ശ്യാം :എടാ അത് നീ എന്നെ പറ്റി അങ്ങനെ ഒക്കെ പറഞ്ഞപ്പോ ആ ദേഷ്യത്തിൽ അങ്ങനെ പറഞ്ഞു പോയത് ആണ്. ഞാൻ വേണേൽ നിന്റെ കാല് പിടിക്കാം….
കുട്ടൻ :നീ ഒരു മൈരും പിടിക്കേണ്ട….
അവന്റെ വായിൽ നിന്നു ഒരിക്കലും അങ്ങനെ ഒക്കെ വരാത്തത് ആണ്. അത് കേട്ടപ്പോൾ ശ്യാമിന് തന്നെ അതിശയം തോന്നി…
ശ്യാം :നിന്റെ തീരുമാനം ഉറച്ചത് ആണോ…!
കുട്ടൻ :അതേ….!!!
ശ്യാം :അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ എനിക്ക് നാട്ടിൽ വരെ ഒന്ന് പോകേണ്ടി വരും…
കുട്ടന് അവൻ പറഞ്ഞതിന്റെ കാര്യം മനസ്സിൽ ആയി.. ദേഷ്യം കൊണ്ട് അവൻ ശ്യാമിന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി…
കുട്ടൻ :നമ്മളുടെ എല്ലാ പ്രശ്നങ്ങളും പരിഹരിക്കാൻ ആണ് അന്ന് ഞാൻ നിങ്ങളുടെ കൂടെ എല്ലാത്തിനും കൂട്ട് നിന്നത്… അത് നിങ്ങൾ പറയും പോലെ ഞാൻ നിന്നു… നിനക്ക് എല്ലാം സ്വന്തമായി ഇനി നീ എന്നേ ആ പെരു പറഞ്ഞു ഉപദ്രവിക്കരുത്….
ശ്യാം :ഉപദ്രവിച്ചാൽ…..!!!
കുട്ടൻ :കുളക്കടവിൽ നീ അനുഭവിച്ചത് നല്ല ഓർമ്മ ഉണ്ടല്ലോ.. അന്ന് നിന്നെ രക്ഷിക്കാൻ അവൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. എന്നാൽ ഇന്ന് അവൾ എനിക്ക് കാൽ ചുവട്ടിലെ ചെരുപ്പിന് സമം ആണ്. അതുകൊണ്ട് ഇനി നീ നാട്ടിൽ പോയി കാര്യങ്ങൾ വളച്ചു ഒടിച്ചു അവരെ അറിയിക്കാൻ ആണെങ്കിൽ ഒന്നുകിൽ നീ പിന്നെ ആ നാട്ടിൽ നിന്ന് തിരികെ വരില്ല… അല്ലെങ്കിൽ നീ ഇവിടെ നിന്ന് അങ്ങോട്ടു പോകില്ല…
ശ്യാം :എടാ ചിരി ആണ് വരുന്നത് എനിക്ക് നിന്റെ ഭീഷണി കേൾക്കുമ്പോൾ…
കുട്ടൻ അവന്റെ മുൻപിലേക്ക് വന്നു എന്നിട്ട് ആ കണ്ണിലേക്കു നോക്കി പറഞ്ഞു…
കുട്ടൻ :ഞാൻ ഇപ്പോൾ സർവവും നഷ്ട്ടപെട്ടവൻ ആണ് ജീവിക്കാൻ സമ്മതിക്കില്ല എന്ന് നീയൊക്കെ നിർബന്ധം പിടിച്ചാൽ…. ഉറപ്പായും നീ എന്റെ തനി സ്വരൂപം കാണും… ഒരു ദാക്ഷണ്യം ഇല്ലാത്ത രീതിയിൽ ഞാൻ അത് ചെയ്യും….
അവന്റെ ആ ഒരു പറച്ചിലിൽ ശ്യാമിന്റെ ഉള്ളൊന്ന് കാറി.. അവൻ അറിയാതെ ഉമിനീർ ഇറക്കി…. പിന്നെ തിരിച്ചു അവനോട് ഒന്നും സംസാരിക്കാൻ ശ്യാം തയ്യാറായില്ല… കുട്ടൻ തിരിഞ്ഞു നടന്നു പോകുന്നത് അവൻ നോക്കി നിന്നു.
