“ദേ..ദേ വരുന്നു നിന്റെ മൈന..!”
മായേച്ചിയുടെ ചുണ്ടിലൊരു കള്ളച്ചിരി വിരിഞ്ഞു.
ഒരു പിങ്ക് കളര് സ്കൂട്ടിയില് കാവ്യ വരുന്നത് ഞാന് കണ്ടു.
“ദേ മായേച്ചീ…എന്നെ ഇവിടുന്നു ഓടിക്ക്യോ..?”
“നീ ധൈര്യായി നോക്കെടാ കണ്ണാ..മായേച്ചിയില്ലേ ഹെല്പ്പിന്..!”
അവര് അതേ ചിരിയോടെ എന്റെ തോളിലൊന്ന് തട്ടി.
കാവ്യ അടുത്തെത്തി വണ്ടി നിര്ത്തി. മാസ്ക് ഇട്ടിട്ടില്ലായിരുന്നതിനാല് ആ മുഖം അതീവ സുന്ദരമായിരുന്നു.
“കിട്ട്യോ മായേച്ചീ..?”
അവള് മായേച്ചിയുടെ നേരെ നോക്കിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“ആടീ…ഒരു പത്തുപന്ത്രെണ്ടെണ്ണം കിട്ടി..!”
“എന്തേ ഇന്ന് ഇവിടുന്ന്..?”
“എനിക്കല്ല..ഹേമ പനി പിടിച്ചു കിടക്ക്വാ…കരാട്ടെക്കാരൊന്നും പട്ടിണിയാവരുതല്ലോ..!”
മായേച്ചി എന്നെ പാളിയൊന്നു നോക്കിക്കൊണ്ട് ചിരിച്ചു.
കാവ്യ ചിരിക്കണോ വേണ്ടയോ എന്ന അങ്കലാപ്പില് പെട്ട് മുഖം തിരിച്ചു കളഞ്ഞു.
ആ കരാട്ടെക്കാരന് പ്രയോഗം എന്നെ ശരിക്കും അലോസരപ്പെടുത്തുന്നുണ്ട്. കട്ടെടുത്ത ലോട്ടറി അടിച്ചപോലെയായി.
“എന്നാ ഞങ്ങള് പോകുവാ..വൈകുന്നേരം കാണാം..!”
മായേച്ചി വണ്ടിയില് കയറിയിരുന്നു.
ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ തലയൊന്നു കുലുക്കിയ ശേഷം കാവ്യ സ്കൂട്ടി മുന്നോട്ടെടുത്തു.
കടന്നുപോകുന്നതിനിടെ എന്നെ നോക്കാതിരിക്കാനായി പരമാവധി ശ്രമം നടത്തുന്നതിന്റെ ഒരു പിടപ്പ് ആ കണ്ണുകളില് ഞാന് കണ്ടു.പക്ഷെ, അവളതില് ശരിക്കും പരാജയപ്പെട്ടു.
ആ കടക്കണ് കോണിലൂടെ അറിയാത്തൊരു നോട്ടം എന്നിലേക്ക് പാളി വീണു. ഒപ്പം ഒരു നേര്ത്ത പുഞ്ചിരിയും.
“പെണ്ണിനൊരു ഇളക്കമൊക്കെ ഉണ്ട് കേട്ടോ..!”
അവള് കടന്നു പോയപ്പോള് മായേച്ചി ഒരു ചിരിയോടെ എന്നെ നോക്കി.
ഞാന് നൈസായൊന്ന് പുഞ്ചിരിച്ച ശേഷം വണ്ടിയിലേക്ക് കയറി. കാവ്യയുടെ ഇളക്കത്തെക്കാള് പ്രാധാനമായൊരു സംഗതിയുണ്ട്..അതിലേക്ക് അലിഞ്ഞു ചേരാനുള്ള ധൃതിയിലായിരുന്നു ഞാന്.
അവര് വണ്ടി മുന്നോട്ടെടുത്തു.
നേരത്തെ കയറിയ ആ കയറ്റം ഒന്ന് കൂടെ കയറാന് കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കില്..! ആ ഓര്മ തന്നെ കഴപ്പിളക്കുകയാണ്.
വണ്ടി ഒന്ന് ചാടിത്തുള്ളി. ഇറക്കത്തില് ഒരു വലിയ വെട്ടില് ചാടിപ്പോയതാണ്.
