പക്ഷെ അത് കൊണ്ടൊന്നും കാര്യമുണ്ടായില്ല. കഴുത്തിലൂടെ ഒഴുകിയ വെള്ളവും കറിയുമൊക്കെ നെഞ്ചും കടന്ന് വയറു വരെ പടര്‍ന്നു. ടീഷര്‍ട്ട് ഉണ്ടായിരുന്നതിനാല്‍ ഭാഗ്യത്തിന് സുനയിലേക്ക് പടര്‍ന്നില്ല.
ഒരു അറപ്പോടെ ഞാന്‍ ടീഷര്‍ട്ട് ഊരി മാറ്റി. നെഞ്ചില്‍ കറിയുടെ
അംശമിരിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോള്‍ അറിയാതൊരു ഉളുമ്പിക്കല്‍ വന്നുപോയി. പണ്ടേ വൃത്തിയുടെ കാര്യത്തില്‍ വിട്ടുവീഴ്ചയില്ലാത്ത നിര്‍ബന്ധങ്ങളുള്ള ആളാണ്‌ ഞാന്‍.
വിരല്‍ കൊണ്ട് കറിയുടെ അവശിഷ്ടം തോണ്ടി ബേസിനില്‍ ഇട്ട ശേഷം
തിരിഞ്ഞപ്പോള്‍ മേമ അടുക്കളയുടെ വാതില്‍ക്കല്‍ നില്‍പ്പുണ്ട്.
ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന് ഒരു ദേഷ്യം ഭാവിച്ചു. എന്റെ പ്രതിഷേധം കള്ളത്തരത്തിലൂടെയെങ്കിലും അവരെയൊന്നു അറിയിക്കണ്ടേ..!
“സോറി കണ്ണാ..ഒരു തമാശയ്ക്ക് ചെയ്തതാരുന്നു..ഇത്രയൊക്കെ ആവുംന്നു ഓര്‍ത്തില്ല..!”
ആ ക്ഷമാപണത്തില്‍ ഒരു കുറ്റബോധത്തിന്റെ നിഴല്‍ പടര്‍ന്നിരുന്നു.
അത് കേട്ടപ്പോ എന്റെ മനസ്സിലെ വിഷമമൊക്കെ പമ്പ കടന്നു. പണ്ട് മുതലേ ഞാനങ്ങനാ..പെണ്ണുങ്ങളുടെ വിഷമം കാണുമ്പോ മനസ്സ് വല്ലാതങ്ങലിഞ്ഞു പോകും.
“ഒരിത്തിരി ആക്കണംന്നെ വിചാരിച്ചിരുന്നുള്ളൂ..!”
അവര് മെല്ലെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി വന്നു.
“മേമയോട് ദേഷ്യണ്ടോ..?!!”
ആ നനുത്ത കാതരമായ സ്വരം എന്നെ തരളിതനാക്കിയെങ്കിലും പുറമേക്ക് കാണിച്ചില്ല.
‘ചില പെണ്ണുങ്ങള്‍ ചില സന്ദര്‍ഭങ്ങളില്‍ നമ്മളെ ക്ഷമയുടെ നെല്ലിപ്പലക വരെ കാണിച്ചെന്നിരിക്കും…എന്നാല്‍ അവളൊരു അതി സുന്ദരിയാണെങ്കില്‍, ഒരു അടാര്‍ പീസാണെങ്കില്‍ ചങ്കില്‍ കത്തി കയറ്റിയാലും നമ്മള്‍ ചിരിച്ചോണ്ട് നിക്കണം..! ഇന്നത്തെ വേദന നാളത്തെ പരമാനന്ദമായേക്കാം.!!’
(സീനിയറണ്ണന്‍ : വാക്യം 16 , അദ്ധ്യായം 91)
“എന്റെ മേമേ…ഇതിനൊക്കെ ദേഷ്യപ്പെടാന്‍ എനിക്കെന്താ വട്ടുണ്ടോ ..! ഞാനൊരു തമാശ കാണിച്ചു പകരം മേമയും കാണിച്ചു..ദാറ്റ്സോള്‍..! തല്‍ക്കാലം എനിക്കിത്തിരി വെള്ളം ചൂടാക്കിത്താ…ഒന്ന് കുളിച്ചില്ലേല്‍ ഇനി ഉറങ്ങാന്‍ പറ്റില്ല..!!’
ആ കവിളില്‍ മെല്ലെയൊന്ന്‍ തട്ടി ഒരു ചെറുചിരിയോടെ പറയുമ്പോള്‍ പകര‍ത്തിനെന്ത് പണി കൊടുക്കുമെന്ന തീവ്രമായ ചിന്തയിലായിരുന്നു മനസ്സ്..!