അന്ന് രാത്രി ശ്യാമിന്റെ ഫ്ലാറ്റിൽ അവൻ അസ്വസ്ഥത കാണിക്കുന്നത് നന്ദിനി ശ്രദ്ധിച്ചു…
നന്ദിനി :എന്തുപറ്റി ശ്യാം ചേട്ടാ….
ശ്യാം :ഇന്നൊരു സംഭവം ഉണ്ടായി ഓഫീസിൽ…
നന്ദിനി :എന്താ എന്ത്പറ്റി…!
ശ്യാം :നിന്റെ മുറ ചെറുക്കൻ തന്നെ പ്രശ്നം….
നന്ദിനി :കുട്ടേട്ടനോ….!
ശ്യാം :ആഹ്ഹ് അവൻ തന്നെ….
നന്ദിനി :കാര്യം പറ….എന്താ ഉണ്ടായത്…!
ശ്യാം : ഇന്ന് ഞങ്ങളെ എം ഡി ക്യാബിനിൽ വിളിപ്പിച്ചു കുറച്ചു കാര്യങ്ങൾ സംസാരിച്ചു….
നന്ദിനി :എന്നിട്ട്…
ശ്യാം :ഞങ്ങൾ രണ്ടാളും രണ്ട് ഗ്രൂപ്പ്‌ ലീഡേഴ്‌സ് ആണ് അത് പോലെ എക്സിക്യൂട്ടീവ് ലെവൽ വർക്ക് ചെയ്യുന്ന എംപ്ലോയീസ് ആണ്… ഞങ്ങളുടെ വർക്ക് ആ രീതിയിൽ തന്നെ ആയിരുന്നു കമ്പനിയിൽ സ്വാധീനിച്ചത്. രണ്ട് ഗ്രുപ്പ് ആയിരുന്നു എങ്കിലും ഞങ്ങൾ പുറത്ത് അത്ര നല്ല കൂട്ടുകാർ ആയിരുന്നു എന്ന് കമ്പനിയിൽ എല്ലാവർക്കും അറിയാമായിരുന്നു… ഞനങ്ങൾക്ക് രണ്ടാൾക്കും പ്രൊമോഷൻ പറഞ്ഞു വെച്ചിരുന്നത് ആണ് പക്ഷേ കോവിഡ് പ്രശ്നം കാരണം അത് ആർക്കേലും ഒരാൾക്ക് മാത്രമേ കിട്ടുക ഉള്ളു എന്ന് എം ഡി ഇന്ന് ക്യാബിനിൽ വിളിപ്പിച്ചപ്പോൾ പറഞ്ഞു….
നന്ദിനി :ഓഹ് ഹോ…
ശ്യാം :പോയിന്റ് വൈസ് നോക്കുമ്പോൾ എന്നേക്കാൾ കൂടുതൽ പോയിന്റ് അവൻ ആണ് വരിക.. അതുകൊണ്ട് അവനു മാനേജർ പോസ്റ്റ്‌ കിട്ടും… എന്നാൽ ഞങ്ങൾക്ക് പരസ്പരം ചർച്ച ചെയ്തു ഒരു ധാരണയിൽ എത്താൻ ഒരു ദിവസം സമയം തന്നിരുന്നു… അവൻ എന്നോട് സംസാരിക്കാൻ പോലും കൂട്ടാക്കില്ല എന്ന് നിനക്ക് അറിയാല്ലോ. എന്നിട്ടും ഞാൻ അവനെ തടഞ്ഞു നിർത്തി കാര്യം പറഞ്ഞു… എന്തായാലും പുറത്ത് പോകാൻ അവൻ പ്ലാൻ ഇട്ടിരിക്കുന്നത് എന്നാൽ പിന്നെ ഞാൻ ആ പോസ്റ്റ്‌ എടുത്തോട്ടെ എന്ന്…
നന്ദിനി :എന്നിട്ട് കുട്ടേട്ടൻ എന്ത് പറഞ്ഞു…
