നെയ്യലുവ പോലുള്ള മേമ – 5

ഏട്ടടി ഉയരുള്ള ചുമരാണ്..അള്ളിപ്പിടിച്ചു കയറാന്‍ പാടാണ്. അറ്റത്തൂടെ കഴുക്കോല്‍ പിടിച്ചു തൂങ്ങിച്ചെന്നു നോക്കിയാലോ..?! നോ..എങ്ങാനും വീണാലോ..! ഡോണ്ടു…മെഡുല്ല ഒബ്ലാംഗേറ്റ ഓര്‍ സ്പൈനല്‍ കോഡ്‌ വില്‍ ബി ബ്രോക്കണ്‍..ഡോണ്ടൂ..!

കസേരയില്‍ കയറി നിന്നാലോ..? ചിലപ്പോ ചുമരിന്റെ ഉയരം വരെ എത്തിയേക്കും..പക്ഷെ പിന്നെയും വേണമല്ലോ..!

അലമാരയുടെ മോളില്‍ കയറി….ഹേയ് വേണ്ട വേണ്ട എങ്ങാനും മറിഞ്ഞു വീണാ മൂഞ്ചും…

ഒരു കുഞ്ഞു സ്റ്റൂള് കൂടെ കിട്ടിയിരുന്നെങ്കില്‍..!

കസേരയില്‍ സ്റ്റൂളിട്ട് കയറി നിന്നാ കറക്റ്റ് ഉയരം കിട്ടും..പക്ഷെ സാധനം വേണ്ടേ..!

വരുന്നത് വരട്ടെ എന്ന് വിചാരിച്ചു ഞാന്‍ കസേര ചുമരിനരികിലേക്ക് നീക്കിയിട്ട് അതില്‍ കയറി നിന്നു. ചുമരിനേക്കാള്‍ ഒരു 8 ഇഞ്ച്‌ താഴെവരെയേ എത്തുന്നുള്ളൂ..എന്ത് ചെയ്യും..!

വലതു കാലിന്റെ തള്ളവിരല്‍ അലമാരയുടെ സൈഡിലെ വള്ളില്‍ താങ്ങി രണ്ടു കൈകളും ചുമരിന്റെ വക്കില്‍ കോര്‍ത്തു പിടിച്ച് മെല്ലെ പൊങ്ങി നോക്കി.. കൊള്ളാം വര്‍ക്കാവുന്നുണ്ട്.

ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന് താഴെയിറങ്ങി. അലമാരയുടെ ബലം നോക്കി ഉറപ്പു വരുത്തി. കസേരയുടെ കാലൊക്കെ പക്കാ ആണ്..ഫൈബറിന്റെ ആയതുകൊണ്ട് ഒന്ന്
സൂക്ഷിക്കണം..അധികം ബലം കൊടുക്കരുത്.

കൈകള്‍ ഒന്ന് വീശി ജോയിന്റൊക്കെ ഒന്ന് ശരിയാക്കി കസേരയിലേക്ക് കേറാന്‍ നേരം അപ്പുറത്ത് നിന്നൊരു ശബ്ദം കേട്ടു.

മേമ തുമ്മിയതാണ്..ഒന്നല്ല രണ്ടല്ല..നാലുവട്ടം..! പാവം മൂക്കില്‍ വെള്ളം പോയിക്കാണും.

കഴിഞ്ഞെന്നു തോന്നുന്നു…ഇപ്പൊ അനക്കമൊന്നുമില്ല.

ഞാന്‍ മെല്ലെ കസേരയിലേക്ക് കയറി. കാലിന്റെ തള്ളവിരല്‍ അലമാരയുടെ
വള്ളില്‍ താങ്ങി. ഇരു കൈകളും ചുമരില്‍ കോര്‍ത്തു പിടിച്ചു പല്ലിയെപ്പോലെ നിരങ്ങി നിരങ്ങി പൊങ്ങി.

യെസ്..എത്തി..താടി വരെ എത്തി..മേമയുടെ മുറിയുടെ ഒരു ഭാഗം കണ്ടു തുടങ്ങി. ഒരിത്തിരി കൂടെ പൊങ്ങിയാല്‍…ഹോ..!

ഞാന്‍ സകല ശക്തിയും സംഭരിച്ച് മോളിലേക്ക് വലിഞ്ഞു വലിഞ്ഞു കയറി കൈമുട്ടും കൈവണ്ണയും ചുമരിലൂന്നി തൂങ്ങി നിന്നു. ദേ..ദേ..മേമയുടെ തല.. ഹൂ…പൊങ്ങെടാ..കൊറച്ചൂടെ പൊങ്ങെടാ..

