തൻറെ ഇണയെ കാണാൻ ആദ്യമായി പോകുന്നതിന്റെ ആവേശത്തിൽ അവന്റെ ഹൃദയം ക്രമാതീതമായി തുടിച്ചു .
“””അവൻ ട്രെയിനിന്റെ ഇടുങ്ങിയ ജാലഗത്തിലുടെ വിദൂരതയിലേക്ക് കണ്ണും നട്ട് ഇരുന്നു”””
“”” ഇനി ബാക്കി ഷഹ്സാദ് തന്നെ പറയും”””
ഒരു മയക്കം കഴിഞ്ഞ് എഴുന്നേറ്റപ്പോൾ
ട്രെയിൻ നാഗ്പൂർ സ്റ്റേഷനിൽ എത്താൻ ആയിരിക്കുന്നു
എനിക്ക് അതിയായ സന്തോഷം ഉണ്ട്.
ഇതാ ഞാൻ എന്റെ ലക്ഷ്യത്തോട് അടുത്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നൂ…
“”””””””എന്റെ പ്രാണേശ്വരി”””””””
മുൻജെന്മ സുകൃതങ്ങളുടെ പുണ്യമേ…
നീണ്ട പതിനഞ്ചു യുഗങ്ങളുടെ കാത്തിരിപ്പിന് ശേഷം നാം വീണ്ടും ഇതാ പരസ്പരം കണ്ടുമുട്ടാൻ പോകുന്നു.
ലോകത്തെ ഏതൊരു ശക്തിക്കും ഇനി നമ്മളേ വേർപിരിക്കാൻ കഴിയില്ല.
ഈരേഴ് പതിനാല് ജന്മങ്ങൾ കഴിഞ്ഞാലും നമ്മൾ പരസ്പരം ഇരു ശരീരവും ഒരു മനസ്സും ആയി അങ്ങനെ ജീവിക്കും.
എന്ന് എന്റെ മനസാക്ഷി വിളിച്ചു പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
വിജാരിച്ചതിലും ഒരു രാത്രി മുന്പ് തന്നെ ഞാൻ നാഗ്പൂർ എത്തി.
വൈറ്റിംഗ് റൂമിൽ പോയി ഒന്ന് ഫ്രഷ് ആയി വന്ന ശേഷം ഒരു കോഫിയും കുടിച്ചു ഇരുന്നപ്പോൾ ആണ് ഞാൻ രാത്രി എവിടെ കിടന്നു ഉറങ്ങും എന്ന ചിന്താകുഴപ്പത്തിലായത്.
തൽക്കാലം ഒരു രാത്രിക്ക് വേണ്ടി മാത്രം റൂം എടുക്കാൻ കഴിയില്ല.
അനിഖ രാവിലെ 5 മണിക്ക് തന്നെ റൈൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ എത്താം എന്ന് ഏറ്റിട്ടുണ്ട്.
തൽക്കാലം റൈൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ ആളൊഴിഞ്ഞ ഏതെങ്കിലും മൂലയിൽ ചുരുണ്ട് കൂടാം എന്ന് തീരുമാനിച്ചു.
ബേഗ് എടുത്തു തലയിണയാക്കി വെച്ച് കിടന്നു.
അനിഖയെ ഒന്നുകൂടി വിളിച്ചു ഞാൻ സ്റ്റേഷനിൽ എത്തിയ വിവരം അറിയിച്ചു.
ഒരുപാട് ദൂരം യാത്ര ചൈതത് കൊണ്ട് ഞാൻ പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഒരു മയക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വീണു.
ഏതോ ചെരക്ക് തീവണ്ടിയുടെ ശബ്ദം കേട്ടാണ് ഞാൻ ഞെട്ടി ഉണർന്നത്.
വാച്ചിൽ നോക്കി സമയം 4 AM.
ഒന്ന് മുഖം കഴുകിയ ശേഷം ഒരു ചൂടൻ കോഫിയും കുടിച്ചു ഇരിക്കുകയാണ് ഞാൻ.
എന്നിട്ട് അനിഖയെ വിളിക്കാൻ ഫോൺ എടുത്തു നമ്പർ ഡയൽ ചെയ്തു.
“”””നീ എവിടെ….
ഞാൻ ചോദിച്ചു””””
“””ഞാൻ അങ്ങോട്ട് വരുന്നുണ്ട് നീ ഒരു കോഫി ഒക്കെ കുടിച്ചു അവിടെ ഒക്കെ ഒന്ന് ചുറ്റി കറങ്ങുമ്പോഴേക്കും ഞാൻ എത്താം അനിഖ പറഞ്ഞു”””
“””എന്നാ ശെരി ടാ കാണാം ബൈ”””
എന്ന് പറഞ്ഞു ഫോൺ സംഭാഷണം ഞങ്ങൾ അവസാനിപ്പിച്ചു”””
ഞാൻ അവിടെ എല്ലാം ഒന്ന് ചുറ്റിക്കറങ്ങി.
