“അളിയാ… ഞാൻ നിനക്കൊരു ഉപദേശം തരാം ഫ്രീ ആണ്, പൈസയൊന്നും തരേണ്ട… ഈ നാട്ടിലൊള്ള സകല തരുണീമണികളും നിന്റൊരു നോട്ടത്തിനായിട്ട് കൊതിക്കുന്നു, അപ്പൊ അതിലൊരാളെ നോക്കുന്നതല്ലേ നല്ലത്… ഉദാഹരണത്തിന് ഓഫീസിലെ പുതിയ പെണ്ണ് ഇല്ലേ, ജാനകി എന്താ ഗ്ലാമർ തൊട്ടാ ചോര പൊടിയും നിന്നെ കണ്ണുകൊണ്ട് ബലാത്സംഗം ചെയ്യുന്നത് എത്രതവണ ഞാൻ കണ്ടേക്കുന്നു… നീയീ മൗഗ്ലി കളിച്ചു നടക്കാതെ പ്രാക്ടിക്കലായി ചിന്തിക്ക്…”
ഭൈരവ് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു
“നിനക്കത്രയ്ക്ക് വെഷമമാണെ അവളെ നീ നോക്ക്…”
രുദ്ര് ഡയറി അടച്ചിട്ട് പറഞ്ഞു
“അയ്യോ… നമ്മള് പഠിത്തമില്ലാത്തവൻ, ഒരു ഡ്രൈവറുടെ മോൻ, സ്റ്റാറ്റസ് ഒട്ടുമില്ലതെ അടിയുമുണ്ടാക്കി നടക്കുന്നു…നമ്മളെയൊക്കെ ആര് നോക്കുന്നു…”
അവൻ പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു
“അത് നിന്റെ പക്ഷം, പക്ഷേ ഞാൻ പറഞ്ഞാൽ, എന്റച്ഛന്റെ സഹോദരനെപോലെ കാണുന്ന ഏറ്റവുംഅടുത്ത കൂട്ടുകാരന്റെ മകൻ, മാർഷൽ ആർട്‌സിൽ ഈ നാട്ടിലെ കിരീടം വയ്ക്കാത്ത രാജാവ്, നിന്റെ സ്പീഡിനുമുന്നിൽ ആർക്കേലും പിടിച്ചു നിൽക്കാൻ പറ്റിയിട്ടുണ്ടോ…?? നിന്നോടല്ലാതെ ഈ രുദ്ര് ആരോടും തോറ്റിട്ടില്ല… ഏറ്റവും ശക്തൻ….പിന്നെ ഈ രുദ്ര് വിശ്വനാഥിന്റെ ഏറ്റോം പ്രീയപ്പെട്ടവൻ… ഭൈരവ് മാധവ് ഇല്ലങ്കിൽ രുദ്ര് വിശ്വനാഥൻ ഇല്ല…”
രുദ്ര് പറഞ്ഞു നിർത്തി ഭൈരവിന്റെ കയ്യിൽനിന്നും സിഗേരറ്റ് വാങ്ങി ചുണ്ടിൽ വച്ചു പുക പുറത്തേക്ക് വിട്ടു.
“മതി… മതി… ഇനീം പൊന്തിയാൽ ശരിയാവൂല…”
അവൻ പറഞ്ഞു
“ടാ… നാളെ നിന്നേംകൂട്ടി കൊറച്ചു സ്ഥലത്തെല്ലാം പോണമായിരുന്നു…”
“ഓ… എവളെ തെരക്കിയായിരിക്കും… നെനക്ക് കിട്ടിയതൊന്നും പോരെ മൈരേ… കണ്ടടുത്തെല്ലാം നെരങ്ങി ലോൺ എടുത്ത് രണ്ട് ഊമ്പിയ മൈരുകളെയും വച്ച് ഒരു കമ്പനി തുടങ്ങി… അവസാനം അത് കൂടെ നിന്നവള് പഞ്ചാരയോലുപ്പിച്ച് മറ്റവനോടൊപ്പം വലിപ്പിച്ചോണ്ട് പോയി എന്നിട്ടും നീ പഠിച്ചില്ലേ മൈരേ…?? ആകെ ഉണ്ടായ സമാധാനം ആ മൈരന്റെ നടു ഞാൻ ചവിട്ടിയോടിച്ചു എന്നതാ….”
