“ചേച്ചിയെന്താ ഇത്ര നേരത്തെ..?”
തെല്ലൊരു അത്ഭുതത്തോടെ ഞാന്‍ തിരിഞ്ഞു.
“നേരത്തെയോ…ഞാന്‍ കൃത്യ സമയത്താ..!”
ശരിയാണ്..ഇരുട്ട് മാറി നേര്‍ത്ത വെട്ടം പരന്നു തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.. ചിന്തകളില്‍ മുഴുകിപ്പോയത് കൊണ്ട് പണിയൊക്കെ അല്പം സ്ലോ ആയിപ്പോയിരുന്നു. പാതിയോളം ഇനീം ബാക്കിയാണ്.
“ഉറക്കത്തീന് ഞെട്ടി എഴുന്നേറ്റു വന്നതാണോ..കണ്ണൊക്കെ വീങ്ങിയിരിക്കുന്നല്ലോ..!”
അവരൊന്നു ചിരിച്ചു.
“ഉറക്കം ശരിയായില്ല…!”
എന്തുകൊണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞില്ലെങ്കിലും..കള്ളം പറയേണ്ടി വന്നില്ല.
“ഞാനും കൂടെ സഹായിക്കാം.!!”
അവര്‍ ചെരുവം മാറ്റി വച്ച് തൊഴുത്തിനകത്തേക്ക് കയറി.
ബള്‍ബിന്റെ മഞ്ഞ വെളിച്ചത്തില്‍ മുഴുത്തു തള്ളി നില്‍ക്കുന്ന അവരുടെ മുലകള്‍ ഞാന്‍ കൊതിയോടെ നോക്കി.
“രണ്ടാം ദിവസം ആയതേയുള്ളൂ…വെറുതെ മനുഷ്യനെ കൊതിപ്പിക്കാതെ..!”
എന്റെ ആര്‍ത്തിപൂണ്ട നോട്ടം കണ്ട ലിസിച്ചേച്ചി ആ ദാരുണ സത്യം ഓര്‍മ്മിപ്പിച്ചു.
കോപ്പ്…കൃത്യ സമയത്ത് തന്നെയാണ് ഇവര്‍ക്കും ചുവക്കാന്‍ കണ്ടത്. അല്ലായിരുന്നെങ്കില്‍ കെട്ടിക്കിടക്കുന്നതൊക്കെ ഈ വായില്‍ അടിച്ചു പതപ്പിക്കാമായിരുന്നു.
മൈര്..!
തിടുക്കത്തില്‍ ബാക്കി പണികൂടെ തീര്‍ത്ത ശേഷം പുറത്തിറങ്ങി. ചേച്ചി കറക്കാന്‍ തുടങ്ങുമ്പോ അവിടെ നിന്നാ ശരിയാവില്ല. ആ ഇരുത്തം കൂടെ കണ്ടാ ചിലപ്പോ പിരീഡ്സിന്റെ കാര്യമൊക്കെ മറന്നു പോയെന്നു വരും..!
വേഗം മുറ്റത്തേക്ക് നടന്നു.
അടുക്കളപ്പുറത്തുള്ള ചുമരിലെ ചെറിയ കണ്ണാടിയില്‍ നോക്കിയപ്പോള്‍ അവര്‍ പറഞ്ഞത് ശരിയാണെന്ന്‍ കണ്ടു..കണ്‍പോളകള്‍ക്കൊരു വീക്കമുണ്ട്.
ഈശ്വരാ..ഈ സൗന്ദര്യമില്ലായ്മയും കൊണ്ട് എങ്ങനെ സൊസൈറ്റീല്‍ പോകും..?!!
എന്നാല്‍ പേടിച്ചപോലെ ഒന്നുമുണ്ടായില്ല. പോകാറായപ്പോഴേക്കും നല്ലപോലെ മാറ്റമുണ്ടായി.
പതിവിന് വിപരീതമായി ഷഡ്ഡി ഊരിവെച്ചാണ് ഇറങ്ങിയത്‌. കാല് പിടിച്ചിട്ടാണെങ്കിലും ശരി പോകുന്ന പോക്കില്‍ എങ്ങനെയെങ്കിലും മായേച്ചിയേക്കൊണ്ട് ഇതൊന്നു കറന്നേ പറ്റൂ.. അല്ലേല്‍ അടിഞരമ്പ് തകര്‍ന്നു
വടിയാവുന്ന ആദ്യത്തെ കഴപ്പന്‍ ഞാനാവും.