അപ്പോഴേക്കും സമയം 4:45 A.M ആയി.
പെട്ടന്നാണ് എന്റെ ഫോൺ ബെല്ലടിച്ചത്.
ഞാൻ ഫോൺ എടുത്തു നോക്കി.
അത് അനിഖ ആയിരുന്നു.
“”” നീ എവിടെയാ നിൽക്കുന്നത്”””
അനിഖ ചോദിച്ചു
“”” ഞാൻ ഇവിടെ ഒരു കോഫീ ഷോപിന്റെ മുന്നിൽ ഉണ്ട്”””
ഞാൻ പറഞ്ഞു.
“”””എന്നാൽ നീ ഇങ്ങ് പുറത്തേക്ക് വാ
അനിഖ പറഞ്ഞു.
ഞാൻ ഫോണും ചെവിയിൽ വെച്ചു കൊണ്ട് റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി.
ഞാൻ ചുറ്റുപാടും നോക്കി എങ്കിലും എനിക്ക് അവളെ കാണാൻ കഴിയുന്നില്ല.
എനിക്ക് നിന്നെ കാണാൻ പറ്റുന്നുണ്ട് ഒന്ന് കൈ ഉയർത്തൂ…
അനിഖ പറഞ്ഞു.
ഞാൻ കൈ ഉയർത്തി കാണിച്ചു.
അനിഖ പറഞ്ഞു നീ അവിടെ തന്നെ നിൽക്കൂ ഞാൻ അങ്ങോട്ട് വരാം എന്ന്.
എന്റെ കണ്ണുകൾ ചുറ്റുപാടും അവൾക്ക് വേണ്ടി തിരഞ്ഞു.
ഞാൻ ഫോണും ചെവിയിൽ വെച്ചു കൊണ്ട് റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി.
ഞാൻ ചുറ്റുപാടും നോക്കി എങ്കിലും എനിക്ക് അവളെ കാണാൻ കഴിയുന്നില്ല.
എനിക്ക് നിന്നെ കാണാൻ പറ്റുന്നുണ്ട് ഒന്ന് കൈ ഉയർത്തൂ…
അനിഖ പറഞ്ഞു.
ഞാൻ കൈ ഉയർത്തി കാണിച്ചു.
അവൾ പറഞ്ഞു നീ അവിടെ തന്നെ നിൽക്കൂ ഞാൻ അങ്ങോട്ട് വരാം എന്ന്.
എന്റെ കണ്ണുകൾ ചുറ്റുപാടും അവൾക്ക് വേണ്ടി തിരഞ്ഞു.
പെട്ടന്നാണ് എനിക്ക് നേരെ നടന്നു വരുന്ന ആ ദേവലോക സുന്ദരിയെ ഞാൻ കണ്ടത്…,
ദേവലോക നർത്തകിമാരെല്ലാം തോറ്റുപോകുന്ന തരത്തിലുള്ള കടഞ്ഞെടുത്ത വെണ്ണക്കൽശില്പ്പം പോലെ അവൾ എൻറെ നേരെ നടന്നടുത്തു.,.,..,
പടിഞ്ഞാറുനിന്നും വീശി അടിച്ച ഇളംതെന്നലേറ്റ് അവളുടെ മുടിയിഴകൾ പാറിപ്പറന്നു നടന്നു..,,.,
മന്ദമാരുതന്റെ തഴുകലേറ്റ് നെറ്റിയിലേക്ക് വീണു കിടന്ന മുടിയിഴകൾ ഒരു കൈകൊണ്ട് ഒതുക്കി വെച്ച് അവൾ എന്നെ നോക്കിയൊന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.,..,
ആ കണ്ണുകളിൽ പ്രണയത്തിൻറെ തീജ്വാലകൾ എനിക്ക് ദർശിക്കാൻ സാധിച്ചു.,.,.,
ഇതേസമയം അനിഖയുടെ മനസ്സിലൂടെ പല ചിന്തകളും കടന്നുപോയി.,.,.
എവിടെയോ കണ്ടു മറന്നപോലെ… ഓർമ്മ കിട്ടുന്നില്ല…,, പക്ഷേ അവനെ കാണുമ്പോൾ അവളുടെ ഹൃദയതാളം മുറുകുന്നു .,., ശരീരം ആകെ ഒരു വിറയൽ അനുഭവപ്പെടുന്നു.,..,., തന്റെ ആരോ ആണ് എന്ന് ഒരു ഫീൽ.,.,.