“എന്നാ വാ …മുറ്റത്ത് പശുക്കള്‍ക്ക് വെള്ളം ചൂടാക്കുന്ന അടുപ്പുണ്ട്..മേമ ചൂടാക്കിത്തരാം..!”
അതും പറഞ്ഞ് അവര് എന്റെ കയ്യും പിടിച്ച് അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നതും അകത്തു നിന്ന് അമ്മാച്ചന്റെ വിളികേട്ടു.
“മോനാ തിണ്ണയിലെ ചെരുവത്തില്‍ വെള്ളം നിറച്ച് അടുപ്പില്‍ വെക്ക്..
അപ്പോഴേക്കും ഞാനവര്‍ക്ക് മരുന്നെടുത്ത് കൊടുത്ത് ഉമ്മറത്തെ വാതിലും അടച്ചിട്ട് വേഗം വരാം..!”
ശരിയെന്ന ഭാവത്തില്‍ തലയാട്ടി.
മേമ ഹാളിലേക്ക് പോയപ്പോള്‍ ഞാന്‍ അടുക്കല്‍ വാതില്‍ വഴി മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങി.അവിടെ ഒരു വലിയ ചെരുവം കണ്ടു. അതെടുത്ത് പൈപ്പിന് ചുവട്ടില്‍ വച്ചു വെള്ളം തുറന്നു വിട്ടു.
തൊഴുത്തിലേക്ക്‌ പോകുന്ന വഴിയില്‍ തന്നെ മൂന്നു വലിയ കല്ലുകള്‍ വച്ചുണ്ടാക്കിയ ഒരു അടുപ്പുണ്ടായിരുന്നു.. തൊഴുത്തിനോട് ചേര്‍ന്നുള്ള വിറകു പുരയില്‍ നിന്നും കുറെ ഓലയും വിറകുമൊക്കെ എടുത്തു അടുപ്പില്‍ പാകി വെക്കുമ്പോഴേക്കും മേമ എത്തിക്കഴിഞ്ഞു.
ആ മുഴുത്ത മുലയുടെ ഓരം ചേര്‍ന്ന്‍ കറി പറ്റിയതിന്റെ നനവ്‌ കാണാമായിരുന്നു.
“ഇതിനി പോവ്വോ മേമേ..?”
ഞാനാ അടയാളത്തിലേക്ക് നോക്കിയാണ് ചോദിച്ചത്.
“ഇന്ന് തന്നെ കളയണം..പിടിച്ചു പോയാപ്പിന്നെ തുണി മൊത്തം നാശമാകും..!
ഞാന്‍ പാകി വച്ച വിറക് ശരിയായ രീതിയില്‍ വെക്കുന്നതിനിടെ അവര് പറഞ്ഞു.
അപ്പോഴേക്കും പാത്രം നിറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ടാപ്പടച്ചശേഷം ഞാന്‍ പാത്രമെടുത്ത്‌ അടുപ്പ് കല്ലില്‍ വച്ചു. മേമ ലൈറ്റര്‍ തെളിച്ച് തീ കൊളുത്തി.
“ഇതിനി കൊറേ നേരം വേണോ..?”
“ഒരു പത്തിരുപത് മിനിറ്റ് ..!”
മേമ രണ്ടു ചിരട്ട കൂടെ എടുത്ത് അടുപ്പിലിട്ടു.
“വെറുതെ ഒരു കാര്യവുമില്ലാതെ രണ്ടെണ്ണം ഈ കൊടും മഞ്ഞത്ത്..!!”
എന്തോ ഓര്‍ത്തപോലെ മേമ പെട്ടെന്നൊരു ചിരിയോടെ എന്നെ നോക്കി.
അടുപ്പിലെ തീനാളങ്ങളുടെ മഞ്ഞ വെളിച്ചത്തില്‍ മേമയുടെ മുഖം കൂടുതല്‍ മനോഹരമായിരുന്നു.
“യോഗം അങ്ങനാണേല്‍ എന്ത് ചെയ്യും..!”
ഞാനും ഒപ്പം ചിരിച്ചു.
“വാ നമുക്കാ തിണ്ണയിലിരിക്കാം..വെറുതെ മഞ്ഞും കൂടെ കൊള്ളണ്ട..!”
അവരെന്റെ കൈ പിടിച്ചു തിണ്ണയ്ക്ക് നേരെ നടന്നു.
“എന്നാ ഞാന്‍ മൊബൈല്‍ എടുത്ത് വേഗം വരാം..ചിലപ്പോ മിഥു വിളിക്കും..!”
