സൂസമ്മ : നിങ്ങൾക്ക് ഭ്രാന്താണോ മനുഷ്യാ??? ഞാൻ ആരുടെ കൂടെയും കെട്ടിമറിയാൻ പോകുന്നില്ല. വെറുതെ മനുഷ്യനെ പേടിപ്പിക്കാൻ
അവറാൻ : ഹാ… ഞാൻ ഒരു തമാശ പറഞ്ഞെ അല്ലേ… ഈ നാട്ടുകാര് തെണ്ടികൾക്ക് എന്റെ ഭാര്യയെ തൊടാനുള്ള യോഗ്യത ഒന്നുമില്ല
സൂസമ്മ : പിന്നെ ആർക്കാ യോഗ്യത ???
അവറാൻ : അതു നിന്റെ ഇഷ്ട്ടം… നീ ആരെ ചൂണ്ടി കാണിക്കുന്നോ അവനായിരിക്കും ആ ഭാഗ്യവാൻ
സൂസമ്മ : തല്ക്കാലം ആ ഭാഗ്യം ആർക്കും വേണ്ട…
അവറാൻ : ഹാ…വാക്ക് മാറ്റല്ലെടി…ഞാനൊന്നു ആസ്വദിച്ചു വരുവാരുന്നു
സൂസമ്മ : വാക്കൊന്നും മാറ്റുന്നില്ല. എനിക്ക് നന്നായി ആലോചിക്കണം. സമയം എടുക്കും, പോരെ ???
അവറാൻ : ഹ…ഹാ…. അതു മതി, അതു മതി നീ എത്ര സമയം വേണേലും എടുത്തോ
അവറാന്റെ നാക്ക് കുഴഞ്ഞു തുടങ്ങിയിരുന്നു.
സൂസമ്മ : എന്നാൽ കിടക്കു. നാളെ പെരുനാൾ തുടങ്ങുവല്ലേ… വല്ല ബോധോം ഉണ്ടോ ???
അവറാൻ : അതൊക്കെ ഭംഗിയായി നടക്കും… പുത്തൻപുരക്കൽ അവറാൻ ഇന്നും ഇന്നല്ലേയുമല്ല പെരുനാൾ നടത്താൻ തുടങ്ങിയത്
സൂസമ്മ : ഇന്നലത്തെ പോലത്തെ അവറാൻ അല്ല ഇപ്പോൾ ഒത്തിരി മാറി… എന്റെ മോൻ കിടന്ന് ഉറങ്ങു
സൂസമ്മ തലയണ നേരെയാക്കി വെച്ച് കൊടുത്തു. അവറാൻ വല്ലാത്തൊരു ആത്മസംതൃപ്തിയോടെ കിടന്നുറങ്ങി. സൂസമ്മ അയാളുടെ പക്കൽ കണ്ണുകൾ അടച്ചു കിടന്നു. അവറാൻ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ അവളുടെ മനസിലേക്ക് കയറി വന്നു. ഞാൻ ഇഷ്ടപെടുന്ന ആരെ വേണമെങ്കിലും കൂടെ കിടത്താൻ അവറാനു സമ്മതമാണെന്ന വാക്കുകൾ അവളുടെ ചെവിയിൽ അലയടിച്ചു വന്നു. എത്ര കാലം ഇങ്ങനെ ഒളിച്ചും പാത്തും കളിവെക്കും. എന്നേലും പിടിക്കപ്പെടും ഇതാകുമ്പോൾ അവറാന്റെ സമ്മതത്തോടെ എല്ലാം നടക്കും.
അവളുടെ മുഖത്ത് വല്ലാത്തൊരു ചിരി വിടർന്നു
പരസ്പരം കൂട്ടിയിടിച്ചാൽ പോലും ആളുകളെ കാണാൻ പറ്റാത്തവിധം അന്തരീക്ഷമാകെ കോടമഞ്ഞ് നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. മോനാച്ചനെ കിടു കിടാ വിറയ്ക്കുന്നുണ്ട്, അതിരാവിലെ പാലും പാത്രവുമായി അവൻ മഞ്ഞിലൂടെ നടന്നു നീങ്ങി.
