മോനാച്ചൻ ആദ്യമായിട്ടാണോ വീടിനുള്ളിൽ കേറുന്നേ ???
ആലീസിന്റെ ശബ്ദം മോനാച്ചനെ ഉണർത്തി
ങേ…. ആം!!! അതേ ആദ്യമായിട്ടാ
അവൻ മറുപടി പറഞ്ഞു…
ആലിസ് :മ്മ്… നോട്ടം കണ്ടപ്പോൾ തോന്നി
മോനാച്ചൻ നല്ല ചെത്തായിട്ടുണ്ടല്ലോ ???
പുതിയ ഉടുപ്പാണോ ???
മോനാച്ചൻ : മ്മ്…അതേ പെരുന്നാൾ അല്ലേ…അതുകൊണ്ട് വാങ്ങിയതാ
ആലീസ് : ഹ്മ്മ് !!! കൊള്ളാം…എനിക്കിഷ്ട്ടമായി
മോനാച്ചൻ ആലിസിനെ നോക്കി ചിരിച്ചു.
അവൻ അവളെ അടിമുടിയൊന്നു നോക്കി, മഞ്ഞ ഷർട്ടിലും , മുട്ടൊപ്പമുള്ള പാവാടയിലും ആലിസിന്റെ നിൽപ്പ് കണ്ട് മോനാച്ചന് സഹിച്ചില്ല. ശരീരത്തോട് ചേർന്നോട്ടി കിടക്കുന്ന ഷർട്ടിലൂടെ പുറത്തേക്കു ചാടാൻ വെമ്പി നിൽക്കുന്ന മാറിടങ്ങളിൽ അവന്റെ കണ്ണു പതിഞ്ഞു.അവനാ മൽഗോവ മാമ്പഴങ്ങളിൽ നോക്കി കൊതിയിറക്കി നിന്നു. ഷർട്ടിന്റെ മുകളിലെ ബട്ടൻസ് ഇട്ടിട്ടില്ല. സ്വർണത്തിന്റെ ഒരു നൂലുമാല അവളുടെ കഴുത്തിൽ ചേർന്നു കിടക്കുന്നത് കാണാൻ നല്ല ഭംഗിയുടെന്ന് അവനു തോന്നി. മാലയുടെ അവസാനം ഷർട്ടിനുള്ളിൽ മറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. മോനാച്ചന്റെ നെഞ്ചിലേക്കുള്ള തുറിച്ചുനോട്ടം കണ്ട് ആലീസ് അറിയാതെ നെഞ്ചിൽ കൈവെച്ചുപോയി. മോനാച്ചൻ വേഗം കണ്ണുകൾ അവിടുന്ന് മാറ്റി
ഓഹ്…. എങ്ങനെ എങ്കിലും ആലിസിനെ ഒന്നു കിട്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ… ഇവിടെ വരെയെത്തിട്ടു കിട്ടാതെ പോകേണ്ടി വരല്ലേ…. അവൻ മനസ്സിൽ ആരോടെന്നില്ലാതെ പറഞ്ഞു…
മോനാച്ചന് കുടിക്കാൻ വെള്ളം വല്ലതും വേണോ ???
ആലിസ് നിശബ്ദത മുറിച്ചുകൊണ്ട് അവനോടു ചോദിച്ചു
മോനാച്ചൻ : ആ…കുറച്ചു പച്ചവെള്ളം കിട്ടിയാൽ കൊള്ളാരുന്നു
ആലീസ് തിരിഞ്ഞു അകത്തേക്ക് പോയി. മോനാച്ചന് നന്നായി പരവേശം എടുക്കുന്നുണ്ടാരുന്നു. ആലിസ് തിരികെ വന്നു. അവളുടെ കയ്യിൽ ഒരു ഗ്ലാസിൽ മുന്തിരി ജ്യൂസ്‌ ഉണ്ടായിരുന്നു. അവളത് അവനു നേരെ നീട്ടി
മോനാച്ചൻ : പച്ചവെള്ളം മതിയാരുന്നു
ആലിസ് : ഇതിപ്പോ കുടിച്ചെന്നു വെച്ച് ഒന്നും സംഭവിക്കാൻ പോകുന്നില്ല…കുടിച്ചോ
മോനാച്ചൻ വിറയാർന്ന കരങ്ങളോടെ അവളുടെ കയ്യിൽ നിന്നും ഗ്ലാസ്‌ വാങ്ങി ഒറ്റവലിക്കു കാലിയാക്കി അവളുടെ കയ്യിൽ തിരികെ കൊടുത്തു.
