Related Posts
ഹായ്… കഴിഞ്ഞ പാർട്ടിന് നൽകിയ അഭിപ്രായങ്ങൾക്കും സപ്പോർട്ടിനും നന്ദി. കഴിഞ്ഞ പാർട്ടിൽ പറയാൻ വിട്ടുപോയ കാര്യമായിരുന്നു…ഇവിടേക്ക് ഒരു കഥ എഴുതാൻ ധൈര്യം തന്ന Achilles, Arjun Dev, മാരാർ, ect…. എല്ലാവർക്കും തേങ്ക്സ് 😁.
ചെറുതായിട്ടൊന്ന് കുടുങ്ങിപ്പോകേണ്ട സിറ്റുവേഷനിൽ നിന്ന് നല്ലൊരു suggestion പറഞ്ഞുതന്നു രക്ഷിച്ച അർജുവിന് ഒരു സ്പെഷ്യൽ താങ്ക്സ് കൂടി… Mech അണ്ണാ… അണ്ണനും.
അപ്പൊ ദേവസുന്ദരി രണ്ടാം ഭാഗം ആരംഭം… കാഹളം മുഴങ്ങട്ടേ… 😂
**************************
മുഖത്ത് വെള്ളം തെളിച്ചപ്പോഴാണ് എനിക്ക് ബോധം വീണത്. എവിടെയാണ് എന്ന് മനസിലാക്കാൻ കുറച്ച് നേരമെടുത്തു. ഒരു സോഫയിൽ കിടത്തിയേക്കുവാണ് എന്നെ. എന്നെത്തന്നെ തുറിച്ചുനോക്കി എനിക്ക് ചുറ്റും പത്തോളം പേര് കൂടിനിൽക്കുന്നു. അത് കണ്ടതോടെ
” മൈര്… ഊമ്പി… ” എന്ന് എന്റെയുള്ളീന്ന് ആരൊ വിളിച്ച് പറഞ്ഞു.
ഞാൻ വേഗം എണീറ്റിരുന്നു.
” എന്താ പറ്റിയെ..?”
അതിൽ ഏതോ ഒരാള് ചോദിച്ചു.
” ചെറുതായിട്ടൊന്ന് തലകറങ്ങിയതാ… സോറി ബുദ്ധിമുട്ടിച്ചതിൽ “
ചെറിയ ചളിപ്പോടെയാണ് ഞാൻ മറുപടി പറഞ്ഞത്.
” എന്തുപറ്റി… ഒന്നും കഴിച്ചില്ലായിരുന്നോ… “
ഒരു പെൺകുട്ടിയാണ് അത് ചോദിച്ചത്.
” ഇവിടെക്കിറങ്ങിയപ്പോ കുറച്ച് ലേറ്റ് ആയി… കഴിക്കാൻ കേറിയാ ലേറ്റ് ആവും എന്ന് തോന്നിയത്കൊണ്ട് കഴിച്ചില്ല. ഇന്നലെ നെറ്റും കഴിച്ചില്ലായിരുന്നു… അതാ പെട്ടന്ന് വീക് ആയിപ്പോയെ… “
മൈര്… ഇന്നാരെയാണോയെന്തോ കണികണ്ടത്… ജോയിൻ ചെയ്യണേനുമുന്നേ ഓഫീസിലെ ഒരു കോമഡി പീസ് ആയകൂട്ടുണ്ട് ഓരോരുത്തന്മാരുടെ നോട്ടോം ചിരിയും കണ്ടാൽ.
കാഷ്വൽ ആയി എന്തൊക്കെയോ ചോദിച്ച് അവർ അവരുടെ ജോലി നോക്കിപ്പോയി.
എങ്കിലും ഇടയ്ക്കിടെ എനിക്ക്നേരെ നീളുന്ന പരിഹാസം കലർന്ന നോട്ടവും എന്നെ നോക്കി അടുത്തുള്ളയാളോട് പിറുപിറുക്കുന്നതുമൊക്കെ കാണുമ്പോ ഉള്ള മൂടുകൂടെ ഫ്ലൈറ്റ് പിടിച്ച് ടാറ്റാ പറഞ്ഞ് പോയപോലെയുള്ള ഫീൽ ആയിരുന്നു എനിക്ക്.
ഇത്രേം നേരായിട്ട് ജോയിൻ ചെയ്തിട്ടില്ല. ഞാൻ ഫയലും എടുത്ത് മാനേജറുടെ മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു.
“മേ ഐ കമിൻ മാം..?”