അനിഖ പതിയെ പതിയെ ഷഹ്സാദിന്റെ അരികിലേക്ക് നടന്നു ചെന്നു..,…
അവൾ ഷഹ്സാദിന്റെ കരം കവർന്നെടുത്തു.,.,.,.
അവൻ അനിഖയെ മാറോടണച്ചു.,.,.,.
നക്ഷത്രങ്ങൾ അവരെ നോക്കി നാണത്താൽ കണ്ണു ചിമ്മി.
തന്റെ പ്രാണനെ നേരിൽ കണ്ടതിന്റെ ആവേശത്തിൽ അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ നിന്നും ആനന്തകണ്ണീർ പൊഴിഞ്ഞു…
അവർ നിൽക്കുന്നത് റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ ആണെന്നതെന്ന് പോലും മറന്ന് പരസ്പരം ആലിംഗനത്തിൽ മുഴുകി അങ്ങനെ നിന്നു.
“””ട്രെയിൻ നമ്പർ ഏക് ദോ തീൻ ചാർ ശൂന്യ “””
റയിൽവേ സ്റ്റേഷലേ ഉച്ചഭാഷിണിയിൽ നിന്നും ഉയർന്ന ശബ്ദമാണ് അവരെ ഈ ലോകത്തേക്ക് തിരികെ എത്തിച്ചത്
അവൾ കാറിന്റെ കീയിലെ റിമോട്ട് ഉപയോഗിച്ച് ടോർ തുറന്നു.
നീ ഓടിക്കുമോ അനിഖ ചോദിച്ചു.
എനിക്ക് ഇവിടത്തെ വഴി ഒന്നും വലിയ അറിവില്ല നീ ഓടിച്ചോ ഞാൻ മറുപടി നൽകി.
അവൾ ട്രൈവിംഗ് സീറ്റിൽ കയറിയിരുന്നു.
ഞാൻ അവളുടെ തൊട്ടരികിലും ഇരുന്നു.
ഞാൻ എന്റെ ഫോൺ കാറിലെ മ്യൂസീക് സിസ്റ്റവുമായി കണക്റ്റ് ചെയ്തു .
“””” ബഹുത് പ്യാര് കർതേ ഹേ തും കോ സനം””””
എന്ന ഗാനം ഞങ്ങളുടെ പ്രണയാർദ്രമായ നിമിഷങ്ങൾക്ക് പശ്ചാത്തല സംഗീതമായി ഒരു കുളിർ മഴ പോലെ പൈതിറങ്ങി.
“””” മോടൽ ആവാനാണോ താൽപര്യം…….
ഞാൻ അനിഖയോട് ചോദിച്ചു
“””അല്ല “””അവൾ മറുപടി നൽകി.
ചെ… നശിപ്പിച്ചു..
ഞാൻ പറഞ്ഞു .
എന്തെ ?
അനിഖ ചോദിച്ചു.
അത് പിന്നെ നീ റാമ്പ് വാക്ക് ചെയ്യുന്നത് കാണാൻ ഒരു ആഗ്രഹം!
ഞാൻ പറഞ്ഞു.
അതൊക്കെ പോട്ടെ പിന്നെ എന്തിനാ ഫാഷൻ ടിസൈനിംഗ് എടുത്തത് ഞാൻ ചോദിച്ചു!
””അത് ടിഗ്രി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ വീട്ടുകാർ വിവാഹ ആലോചനകളുമായി വന്നു.
അതിൽ നിന്നെല്ലാം രക്ഷപ്പെടാൻ ഈ ഒരു മാർഘമേ എനിക്ക് മുന്നിൽ ഉണ്ടായിരുന്നൊള്ളു…
പിന്നെ എനിക്കീ യാതൊരു മുൻപരിജയവുമില്ലാത്ത ആളെ ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് കണ്ട് ഇഷ്ടപ്പെട്ട് ജീവിതാവസാനം വരെ കൂടെ ജീവിക്കുന്നതിൽ താൽ പര്യം ഇല്ല!
അതൊക്കെ യാദൃശ്ചികമായി സംഭവിക്കണം .
എന്നിട്ട് നല്ലോണം അടുത്തറിഞ്ഞ ശേഷം മാത്രം വിവാഹം.
“”” അത് എന്തായാലും നന്നായി ഞാൻ പറഞ്ഞു”””
“”””””‘”അതെന്താ ?