” എന്തൊരു കോപ്പിലെ മഞ്ഞാണ് “
അവൻ ആരോടെന്നില്ലാതെ പറഞ്ഞു. അസ്ഥി വരെ വിറച്ചുപോകുന്ന തണുപ്പ്. അവൻ സ്ഥിരം ഇരിപ്പു സ്ഥലമായ പാറകെട്ടിൽ കുത്തിയിരുന്നു. തണുപ്പിനെ അതിജീവിക്കാൻ ഒരു കമ്പിളി ഉടുപ്പ് ഇട്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിലും അതു തുളച്ചു കൊണ്ടു തണുപ്പ് ശരീരമാകെ അരിച്ചു കയറുകയാണ്. മോനാച്ചൻ പോക്കറ്റിൽ നിന്നും ഒരു സിഗരറ്റ് പുറത്തെടുത്തു, വല്ലപ്പോഴും അപ്പന്റെ ബീഡി അടിച്ചു മാറ്റിവലിക്കുന്ന മോനാച്ചന് ഗൾഫിൽ നിന്നും വന്ന കാപ്യരുടെ അനിയൻ മാത്തുക്കുട്ടി കൊടുത്തതാണ് ആ സിഗരറ്റ്. അപ്പനറിഞ്ഞാൽ തല വെട്ടും, ആരോടും പറയില്ലെന്നു മാത്തുക്കുട്ടിയുടെ ഉറപ്പിന്മേൽ അവനാ സിഗരറ്റ് ചുണ്ടിൽ വെച്ചു കത്തിച്ചു
ഓഹ്…. ഒടുക്കത്തെ കിക്ക് ആണല്ലോ ???
മോനാച്ചൻ ചുമച്ചു പോയി. ബീഡി പോലെ അല്ല, നല്ല ഇരുത്താണ്. മോനാച്ചൻ പതിയെ ആസ്വദിച്ചു സിഗരറ്റ് വലിച്ചു തള്ളി. അവൻ മൂക്കിലൂടെ പുകയൂതി ഭാവി പരിപാടികൾ ആലോചിച്ചു. എന്തു വന്നാലും ആലിസിന്റെ അടുത്ത് പോകണം, ഒന്നും നടക്കില്ലായിരിക്കും, എങ്കിലും അവളുടെ സാന്നിധ്യം എങ്കിലും കിട്ടുമല്ലോ. പതിയെ തിന്നാൽ പനയും തിന്നാമെന്നല്ലേ, അവനോർത്തു. ഒരു ചെറിയ പ്രതിക്ഷ അവനിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു, ആരും ഇല്ലാത്തപ്പോൾ അവൾ വിളിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ എന്തെങ്കിലും പ്രേതീക്ഷിക്കാം. ഇനിയെല്ലാം വരുമ്പോലെ അവൻ ഉറപ്പിച്ചു. രാത്രി ത്രേസ്സ്യാമ്മയുടെ അടുത്തു പോകണമല്ലോ. ഹൂ…അതെന്നായാലും ഒരു ഒന്നൊന്നര കളി നടക്കും. കഴിവ് മൊത്തം എടുത്തു അടിക്കണം, എങ്കില്ലേ അവരിനിയും വിളിക്കു. സൂസമ്മടെ അത്രേം ഇല്ലെങ്കിലും അവരും ഒരു സുന്ദരി അമ്മായി ആണ്. അവൻ ഓർത്തു.
സൂസമ്മയുമായി പരിപാടി കഴിഞ്ഞതോടെ വേറെ ആരെയും മനസ്സിൽ വേണ്ടാന്നു വെച്ചതാ എങ്കിലും ഇങ്ങോട്ട് വരുന്നതല്ലേ കളയാൻ മനസ് വരുന്നില്ല. ആയ കാലത്തല്ലേ ഇതൊക്കെ പറ്റു. സൂസമ്മ ഒരിക്കലും അറിയാതെ ഇരുന്നാൽ പോരെ, മോനാച്ചൻ സിഗരറ്റിലെ അവസാന പുകയും വലിച്ചു കുറ്റി താഴെയിട്ടു എഴുന്നേറ്റു നടന്നു.
ആലിസിനെ കിട്ടിയാൽ അതെന്റെ ജീവിതത്തിലെ ഒരു ഭാഗ്യം ആണെന്ന് പറയാം. എന്തായാലും ജോസ് മൈരൻ എന്റെ പെങ്ങളെ പണിത സ്ഥിതിക്ക് അവന്റെ പെങ്ങളെ ഞാനും പണിയുന്നു. അങ്ങോട്ടും ഇല്ല അങ്ങോട്ടും ഇല്ല. മോനാച്ചൻ ഓരോന്നും കണക്കു കൂട്ടി നടന്ന് പുത്തൻപുരക്കൽ എത്തി.
ഈ മഞ്ഞത്തു കണ്ണു കാണാമോടാ മോനാച്ചാ ???
ഇടിവെട്ടുപോലെയുള്ള ശബ്ദം കേട്ട് മോനാച്ചൻ മുൻപോട്ടു നോക്കി. അവറാൻ മുതലാളിയാണ്. ഇയാൾ ഇത്രേം മര്യാദക്ക് ഒക്കെ സംസാരിക്കുമോ. അവൻ അയാൾക്ക്‌ നേരെ പത്രം നീട്ടി ചിരിച്ചു
ആ ഇപ്പൊ ശീലമായി മുതലാളി
അവൻ പറഞ്ഞു.
അവറാൻ :മ്മ്… നിനക്ക് എന്നാ ഉണ്ടെടാ പ്രസ്സിൽ കൂലി???
മോനാച്ചൻ : തീരെ കുറവാ മുതലാളി… വേറെ പണിയൊന്നും ഇല്ലാത്തോണ്ട് പോകുന്നു
അവറാൻ : ഇന്നത്തെ കാലത്തു പണികിട്ടാനൊക്കെ വല്ല്യ പാടാ… എന്തേലും ജോലി ഉണ്ടേൽ ഞാൻ പറയാമെടാ.
മോനാച്ചൻ : ഓ വല്യ ഉപകാരം മുതലാളി
അവാറാൻ പത്രത്തിലേക്കു കണ്ണു നട്ടുകൊണ്ട് കസേരയിൽ ഇരുന്നു. മോനാച്ചൻ പാലുമായി അടുക്കള മുറ്റത്തു ചെന്നു. കതകു അടച്ചേക്കുവാണ്
അമ്മാമ്മേ !!! പാൽ
അവൻ നീട്ടി വിളിച്ചു. കുറച്ചു നിമിഷങ്ങൾക്കകം കതകു തുറന്ന് സൂസമ്മ നിറഞ്ഞ ചിരിയോടെ കുലുഞ്ഞി കുലുഞ്ഞി നടന്നു വന്നു. അവന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും പാൽ കുപ്പി മേടിച്ചിട്ട്, അവളുടെ കയ്യിൽ പറ്റിയിരുന്ന വെള്ളം അവന്റെ മുഖത്തിന്‌ നേരെ കുടഞ്ഞു അവനെ നോക്കി അവൾ ചിരിച്ചു.
ഒഹ്ഹ്ഹ്……ഒന്നാമത് മനുഷ്യൻ തണുത്തു മരച്ചാ വന്നത്, അതിന്റെ കൂടെ വെള്ളം കൂടെ കോരി ഒഴിക്കുവാണോ???
സൂസമ്മ : അച്ചോടാ… മോനു ചൂട് വേണോ???
മോനാച്ചൻ ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ അവളെ നോക്കി
കുറച്ചു ചൂട് കിട്ടിയാൽ കൊള്ളാമായിരുന്നു…
സൂസമ്മ : ആണോ…എന്നാൽ മോൻ അടുപ്പിന്റെ ചുവട്ടിൽ കേറി കുത്തിയിരുന്നോ. അവിടെ നല്ല ചൂടുണ്ട്
മോനാച്ചൻ : ഓ… കളിയാക്കിയതായിരിക്കും… എനിക്ക് ആ ചൂടല്ല വേണ്ടത്… ഈ ദേഹത്തെ ചൂടാ വേണ്ടത്
സൂസമ്മ : ആഹാ… ചെറിയ ആഗ്രഹം ഒന്നുമല്ലല്ലോ??? ചെറുക്കാ ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ഇവിടെ വെച്ചു ഒരു പരിപാടിയും നടക്കില്ല
മോനാച്ചൻ : പിന്നെ എവിടെ വെച്ചു നടക്കാനാ….???
സൂസമ്മ : അതൊക്കെ നടക്കും… ചിലപ്പോൾ ഈ വീട്ടിൽ വെച്ചു തന്നെ നടനെന്നും ഇരിക്കും … എന്താ മതിയോ ???