“നിക്ക്..നിക്ക്..!”
മുന്നില്‍ കയറി നടക്കാനൊരുങ്ങിയ എന്നെ മേമ തടഞ്ഞു.
“ഞാന്‍ പോയെടുക്കാം..ഒറ്റയ്ക്കിവിടെ എനിക്ക് പേടിയാ..!”
അതും പറഞ്ഞ അവര് വേഗത്തില്‍ നടന്നുപോയി. ഞാന്‍ ചെന്നു തിണ്ണയിലിരുന്നു.
രണ്ടു മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും പിന്നില്‍ കാല്‍പ്പെരുമാറ്റം കേട്ടു.
“കൊള്ളാല്ലോ..വാട്സാപ്പിലൊക്കെ എത്തിയോ..?”
മേമയുടെ ശബ്ദത്തിലൊരു കനം പോലെ തോന്നിയപ്പോഴാണ് ഞാന്‍ മുഖമുയര്‍ത്തിയത്. ശബ്ദം മാത്രമല്ല മുഖവും അത്ര പന്തിയല്ല.
ഈശ്വരാ..ഇതിനി എന്താണോ ആവോ..!”
“ന്നാ..മറുപടി കൊടുക്ക്..!”
മേമ മൊബൈല്‍ എനിക്ക് നേരെ നീട്ടിക്കൊണ്ട് തിണ്ണയിലിരുന്നു.
വാട്സപ്പ് തുറന്നു വച്ചിരിക്കുകയാണ്..ആരുടെ ചാറ്റാണ്…? ദൈവമേ മായേച്ചി..!!
എന്റെ ഉള്ളൊന്നു കിടുത്തു. മിന്നല്‍ വേഗത്തില്‍ മെസ്സേജ് വായിച്ചു നോക്കി.
‘ഡാ,വരുമ്പോ മെസേജ് വേണ്ട ..അറിയില്ല. വിളിച്ചാ മതി..!’
ഹോ..ഇതാണോ സംഭവം..!! എനിക്ക് ശ്വാസം നേരെ വീണു.
ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന് OK എന്ന് മറുപടി കൊടുത്തു.
“നീ നമ്പര്‍ കൊടുക്കാത്ത ആരെങ്കിലും ഈ നാട്ടിലിനി ബാക്കിയുണ്ടോ..?”
മേമയുടെ മുഖത്തൊരു ചിരി പടര്‍ന്നു.
“ദേ തൊടങ്ങി…!”
ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന് ദേഷ്യം ഭാവിച്ചുകൊണ്ട് അല്പം നീങ്ങിയിരുന്നു.
“എന്റെ മേമേ അവര് സോസൈറ്റീല്‍ പോകുന്ന കാര്യം പറഞ്ഞതാ..മേമയല്ലേ അവരോട് പറഞ്ഞത്..ഇനി ഞാനാണ് പോണതെന്ന്…! അത് കൊണ്ട് വാങ്ങിയതാ !”
“അതിനു ഞാനെന്തു പറഞ്ഞു..റിപ്ലെ കൊടുക്കാനല്ലേ പറഞ്ഞുള്ളൂ..!”
അവരുടെ മുഖത്തൊരു കള്ളച്ചിരി പടര്‍ന്നു.
“എന്നിട്ട് ഈ മോന്തയെന്താ ഇങ്ങനെ കടന്നല്‍ കുത്തിയത് പോലെ…!”
“ഓ…അത് പിന്നേ വെറുതെ..!”
വീണ്ടും അതേ ചിരി.
“എനിക്കറിയാം മേമയ്ക്കെന്നെ ഭയങ്കര ഡൌട്ടാണ്..! നിന്നാ ഡൌട്ട്…നടന്നാ ഡൌട്ട്.. ഒന്ന് നോക്കിയാ ഡൌട്ട്… ഒന്ന് തൊട്ടു പോയാ ഡൌട്ട്….ഹോ..എന്റെ മേമേ….! ആയിരായിരത്തഞ്ഞൂറ് പെണ്ണുങ്ങളുടെ നടുക്ക് മൂന്നു കൊല്ലം ജീവിച്ചവനാ ഈ ഞാന്‍…അതാദ്യം മനസിലാക്ക്..!”
ഇത്തവണ എനിക്ക് ശരിക്കും ദേഷ്യം വന്നിരുന്നു.
“ആ എനിക്ക് ഈ കാട്ടുമൂലയില്‍ വരണോല്ലോ നമ്പര്‍ കൊടുക്കാന്‍..!”
