“വെറും ചുമ്മാ…! അറിയാതെ ഒന്ന് കളിയാക്കാന്‍ തോന്നിപ്പോയതാ… ഇനിയില്ല..വിട് പ്ലീസ്..!”
മങ്ങിയ ഒരു ചിരിയോടെ ചുണ്ടുകള്‍ക്ക് മലര്‍ത്തി.
“മ്ഹും..ശരി…എന്നാ വേഗം ഒരു ഉമ്മ തന്നോ..എന്നിട്ട് വിടാം..!”
കിട്ടുന്നതൊന്നും മിസ്സാക്കാന്‍ മനസ്സങ്ങോട്ട് അനുവദിക്കുന്നില്ല.
“ഇനി അതും വേണോ..!”
കണ്ണുരുട്ടിക്കൊണ്ട് അവര്‍ അന്തിച്ചു നോക്കി.
“മര്യാദയ്ക്ക് തന്നോ..അല്ലേല്‍ ഇങ്ങനെ എടുത്തു പൊക്കിക്കൊണ്ട് ഞാന്‍ അവരുടെ മുന്നിലൂടൊക്കെ ഓടും..!”
ഞാന്‍ ആയുധം പുറത്തെടുത്തു.
പരിഭവത്തില്‍ പൊതിഞ്ഞൊരു ഇളംചിരിയോടെ ആ കണ്ണുകള്‍ അല്‍പനേരം എന്നില്‍ തറഞ്ഞു നിന്നു.
പിന്നെ മെല്ലെ ആ മുഖം എന്നിലേക്കടുത്തു. പൂവിതള്‍ കൊണ്ട് തൊടുന്ന പോലൊരു മൃദു മുത്തം..!
ഉള്ളില്‍ പെയ്തിറങ്ങുന്ന മഞ്ഞുമഴയില്‍ ഞാനലിഞ്ഞു ചേരാന്‍ തുടങ്ങുകയായിരുന്നു. പൊടുന്നനെ ആ ചുണ്ടുകള്‍ വിടര്‍ത്തി അവരെന്റെ കവിളില്‍ ഒറ്റ കടിയായിരുന്നു.
ആ ഞെട്ടലില്‍ എന്റെ പിടുത്തം ഒന്നയഞ്ഞു. അത് കാത്തു നിന്നതുപോലെ മിന്നല്‍ വേഗത്തില്‍ അവര്‍ അകന്നു മാറി.
“പോ..പോ..പോ…ഇനിയടുത്താല്‍ ദേ ഇതെടുത്ത് മോന്തയ്ക്ക് വെക്കും ഞാന്‍..!”
ദോശക്കല്ലിലിരുന്ന ചട്ടുകമെടുത്ത് വെപ്രാളത്തോടെ എനിക്ക് നേരെ നീട്ടിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് അവര്‍ അമര്‍ത്തിച്ചിരിച്ചു.
ആ കടി എനിക്ക് വേദനയേക്കാള്‍ സന്തോഷമായിരുന്നു പകര്‍ന്നത്. ഉള്ളില്‍ നുരഞ്ഞു പൊങ്ങിയ കാമവിചാരങ്ങള്‍ മറ്റെന്തോ ഒരു വികാരത്താല്‍ മൂടപ്പെട്ടു പോകുന്നു.
ഒരിക്കല്‍ കൂടെ ആ മേനി നെഞ്ചില്‍ ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ച് അങ്ങനേയങ്ങു നില്‍ക്കാന്‍ കൊതി തോന്നിയെങ്കിലും തല്‍കാലം അവരെ മാനിക്കാന്‍ തന്നെ ഞാന്‍ തീരുമാനിച്ചു.
‘എടുത്തോളാം’ എന്നൊരു ഭാവത്തില്‍ ഒരു വില്ലന്‍ ചിരി പാസാക്കിയ ശേഷം
ഞാന്‍ തിരിഞ്ഞു നടന്നു.
ഒരു വസന്തകാലത്തിന്റെ വരവറിയിക്കുന്ന പോലായിരുന്നു ആ ചേഷ്ടകളെല്ലാം. ഇന്നലെ വരെ എന്നെ ചൂഴ്ന്നു നിന്നിരുന്ന ആശയക്കുഴപ്പങ്ങള്‍ക്ക് ഇപ്പൊ അല്പം കൂടെ തെളിമ കൈവന്നിരിക്കുന്നു.