പതിവ് സ്ഥലത്ത് തന്നെ മായേച്ചി നില്‍പ്പുണ്ടായിരുന്നു. ഭാഗ്യത്തിന് ആള്‍ വെളുപ്പിനെ തന്നെ നല്ല കഴപ്പിലായായിരുന്നു. ഉഴിഞ്ഞും തടവിയുമൊക്കെ അവളെന്നെ നല്ലപോലെ സുഖിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു.
ആരും കാണാതെ മുളങ്കാട്ടില്‍ കയറി അവളുടെ തുടയില്‍ വച്ചു കളയാമെന്നായിരുന്നു എന്റെ പ്രതീക്ഷ. ആദ്യമൊന്നും സമ്മതിച്ചില്ലെങ്കിലും ആ തുടകളുടെ ഉള്‍ക്കാമ്പ് വരെ എന്റെ കൈ ചെന്നെത്തിയപ്പോള്‍ അവള്‍ക്കും ആവേശമായി.
എന്നാല്‍ വിചാരിച്ചത് പോലെ കാര്യങ്ങള്‍ നടന്നില്ല.സേഫ് എന്ന് കരുതിയ സ്ഥലത്തെത്തിയപ്പോഴേക്കും മുളയരി ശേഖരിക്കാനായി കുറെ ആദിവാസികള്‍ മുളങ്കൂട്ടങ്ങളുടെ അടി വൃത്തിയാക്കുന്ന ജോലിയുമായി അവിടൊക്കെ തമ്പടിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു… ചുരുക്കിപ്പറഞ്ഞാല്‍ മൂഞ്ചി..!
ലോകത്തെ മുഴുവന്‍ ശപിച്ചു കൊണ്ട് ദേഷ്യം മുഴുവന്‍ ആക്സിലറേറ്ററില്‍ തീര്‍ത്തു. മായേച്ചി പിന്നിലിരുന്ന്‍ അടക്കിച്ചിരിക്കുന്നത് കേള്‍ക്കാമായിരുന്നു.. അവള്‍ക്കെന്തറിയാം…!
സൊസൈറ്റിയില്‍ എത്തിയപ്പോ ദേ അടുത്ത അടി..അവിടെ തലേന്നത്തെ അതേ ആവര്‍ത്തനം തന്നെയായിരുന്നു..കാവ്യവസന്തം ഇന്നുമില്ല..!
എന്തൊരു മൂഞ്ചിയ ദിവസമാണ്..ഒന്നും ഒരു കരയ്ക്ക് അടുക്കുന്നില്ല..! ഈ ഒരൊറ്റ ദിവസം എങ്ങനെയെങ്കിലുമൊന്ന് കടന്നു കിട്ടിയാ മതിയായിരുന്നു. നാളെ പെരുന്നാളാണ്…മായേച്ചിയുടെ പൂമേനിയില്‍ ആലവട്ടവും വെഞ്ചാമരവുമുഴിഞ്ഞ് ബാന്‍ഡ് മേളത്തോടെ വെടിക്കെട്ട്‌ നടത്താനുള്ള പെരും നാള്‍..!!
എന്നാലും അതിനു ഇനിയും ഒരുപാട് മണിക്കൂറുകള്‍ ബാക്കിയുണ്ട്. അതുവരെ ഈ ആക്രാന്തവും വച്ചെന്ത് ചെയ്യും..?
തിരികെ വരുമ്പോഴും ആളൊഴിഞ്ഞ ഭാഗത്തൊക്കെ ഒരു സുരക്ഷിതമായ ഇടം തേടി എന്റെ കണ്ണുകള്‍ പാഞ്ഞു നടന്നു.
“വീട്ടില്‍ പോയിട്ട് ചേച്ചിയെ ഓര്‍ത്ത് നന്നായൊന്ന് ഉഴിയ്…തല്‍ക്കാലം ഇതിനെ അടക്കാന്‍ വേറെ ഒരു വഴിയുമില്ല..!”
ജംഗ്ഷനില്‍ ഇറങ്ങാന്‍ നേരം ഒരു കളിയാക്കുന്ന ചിരിയോടെ മായേച്ചി കുണ്ണയിലൊന്ന് ഞെക്കിയുഴിഞ്ഞു.
“ഞാന്‍ ചേച്ചീടെ വീട്ടിലേക്ക് വരട്ടെ..? വെറും അഞ്ചു മിനിട്ട്…ഇന്നലത്തെ പോലെ പെട്ടെന്ന് തുടയില്‍ വച്ചു കളഞ്ഞോളാം..!”
പ്രതീക്ഷ നിറഞ്ഞൊരു മനസ്സോടെ ഞാനവര്‍ക്ക് മുന്നില്‍ അപേക്ഷ സമര്‍പ്പിച്ചു.
