കടിമൂത്ത കല്യാണി – 1

ചെറിയ നീല ബ്ലൌസും മങ്ങിയ വെള്ളയില്‍ നീലപൂക്കള്‍ ഉള്ള സാരിയുമാണ് അവള്‍ ധരിച്ചിരുന്നത്. വെളുത്തു കൊഴുത്ത കൈകള്‍ മുക്കാലും നഗ്നമാണ്‌. നന്നായി താഴ്ത്തിക്കുത്തിയ സാരിക്ക് മീതെ വിശാലമായ പരന്ന വയറും നാഴി എണ്ണ കൊള്ളുമെന്ന് തോന്നിക്കുന്ന വലിപ്പവുമുള്ള പൊക്കിളും പ്രദര്‍ശിപ്പിച്ച് കണ്ണില്‍ മഷി നീട്ടിയെഴുതി നീണ്ട മുടി വിടര്‍ത്തിയിട്ടു ആഹാരവുമായി വരുന്ന അമ്പിളിയെ കണ്ടപ്പോള്‍ ബലരാമന്റെ സാധനം കരുത്താര്‍ജ്ജിച്ചു. സഹദേവന്‍ ഏറെക്കുറെ പൂസായി ആടിയാടിയാണ് ഉണ്ണാന്‍ ഇരുന്നത്.
“ഇന്ന് ചേട്ടന് കുറച്ചു കൂടിയല്ലോ”
ബലരാമനെ മുട്ടിയുരുമ്മി നിന്നു ചോറ് വിളമ്പിക്കൊണ്ട് അമ്പിളി പറഞ്ഞു. തൊട്ടടുത്ത് വെണ്ണനിറമുള്ള മടക്കുകള്‍ വീണ അവളുടെ വയറു കണ്ടപ്പോള്‍ ബലരാമന്‍ തന്റെ പരവേശം പ്രകടമാകാതിരിക്കാന്‍ പണിപ്പെട്ടു.
“അതാണോ ഒരിക്കലും വിളമ്പാന്‍ വരാത്ത നീ ഇന്ന് വന്നുകളയാം എന്ന് കരുതിയത്?” അര്‍ജ്ജുനന്‍ ആയിരുന്നു ചോദ്യത്തിന്റെ ഉടമ.
“ഞാന്‍ അര്‍ജ്ജുനെട്ടന് വിളമ്പുന്നില്ല..എന്താ അത് പോരെ” അമ്പിളി തുട ബലരാമന്റെ മേല്‍ അമര്‍ത്തി നിന്നുകൊണ്ട് അപ്പുറത്ത് ഇരുന്ന സഹദേവന് വിളമ്പിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“എന്തായാലും ആദ്യമായി നിന്റെ തൃക്കൈ കൊണ്ട് അല്പം ആഹാരം വിളമ്പുന്നത് കാണാനുള്ള യോഗം എങ്കിലും ഞങ്ങള്‍ക്ക് ഉണ്ടായല്ലോ..ഇല്ലേ വല്യെട്ടാ..തിന്നാനുള്ള യോഗം കിട്ടുമോ എന്നറിയില്ലെങ്കിലും ആദ്യമായി സഹദേവന്റെ ഒപ്പം വല്യേട്ടനെങ്കിലും അത് കിട്ടിയല്ലോ”
നിഷ്കളങ്കമായി കാര്‍ത്തികേയന്‍ പറഞ്ഞതായിരുന്നു അതെങ്കിലും ബലരാമാന്റെയും അമ്പിളിയുടെയും മനസ്സില്‍ അതൊരു ഞെട്ടല്‍ ഉളവാക്കി.
“കാര്‍ത്തിയേട്ടനും തരാം..എന്താ അത് പോരെ?” അമ്പിളി അവന്റെ അരികിലേക്ക് നീങ്ങിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“എന്നാല്‍ ശരി..ഇന്നത്തെ വിളമ്പല്‍ മൊത്തം അമ്പിളി വക..”
മാധവന്‍ പ്രഖ്യാപിച്ചു. അതോടെയാണ് ബലരാമന്റെ മനസ്സില്‍ ആശ്വാസം ഉണ്ടായത്. അനുജന്മാര്‍ തന്നെ സംശയിക്കുന്നുണ്ടോ എന്ന് കാര്‍ത്തികേയന്റെ സംസാരം കേട്ടപ്പോള്‍ അയാള്‍ക്ക് തോന്നിയിരുന്നു. അമ്പിളി എല്ലാവര്‍ക്കും വിളമ്പി എങ്കിലും അവള്‍ ചന്തികളും തുടകളും മുട്ടി ഉരുമ്മിയത് ബലരാമനെ മാത്രമാണ്.
എല്ലാവരും ഉണ്ട ശേഷം അവരവരുടെ സ്ഥലങ്ങളിലേക്ക് മടങ്ങി. കുട്ടികള്‍ അവിടവിടെ അവരുടെ സമ്മേളനം നടത്തിക്കൊണ്ടിരുന്നപ്പോള്‍ അമ്പിളി മുറിയിലായിരുന്നു. മദ്യം അമിതമായ അളവില്‍ കഴിച്ചിരുന്ന സഹദേവന്‍ ആടിയാടി മുറിയിലെത്തി കട്ടിലിലേക്ക് വീണു. അമ്പിളി അയാളെ പുച്ഛത്തോടെ നോക്കിക്കൊണ്ട് സാരി അഴിച്ചുമാറ്റി. അടിപ്പാവാടയും ബ്ലൌസും മാത്രം ധരിച്ച് അവള്‍ കണ്ണാടിയുടെ മുന്‍പില്‍ നിന്നു സ്വന്തം ശരീരവടിവ് നോക്കി. മുലകള്‍ പകുതിയിലേറെ ബ്ലൌസിന് മീതെ കാണാം. കക്ഷങ്ങള്‍ നന്നായി വിയര്‍ത്തിട്ടുണ്ട്. അവള്‍ സ്വയം തന്റെ വിയര്‍പ്പ് മണത്തുനോക്കി. മാദകഗന്ധം!
“ചേട്ടാ..രാത്രി കുടിക്കാന്‍ വെള്ളം വേണോ”
സഹദേവന്റെ ബോധാവസ്ഥ പരിശോധിക്കാനായി അവള്‍ വെറുതെ ചോദിച്ചു. അവന്‍ എന്തോ കുഴഞ്ഞ ശബ്ദത്തില്‍ പറഞ്ഞിട്ട് കട്ടിലില്‍ ചുരുണ്ടുകൂടി. അമ്പിളിയുടെ മുഖത്ത് വന്യമായ ഒരു ചിരി വിടര്‍ന്നു. അവളുടെ ദേഹം കാമവികാരത്താല്‍ കത്താന്‍ തുടങ്ങിയിരുന്നു. തന്റെ വിടര്‍ന്ന പിളര്‍പ്പിലൂടെ നെയ്യുരുകി ഒലിക്കുന്നത് സുഖത്തോടെ അവള്‍ അറിഞ്ഞു. വല്യേട്ടന്റെ മുറി തങ്ങളുടെ മുറിയില്‍ നിന്നും ഒരു ചെറിയ ഹാള്‍ കഴിഞ്ഞുള്ള ഭാഗത്താണ്. ഹാളിനു നാലു ഭാഗത്തും നാല് കുടുംബങ്ങള്‍ ആണ് താമസം. വളരെ വിശാലമായ ആ ഹാള്‍ പല വിധ സാധനങ്ങള്‍ കൊണ്ട് അലംകൃതമാണ്. കുറെ നാളായി കുട്ടികള്‍ മൊത്തം മുകളിലെ മുറികളില്‍ ആണ് ഉറക്കം. അവര്‍ അവരുടെ ഇഷ്ടക്കാര്‍ക്ക് ഒപ്പമാണ്‌ കിടക്കുക. താഴെ മിക്കപ്പോഴും വിവാഹം കഴിഞ്ഞവര്‍ മാത്രമേ കാണൂ.
അമ്പിളി മുറിയുടെ വാതില്‍ക്കലെത്തി ബലരാമന്റെ കുടുംബം താമസിക്കുന്ന ഭാഗത്തേക്ക് നോക്കി. ശ്രീദേവി അവളുടെ മുറിയിലേക്ക് പോകുന്നത് അവള്‍ കണ്ടു. പിന്നാലെ ബാലകൃഷ്ണനും അവിടേക്ക് കയറാനായി വരുന്നു. അവന്‍ അമ്പിളിയെ കണ്ടു; അവളുടെ വേഷവും കണ്ടു. ഇപ്പോള്‍ പൊട്ടിത്തെറിക്കും എന്ന മട്ടില്‍ മദാലസയെപ്പോലെ നില്‍ക്കുന്ന ചെറിയമ്മയെ കണ്ടപ്പോള്‍ അവന് ചെറിയ ഒരു അങ്കലാപ്പു തോന്നി. എന്തൊരു ശരീരം! ആ മുലകളുടെ തള്ളലും അഴിച്ചിട്ടിരിക്കുന്ന മുടിയും! വന്ന നാള്‍ മുതല്‍ താന്‍ രഹസ്യമായി ശ്രദ്ധിക്കുന്നതാണ് അമ്പിളി കുഞ്ഞമ്മയെ. പെട്ടെന്ന് നോട്ടം പിന്‍വലിച്ച് അവന്‍ തന്റെ മുറിയില്‍ കയറി. ഉച്ചയ്ക്ക് ശ്രീദേവിയുടെ കൂടെ ബന്ധപ്പെട്ടതിനാല്‍ അവള്‍ കയറിയ പാടെ കിടന്നു കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
ബാലകൃഷ്ണന് അമ്പിളിയുടെ ആ നില്‍പ്പ് മനസ്സില്‍ വല്ലാത്ത ഇളക്കം സൃഷ്ടിച്ചു. രാത്രി അത്താഴ സമയത്തും അവന്‍ അമ്പിളിയുടെ വേഷവും പകിട്ടും ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു. അതിസുന്ദരിയായ ഭാര്യ ഉണ്ടായിട്ടും മദാലസയായ കുഞ്ഞമ്മയെ ഓര്‍ത്ത് അവന്‍ വികാരം കൊണ്ടു.