ആ ചാട്ടത്തില് ഞാന് ശരിക്കും അവരോടു ഒട്ടിച്ചേര്ന്നുപോയിരുന്നു. എങ്ങനെയാണ് ഒന്ന് പറ്റിച്ചേരുക എന്നോര്ത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു ഞാന്..!
“ദേ കണ്ണാ പിടിച്ചോട്ടോ…!”
മായേച്ചിയുടെ സബ്ദം ഒരു വീണാനാദം പോലെ കാതിലെത്തിയതും ഞാന് കൈകള് ആ അരക്കെട്ടിലേക്ക് വച്ചു. ഇത്തവണ നിരക്കിയിറക്കാനൊന്നും
നിക്കാതെ നേരെ ആ നാഭിയിലേക്ക് തന്നെയാണ് പിടിച്ചത്.
അങ്ങനെ ചെയ്യാന് എനിക്കൊട്ടും പേടി തോന്നിയതേയില്ല. നേരത്തെ കിട്ടിയ ആ ഊര്ജ്ജം തന്നെ ധാരാളമായിരുന്നു.
ഇങ്ങോട്ട് കയറി വന്നതിനേക്കാള് ദുരിതമായിരുന്നു അത് ഇറങ്ങാന്. കുണ്ടിലും ചാലിലുമൊക്കെപ്പെട്ട് വണ്ടി വല്ലാതെ ഇളകിച്ചാടി. മര്ദ്ദം താഴോട്ടായിരുന്നതിനാല് എന്റെ ശരീരം ബാലന്സ് കിട്ടാതെ കൂടുതല് മുന്നോട്ടു നിരങ്ങി നീങ്ങി.
കാറ്റ് പോലും കയറാത്ത വിധം ഞങ്ങളുടെ ശരീരങ്ങള് തമ്മില് ഒട്ടിച്ചേര്ന്നു. അതനുസരിച്ച് അവരും മുന്നോട്ടു നിരങ്ങിപ്പോയി.
“കണ്ണാ..ഞാനിപ്പോ താഴെപ്പോകും ട്ടോ…പിന്നോട്ട് വലിച്ചു പിടി..!”
വണ്ടിയൊന്നു ചാടിയപ്പോള് അവര് ഉറക്കെ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
അതിലും നല്ലൊരു ഗ്രീന് സിഗ്നല് എനിക്ക് കിട്ടാനില്ലായിരുന്നു. വിരലുകള് അല്പം കൂടെ മുന്നോട്ടു നിരക്കിക്കൊണ്ട് ഞാനാ നാഭിയിലേക്ക് അമര്ത്തിപ്പിടിച്ചു. കുണ്ണ കുണ്ടിയില് ഇടിച്ചുകുത്തി വെട്ടി വിറയ്ക്കുകയാണ്.
കാറ്റടിച്ച് മുടി അല്പമൊന്നു മാറിയപ്പോള് വല്ലോത്തൊരു ആസക്തിയോടെ ആ വെളുത്തു മിനുത്ത് നഗ്നമായ കഴുത്തില് ഞാന് ചുണ്ടുകള് ചേര്ത്തു.
പെട്ടെന്ന് മായേച്ചി ഒന്നിടരി..ഒപ്പം വണ്ടിയും. ഞാന് പെട്ടെന്ന് മുഖം മാറ്റിക്കളഞ്ഞു. ഭാഗ്യത്തിന് വണ്ടി മറിഞ്ഞില്ല.
അപ്പോഴേക്കും ഇറക്കം കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
“ഒരിത്തിരി ഒന്ന് പിന്നോട്ടിരുന്നെ കണ്ണാ..!”
ടാര് റോഡിലെത്തിയപ്പോള് മായേച്ചി തലയൊന്നു ചെരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
ഞാന് വേഗം പിന്നോട്ടിരുന്നു..ഒപ്പം അവരും. എന്നാല് എനിക്കത് വലിയ നഷ്ടമായി. പരതീക്ഷിച്ചതിലും കൂടുതലങ്ങ് പിന്നോട്ടായിപ്പോയിരുന്നു.
ഞാനാകെ വിഷണ്ണനായിപ്പോയി.
അപ്പോഴാണ് മരുഭൂമിയിലെ ഉറവയായി ആ വാക്കുകള് എന്റെ കാതുകളില് കുളിര്മഴ പെയ്യിച്ചത്.