“ചോദിക്കാതെ തന്നെ ഞാനങ്ങോട്ട് വിളിച്ചുകൊണ്ടുപോയേനെ..പക്ഷെ അതിയാന്‍ ഇന്ന് പണിയ്ക്ക് പോയിട്ടില്ലെടാ മുത്തേ..!”
എന്നെ നിരാശപ്പെടുത്തേണ്ടി വന്നതിന്റെ വിഷമം മുഴുവന്‍ ആ
മുഖത്തുണ്ടായിരുന്നു.
“എന്തൊരു കഷ്ടാണ്‌…!”
ഞാനൊരു ചിരിയോടെ കുണ്ണയിലൊന്ന് തടവി.
ചേച്ചി ഒരല്പം അടുത്തേക്ക്‌ നിന്നിട്ട് ചുറ്റുമൊന്നു നോക്കി.
“എന്റെ കണ്ണന്‍ വേഗം പോ..എന്നിട്ട് കണ്ണടച്ച് ചേച്ചി ഇത് വായിലിട്ട് സുഖിപ്പിക്കുന്നത് മനസ്സില്‍ കണ്ടോണ്ട് അടിച്ചു കളയ്..!”
ശബ്ദം വളരെ താഴ്ത്തി കുണ്ണയിലൊന്ന് തലോടിക്കൊണ്ടാണ് അവര്‍ പറഞ്ഞത്.
ആ ശബ്ദത്തിലെ മാസ്മരികമായ വശ്യതയും കണ്ണുകളില്‍ കത്തി നില്‍ക്കുന്ന കാമാര്‍ത്തിയും ഒപ്പം ആ സ്പര്‍ശനവും. പിടിച്ചു നില്‍ക്കാവുന്നതിന്റെ പരമാവധിയും കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
“വീട്ടിലൊന്നും എത്തില്ല മായേച്ചീ…ഇത്തിരി സീരിയസ്സാ..! ഒറ്റ കാര്യം ചെയ്…ചേച്ചി ഒരു രണ്ടു മിനിട്ട് ദാ അങ്ങോട്ട്‌ ഒന്ന് മാറി നില്‍ക്ക്..!’
അവര്‍ക്ക് പോകേണ്ട വഴിയില്‍ അല്പം പുറത്തേക്ക് തള്ളി നില്‍ക്കുന്ന പാറക്കല്ല് കാണിച്ചു കൊണ്ട് ഞാന്‍ വണ്ടി സ്റ്റാന്റിലിട്ടു.
“എന്ത് ചെയ്യാനാ..?”
അവളൊരു അന്ധാളിപ്പോടെ എന്നെ നോക്കി.
“പേടിക്കണ്ട..ചേച്ചി ഒന്നവിടെ നിന്നാ മാത്രം മതി…ചെല്ല് പ്ലീസ്..!”
ഞാനവരുടെ തോളില്‍ ബലം കൊടുത്ത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
എന്റെ ഉദ്ദെശമെന്താണെന്ന്‍ അറിയാതിരുന്നിട്ടും അവള്‍ അതനുസരിച്ചു. അവരുടെ വഴിയില്‍ മെയിന്‍ റോഡില്‍ നിന്നും ഇരുപത് മീറ്ററോളം അകത്തോട്ടാണ് ആ പാറയുള്ളത്. അതിന്റെ മറുവശത്ത്‌ നിന്നാല്‍ റോഡില്‍ നിന്നും അവരെ കാണാന്‍ പറ്റില്ല. അതേ സമയം അവളുടെ വീടിരിക്കുന്ന ഭാഗത്ത് നിന്നും ആരെങ്കിലും വന്നാലും ദൂരെ നിന്നു തന്നെ കാണാനും കഴിയും.
ആ വഴിയുടെ ഇരുവശത്തുമായി ഒരു വലിയ കാപ്പിത്തോട്ടമാണ്. മായേച്ചി പാറയുടെ നേരെ നടക്കുന്നതിനിടയില്‍ ഞാന്‍ ആ തോട്ടത്തിലേക്ക് ഓടിക്കയറി.
നേരിയ ഇരുള്‍ മൂടി നില്‍ക്കുന്ന കാപ്പി മരങ്ങള്‍ക്കുള്ളിലൂടെ ഞാന്‍ ആ പാറയുടെ നേരെ മുന്നിലെത്തി.
തെല്ലൊരു ഭീതിയോടെ ചുറ്റുമൊന്നു വീക്ഷിച്ച ശേഷം അവരുടെ കണ്ണുകള്‍ എന്നിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു.