ഒരു കാര്യം ഉറപ്പാണ്…എന്റെ സാമീപ്യവും കുസൃതികളുമൊക്കെ അവര്‍ ഒരുപാട് ആസ്വദിക്കുന്നുണ്ട്…! പതിനൊന്നു വയസ്സിന്റെ വ്യത്യാസം പോലും മറന്നു പോകുന്ന പോലെ …ചേച്ചിയുടെ മകന്‍ എന്ന അകല്‍ച്ച ഒട്ടുമില്ലാതെ കൂടുതല്‍ ഇഴുകി ഇടപഴകാനാണ് അവര്‍ ശ്രമിക്കുന്നത്.! ഒരു പക്ഷെ എന്നില്‍ ഒരു നല്ല സുഹൃത്തിനെ കാണുന്നുണ്ടാവാം…അല്ലെങ്കില്‍..!!!
അല്ലെങ്കില്‍….!! ആ പോയിന്റ് എന്നെ പലപ്പോഴും കുഴപ്പത്തിലാക്കുന്നുണ്ട്. കെട്ടിപ്പിടിക്കാനും ഉമ്മ വെക്കാനുമൊക്കെ പൂര്‍ണമായ സ്വാതന്ത്ര്യം അവര്‍ പതിച്ചു തരുമ്പോഴും അതിനപ്പുറത്തേക്ക് ഒരു ചുവടെങ്കിലും വെക്കാന്‍ തടസ്സമാകുന്നതും ആ ഒരു പോയിന്റ് തന്നെയാണ്.
എന്തായിരിക്കും ആ മനസ്സില്‍..? ഒരു മേമയുടെ പരിധിയൊക്കെ കടന്ന്‍ മുന്നോട്ടൊരുപാട് സഞ്ചരിച്ചു കഴിഞ്ഞെന്ന സത്യം അവരും തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകുമോ..?! പുറത്തു നിന്നു കാണുന്ന ആര്‍ക്കും ഒരു കാമുകീഭാവം മാത്രം കാണാന്‍ കഴിയുന്ന ആ കളികളൊക്കെ അതേ അര്‍ത്ഥത്തില്‍ തന്നെയാകുമോ ആസ്വദിക്കുന്നുണ്ടാവുക..?!
ഒരേയൊരു സൂചന… ‘എനിക്ക് നിന്നെ വേണം’ എന്നപോലെ ഒരു കുഞ്ഞു സൂചന..! അത്രയും മതിയായിരുന്നു എനിക്ക്..!
നോക്കാം..ദിവസങ്ങള്‍ അനന്തമായി നീണ്ടു കിടപ്പുണ്ടല്ലോ..!
തല്‍ക്കാലം വയറിനെ ഒന്ന് സമാധാനിപ്പിക്കാം..ഇന്നലെ വൈകുന്നേരം തിന്ന അടയുടെ ബലത്തിലാ ഇപ്പോഴും നിക്കുന്നത്.
കൃത്യസമയത്ത് തന്നെ മേമ ബ്രേക്ക്ഫാസ്റ്റ് കൊണ്ട് വന്നു വച്ചു.പ്ലേറ്റ് ഒച്ചപ്പെടുന്നത് കേട്ടപ്പോഴേ അമ്മച്ചനും അമ്മമ്മയും വേദിയില്‍ സന്നിഹിതരായി.
കഴിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കെ മില്‍മ സമരത്തിന്റെ കാര്യം ഞാന്‍ മേമയെ ധരിപ്പിച്ചു. വളരെ മെല്ലെയാണ് പറഞ്ഞത്. ചുണ്ടനക്കം കണ്ടാ മതി അമ്മച്ചന്..! പിന്നെ ഉച്ചവരെ എനിക്ക് പണിയായി.
കഴിച്ച് കഴിഞ്ഞ് മുകളില്‍ ചെന്നിരുന്ന് വാട്സപ്പില്‍ ഒന്ന് കയറിയതും മായേച്ചിയുടെ ഒരു ഹായ് വന്നു.
ഈശ്വരാ..മെസ്സേജ് അയക്കരുതെന്ന് പറഞ്ഞാ മനസ്സിലാവില്ലേ ഇവള്‍ക്ക്..!
ഞാനങ്ങനെ തന്നെ ഒരു റിപ്ലെ കൊടുക്കാമെന്ന് കരുതിയതാണ്.. പിന്നെ കരുതി വൈകുന്നേരം അങ്ങോട്ടല്ലേ പോകാനുള്ളത്..അപ്പൊ പറയാം.
“ഡാ..അവര്‍ നാല് മണിയോടെ പോകുംട്ടോ..! നീ വേറെ എങ്ങോട്ടും മാറിപ്പോകരുത്..!”
“നെവര്‍..!”
ഞാന്‍ റിപ്ലെ കൊടുത്തു.