ആലിസ് ഗ്ലാസ്‌ മേടിച്ചു അവനെ നോക്കി നിന്നു. അവർക്കിടയിൽ വല്ലാത്തൊരു മൗനം തളം കെട്ടി. മോനാച്ചന് ഒരു എത്തുംപിടിയും ഇല്ലായിരുന്നു. എന്തു പറയണമെന്നോ ചെയ്യണമെന്നോ അറിയാതെ അവൻ നിസംഗതനായി നിന്നു. വീട്ടിൽ നിന്നും വല്ല്യ പ്രതിക്ഷയോടെ ഇറങ്ങിയതാണ്, പക്ഷെ ആലിസിനെ കണ്ടപ്പോൾ കാര്യങ്ങൾ കൈവിട്ടുപോയി. ആകെ ഒരു അങ്കലാപ്പ്. പക്ഷെ ഇങ്ങനെ നിന്നാൽ കാര്യങ്ങൾ നടക്കില്ല, ഈ സുവർണ്ണ അവസരം ഇനിയൊരിക്കലും കിട്ടിയെന്നും വരില്ല, അവൻ ധൈര്യം സംഭരിക്കാൻ ശ്രേമിച്ചു. അവൻ ഒന്നു ചുമച്ച് സംസാരിക്കാനുള്ള തയ്യാറെടുപ്പ് നടത്തി
ആലിസ് എന്നോട് വരാൻ പറഞ്ഞത് എന്തിനാണെന്ന് പറഞ്ഞില്ല ???
അവൻ ഒരൽപ്പം പതർച്ചയോടെ അവളോട്‌ ചോദിച്ചു. ആലിസും അവന്റെ ചോദ്യത്തിൽ ഒന്നു പതറി. എന്തു പറയണം എന്നവൾക്കും അറിയില്ലായിരുന്നു. ഒന്നും വേണ്ട…. മോനാച്ചനെ പറഞ്ഞു തിരിച്ചയച്ചല്ലോ ???
അവൾ സ്വയം ചോദിച്ചു. പക്ഷെ മനസനുവദിക്കുന്നില്ല. ഇത്രേം വരെ എത്തിയിട്ട് ഇനി വേണ്ടാന്നു വെക്കാൻ അവൾക്കാവുന്നില്ലായിരുന്നു.
ആലിസ് : മോനാച്ചനെ ഞാൻ വിളിച്ചപ്പോൾ എന്തിനായിരിക്കും എന്നാ തോന്നിയത് ???
അവൾ ബുദ്ധിപൂർവം മോനാച്ചനോട് മറുചോദ്യം ചോദിച്ച് ഒഴിവായി. ആലിസിന്റെ പ്രതീക്ഷിക്കാതെയുള്ള മറുചോദ്യം മോനാച്ചനെ വീണ്ടും കുഴപ്പിച്ചു.
മോനാച്ചൻ : അത്…. ആലിസിനു എന്തോ പറയാൻ ഉണ്ടെന്നു തോന്നി…. പിന്നെ…..
ആലിസ് : പിന്നെ ??? പിന്നെന്താ ???
മോനാച്ചൻ : എന്തോ പ്രതികാരം ചെയ്യണം എന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ…. അതിന് വേണ്ടി ആകും എന്നോർത്തു
ആലിസിന്റെ നെഞ്ചിൽ ഒരു വല്ലാത്ത തുടിപ്പുണ്ടായി, അവൾ മോനാച്ചന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി ചോദിച്ചു…..
ആലിസ് : എന്തു പ്രതികാരം ??? എന്തു പ്രേതികാരമാണ് ചെയ്യേണ്ടത് ???
മോനാച്ചൻ ആലിസിന്റെ നോട്ടത്തിന്റെ തീക്ഷണതയിലും അവളുടെ ശരം കണക്കെയുള്ള ചോദ്യത്തെയും അഭിമുഖികരിക്കാനാവാതെ നിന്നു ഉഴറി.
മോനാച്ചൻ മിണ്ടാതെ നിൽക്കുന്നത് കണ്ട് ആലിസ് രണ്ടുമൂന്നു ചുവടുകൾ അവന്റെ നേരെ നടന്ന് അവന്റെ അടുക്കലെത്തി.
ആലിസ് : പറ മോനാച്ചാ…. എന്തു പ്രതികാരമാ ചെയ്യണ്ടത് ???
ആലിസ് അരികിലേക്ക് നടന്ന് വന്നപ്പോൾ അറിയാതെ മോനാച്ചന്റെ കാലുകൾ പുറകോട്ടു വെച്ചുപോയവൻ. അവന്റെ തൊട്ടരികിൽ മുഖാമുഖം അവൾ നിന്നു, ആലിസ് ദേഹത്ത് പുരട്ടിയ വിലകൂടിയ പെർഫ്യൂമിന്റെ ഗന്ധം അവന്റെ മൂക്കിലേക്ക് പടർന്നു കയറി. അപ്സരസ് പോലെയുള്ള സൂസമ്മയുടെ മുന്പിലോ, പതിനെട്ടടവും പയറ്റിതെളിഞ്ഞ മോളികുട്ടിയുടെ മുൻപിലോ മാദക തിടമ്പായ ത്രേസ്യാമ്മയുടെ മുന്പിലോ പതറാതെ നിന്നിട്ടുള്ള മോനാച്ചന് പക്ഷെ ആലിസെന്ന കൗമാരകാരിയുടെ മുൻപിൽ അടവുകൾ പിഴച്ചു. വല്ലാത്തൊരു നിസ്സഹായത അവനെ വരിഞ്ഞുമുറുകി.കണക്കുകൂട്ടലുകൾ തെറ്റിയ ഒരു യന്ത്രം കണക്കെ അവൻ നിന്നുപോയി.
ഒരു മിനിട്ട് നീണ്ട ഇടവേളയ്ക്ക് അന്ത്യം കുറിച്ചവന്റെ ചുണ്ടുകൾ പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ മന്ത്രിച്ചു…
ജോസിനോടുള്ള പ്രതികാരം….. ആൻസിയോട് അവൻ ചെയ്തതിനുള്ള പ്രതികാരം
പറഞ്ഞതും മോനാച്ചൻ കണ്ണുകളുയർത്തി ആലിസിനെ നോക്കി. കരിമഷിയെഴുതിയ അവളുടെ വിടർന്ന കണ്ണുകളിൽ ഒരു തിളക്കം മിന്നിമറിയുന്നത് അവൻ കണ്ടു.
ആലിസ് : ജോസിനോട് എ…എങ്ങനെയാ…. മോനാച്ചൻ പ്രതികാരം ചെയ്യുകാ….
മോനാച്ചൻ സർവ്വ ധൈര്യവും സംഭരിച്ചു. ഇനിയും വൈകിയാൽ ഒരുപക്ഷെ ആലിസ് എനിക്ക് നഷ്ട്ടമാകും…. അത് ചിന്തിക്കാൻപോലും അവനായില്ല. അവന്റെ വാക്കുകൾക്ക് ബലം വരുത്തിയവൻ പറഞ്ഞു……
ജോസ് എന്റെ പെങ്ങളോട് എന്തു ചെയ്‌തോ…. അതുപോലെ എനിക്കും അവനോടു പ്രതികാരം ചെയ്യണം…….
അവനു ആലിസിനെ നോക്കാൻ ധൈര്യം വന്നില്ല. അവന്റെ ദൃഷ്ട്ടികൾ പുറത്തേക്കു നട്ട് അവൻ നിന്നു. ഒരു സൂചി നിലത്തു വീണാൽ കേൾക്കാവുന്നത്ര നിശബ്ദതയാ ഹാളിൽ പരന്നു. ആലിസിനെ അവന്റെ വാക്കുകൾ കാതിലൂടെ തുളച്ചു കയറി അവളുടെ ഉടലാകെ തീപടരുമ്പോലെ ചൂടുപിടിപ്പിച്ചു. അവൾ യാന്ത്രികമായി മോനാച്ചന്റെ കൈകളിൽ പിടിച്ചു. മോനാച്ചൻ അമ്പരപ്പോടെ ആലിസിനെ നോക്കി, നിർവചിക്കാനാവാത്ത മുഖഭാവത്തോടെ അവളവനെ നോക്കി പറഞ്ഞു
ഇങ്ങനെ നിന്നാൽ പ്രതികാരം ചെയ്യാൻ പറ്റുമോ ???
