എന്തേടി…അവൻ ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ജോലിയിൽ ശല്യം ചെയ്തതുപോലെ നീരസത്തോടെ ചോദിച്ചു…
നല്ല ഭംഗീണ്ടല്ലേ..
ഉം..ആ പച്ച ധാവണിയെയല്ലേ..എനിക്കും തോന്നി..അവൻ സ്വപ്നത്തിലെന്ന പോലെ പറഞ്ഞു..
പച്ചയല്ല മഞ്ഞ..എന്നെക്കൊണ്ടൊന്നും പറയിക്കണ്ടാട്ടോ.. അവൾ അവന്റെ കയ്യിൽ ഒന്ന് നുള്ളി…
വീട്ടീന്ന് വരുമ്പോൾ എന്തൊക്കെയായിരുന്നു പ്ലാനിങ്.. ഇവിടെ വന്ന് രണ്ട് പെൺപിള്ളേരെ കണ്ടപ്പോൾ എല്ലാംമറന്നു.. ഈ വായി നോക്കിയാണല്ലോ കണ്ണാ എനിക്ക് ഏട്ടനായി കിട്ടിയത്.. അവൾ ശ്രീകോവിലിലേക്ക് നോക്കിപതുക്കെ പറഞ്ഞു…
ഹാ.. ബെസ്റ്റ് ഇക്കാര്യം മൂപ്പരോട് തന്നെ പറയ്.. അനൂപ് അവളെ കളിയാക്കി ചിരിച്ചു..ആളെ ഇതൊക്കെആസ്വദിക്കുന്നുണ്ടാവും..എന്നിട്ട് എന്നെ അനുഗ്രച്ചിട്ടും ഉണ്ടാവും ആളുടെ പാത പിന്തുടർന്നതിന്…അവൻ വീണ്ടുംചിരിച്ചു..
ഹോ ദൈവദോഷം പറയാതെ.. ഇതിനൊക്കെ നിങ്ങളുടെ കൂടെ ഇറങ്ങി തിരിച്ച എന്നെ പറഞ്ഞാൽമതിയല്ലോ…ആരതി സങ്കടത്തോടെ പറഞ്ഞു..
സത്യം പറഞ്ഞാൽ മൂന്നുപേർക്കും വീട്ടിൽ വല്യ പണിയില്ലെങ്കിലും അമ്പലത്തിൽ വന്നപ്പോൾ പിടിപ്പത്പണിയുണ്ട്…
കുറച്ചുനേരം നിന്നതിനുശേഷം നട തുറന്നു.. മൂന്നാളും തൊഴുതു..വീണ്ടും അമ്പലമുറ്റത്തു തന്നെനിന്നു..ഒരാളുടെ മുഖത്ത് പല ഭാവങ്ങളും തെളിഞ്ഞെങ്കിലും ബാക്കി രണ്ട് പേരുടെ മുഖത്തും നിരാശയായിരുന്നു.. അച്ചു സങ്കടത്താൽ എന്തൊക്കെയോ പിറുപിറുക്കുന്നുണ്ട്.. ആരതിക്ക് പുറത്ത് പറയാനും കഴിയാതെ അവളങ്ങനെപ്രതീക്ഷ കൈവിടാതെ നിൽക്കുകയാണ്..
കുറച്ചുനേരം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അരുൺ വന്നു.. അച്ചു വല്യ മൈൻഡ് ഒന്നും ചെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല…
ഓഫീസിൽ കുറച്ച് പെന്റിങ് വർക്ക്‌ ഉണ്ടായിരുന്നു അത് തീരാതെ വരാൻ പറ്റിയില്ല.. വന്നപാടെ അവൻഅവരോടായി പറഞ്ഞു.. അച്ചുവിന്റെ ദേഷ്യം കൂട്ടേണ്ടെന്ന് കരുതി അനൂപും ആരതിയും ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല..
ഇനിയിപ്പോ ദീപാരാധന കഴിഞ്ഞില്ലേ.. കാവടിയാട്ടമൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് പതുക്കെ പോയാൽ മതി സമയമുണ്ടല്ലോഅവൻ വാച്ചിൽ നോക്കി വീണ്ടും പറഞ്ഞു..അച്ചുവിനെ അനുനയിപ്പിക്കാനുള്ള അവന്റെ വെപ്രാളം കണ്ട് അനൂപിന്ചിരിവന്നു..