ഡോർ പാതി തുറന്ന് ഞാൻ അകത്തിരുന്ന ആളോട് ചോദിച്ചു.
“യെസ്… ടേക്ക് യുവർ സീറ്റ് “
കാതിനെ കുളിരണിയിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ ശബ്ദം
ഞാനവരുടെ മുന്നിൽ ഉള്ള കസേരയിൽ ഇരുന്നു.
ഒരുവട്ടം ഞെട്ടി ബോധം പോയത്കൊണ്ട് ഇപ്രാവിശ്യം വല്യ ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടായില്ല.
പറക്കും തളികേല് ഹരിശ്രീഅശോകൻ പറയണപോലെ എപ്പളുമെപ്പളും ഞെട്ടാനെനിക്കല്ലേലും വട്ടൊന്നുമില്ലല്ലോ..!
മാനേജർ ഒരു ലേഡി ആണെന്ന് അറിയാമായിരുന്നു… പക്ഷെ എന്റെ മനസില് എന്റെ അമ്മയുടെ പ്രായമൊക്കെയുള്ള സ്ത്രീ ആയിരിക്കുമെന്നായിരുന്നു കരുതിയത്. എന്നാൽ മുന്നിലിരിക്കണതിന് എന്റെ പ്രായമൊക്കെയേ
തോന്നണുള്ളൂ.
കുറച്ചുമുന്നേ കണ്ട അതേ തരുണീമണി.
പുള്ളിക്കാരിയെന്റെ ഫയൽ ഒക്കെ ചെക്ക് ചെയ്യുകയാണ്.
ടേബിളിന്റെ പുറത്ത് ചെറിയ ഒരു ബോർഡ് ഉണ്ട്. അതിൽ മാനേജർ “അഭിരാമി ശ്രീനിവാസ് “ എന്ന് കൊത്തിവച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു.
അഭിരാമി… കൊള്ളാം നല്ല പേര്.
ഞാൻ വീണ്ടും അവളെ ശ്രെദ്ധിച്ചു.മേൽചുണ്ടിന് മേലെ അല്പം വിയർപ്പ് പൊടിഞ്ഞിരിക്കുന്നുണ്ട്. നനവർന്ന ചുവന്ന ചോരച്ചുണ്ടുകൾ. ലിപ്സ്റ്റിക് ഉപയോഗിച്ചിട്ടില്ല എന്ന് തോന്നി. അല്ലാതെ തന്നെ അവ ആകർഷണീയമായിരുന്നു. വിടർന്ന കണ്ണുകൾ. ആ കൃഷ്ണമണികളുടെ ചലനത്തിന് പോലും വല്ലാത്തൊരു ഭംഗി ഉണ്ടെന്നെനിക്ക് തോന്നിപ്പോയി.
ഫയൽ നോക്കുന്നതിനിടെ മുഖത്തേക്ക് വീണുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന മുടിയിഴകളെ ഇടയ്ക്കിടെ ഇടത്കൈ കൊണ്ട് മാടിയോടുതുക്കി ചെവിക്കിടയിൽ തിരുകുന്നു. അവളുടെ ഒരോ ചലനത്തിനും ഒരു താളമുള്ളത് പോലെ.
പെട്ടന്നായിരുന്നു അവൾ എന്നെ നോക്കിയത്. അവളെത്തന്നെ നോക്കിയിരുന്ന ഞാനൊന്ന് ഞെട്ടി. എന്നാൽ അവളുടെ മുഖത്ത് നിന്ന് നോട്ടം മാറ്റാനെനിക്ക് പറ്റുന്നുന്നില്ല. എനിക്കാകെ വെപ്രാളമായി.
അവസാനം അവൾ തന്നെ നോട്ടം പിൻവലിച്ചു. അവളുടെ മുഖത്ത് വിരിഞ്ഞ ഭാവം പുച്ഛം മാത്രമായിരുന്നു.
അതുകൂടെ കണ്ടതോടെ “ഊമ്പിയ ദിവസം ” എന്ന് ഞാൻ മനസില് ഓർത്തുപോയി.
എന്നാലും എന്നെപ്പറ്റി അവളെന്ത് കരുതിക്കാണും… വെറുമൊരു വായിനോക്കിയെന്നോ…
അയ്യേ…
ഒരു സോറി പറഞ്ഞാലോ… അയ്യോ വേണ്ട… ഇനി അങ്ങനൊന്നും കരുതീട്ടില്ലെങ്കി ഞാനായിട്ട് സമ്മതിച്ചു കൊടുക്കണപോലെ ആവും.
