടല്ലോ…അതോണ്ടെന്റെ പൊന്നുമോളിനിയീ യെക്ഷിനഖവുമായെന്റെ തൊലിയുടെ പെയിന്റ് കളയാനിറങ്ങുമ്പോ ഒന്നൂടെ ആലോചിക്കുന്നത് നല്ലതാ…,!!