പിന്നെയും അച്ചുവൊന്നും മിണ്ടാതായപ്പോൾ അവൻ അവളുടെ കയ്യിന്മേൽ പിടിച്ചു..വാ നമുക്കൊന്ന് നടക്കാംഅവൻ ആരതിയെയും അനൂപിനെയും വിളിച്ചു..അച്ചുവിന് വീണ്‌ കിട്ടുന്ന ഇങ്ങനെയുള്ള ചില അപൂർവനിമിഷങ്ങൾ അവർക്ക് മാത്രമായി വിട്ടുകൊടുത്ത് കൊണ്ട് അവർ മാറി നിന്നു… കുറച്ചുദൂരം അവർനടന്നുനീങ്ങിയതും അവരിലെ പരിഭവങ്ങളൊക്കെ മാറി എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞ് രണ്ടുപേരുംചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു..
ഭസ്മകാവടിയും പീലിക്കാവടിയും ആടുന്നുണ്ട്..ചെറുപ്പത്തിലേ വീടിന് മുൻപിലൂടെ കാവടികൾ പോകുമ്പോൾഞങ്ങൾ കുട്ടികൾ മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങി നോക്കിനിൽക്കും.. റോഡിൽ മിക്കവാറും ഭസ്മകാവടിയുടെ തിളങ്ങുന്നപേപ്പറുകൾ വീണ്‌ കിടക്കും അതോടി ചെന്നെടുക്കും..അത് പുസ്തകത്തിന്റെ ഇടയിലോ ചെറിയ പെട്ടിയിലോസൂക്ഷിച്ച് വക്കും..എത്ര മനോഹരമായിരുന്നു കുട്ടിക്കാലം സങ്കടങ്ങളില്ലാതെ കളങ്കങ്ങളില്ലാതെ..അവളോർത്തു..
പിന്നെയും ചിന്തകൾ ആദിയിലേക്ക് തന്നെ വന്നു നിന്നു…അനൂപിന്റെ മുഖത്ത് അങ്ങനൊരു കാര്യംപറഞ്ഞെന്നുള്ള ഭാവം പോലുമില്ല..ആരതിയുടെ ക്ഷമ കെട്ടെന്ന പോലെയായി..
അനൂപേട്ടാ..നിങ്ങളല്ലേ പറഞ്ഞത് എന്തായാലും ആദിയേട്ടൻ ഇവിടെ വരുമെന്ന്..
ആണുങ്ങളുടെ ഒരു സൈക്കോളജി വച്ച് അവൻ വരേണ്ടതായിരുന്നു..ഇതിപ്പോ എന്താണാവോ അനൂപ്ആലോചിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു…
അതിനേ എല്ലാ ആണുങ്ങളും നിങ്ങളെ പോലെയല്ല..ആളെ ഇപ്പോ പ്ലസ് ടു വിൽ അല്ല പഠിക്കുന്നേ..ഇങ്ങനെപറയുമ്പോഴേക്കും ചാടി ഇറങ്ങി വരാൻ..ഛെ..ഈ അനൂപേട്ടന്റെ വാക്കും കേട്ട് വരേണ്ടായിരുന്നു..അവളത് പറഞ്ഞ്നോക്കിയത് അവർക്ക് എതിർവശത്ത് കുറച്ചുദൂരെ നിൽക്കുന്ന ആദിയുടെ മുഖത്തേക്കാണ്..പക്ഷേ ആദി അവരെകണ്ടിട്ടില്ല..അവന്റെ കണ്ണുകൾ ചുറ്റും ആരെയോ തിരയുന്നുണ്ട്..
ഡീ പക്ഷേ ഞാൻ..എന്റെ ഊഹം തെറ്റാൻ വഴിയില്ലല്ലോ.. എന്ന് അനൂപ് പറഞ്ഞപ്പോൾ ആരതി ഒന്നും മിണ്ടാതെചമ്മലോടെ നിന്നു..
അനൂപേട്ടൻ ആദിയേട്ടനെ കണ്ടിട്ടില്ല..ഭഗവാനേ കാണരുതേ കണ്ടാൽ എന്നെ കളിയാക്കി കൊല്ലും.. മാത്രമല്ലഎന്തൊക്കെയോ പ്ലാൻ ചെയ്താ വന്നേക്കുന്നെ..അത് എന്തായാലും ആദിയേട്ടനത്ര സുഖകരമായത്ആയിരിക്കില്ല..അവൾ ചിന്തിച്ചു…
അങ്ങിനെ പ്രാർത്ഥിച്ചുനിൽക്കുമ്പോഴാണ് രണ്ടുമൂന്നു പേർ അവരുടെ അരികിലേക്ക് വന്നത്…
ആ മച്ചൂ നീ എപ്പോ വന്നൂടാ ദുബായീന്ന് ഞങ്ങളൊന്നും അറിഞ്ഞില്ലല്ലോ..അവർ വന്നപാടെ ചോദിച്ചു..