ശ്യാം :അവൻ എന്നേ അപമാനിക്കുന്നതിന് അപ്പുറം എന്നേ അപമാനിച്ചു… ഞാൻ പറയുന്നത് പോലും കേൾക്കാൻ ഉള്ള ക്ഷമ അവൻ കാണിച്ചില്ല…
നന്ദിനി :അത്രേ ഉള്ളോ കുട്ടേട്ടനോട് ഞാൻ സംസാരിക്കാം… അത് ഒരു പേടി തൊണ്ടൻ ആണ്.. ഒന്ന് ബ്ലാക് മെയിൽ ചെയ്താൽ പോരെ ശ്യാം ചേട്ടാ…
ശ്യാം :ഒരു വഴിയും കിട്ടാതെ വന്നപ്പോൾ ഞാൻ അങ്ങനെ ചിന്തിച്ചു അവനോട് സംസാരിച്ചു… എന്നാൽ അവൻ എന്നോട് പറഞ്ഞത്… ഒരു ദയയും ഇനി അവന്റെ സൈഡിൽ നിന്ന് ഉണ്ടാവുകയില്ല എന്നാണ്… നാട്ടിൽ പോയി വേറെ പ്രശ്നം ഉണ്ടാക്കാൻ ശ്രമിച്ചാൽ പിന്നെ ഞാൻ അവന്റെ കൈയിൽ ഒരു ദാക്ഷണ്യം ഇല്ലാതെ മരണം ഏറ്റു വാങ്ങേണ്ടി വരും എന്ന് പറഞ്ഞു…
നന്ദിനി :ഓഹ് ഹോ….
ശ്യാം :പക്ഷേ ഇതുവരെ കാണാത്ത ഒരു കുട്ടനെ ഞാൻ ഇന്ന് ആ കണ്ണുകളിൽ കണ്ടു. സർവ്വവും നഷ്ട്ട പെട്ടവന്റെ ഒരു നോട്ടം ആ കണ്ണുകളിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു….
നന്ദിനി :എന്നാൽ പിന്നെ കുട്ടേട്ടനോട് അധികം പ്രശ്നം ഉണ്ടാക്കാൻ പോകാതെ ഇരിക്കുന്നത് ആണ് നല്ലത്….
ശ്യാം :ഉം… പിന്നെ അത് വിട്.. ഇനി അത് ആലോചിച്ചു കാര്യമില്ല.. അല്ല പുതു പെണ്ണിന് ഫ്ലാറ്റ് ഒക്കെ ഇഷ്ടം ആയോ….
നന്ദിനി :പിന്നെ സൂപ്പർ….
അവൾ കൈ വിരൽ 👌വൃത്താകൃതിയിൽ ഇങ്ങനെ കാണിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…
ശ്യാം :എന്നാൽ പിന്നെ നമുക്ക് ഒരിടത്തു വരെ ഒന്ന് പോയാലോ…
നന്ദിനി :എവിടെ?
ശ്യാം :അതൊക്കെ ഉണ്ട്….!
നന്ദിനി :എന്നാലും… സർപ്രൈസ് ആണോ?
ശ്യാം :ആഹ്ഹ് അങ്ങനെ കരുതിക്കോ…. നീ കുറെ അറിയാൻ കിടക്കുക അല്ലെ ഈ ബാംഗ്ലൂർ എന്താണ് എന്ന്.. അപ്പോൾ ഇന്ന് നമുക്ക് തുടങ്ങി വെക്കാം…
നന്ദിനി :പിന്നെന്താ…. എന്നാ പിന്നെ പോയേക്കാം…
ശ്യാം :നീ കേരളാ സാരി തന്നെ ഉടുത്തു വന്നാൽ മതി… കേരളക്കാർക്ക് ഇവിടെ ഒരു പ്രത്യേക മതിപ്പ് ഉണ്ട്….