കൈവണ്ണയിളും മുട്ടിലുമൊക്കെ ചുമരിനു മുകളിലെ മണല്‍ത്തരികള്‍ കുത്തിക്കയറുന്നുണ്ട്..നെവെര്‍ മൈന്‍ഡ്…മാര്‍ഗം ശ്രദ്ധിക്കണ്ട ലക്‌ഷ്യം പ്രധാനം..!

മേമയുടെ വെളുത്തു മിനുത്ത കഴുത്ത് കണ്ടു തുടങ്ങി. മുടി മുന്നോട്ടിട്ട് കുനിഞ്ഞു നിന്ന്‍ ചിക്ക് കളയുകയാവും..! മനസ്സില്‍ മാലപ്പടക്കം പൊട്ടിച്ചിതറിത്തുടങ്ങുന്നു…ഹൃദയം പടപടാ മിടിക്കുകയാണ്.…ലക്ഷ്യത്തോടടുക്കുന്നു..കൊറച്ച്..കൊറച്ച്… കൊറച്ചും കൂടി….

പ്ടിം….!!

മേമയുടെ മുറിയിലെ ലൈറ്റ് ഓഫായി..!

ഏഹ്…എന്താത്…!

കണ്ണിലാകെ ഇരുട്ട് കയറിയപോലെ തോന്നി. മനസ്സാകെ നുറുങ്ങി..തകര്‍ന്നു..തരിപ്പണമായി.!

ഇത്രയധികം കഷ്ടപ്പെട്ടിട്ട് ..!!

‘കൃഷ്ണനും രാധയും’ കണ്ടിറങ്ങിയ മലയാളിയേപ്പോലെ എന്റെ മനസ്സ് എന്നെത്തന്നെ തെറി വിളിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. ‘വല്ല കാര്യവുമുണ്ടായിരുന്നോടാ മൈരേ.!

മെല്ലെ നിരങ്ങി നിരങ്ങിയിരങ്ങുമ്പോള്‍ ഒന്ന് പൊട്ടിക്കരയണമെന്നു തോന്നി..പിന്നെ വേണ്ടെന്നു വച്ചു.

കിടക്കയില്‍ കിടന്നു പട്ടിയെപ്പോലെ കിതയ്ക്കുമ്പോള്‍ അപ്പുറത്ത് നിന്നും തുമ്മല്‍ കേട്ടു. അതങ്ങനെ കുറെ നേരം നീണ്ടു.

നന്നായിപ്പോയി..എന്റെ ശാപമാണ്..!

അതൊരു തുടക്കം മാത്രമായിരുന്നു. പിന്നീട് ഓരോ മിനിട്ടിലും ഇരുപതും മുപ്പതും തവണയൊക്കെ ‘പ്ച്ചീ..പ്ച്ചീ’ എന്നും പറഞ്ഞു തുമ്മിക്കൊണ്ടേയിരുന്നു.

അഞ്ചു മിനിട്ടിനുള്ളില്‍ അതൊരു താരാട്ട് പാട്ട് പോലെ ആസ്വദിച്ചു കൊണ്ട് ഞാനങ്ങുറങ്ങിപ്പോയി.

“ട്രീം….മ്”

അലാറം ശബ്ദമുയര്‍ന്നു.

നല്ല സുഖദമായ ഉറക്കം നഷ്ടപ്പെട്ട സങ്കടത്തോടെ കമ്പിളി മാറ്റി ഞാന്‍ എണീറ്റു. മൈര്..ഇത്രവേഗം അഞ്ചരയായോ.

മേമയുടെ മുറിയില്‍ ലൈറ്റ് കാണുന്നില്ല..ഉണര്‍ന്നില്ലേ.? ലൈറ്റിട്ട് ബ്രുഷുമെടുത്ത് മുകളില്‍ തന്നെയുള്ള ബാത്ത്റൂമില്‍ ചെന്നു പല്ലും തേച്ച് അപ്പിയുമിട്ടു
പുറത്തിറങ്ങിയിട്ടും മേമയുടെ വാതില്‍ അടഞ്ഞു തന്നെ കിടക്കുകയാണ്.

എന്റെ മനസ്സിലൊരു ആധിയുണര്‍ന്നു.

“മേമേ..!”

ഞാന്‍ വാതിലില്‍ മുട്ടി നോക്കി. മറുപടിയൊന്നും വന്നില്ല.

എന്റെ ആധി ഒരു ഭയമായി പെരുത്തു കയറി. വീണ്ടും വീണ്ടും ഞാന്‍ വാതിലില്‍ മുട്ടി വിളിച്ചു.