വന്നിട്ട് നാല് ദിവസേ ആയുള്ളൂടാ..പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങീട്ടില്ല ഓരോ പ്രശ്നങ്ങൾ ആയിരുന്നു…
ഇതാരാടാ..അതിലൊരാൾ ആരതിയെ നോക്കികൊണ്ട് ചോദിച്ചു…
എന്റെ പെങ്ങളാ..
പെങ്ങളായാലും അമ്മയായാലും ഈ പെണ്ണുങ്ങളുടെ ഇടയിൽ ഇങ്ങനെ നിൽക്കാൻ നിനക്ക് നാണല്ല്യേ..ഇങ്ങോട്ട്വാടാ നമുക്കൊന്ന് കറങ്ങീട്ട് വരാം..അതൊരു ആയിരം കാതുകൊണ്ടാണ് ആരതി കേട്ടത്..
എന്റെ കണ്ണാ ഇത്രവേഗം കനിയുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല..ആരതി മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു..
ഇല്ലടാ ഇവൾ ഒറ്റയ്ക്കേയുള്ളൂ..നിങ്ങൾ പൊയ്ക്കോ..അനൂപ് പറഞ്ഞതും അവളുടെ മുഖം മങ്ങി…
അല്ല ഏട്ടാ കുറേ കൂടി കാണുന്നതല്ലേ കൂട്ടുകാരെ ഏട്ടൻ പൊയ്ക്കോ..അച്ചു ഇപ്പോൾ വരും പിന്നെ ഇവിടെ കുറേചേച്ചിമാരുടെ അടുത്തല്ലേ ഞാൻ നിൽക്കുന്നെ ഫോണും ഉണ്ടല്ലോ…വേഗം വന്നാൽ മതി…
ശരി പെങ്ങളെ ഞങ്ങളിപ്പോ വരാട്ടോ..എന്ന് അതിലൊരുത്തൻ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അനൂപിനെയും കൂട്ടികൊണ്ട്പോയി..
കുറച്ചുനേരം ആരതി ആദിയെ അങ്ങനെ നോക്കി നിന്നു…കരിനീല ഷർട്ടും വെള്ളിക്കസവ് മുണ്ടിലുംസുന്ദരനായ ഒരു നാടൻ ചെറുക്കാനായി മാറിയിരുന്നു ആദി..അവൻ ചുറ്റും നോക്കുന്നത് കണ്ട് ഞാനിവിടെയുണ്ട്എന്ന് അവൾക്കൊന്ന് കയ്യുയർത്തി കാണിക്കണമെന്ന് തോന്നി എങ്കിലും ചെയ്തില്ല അവളെങ്ങനെ അവനെയുംനോക്കി നിന്നു..
കുറച്ചുനേരത്തിനുശേഷം ആദിയുടെ കണ്ണുകളും അവനെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന അവളുടെ കണ്ണുകളെകണ്ടു..കുറച്ചുനേരം കൂടെ അവരങ്ങനെ നോക്കി നിന്നു..ആ നോട്ടം ഏറ്റുവാങ്ങിയപ്പോൾ അടിവയറ്റിൽമഞ്ഞുവീഴുന്ന പോലെ ഒരു അനുഭൂതി അവൾക്ക് തോന്നി..ഏതോ ചിന്തയിൽ നിന്നുണർന്ന പോലെ അവൻഇങ്ങോട്ട് വായോ എന്നർത്ഥത്തിൽ അവളെ നോക്കി തലയാട്ടി..അവൾ നടന്നു പോയി അവനരികിലായിനിന്നു…കാണാതിരിക്കുമ്പോൾ എന്തൊക്കെയോ പറയാൻ തോന്നും നേരിൽ കണ്ടാൽ പറയാൻ വന്നതൊക്കെമനസ്സിൽ നിന്ന് മാഞ്ഞുപോകും അവളോർത്തു..മാത്രമല്ല അവരുടെ അരികെ നിറയെ ആളുകളും ഉണ്ടായിരുന്നു..
ഒന്നും പറയാൻ കഴിയാതെ കുറച്ചു നേരം രണ്ടുപേരും നിശബ്ദമായി നിന്നു..