“വരുമ്പോ മുന്‍വശം വഴി വരണ്ട..ഞാന്‍ കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു വോയിസ് ഇട്ടു വഴി പറഞ്ഞ് തരാം.അതിലേ വന്നാമതി..അതാണ്‌ സേഫ്..!”
“ചേച്ചീ ഞാന്‍ അങ്ങോട്ട്‌ മെസ്സേജ് ചെയ്യാതെ വോയിസൊന്നും ഇടല്ലേ..മേമ എന്റെ ഫോണ്‍ എടുക്കാറുണ്ട്..!”
ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന് തന്നെ മുന്നറിയിപ്പ് നല്‍കി.
“ഓക്കെ…ഫ്രീ ആകുമ്പോ ഒരു ‘ഹായ്’ ഇട്ടാ മതി…! ഞാന്‍ ഹേമയെ വിളിച്ചു പറയട്ടെ വരാന്‍ പറ്റില്ലെന്ന്..അവള്‍ എന്നെയും പ്രതീക്ഷിക്കും..!”
ഒരു മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ താഴെ ലാന്‍ഡ്‌ഫോണ്‍ റിംഗ് ചെയ്യുന്നത് കേട്ടു. മെസ്സേജ് മൊത്തം ഡിലീറ്റ് ചെയ്ത ശേഷം ഞാന്‍ ഒന്നുമറിയാത്തപോലെ കോണിയിറങ്ങി ചെന്നു. മേമ മായേച്ചിയുമായി സംസാരിക്കുകയാണ്.
വളരെ നിസ്സാരമായി ‘എന്താ’ എന്ന അര്‍ത്ഥത്തില്‍ ആംഗ്യത്തില്‍ ചോദിച്ച ശേഷം ഞാന്‍ അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു.
രണ്ടു മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ മേമ അങ്ങോട്ട്‌ വന്നു.
ആ നിഴലാട്ടം കണ്ടപ്പോഴേ ഞാന്‍ സ്വാഭാവികമായ ഭാവത്തില്‍ അടുപ്പത്തെ മൂടിയൊക്കെ വെറുതെ ഒന്ന് പൊക്കിനോക്കിക്കൊണ്ട് നിന്നു.
“എന്തേ വിശക്കുന്നോ..?”
വന്നപാടെ മേമയുടെ അന്വേഷണം.
“ഹേയ്…ഇപ്പോഴല്ലേ കഴിച്ചത്..! ഞാന്‍ ഹെല്‍പ് ചെയ്യാന്‍ വന്നതാ..!”
“അതിന് നിനക്ക് ചോറും കറിയുമൊക്കെ വെക്കാനറിയോ..!”
കുസൃതി നിറഞ്ഞൊരു ചിരിയോടെ അവര്‍ അടുപ്പിനരികില്‍ നിന്ന് എന്നെ മാറ്റി നിര്‍ത്തി.
ഞാനതിനു മറുപടി കൊടുത്തില്ല. എന്റെ ആവശ്യം അപ്പൊ അതായിരുന്നില്ലല്ലോ..!
“സൊസൈറ്റീന്നാണോ വിളിച്ചത്..?”
സൂത്രത്തില്‍ ഞാന്‍ കാര്യം തിരക്കി.
“ഓ പിന്നെ…അവര്‍ക്ക് അതല്ലേ പണി. മായ വിളിച്ചതാ..അവള്‍ക്ക് വയ്യ വൈകുന്നേരം വരുന്നില്ലെന്ന്..!”
അരിയിട്ട് വച്ച പ്ലാസ്റ്റിക് ബക്കറ്റിന്റെ അടപ്പ് തുറന്നശേഷം കുക്കറിലേക്ക് അളന്നു
പകര്‍ന്നു കൊണ്ട് അവര്‍ പറഞ്ഞു.
“ഏഹ്..എന്നിട്ട് കുറച്ചുമുമ്പ് ഒരു കൊഴപ്പോം കണ്ടില്ലല്ലോ..!”
ഞാന്‍ തഞ്ചത്തില്‍ ഒരു പരീക്ഷണം നടത്തി. മായേച്ചി പറഞ്ഞത് വിശ്വസിച്ചോ എന്നറിയണമല്ലോ.
“അതൊക്കെ പെണ്ണുങ്ങളുടെ കാര്യമാ..വിളിച്ചു പറഞ്ഞോണ്ട് നടക്കാന്‍ പറ്റ്വോ..!”
ആ മറുപടിയില്‍ ഒരു കളിയാക്കലിന്റെ ചുവ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും ഞാനത് വിട്ടു. അറിയേണ്ട കാര്യം വ്യക്തമായി മനസ്സിലായല്ലോ..പിന്നെന്താ.!