“അത്രങ്ങു പോണ്ട..കൊറച്ചൂടെ മുന്നോട്ടിരുന്നോ..!”
ഞാന് വേഗം അവരിലേക്ക് ഒട്ടിച്ചേര്ന്നു.
ആ നിമിഷം എനിക്ക് മനസ്സിലായി..എന്നെക്കാള് ഈ യാത്ര സുഖിപ്പിക്കുന്നത് അവരെയാണ്..! ഒരു മറയുമില്ലാതെയല്ലേ പറയുന്നത് ചേര്ന്നിരിക്കാന്..!
ഇനി എന്റെ കയ്യിലാണ് എല്ലാം…ഒന്നര കിലോമീറ്ററിനുള്ളില് പറ്റാവുന്നപോലൊക്കെ ഈ മൊതലിനെ സുഖിപ്പിക്കണം..!
ഒട്ടും ഭയക്കാതെ ഞാനെന്റെ കൈകള് വീണ്ടും ആ നാഭിയിലേക്ക് വച്ചു. അവര് പ്രതികരിചതെയില്ല. ആ സമയം അവര് മേമയുടെ അസുഖത്തേക്കുറിച്ചൊക്കെ ചോദിക്കാന് തുടങ്ങി. മറുപടി കൊടുക്കുന്നതിനിടയില് എന്റെ വിരലുകള് ആ മാംസളതയെ മെല്ലെ തഴുകാന് തുടങ്ങിയിരുന്നു.
ആ സ്പര്ശനം വളരെ വ്യക്തമായി മനസ്സിലാകുമായിരുന്നിട്ടും അവര് ഒരു
തരത്തിലും തടസ്സം നില്ക്കാത്തത് എന്നെ വീണ്ടും വീണ്ടും ഉത്തേജിപ്പിച്ച് കൊണ്ടിരുന്നു.
ഞാന് വിരലുകള് വീണ്ടും താഴോട്ട് നിരക്കിയിരക്കി. ഇപ്പോളത് ആ തുടകള് അരക്കെട്ടിലേക്ക് ചേരുന്നയിടത്ത് എത്തിക്കഴിഞ്ഞു.
മായേച്ചി അതൊന്നും ഗൗനിക്കുന്നതേയില്ല. അവര് സംസാരത്തില് തന്നെ മുഴുകിയെന്നതുപോലെ അഭിനയിക്കുകയാണ്. ആ കള്ളനും പോലീസും കളി യാണ് എന്നെ കൂടുതല് വട്ടു പിടിപ്പിക്കുന്നത്.
ഞാന് വലതുകൈ അരക്കെട്ടില് നിന്നും പിന്വലിച്ച് എന്റെ മുട്ടില് ഊന്നി വച്ചു. എതിരില് നിന്നും ഇടക്കൊക്കെ വാഹനങ്ങള് അന്ന് തുടങ്ങീട്ടുണ്ട്. അവരാരെങ്കിലും കണ്ടാ പ്രശ്നമാവണ്ട എന്ന് കരുതിയാണ് അങ്ങനെ ചെയ്തത്.
“ദേ ഡാ കണ്ണാ.. പിന്നോട്ടിരുന്നോ..സോസൈറ്റീല് രൂപേഷേട്ടനുണ്ട്..!”
മായേച്ചി വണ്ടിയൊന്നു സ്പീഡാക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
ഞാന് വേഗം പിന്നോട്ടിരുന്നു. ഞങ്ങളുടെ ശരീരങ്ങള് തമ്മില് തൊടാതെ നല്ലോണം ഗ്യാപ്പിട്ടാണ് ഇരുന്നത്.
സൊസൈറ്റി കടന്നു പോകുമ്പോള് അകത്തിരുന്ന് ഉണ്ടമ്പൊരി ഞങ്ങളെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു കാണിച്ചു.
ഒരു രൂപവുമില്ലാത്ത ആള്ക്ക് ഇടാന് പറ്റിയ പേര് തന്നെ ..രൂപേഷ്..!!
സൊസൈറ്റി കഴിഞ്ഞു അല്പം കൂടെ മുന്നോട്ട് പോയപ്പോള് വണ്ടിയുടെ വേഗം കുറഞ്ഞു. അതെനിക്കുള്ള സിഗ്നലാവുമെന്നു ഉറപ്പായിരുന്നു.