നന്ദിനി :ഓക്കേ…
അവൾ അകത്തേക്ക് പോയി… ഒരു അരമണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞു അവൾ തിരിച്ചു വന്നു… ഒരു നിമിഷം അവളെ കണ്ട് ശ്യാം തന്നെ കണ്ണ് തെള്ളി പോയി. ശ്യാം പോയി ഓവർ കോട്ട് ഒക്കെ ഇട്ട് വന്നു. അവന്റെ കാറിൽ രണ്ടാളും ചേർന്ന് പോയി … പോകും വഴി ശ്യാമിന്റെ വീട്ടുകാരുടെ കാര്യം അവൾ ചോദിച്ചു. അവർ ആരും ഇവിടെ ഇല്ല എന്നാണ് ശ്യാം മറുപടി പറഞ്ഞത്.. എന്നാൽ പിന്നെന്താ അവരെ പോകണ്ടേ എന്ന് ചോദിക്കുമ്പോൾ എല്ലാം ശ്യാം ഒഴിഞ്ഞു മാറുക ആയിരുന്നു… എന്നാൽ അവനോട് ഉള്ള വിശ്വാസം അവൾ ചിന്തിച്ചത് ചിലപ്പോൾ ഇങ്ങനെ കല്യാണം കഴിച്ചു ചെല്ലുന്നത് അവർക്ക് അക്‌സെപ്റ് ചെയ്യാൻ പറ്റില്ല എന്നത് കൊണ്ട് ആകും അവൻ മിണ്ടാതെ ഇരിക്കുന്നത് എന്നാണ്… വണ്ടി ചെന്ന് നിന്നത് ഒരു വലിയ ബംഗ്ലാവിന്റെ മുന്നിൽ ആയിരുന്നു ഒരുപാട് സെക്യൂരിറ്റി സിസ്റ്റം ഉള്ള ബംഗ്ലാവ്… അവിടെ ഇവിടെ ഒക്കെ ആയി ഒന്ന് രണ്ട് കാറുകൾ കാണാൻ കഴിയും… അവൻ നന്ദിനിയെ കൂട്ടി അകത്തേക്ക് പോയി… അവൾ അതിന്റെ അകം കണ്ടു കണ്ണ് തെള്ളിപ്പോയി. ഇങ്ങനെ ഒരു വീട് അവൾ ജീവിതത്തിൽ ആദ്യം ആയിട്ട് ആണ് കാണുന്നത്… അതിനുള്ളിൽ കൂടി അവർ രണ്ടാളും അകത്തേക്ക് നടന്നു… എന്തോ ഒരു ഫോറിൻ കൺഡ്രിയിൽ എത്തിയപോലെ അവൾക് തോന്നി. ചില സിനിമകളിൽ കണ്ടപോലെ ഉള്ള വീടുകൾ… അവൾ കണ്ണ് തെള്ളി നിൽക്കുന്നത് അവൻ കണ്ടു… അവർ ഒരു മുറിയിൽ ചെന്നപ്പോൾ അവിടെ സോഫയിൽ ആയി ആർ ഏഴു പേർ ഇരിക്കുന്നു.. അവർ എല്ലാം കപ്പിൾസ് ആണെന്ന് അവൾക്ക് തോന്നി കാരണം.. പെണ്ണുങ്ങൾ എല്ലാം ആണുങ്ങളുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു ആണ് ഇരിക്കുന്നത്… അതിന്റെ ഒരു ഭാഗത്തു അവരും ഇരുന്ന്.. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഒരാൾ അങ്ങോട്ട്‌ നടന്നു വന്നു. കൈയിൽ കഴുത്തിൽ ഒരുപാട് സ്വർണം ഇട്ടൊരു മനുഷ്യൻ… നന്ദിനിക്ക് ഒന്നും മനസ്സിൽ ആയില്ല അവൾ അവരുടെ എല്ലാം മുഖത്തേക്ക് ശ്രദ്ധിച്ചു.. എല്ലാവരും എന്തോ വലിയ ഒരു എക്സൈറ്റ്മെന്റ്റ് ആണ്… അവൾ ശ്യാമിന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ചു…