എന്തൊക്കെയോ ചിന്തിച്ചിരുന്ന എന്നെ അതിൽ നിന്ന് മോചിപ്പിച്ചത് പുള്ളിക്കാരി തൊണ്ടയനക്കിയപ്പോയാണ്.
ഞാൻ അവളെ നോക്കി. മുഖത്ത് ഇപ്പോഴും പുച്ഛഭാവം തന്നെയാണ്.
” പാസ്സ്ഔട്ട്‌ ആയ്ട്ട് ഒരുകൊല്ലം കഴിഞ്ഞല്ലോ… എന്തേ വേറെവിടേം ജോലി നോക്കാണ്ടിരുന്നേ.. “
പുച്ഛം വാരിവിതറിയാണ് ആ ചോദ്യം വന്നത്. ഒന്ന് സൗന്ദര്യം ആസ്വദിച്ചതിന് ഇത്രയും പുച്ഛമോ…
” അങ്ങനെ പ്രതേകിച്ചുകാരണമൊന്നുമില്ല.
അന്നേരത്തുതോന്നിയില്ല. പിന്നെ അങ്ങനെ ഒരു തോന്നൽ വന്നപ്പോ ആദ്യം അപ്ലൈ ചെയ്തത് ഇവിടെക്കാ… ഇവിടേക്ക് സെലക്ട്‌ ആയി. “
“ഹ്മ്മ്… എനിവേ… വെൽക്കം… പുറത്ത് രഘു എന്നൊരു ആളുണ്ടാവും. പുള്ളിയെ ചെന്ന് കണ്ടാൽ ഓഫീസ് ടൂർ തരും. യൂ കാൻ ഗോ നൗ.”
അൾട്ടിമേറ്റ് പുച്ഛം. എങ്ങനേലും ഇവിടുന്ന് രക്ഷപ്പെട്ടാമതി എന്ന് മനസ് പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് പുള്ളിക്കാരി അത് പറയുന്നത്.
“താങ്ക് യു മാം “
അതും പറഞ്ഞ് ഞാൻ പെട്ടന്ന് തന്നെ കാബിനുപുറത്തേക്കിറങ്ങി.ദീർഘമായി ശ്വാസമെടുത്തു വിട്ടു.
ഓഫീസിലെ പിയൂൺ ആണ് രഘു.ഞാൻ അയാളെ ചെന്ന് കണ്ടു.
പുള്ളിക്കാരൻ ഡൽഹി സ്വദേശിയാണ്.
ഞങ്ങൾ കുറച്ചുനേരം സംസാരിച്ചു.
ആളൊരു രസികനാണ്.
പുള്ളി എന്നെ ഓഫീസ് മൊത്തം ചുറ്റിക്കാണിച്ചു. നല്ല അന്തരീക്ഷം.
പിന്നെ അവിടെയുള്ളവർക്കൊക്കെ എന്നെ പരിചയപ്പെടുത്തുന്ന ചടങ്ങായിരുന്നു.
വന്ന് കേറിയപ്പോ തന്നെ ഫേമസ് ആയല്ലോ… അതുകൊണ്ട് പ്രത്യേകിച്ച് പരിചയപ്പെടുത്തേണ്ട ആവിശ്യമൊന്നും വന്നില്ല.
അവസാനമാണ് എന്റെ കമ്പിനിലേക്ക് ചെല്ലുന്നത്. കുറച്ച് ഫയലുകൾ പെന്റിങ് ആയിട്ടുണ്ടെന്ന് രഘു ഭയ്യ പറഞ്ഞു. എനിക്ക് മുന്നേ ജോലിചെയ്തിരുന്നായാൾ പ്രൊമോഷൻ കിട്ടിപ്പോയപ്പോൾ വന്ന ഫയലുകളൊക്കെയാണ് അത്. എന്റെ ജോലിയൊക്കെ വിവരിച്ചു തന്ന് പുള്ളി പുറത്തേക്കിറങ്ങാൻ നിന്നപ്പോഴാണ് എനിക്ക് താമസത്തിന്റെ കാര്യം ഓർമവന്നത്
രഘു ഭയ്യയോട് എന്റെ താമസത്തിന്റെ കാര്യം ഞാൻ പറഞ്ഞു. ഒരു വീട് ആണ്. അവിടെ കമ്പനിയിലെ വേറെ 3 പേര് ഇപ്പോൾ താമസിക്കുന്നുണ്ട്. ഓഫീസ് കഴിഞ്ഞ് അയാൾ അവിടേക്ക് കൊണ്ടുപോകാം എന്ന് പറഞ്ഞ് കാബിനിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് പോയി.