ഇത്തവണ അകത്തു നിന്നും എന്തോ ശബ്ദം കേട്ടു. എന്നാല്‍ എനിക്കത് മനസ്സിലായില്ല.

പെട്ടെന്ന് ഞാനെന്റെ റൂമിലേക്ക് ചെന്നു. പുറത്തു നിന്ന് കേള്‍ക്കുന്നതിലും സുഖമായി മുറിയില്‍ നിന്നാ കേള്‍ക്കാം..!

“നീ താഴേയ്ക്ക് ചെല്ല് കണ്ണാ…ഞാന്‍ വരാം..!”

ആ ശബ്ദത്തിനൊക്കെ എന്തോ ഒരു മാറ്റം പോലെ തോന്നി.

“എന്ത് പറ്റി മേമേ..സുഖമില്ലേ..?”

മറുപടിയായി ഒരു കനത്ത ചുമ കേട്ടു. എന്തോ വല്ലായ്കയുണ്ടെന്ന്‍ എനിക്ക് മനസ്സിലായി.

“ഭയങ്കര ജലദോഷം…നീ ചെല്ല്…ഞാന്‍ വരാം..!”

അവരുടെ ശബ്ദം കുറച്ചു കൂടെ വ്യക്തമായി കേള്‍ക്കാം.

ഹാവൂ..കുറച്ചൊരു സമാധാനമായി..ജലദോഷമല്ലേയുള്ളൂ..! എന്നാലും മനസ്സില്‍ എവിടെയോ ഒരു വിഷമം കൊളുത്തി നിന്നു. ഇന്നലെ ആ തണുത്ത വെള്ളമൊഴിച്ചത് തെറ്റായിപ്പോയോ..!

തൊഴുത്ത് വൃത്തിയാക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോഴും ആ ചിന്തയില്‍ തന്നെയായിരുന്നു മനസ്സ്. ഒരു ആവേശത്തിന് ചെയ്തു പോയതാണ്.. കുറച്ചൊന്നു പക്വത കാണിക്കാമായിരൂന്നു.

“ഇന്ന് തനിച്ചേ ഉള്ളോ..?”

പിന്നില്‍ നിന്നും ലിസിച്ചേച്ചിയുടെ പതിഞ്ഞ ശബ്ദം. എല്ലാം ക്ലീനാക്കി പൈപ്പ് പിടിച്ചു കാലും മുഖവുമൊക്കെ കഴുകുകയായിരുന്നു ഞാന്‍.

“മേമയ്ക്ക് കോള്‍ഡാ..എണീറ്റിട്ടില്ല…! ചേച്ചി ആ ടാപ്പൊന്നടച്ചേ..!”

ഞാന്‍ പൈപ്പ് കണക്റ്റ് ചെയ്ത ടാപ്പിനുനേരെ ചൂണ്ടി.

അവര്‍ വേഗം ടാപ്പടച്ച്‌ തൊഴുത്തിലേക്ക്‌ കയറി വന്നു.

“ഇന്നലെ നല്ല വിഷമായിക്കാണും ല്ലേ..!”

ആ കണ്ണുകളിലൊരു തിളക്കം കാണാമായിരുന്നു.

അവരെന്തുദ്ദേശിച്ചാണ് പറയുന്നതെന്ന് മനസ്സിലായപ്പോള്‍ കുണ്ണയിലൊരു തരിപ്പുണര്‍ന്നു.

“പിന്നില്ലാതെ…എന്നാലും ആ പെണ്ണ് കണ്ടില്ലല്ലോ..അത് തന്നെ വലിയ ആശ്വാസം..!”

“ഇങ്ങു വന്നെ..!”
കയ്യിലെ ചെരുവം നിലത്തു വച്ച് അവരെന്റെ കയ്യില്‍ പിടിച്ചു വെളിച്ചമെത്താത്ത മൂലയിലേക്ക് മാറ്റി നിര്‍ത്തി.അപ്പോഴേക്കും കുണ്ണ കുലച്ചുകുത്തിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു.

ഞാന്‍ അടുക്കളയുടെ നേരെ നോക്കി. അവിടെ ഇരുട്ടാണ്‌..മേമ വരുകയാണെങ്കില്‍ ആ ഭാഗത്തെ ലൈറ്റിടുമെന്നറിയാം.

“ഇങ്ങു കാണിച്ചേ..ചേച്ചിയൊന്നു നോക്കട്ടെ..!”

ഒരു പതിഞ്ഞ മുരള്‍ച്ചയോടെ അവരെന്റെ മുണ്ടിനുള്ളില്‍ കയ്യിട്ട് കുണ്ണയില്‍ പിടിച്ചു.

“എന്റെ പൊന്നേ..!”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *