“എന്താ പെണ്ണെ മുടി കെട്ടാഞ്ഞത്? അഴിച്ചിട്ടു കിടന്നാല്‍ മുടി കൊഴിയും”
രാധമ്മ അവളുടെ പോക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു. അവള്‍ പക്ഷെ മറുപടി നല്‍കാതെ മുറിയിലേക്ക് കയറിപ്പോയി. അവള്‍ തന്നെ കണ്ടിട്ട് നോക്കാതെ പോയതില്‍ രാധമ്മയ്ക്ക് ലേശം നീരസം തോന്നാതിരുന്നില്ല. അങ്ങനെ ചെയ്യുന്ന പെണ്ണല് ബാത്ത് റൂമില്‍ കയറി മൂത്രം ഒഴിച്ച ശേഷം പുറത്തിറങ്ങി.
“എന്താടി ഒച്ച വച്ചത്?”
ബലരാമന് ഉച്ചത്തിലുള്ള സംസാരം തീരെ ഇഷ്ടമല്ല. അയാള്‍ ഭാര്യ മുറിയില്‍ എത്തിയപ്പോള്‍ ചെറിയ കോപത്തോടെ ചോദിച്ചു.
“ഒന്നുമില്ല ചേട്ടാ..ശ്രീദേവി കുളിമുറിയില്‍ കയറിയിട്ട് ഇറങ്ങാന്‍ വൈകി. ഉള്ളില്‍ നിന്നും ശബ്ദം ഒന്നും കേള്‍ക്കാതെ വന്നതുകൊണ്ട് ഒന്ന് വിളിച്ചതാ….”
“ഉം..കേറി കിടന്നുറങ്ങ്…”
അയാള്‍ കിടക്കയില്‍ മറുഭാഗത്തേക്ക് തിരിഞ്ഞുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു. രാധമ്മ ലൈറ്റ് അണച്ച ശേഷം കിടന്നു. ബലരാമന്റെ മനസ് അസ്വസ്ഥമായിരുന്നു. തലേ രാത്രിയിലെ സംഭവവും തുടര്‍ന്നു രാവിലെ കല്യാണിയുടെ ശവമാടത്തില്‍ കണ്ട തെങ്ങിന്‍ പൂക്കുലയും അയാളുടെ മനസിനെ അലട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്നു. ഒരു തന്ത്രിയെയോ ജ്യോതിഷിയെയോ വിളിച്ച് പ്രശ്നം വയ്പ്പിക്കണം എന്നയാളുടെ മനസു പറഞ്ഞു. തലേ രാത്രിയിലെപ്പോലെ തന്നെ പുറത്ത് കാറ്റ് വീശുന്നത് അയാളറിഞ്ഞു. മഴ പെയ്തേക്കും എന്ന് മനസ്സില്‍ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അയാള്‍ മലര്‍ന്നു കിടന്നു. രാധമ്മ ഉറങ്ങിക്കഴിഞ്ഞു എന്നയാള്‍ മനസിലാക്കി. സാധാരണ താന്‍ ഉറങ്ങിയാലും അവള്‍ ഉറങ്ങാറില്ല. കിടന്നാല്‍ കുറഞ്ഞത് ഒരു മണിക്കൂര്‍ എങ്കിലും കഴിഞ്ഞേ അവള്‍ ഉറങ്ങൂ. പക്ഷെ ഇന്ന് നേരത്തെ തന്നെ അവളുറങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ബലരാമന് ഒട്ടും ഉറക്കം വന്നില്ല. അയാള്‍ മുറിയിലെ അരണ്ട വെളിച്ചത്തില്‍ കണ്ണുകള്‍ തുറന്ന് അങ്ങനെ കിടന്നു.
അല്പം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ മുറിയില്‍ മുല്ലപ്പൂവിന്റെ ഗന്ധം വ്യാപിക്കുന്നത് ബലരാമന് അറിഞ്ഞു. അയാളുടെ മനസ് ശക്തമായി മിടിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. അയാള്‍ മൂക്ക് വിടര്‍ത്തി ഒരിക്കല്‍ക്കൂടി ഗന്ധം പിടിച്ചു. അതെ മുല്ലപ്പൂവും വിയര്‍പ്പും കലര്‍ന്ന വശ്യമായ ഗന്ധം. ഈ ഗന്ധം തനിക്ക് ചിരപരിചിതമാണല്ലോ എന്നയാള്‍ ഓര്‍ക്കാതിരുന്നില്ല. മെല്ലെ ഗന്ധത്തിന്റെ വ്യാപ്തി കൂടുന്നത് ബലരാമന് അറിഞ്ഞു. മദാലസയായ സ്ത്രീയുടെ ഗന്ധമായി അത് മെല്ലെ മാറുന്നു. ഈ ഗന്ധം..പെട്ടെന്ന് ഞെട്ടലോടെ അയാള്‍ അത് തിരിച്ചറിഞ്ഞു….അതെ..കല്യാണി..ഇത് അവളുടെ ഗന്ധമാണ്….അവള്‍ അടുത്തു വരുമ്പോഴും കടന്നു പോകുമ്പോഴും ഈ ഗന്ധം തന്നെ തഴുകിയിട്ടുണ്ട്.
ബലരാമന് തണുപ്പുള്ള ആ രാത്രിയിലും വിയര്‍ത്തു. അയാള്‍ രാധമ്മയെ നോക്കി. ലോകവുമായി ബന്ധമില്ലാതെ കിടക്കുകയാണ് അവര്‍. ഈ മണം തന്റെ തോന്നലാണോ അതോ ശരിക്കും ഉള്ളതാണോ എന്ന് ബലരാമന് ശങ്കിച്ചു. അയാള്‍ ഭാര്യയെ കുലുക്കി വിളിച്ചു.
“രാധമ്മേ..എടി രാധമ്മേ…”
പക്ഷെ അവര്‍ അതറിഞ്ഞത് പോലുമില്ല.
“എന്തൊരുറക്കമാ ഇത്..എടി രാധമ്മേ..”
അയാള്‍ കുറേക്കൂടി ശക്തമായി അവരെ വിളിച്ചു. പക്ഷെ ബോധം കെട്ടതുപോലെ ഉള്ള ഉറക്കത്തിലായിരുന്നു അവര്‍. മുല്ലപ്പൂവിന്റെയും സ്ത്രീയുടെ വിയര്‍പ്പിന്റെയും മത്തുപിടിപ്പിക്കുന്ന ഗന്ധം ബലരാമന്റെ സിരകളില്‍ കാമവും ഭീതിയും ഒരേപോലെ പടര്‍ത്തി. ഒപ്പം ഭാര്യയുടെ ബോധമില്ലാതെയുള്ള കിടപ്പ് അയാളെ കൂടുതല്‍ അസ്വസ്ഥനാക്കുന്നുമുണ്ടായിരുന്നു.
“അച്ഛാ…”
ശരീരത്തെയും മനസിനെയും കുളിരണിയിക്കുന്ന ഒരു മധുമൊഴി ബലരാമന്റെ ചെവികളില്‍ എത്തി.
“അ..ആരാ..” ഞെട്ടലോടെ അയാള്‍ ചോദിച്ചു. അപ്പോഴാണ് തന്റെ തൊട്ടരുകില്‍ നില്‍ക്കുന്ന സ്ത്രീരൂപത്തെ അയാള്‍ കണ്ടത്. ഭയന്നു നിലവിളിക്കാന്‍ ഒരുങ്ങിയ അയാളുടെ വായില്‍ അവളുടെ മൃദുവായ കരം പതിഞ്ഞു. ബലരാമന് കിതച്ചുകൊണ്ട് നോക്കി. അപ്പോഴാണ് അയാള്‍ക്ക് ആശ്വാസം വീണത്. അടുത്തു നില്‍ക്കുന്നത് വേറാരുമല്ല..തന്റെ മരുമകള്‍ ശ്രീദേവിയാണ്.
“ഓ..നീയായിരുന്നോ.ഞാനാകെ പേടിച്ചു പോയി..” അയാള്‍ കിതപ്പ് മാറാതെ പറഞ്ഞു.
“പേടിച്ചോ..”
ശ്രീദേവി മണികിലുക്കം പോലെ ചിരിച്ചു. അപ്പോഴാണ് ബലരാമന് അവളുടെ വേഷം ശ്രദ്ധിച്ചത്. ഇരുട്ടില്‍ അയാളുടെ കണ്ണ് അവളുടെ അംഗലാവണ്യം അടുത്തുനിന്നു കണ്ടു. ബ്ലൌസും അടിപ്പാവാടയും മാത്രമാണ് അവളുടെ വേഷം. നന്നായി മാറ് മറച്ചു നടക്കുന്ന അവളുടെ മുലകളുടെ മുഴുപ്പ് അപ്പോഴാണ് ആദ്യമായി അയാള്‍ അറിയുന്നത്. നെഞ്ചില്‍ കെട്ടിമുറുക്കി നിര്‍ത്തിയിരിക്കുന്ന രണ്ടു കരിക്കിന്‍ കുടങ്ങള്‍ പോലെ അവ ആ ചുവന്ന ബ്ലൌസിന്റെ ഉള്ളില്‍ തിങ്ങി നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ചെറിയ ബ്ലൌസിന് താഴെ പരന്നു തുടുത്ത വയര്‍ പൂര്‍ണ്ണ നഗ്നം. അവളില്‍ നിന്നും വിയര്‍പ്പിന്റെയും മുല്ലപ്പൂവിന്റെയും മത്തുപിടിപ്പിക്കുന്ന മദഗന്ധം വമിക്കുന്നു.
പെട്ടെന്ന് അയാള്‍ ഞെട്ടി. ഇവള്‍ എന്തിനാണ് ഈ രാത്രി മുറിയിലേക്ക് വന്നത്? മുന്‍പ് ഒരിക്കലും ഇല്ലാത്ത പതിവാണല്ലോ ഇത്? അതും ഈ വേഷത്തില്‍! എന്തൊരു അഴകാണ് പെണ്ണിന്..ഛെ..തന്റെ മരുമകളാണ് അവള്‍..അങ്ങനെ ചിന്തിക്കാന്‍ പാടില്ല..അയാള്‍ പണിപ്പെട്ടു മനസിന്റെ ചാഞ്ചല്യം നിയന്ത്രിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു.
“നീ എന്തിനാണ് വന്നത്?” അയാള്‍ ചോദിച്ചു.
“അച്ഛാ..എനിക്ക് തനിച്ചു കിടക്കാന്‍ പേടി…ജനലിന്റെ അപ്പുറത്ത് എന്തോ കണ്ടതുപോലെ…അച്ഛന്‍ എന്റെ മുറിയില്‍ വന്ന് അല്‍പനേരം ഇരിക്കുമോ..ഞാന്‍ ഉറങ്ങുന്നത് വരെ….” ശ്രീദേവിയുടെ ശബ്ദം അയാളുടെ കാതുകളില്‍ എത്തി.
“ജനലിനരുകില്‍ എന്ത് കണ്ടു…”
“അറിയില്ല..എന്തോ..ഒരു പൂച്ചയുടെ മുഖം പോലെ..എനിക്ക് പേടിയാകുന്നു അച്ഛാ….” ശ്രീദേവി ചിണുങ്ങി. അവളുടെ സ്വരത്തില്‍ ഭയമല്ല, കൊഞ്ചലാണ് കൂടുതല്‍ എന്ന് ബാലാരാമന് തോന്നി.
“നിന്റെ അമ്മെ വിളിച്ചോണ്ട് പോ..എനിക്ക് പറ്റില്ല…” ബലരാമന് രാത്രി അവളുടെ മുറിയിലേക്ക് പോകുന്നതിന്റെ കുഴപ്പം മനസിലോര്‍ത്തു പറഞ്ഞു.
“അമ്മ പോത്തുപോലെ ഉറക്കമാ..കണ്ടില്ലേ….ഉണരില്ല..അച്ഛന്‍ വന്നാല്‍ മതി..”
അവള്‍ ചിണുങ്ങി. അത് കേട്ടപ്പോള്‍ അയാള്‍ വീണ്ടും ഞെട്ടി. ഇവള്‍ക്ക് എങ്ങനെ അറിയാം രാധമ്മ ബോധമില്ലാതെ ഉറങ്ങുകയാണെന്ന്?
“വാ അച്ഛാ..” മൃദുവായ കരം അയാളുടെ ശക്തമായ കൈകളില്‍ പിടിച്ചു കൊണ്ട് അവള്‍ പറഞ്ഞു. ബലരാമന് അറിയാതെ എഴുന്നേറ്റുപോയി.
ശ്രീദേവി അരണ്ട വെളിച്ചത്തില്‍ തന്റെ മുന്‍പിലൂടെ മുറിയിലേക്ക് നടക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോള്‍ അയാള്‍ യാന്ത്രികമായി അവളുടെ പിന്നാലെ ചെന്നു. അവളുടെ ഒതുങ്ങിയ അരക്കെട്ടിന്റെ താളത്തിലുള്ള ചലനം അയാള്‍ കാമത്തിന്റെ വേലിയേറ്റം സൃഷ്ടിച്ചു. തെന്നിക്കളിക്കുന്ന നിതംബങ്ങള്‍ മെല്ലെ ഇളക്കി അവള്‍ മുറിയിലേക്ക് കയറി. അവിടെ മങ്ങിയ വെളിച്ചം ഉണ്ടായിരുന്നു. ബലരാമന് ഉള്ളില്‍ കയറിയപ്പോള്‍ ശ്രീദേവി കതകടച്ചു.
“എ..എന്തിനാണ് നീ കതകടച്ചത്….”
അയാള്‍ അവളുടെ മുഗ്ദ്ധ സൌന്ദര്യത്തില്‍ മതിമയങ്ങാന്‍ വെമ്പുന്ന മനസിനെ പിടിച്ചുകെട്ടാന്‍ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“അച്ഛന്‍ പോകുമ്പോള്‍ തുറന്നോളൂ..എനിക്ക് പേടിയാ..”
ശ്രീദേവി തന്റെ ചൂണ്ടുവിരല്‍ ചോര തുടിക്കുന്ന ചുണ്ടില്‍ അമര്‍ത്തി പറഞ്ഞു. ബലരാമന് തന്റെ മരുമകളുടെ ആകാരവടിവും മുഖസൌന്ദര്യവും പരിഭ്രമത്തോടെ നോക്കി. ഇത്രയ്ക്ക് സുന്ദരിയാണ്‌ ഇവള്‍ എന്ന് ഇപ്പോള്‍ മാത്രമാണ് താന്‍ അറിയുന്നത്. കാരണം മുന്‍പ് ഒരിക്കലും മറ്റൊരു മനസോടെ അവളെ താന്‍ നോക്കിയിട്ടേയില്ല. അയാള്‍ വീണ്ടും ആ സൌന്ദര്യത്തിലേക്ക് ആര്‍ത്തിയോടെ നോക്കി. തന്റെ മനസ് അവളുടെ അടിമയായി മാറുന്നുണ്ടോ എന്നയാള്‍ സന്ദേഹിച്ചു. തുടുത്ത മുഖത്തിന്‌ താഴെ ലേശം നീണ്ട കഴുത്ത്. അതില്‍ മിന്നിത്തിളങ്ങുന്ന സ്വര്‍ണ്ണമാല. നെഞ്ചില്‍ എഴുന്നു നില്‍ക്കുന്ന സ്തനദ്വയങ്ങള്‍. താഴെ വിരിഞ്ഞ വയറിനും താഴെ ഏതു നിമിഷവും ഊരിവീഴാം എന്ന മട്ടില്‍ നില്‍ക്കുന്ന അടിപ്പാവാട. രാത്രിയിലും അവളുടെ കക്ഷങ്ങള്‍ വിയര്‍ത്തിരുന്നു. വിയര്‍പ്പും മുല്ലപ്പൂവും കലര്‍ന്ന മാദകഗന്ധം അവളില്‍ നിന്നും വമിച്ച് അയാളെ വേറേതോ ലോകത്തേക്ക് നയിച്ചു.
ശ്രീദേവി ബലരാമന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ട് അരയന്നത്തെപ്പോലെ കട്ടിലിനരുകിലെത്തി അതിലേക്ക് ഇരുന്നു. ഇരുന്നപ്പോള്‍ അവളുടെ തുടകളുടെ വണ്ണം ബലരാമന് വിഭ്രമത്തോടെ മനസിലാക്കി. തടിച്ച തുടകള്‍ പാവാടയുടെ അടിയില്‍ അതിന്റെ വണ്ണം നന്നായി പ്രദര്‍ശിപ്പിച്ചു. വളരെ പക്വമായ തന്റെ മനസ് കാമത്തിന്റെ പിടിയില്‍ വീഴുന്നത് കരുത്തനായ അയാള്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. അയാള്‍ വേഗം നോട്ടം മാറ്റി ഒരു കസേരയില്‍ അവളെ നോക്കാതെ ഇരുന്നു.
“നീ കിടക്ക്‌..ഉറങ്ങുന്നത് വരെ ഞാനിവിടെ ഇരുന്നോളാം..” അവളെ നോക്കാതെ അയാള്‍ പറഞ്ഞു.
ശ്രീദേവിയുടെ കണ്ണുകള്‍ തിളങ്ങി. അവള്‍ മുടി അലസമായി കെട്ടിവച്ചു. പിന്നെ കട്ടിലില്‍ മലര്‍ന്നു കിടന്നു. ബലരാമന് അവളെ നോക്കാതിരിക്കാനായി കണ്ണുകള്‍ അടച്ച് ജനലിനു നേരെ മുഖം തിരിച്ചിരുന്നു. തൊട്ടടുത്തുള്ള ആ അഭൌമ സൌന്ദര്യത്തെ നോക്കാന്‍ വീണ്ടും വീണ്ടും അയാളിലെ കാമം ഉത്തേജനം നല്‍കിയെങ്കിലും അസാമാന്യ മനക്കരുത്തോടെ അയാള്‍ സ്വയം നിയന്ത്രിച്ച് ഒരു ധ്യാനത്തില്‍ എന്നപോലെ ഇരുന്നു.
ശ്രീദേവി അയാള്‍ ഇരുന്ന ഭാഗത്തേക്ക് ചെരിഞ്ഞ് കിടന്നു. അവളുടെ മുലകള്‍ രണ്ടും ഏതാണ്ട് പകുതിയോളം ബ്ലൌസില്‍ നിന്നും പുറത്തേക്ക് ചാടിയിരുന്നു. ബലരാമന്റെ ഇരുപ്പ് കണ്ടപ്പോള്‍ അവളുടെ തുടുത്ത ചുണ്ടുകളില്‍ വന്യമായ ഒരു ചിരി വിടര്‍ന്നു. അവള്‍ അടിപ്പാവാട മെല്ലെ മേലേക്ക് നീക്കി. അവളുടെ കൊഴുത്ത വെണ്ണ നിറമുള്ള കണംകാലുകള്‍ നഗ്നമാക്കി അത് മുകളിലേക്ക് മാറി. തന്റെ തടിച്ചു കൊഴുത്ത തുടകള്‍ പകുതിയോളം നഗ്നമാക്കി അവള്‍ ഉറക്കം നടിച്ചു. ഇടയ്ക്കിടെ അവള്‍ കണ്ണുകള്‍ തുറന്ന് ബലരാമനെ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
കണ്ണുകള്‍ പണിപ്പെട്ട് അടച്ചിരുന്ന ബലരാമന് അവസാനം അവള്‍ ഉറങ്ങിയോ എന്ന് നോക്കി. അവളുടെ കിടപ്പ് കണ്ടപ്പോള്‍ അയാള്‍ക്ക് തന്റെ ശരീരം തളരുന്നത് പോലെ തോന്നി. അത്ര നേരവും സംഭരിച്ചു വച്ചിരുന്ന മനക്കട്ടി ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് ഇല്ലാതായിരിക്കുന്നു. അയാളുടെ കണ്ണുകള്‍ അവളുടെ കൊഴുത്ത കാലുകളില്‍ ആര്‍ത്തിയോടെ പതിഞ്ഞു. എന്ത് അഴകുള്ള കാലുകള്‍! ആ തുടകളുടെ നിറവും കൊഴുപ്പും! തന്റെ മനസ് പരിപൂര്‍ണ്ണമായി കാമത്തിന് കീഴടങ്ങുന്നത് നിസ്സഹായതയോടെ അയാള്‍ അറിഞ്ഞു.