അവനൊന്ന് നിർത്തി പിന്നീട് പിറുപിറുത്തു
“അവന്റൊരു കണ്ണും കഴുത്തിലെ മറുകും…. നെനക്ക് പ്രാന്താണ് മൈരേ… അവളെ നെനക്ക് ഈ നാട്ടിലെ ആരുടെ പൂറ്റിനേടെന്നും കിട്ടാൻ പോണില്ല… നമുക്കീ നടു വിട്ട് തപ്പാം, എന്ത് പറേന്ന്…”
“നെനക്ക് ഈ തെറിവിളിക്കാതിരിക്കാൻ പറ്റില്ലേ… മൈരേ…”
രുദ്ര് കലിപ്പോടെ ചോദിച്ചു
“പിന്നേ… സാറിപ്പോ നാമം ജപിച്ചതായിരിക്കും…”
അവൻ പറഞ്ഞിട്ട് കട്ടിലിൽ കയറിക്കിടന്നു പുതപ്പ് വലിച്ചു കയറ്റി…
“നിന്നോട് പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല…”
രുദ്ര് അവനൊപ്പം കിടന്നിട്ട് കാലെടുത്ത് അവന്റെ മുകളിൽ വച്ചു അവനെ ചേർന്ന് കിടന്നു,
“എന്റടുത്തു കെടക്കുന്നതക്കെ കൊള്ളാം രാത്രിയിനി അവളുമായുള്ള കൊണയൽ വല്ലോം സ്വപ്നം കണ്ടിട്ട് എന്നെ വല്ലോം ചെയ്യാൻ വന്നാലുണ്ടല്ലോ മൈരേ… ഞാൻ വഴങ്ങിത്തരത്തില്ല പറഞ്ഞേക്കാം…”
ഭൈരവ് ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു
“ഛേ… എണീറ്റു പോടാ തെണ്ടി…”
രുദ്ര് അതും പറഞ്ഞ് അവന്റെ നടു നോക്കി ഒരു ചവിട്ട് കൊടുത്തു, ഭൈരവ് കട്ടിലിന്റെ താഴെ ചെന്ന് വീണു, പിന്നീട് പതിയെ എഴുന്നേറ്റ് ചാടി കട്ടിലിൽ കിടന്നിട്ട് രുദ്രിനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കിടന്നു,
••❀••
“ഗുഡ് മോർണിംഗ് കുഞ്ഞി….”
കട്ടിലിൽ ഒരു ടെഡിയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കിടക്കുന്ന കുഞ്ഞിയെ ഭൈരവ് വിളിച്ചുണർത്തി
“ഗുഡ് മോർണിംഗ് കുഞ്ഞേട്ടാ….”
കുഞ്ഞി കണ്ണ് തിരുമ്മി ഉറക്കച്ചടവോടെ പറഞ്ഞു, എന്നിട്ട് ഭൈരവിന് നേരേ രണ്ട് കൈകളുമുയർത്തി,
ഭൈരവ് അവളെ പൊക്കിയെടുത്ത് ഒക്കെത്തു വച്ചു, കുഞ്ഞി അവന്റെ തോളിലേക്ക് തല ചായ്ച്ചു, അതുകണ്ട് അങ്ങോട്ട് കയറിവന്ന സീതലക്ഷ്മി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു
“ഏട്ടന്മാര് രണ്ടുകൂടെ കൊഞ്ചിച്ചോ… വയസ്സെട്ടായി… ഇപ്പോഴും കളി മാറീട്ടില്ല പെണ്ണിന്…”
തമിഴ് കലർന്ന മലയാളത്തിൽ അവർ പറഞ്ഞു.
“നിങ്ങളൊന്ന് പോ തള്ളേ… ഞാനെന്റെ കുഞ്ഞീനെ കൊഞ്ചിക്ക്യോ കൊഞ്ചിക്കാതിരിക്ക്യോ ചെയ്യും അതിന് നിങ്ങക്കെന്താ…”
“ഞാനൊന്നും പറയുന്നില്ല… അവസാനം പെണ്ണിന്റെ വാശി ഏട്ടൻമാര് തന്നെ തീർത്തോണം… പറഞ്ഞേക്കാം…”
കുഞ്ഞി തോളിൽനിന്നും തലയുയർത്തി കേറുവോടെ അമ്മയെ നോക്കി വീണ്ടും തോളിലേക്ക് കിടന്നു,
അതുകണ്ട് സീതലക്ഷ്മിയും ഭൈരവും പരസ്പരം നോക്കിചിരിച്ചു
“കുഞ്ഞി പോയി പല്ല് തേച്ചു കുളിച്ചു മിടുക്കിയായി വാ…”
കുഞ്ഞിയെ താഴെ നിർത്തിക്കൊണ്ട് ഭൈരവ് പറഞ്ഞു
കുഞ്ഞി ബാത്‌റൂമിലേക്ക് പോയി,
“അവിടെ അപ്പ എന്തെക്കെയോ തീരുമാനിക്കുന്നുണ്ട്, അവർക്ക് വയസ്സായില്ലേ… എല്ലാം നിങ്ങളുടെ പേരിലേക്ക് മാറ്റാൻ പോണെന്നാ തോന്നുന്നേ…”
കട്ടിൽ തട്ടി വിരിച്ചുകൊണ്ട് സീതലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു
“ഞങ്ങളുടെ പേരിലേക്കോ…?? അതൊന്നും നടക്കില്ല എനിക്കതിൽ തീരെ തൽപ്പര്യമില്ല…?”
അവിടേക്ക് വന്ന രുദ്ര് ചോദിച്ചു
“അതൊന്നുമെ എനക്ക് തെരിയാത് നിങ്ങള് നേരിട്ട് പറഞ്ഞോ…”
സീതലക്ഷ്മി അതും പറഞ്ഞ് പുറത്തേക്ക് പോയി
“അളിയാ ഊമ്പി… ഒരു കമ്പനി കൊണ്ട് പോകാൻ നിന്നെക്കൊണ്ടായില്ല… അപ്പോഴാണ് ഇക്കണ്ട മുഴുവൻ…”
ഭൈരവ് പൊട്ടിച്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു
“നീയധികം ഇളിക്കണ്ട… എനിക്ക് പറ്റില്ലാന്ന് പറഞ്ഞാ പിന്നേ അത് നിന്നെ ഏൽപ്പിക്കും…”
“എന്നെയോ… എനിക്കെന്ത്‌ മൈര് അറിയാം ഇതിനേക്ക പറ്റി… ഞാൻ നിന്റെ ഡ്രൈവർ… എന്റച്ഛൻ നിന്റച്ഛനോട് നിക്കുന്നപോലെ… അത് മതിയളിയാ… ”
ഭൈരവ് രുദ്രിന്റെ തോളിൽ കയ്യിട്ടുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു…
“നിന്നെക്കൊണ്ട് കമ്പനികാര്യങ്ങളെല്ലാം പഠിപ്പിക്കാനിരിക്കുകയാ അപ്പ…”
“പറിച്ച്… ഇവിടെ സ്കൂളിൽ പഠിപ്പിച്ചത് പഠിച്ചില്ല പിന്നല്ലേ… കമ്പനിക്കാര്യങ്ങൾ…”
അവൻ പുച്ഛത്തോടെ ചിരിച്ചു.
രുദ്ര് എന്തോ പറയാൻ വന്നതും കുഞ്ഞി അവരെടുത്തേക്ക് വന്നു,
“ഗുഡ് മോർണിംഗ് ഏട്ടാ…”
കുഞ്ഞി ദ്രുവിനോട് പറഞ്ഞു
ഗുഡ് മോർണിംഗ് കുഞ്ഞി…”
അവളുടെ കവിളിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ടു ദ്രുവ് പറഞ്ഞു, കുഞ്ഞി രണ്ടുപേരുടെയും കൈ പിടിച്ചുകൊണ്ട് താഴേക്ക് പോയി,
താഴെ ഡെയിനിങ് ടേബിളിലേക്ക് ചെല്ലുമ്പോൾ എല്ലാരും അവരെക്കാത്ത് ഇരിപ്പുണ്ട്… ജോലിക്കാർ ടേബിളിലേക്ക് ഭക്ഷണം കൊണ്ട് വയ്ക്കുന്നുണ്ട്,
മൂന്നുപേരും ചെയർ വലിച്ചിട്ടിരുന്നു, അവർക്ക് ഭക്ഷണം വിളമ്പി
“ഞങ്ങൾക്ക് നിങ്ങളോട് ഒരു കാര്യം പറയാനുണ്ടായിരുന്നു…”
ഭൈരവിന്റെ അച്ഛൻ മാധവൻ മുഖവുരയിട്ടു, എല്ലാരും തലയുയർത്തി, മാധവൻ വിശ്വനാഥനെ നോക്കി
“ഞങ്ങൾക്ക് വയസ്സായി, ഇനിയുള്ള കാലം ഈ കാണുന്നതെല്ലാം നിങ്ങളെയെല്പിച്ചു ശിഷ്ടകാലം സമാധാനമായി കഴിയണമെന്നാ ഞങ്ങൾക്ക്”
രണ്ടുപേരും ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഭക്ഷണം കഴിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു
“മക്കളെ… ആയ കാലം മുഴുവൻ ഞങ്ങൾ തോളോട് തോൾ ചേർന്ന് നിലനിർത്തിയത ഇന്ന് നമുക്കുള്ളതെല്ലാം… ഇപ്പൊ ഞങ്ങൾക്ക് പ്രായമായി… ഇനി വയ്യ ഞങ്ങൾ വല്ലാതെ തളർന്നു, ഇനിയെങ്കിലും ഞങ്ങൾക്കൊന്ന് വിശ്രമിക്കണ്ടേ… നിങ്ങള് പറ…,”