“എന്താ ചേട്ടാ കിടക്കുന്നില്ലേ?” ശ്രീദേവി ചോദിച്ചു.
“ഉറക്കം വരുന്നില്ല….”
“എനിക്ക് നല്ല ക്ഷീണം..ഞാന്‍ ഉറങ്ങിക്കോട്ടെ”
“ഉറങ്ങിക്കോ..ഞാന്‍ കിടന്നോളാം”
ബാലകൃഷ്ണന്‍ ലൈറ്റ് ഓഫ് ചെയ്തു. മുറിയില്‍ ഇരുള്‍ പരന്നപ്പോള്‍ അവന്റെ മനസു തുടിച്ചു. കുഞ്ഞമ്മയുടെ കൊഴുത്ത ദേഹം..ആ മുലകള്‍..എന്ത് വലുതാണ് ആ പൊക്കിള്‍. അസ്വസ്ഥതയോടെ അവന്‍ മുറിക്കു പുറത്തിറങ്ങി. അച്ഛനും അമ്മയും മുറിയില്‍ തന്നെയുണ്ട്‌. വരാന്തയിലെയും ഹാളിലെയും ലൈറ്റ് അണഞ്ഞ്‌ സീറോ വോള്‍ട്ട് ബള്‍ബ് ഹാളില്‍ ചെറിയ ഇരുളിന് സമാനമായ വെളിച്ചം നല്‍കുന്നുണ്ട്.
ബാലകൃഷ്ണന്‍ അമ്പിളിയുടെ മുറിയുടെ ഭാഗത്തേക്ക് നോക്കി. അവളെ കാണാനില്ല. ഉറങ്ങാന്‍ കയറിക്കാണും. എന്തെങ്കിലും ചോദിച്ചുകൊണ്ട് അങ്ങോട്ട്‌ ചെന്നാലോ എന്നവന്‍ ആലോചിച്ചു. വൈകിട്ട് കണ്ടപ്പോള്‍ ചെറിയച്ഛന്‍ നല്ല പൂസായിരുന്നു. ഇപ്പോള്‍ ബോധംകെട്ടു കിടന്നു കാണും. അവന്‍ മെല്ലെ അമ്പിളിയുടെ മുറി ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു. ഹാള്‍ കടന്ന് ഇരുപത് മീറ്റര്‍ അപ്പുറത്തുള്ള ആ ഭാഗത്ത് എത്തിയപ്പോള്‍ അവന്റെ ചങ്കിടിപ്പിന്റെ താളം പാടെ തെറ്റി. ആദ്യമായാണ് ഇങ്ങനെ നിയന്ത്രണം ഇല്ലാതെയുള്ള തന്റെ വരവ്. ബാലകൃഷ്ണന്‍ ചുറ്റും നോക്കിയ ശേഷം അമ്പിളിയുടെ മുറിവാതില്‍ക്കല്‍ എത്തി ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കി. കൂര്‍ക്കം വലിക്കുന്ന ചെറിയച്ഛന്‍. അടുത്തുള്ള മറ്റേ കട്ടിലില്‍ കമിഴ്ന്നു കിടന്നു എന്തോ വായിക്കുന്ന കുഞ്ഞമ്മ. ഇങ്ങോട്ട് തിരിഞ്ഞാണ് കിടപ്പ്. മുലകള്‍ ബ്ലൌസില്‍ നിന്നും മുക്കാലും പുറത്തേക്കു ചാടിയിട്ടുണ്ട്‌. അത് കണ്ടപ്പോള്‍ ബാലകൃഷ്ണന്റെ രക്തം തിളച്ചു. ഇവളേക്കാള്‍ സുന്ദരിയാണ്‌ തന്റെ ഭാര്യ. പക്ഷെ ഈ ശരീരം വല്ലാതെ മോഹിപ്പിക്കുന്നു. എന്തൊരു വശ്യത!
അവന്‍ വാതില്‍ക്കല്‍ നിന്നൊന്നു മുരടനക്കി. അമ്പിളി തലയുയര്‍ത്തി നോക്കി. ബലരാമനെ പ്രതീക്ഷിച്ചു കിടന്ന അവള്‍ പകരം മകനെ വാതില്‍ക്കല്‍ കണ്ടപ്പോള്‍ ഒന്ന് ഞെട്ടി. അവന്റെ മട്ടും ഭാവവും മുലകളിലെക്കുള്ള നോട്ടവും കണ്ടപ്പോള്‍ അവളുടെ ചുണ്ടുകളില്‍ ഒരു ചിരി വിടര്‍ന്നു. അമ്പിളി മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റ് കൈകള്‍ പൊക്കി മുടി വിടര്‍ത്തി ഇട്ട് അവന്റെ അരികിലേക്ക് നടന്നു. കുഞ്ഞമ്മയുടെ വെളുത്തു കൊഴുത്ത വിരിഞ്ഞ ശരീരത്തിന്റെ നിമ്നോന്നതങ്ങള്‍ കണ്ട ബാലകൃഷ്ണന്റെ തൊണ്ട വരണ്ടുണങ്ങി.
“എന്താടാ കുട്ടാ…എന്ത് വേണം..”
പാലില്‍ പഞ്ചസാര ചാലിച്ച സ്വരത്തില്‍ കൊഞ്ചലോടെ അമ്പിളി ചോദിച്ചു. അവന്റെ അടുത്തു നിന്നു കൈകള്‍ പൊക്കി മുടി വിടര്‍ത്തി തന്റെ വിയര്‍ത്ത കക്ഷങ്ങള്‍ അവനെ കാണിച്ച് അവള്‍ മദാലസയെപ്പോലെ അവനെ നോക്കി. അവളില്‍ നിന്നും വമിച്ച പെണ്ണിന്റെ മദഗന്ധം ബാലകൃഷ്ണനെ മയക്കി.
“ഓ..ഒന്നുമില്ല കുഞ്ഞമ്മേ..ചെറിയച്ഛന്‍ കുറച്ചു ഓവര്‍ ആയിരുന്നല്ലോ…ഉ..ഉറങ്ങിയോന്നു നോക്കാന്‍…..” അവന്‍ ചമ്മലോടെ പറഞ്ഞു.
“ദാ കിടക്കുന്നത് കണ്ടില്ലേ ലോകവുമായി ബന്ധമില്ലാതെ..” തന്റെ പിന്‍ഭാഗത്തിന്റെ വടിവ് അവനെ കാണിക്കാനായി പുറം തിരിഞ്ഞു സഹദേവന്റെ നേരെ വിരല്‍ ചൂണ്ടി ശൃംഗാരച്ചിരിയോടെ അവള്‍ പറഞ്ഞു. അവളുടെ സമൃദ്ധമായ മുടിയും വയറിന്റെ മടക്കുകളും ചന്തികളുടെ വിരിവും മുഴുപ്പും നോക്കി ബാലകൃഷ്ണന്‍ ഉച്ചത്തില്‍ നിശ്വസിച്ചു.
“ശ്രീദേവി കിടന്നോ”
വീണ്ടും അവനു നേരെ തിരിഞ്ഞ് അമ്പിളി ചോദിച്ചു. അവന്‍ മൂളി. കൈ നീട്ടി കുഞ്ഞമ്മയെ പിടിച്ചു മാറിലേക്ക് ചേര്‍ക്കാന്‍ അവന്‍ വെമ്പുകയായിരുന്നു. പക്ഷെ അതിനുള്ള ധൈര്യം അവനു വന്നില്ല. അപ്പോഴാണ്‌ അമ്പിളി അത് കണ്ടത്; തന്റെ മുറിയുടെ നേരെ വരുന്ന ബലരാമന്‍.
“യ്യോ മോനെ വല്യേട്ടന്‍..നീ വേഗം മുറിയില്‍ കയറി ഒളിക്ക്..വേഗം” അവള്‍ ഭീതിയോടെ പറഞ്ഞു. അവന്‍ വേഗം മുറിയിലേക്ക് കയറി ഒരു അലമാരയുടെ പിന്നില്‍ ഒളിച്ചു. ഭാര്യയെ ഉറക്കിയ ശേഷം അനുജന്റെ ഭാര്യയുടെ വിളഞ്ഞ ശരീരം പ്രാപിക്കാനുള്ള ആര്‍ത്തിയോടെ ബലരാമന്‍ അവിടേക്ക് പതുങ്ങി വരുകയായിരുന്നു. അമ്പിളി അങ്കലാപ്പോടെ അയാളെയും പിന്നെ മുറിയിലേക്കും മാറിമാറി നോക്കി.

Updated: November 12, 2017 — 5:13 pm

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *