“വിടാട,…പുല്ലേ കൊല്ലാനുള്ള ദേഷ്യം എനിക്കുണ്ട് പക്ഷെ…ഒരേ ചോര ആയതുകൊണ്ടാ…
നിനക്ക് ഞാൻ ഈയൊരു അടി ഓങ്ങി വെച്ചിട്ട് കാലം കുറച്ചായി,….”
അവനെ തള്ളി പിടിച്ചു ഞാൻ പറയുമ്പോൾ അവൻ ഞരങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു,…
“എല്ലാം പോട്ടെ എന്നു കരുതി ഒതുങ്ങി നിന്നതാ ഞാൻ….പക്ഷെ ഇന്ന് നീ കാണിച്ച തന്തയില്ലാത്തരത്തിന്,…ഞാൻ നിന്നെ തല്ലിയില്ലെങ്കിൽ, ഞാൻ എന്നെ തന്നെ ചതിക്കുന്നത് പോലെ ആവും….പിന്നെ പാവം അവളെയും….എന്തു അവകാശത്തിലാട നായെ നീ അവളെ തൊട്ടത്…..”
തെങ്ങിൽ നിന്നും വലിച്ചെടുത്തു അവന്റെ വയറ്റിൽ എന്റെ കൈ ഊക്കിന്‌ പതിഞ്ഞു, വേദനയിൽ കുമ്പിറ്റു നിന്ന…
അവന്റെ നടുവിന് ചവിട്ടിതെറിപ്പിച്ചു,
“നീ എന്നോടും അവളോടും ചെയ്തതിനു, നിന്നെ പച്ചയ്ക്ക് കൊല്ലാനുള്ള ദേഷ്യം ഉണ്ടെനിക്ക്….ചെറ്റെ….”
അവനെ കോളറിൽ തൂക്കിയെടുത്തു, കവിളിൽ ഞാൻ ആഞ്ഞു പൊട്ടിച്ചു,…
തെങ്ങിൽ അമർത്തിയപ്പോൾ ഉണ്ടായ മുറിവിൽ നിന്നും അവന്റെ വായിൽ നിന്നും ചോര ഒഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
“ഇവിടെക്കൊണ്ടു ഞാൻ തീർക്കുവാ,ഞാനും നീയും തമ്മിലുള്ള ബന്ധവും കണക്കും….,…ഇനി ഇതിന്റെ ബാക്കി തീർക്കാൻ എന്റേയോ അവളുടെയോ പുറകെ നീ വന്നാൽ…പിന്നെ എനിക്ക് ആലോചിക്കാൻ മറ്റൊരു വഴി ഇല്ല….
ഇനി അവളുടെ നിഴൽവെട്ടത്തു പോലും, നിന്നെ ഞാൻ കാണാൻ പാടില്ല…കേട്ടല്ലോ….”
കുഴയുന്ന കണ്ണുമായി അവൻ എന്നെ നോക്കി…
പിന്നെ തല കുലുക്കി,…
“ആഹ് അപ്പൊ മക്കള് വിട്ടോ,…എവിടേലും വീണു പറ്റിയതാണെന്ന് പറഞ്ഞാൽ മതി…കേട്ടല്ലോ…എന്നാൽ ചെല്ല്…”
അവന്റെ കവിളിൽ തട്ടി ഞാൻ പറഞ്ഞു,…
കുഴഞ്ഞു ആടിക്കൊണ്ടു പൊട്ടിയൊലിച്ച ചോരയും തുടച്ചു, അവൻ നടന്നു നീങ്ങി.
പ്രതികാരം എന്നു പറഞ്ഞു അവൻ ഇനി വരുമോ എന്നറിയില്ല,..പക്ഷെ വന്നാലും എനിക്കൊരു പുല്ലുമില്ല…
അവൻ പോകുന്നതും നോക്കി ഞാൻ നിന്നു…
ചിറയിലെ മാടത്തിൽ ഇരുന്നു, ഇനിയുള്ള കാര്യങ്ങൾ കണക്കു കൂട്ടുമ്പോൾ ആയിരുന്നു,
അവന്മാര് എത്തിയത്….
“എന്തായി….കാര്യങ്ങൾ…”
“കുറച്ചൊക്കെ സെറ്റ് ആയി…
നീ ശെരിക്കും ആലോചിച്ചിട്ടാണോടാ…”
എന്റെ അടുത്തു വന്നിരുന്ന അർജ്‌ജുൻ ചോദിച്ചു.
“ഉം…ഇനിയും അവിടെ പറ്റില്ലെടാ…..നുണയൻ എവിടെ….”
“അവൻ വേറെ കുറച്ചു കാര്യങ്ങൾക്ക് പോയിരിക്കുവാ….നമുക്ക് ഇന്ന് പോണോ…വീട് കാണാൻ…”
“ആടാ…വൈകിക്കണ്ട…എത്ര പെട്ടെന്നു എന്നു വെച്ചാൽ അങ്ങനെ….നാളെ കേറാൻ പറ്റിയാൽ അത്രേം നല്ലത്…”
“കുറച്ചു ഉള്ളിലാണ് കിട്ടിയത്…ഒരു ചെറിയ വീടാ…നിങ്ങൾക്ക് രണ്ടുപേർക്കും അതു മതിയാവുമല്ലോ…ചെറുതാണെങ്കിലും നല്ല ഭംഗിയുണ്ട് വൃത്തിയും…”
“ചെറുത് മതിയെടാ….. വാ…പോയേക്കാം…”
അതോടെ അവൻ എഴുന്നേറ്റു….
അവന്റെ ബൈക്കിനു പിന്നിൽ ഇരുന്നു പുതിയ തീരം തേടിയുള്ള യാത്ര ആരംഭിച്ചു.
നഗരത്തിന്റെ തിരക്കിൽ നിന്നൊക്കെ മാറി ഉള്ളിലേക്കാണ് സ്ഥലം,
റോഡിലൊരു ബസ് സ്റ്റോപ് കണ്ടു, പിന്നെ അടുത്തു കണ്ട ഇടറോട്ടിലൂടെ കുറച്ചു ദൂരം കൂടെ പോയി…
വീടുകൾ തമ്മിലുള്ള അകലം കുറയുന്നുണ്ട്…
ഒടുക്കം ഒരു ചെറിയ വിക്കറ്റ് ഗേറ്റ് വെച്ചിരിക്കുന്നതിന്റെ മുന്നിൽ അവൻ കൊണ്ടു പോയി നിർത്തി,…
ഞാൻ അകത്തേക്കു നോക്കി കൺവെട്ടത്തായി, വെള്ള നിറമുള്ള പെയിന്റ് അടിച്ച ഒരു കുഞ്ഞു ഓടിട്ട വീട് കണ്ടു.
മുൻപിലുള്ള വഴിയിൽ ചെറു മെറ്റൽ വിരിച്ചു വശങ്ങളിൽ കുറെ ചെടികൾ പൂവുമായി നിക്കുന്ന വഴി,
കണ്ടപ്പോഴേ എനിക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടു,….പക്ഷെ ദൂരം ആയിരുന്നു പ്രശ്നം…
ബസ് സ്റ്റോപ്പിൽ എത്തണമെങ്കിൽ തന്നെ ഇവിടുന്ന് കുറച്ചു പോണം,…
ഞാൻ ചുമ്മ വീടിന്റെ പരിസരം ഒക്കെ ഒന്നു കണ്ണോടിച്ചു നോക്കി,…
അല്പം മാറി ഒരു വീട് കാണാം…
കുറെ മരങ്ങൾ നിക്കുന്ന പറമ്പാണ്‌ ചുറ്റും, നല്ല തണുപ്പും…
ചാരുവിന് ഇഷ്ടപ്പെടുവൊ എന്തോ…
“ഡാ…”
അർജ്‌ജുന്റെ വിളി കേട്ടാണ് ഞാൻ നോക്കിയത്, അവൻ ഇത്ര നേരം ആരെയോ ഫോണിൽ വിളിക്കുകയായിരുന്നു.
നോക്കുമ്പോൾ അവനൊപ്പം വേറെ ഒരാളെ കൂടി കണ്ടു, നല്ലൊരു പ്രായം തോന്നിക്കുന്ന മനുഷ്യൻ…കണ്ട കാണുന്ന ഏതു കണ്ണുപൊട്ടനും മനസ്സിലാവും ബ്രോക്കർ ആണെന്ന്…കക്ഷത്തിൽ തിരുകിയിരിക്കുന്ന ആഹ് കറുത്ത ബാഗ് മാത്രം നോക്കിയാൽ മതി.
“ഡാ… ഇതാണ്, ദിനേശൻ ചേട്ടൻ…ഈ വീട് പുള്ളിയെയാ നോക്കാൻ ഏല്പിച്ചെക്കുന്നെ…”
“നമസ്കാരം….”
വിനയ വിധേയനായി അയാൾ ഇളിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ഓഹ് ആയിക്കോട്ടെ…”
തിരിച്ചു ഞാനും പറഞ്ഞു.
“ഡാ… എങ്ങനെയ അകത്തു കയറി നോക്കാല്ലോ….”
ഞാൻ തല കുലുക്കിയതും അയാൾ ഗേറ്റ് തുറന്നു അകത്തേക്കു നടന്നു വാലുപോലെ പിന്നിൽ ഞങ്ങളും,..
“മുന്പിവിടെ…ഒരു പണിക്കു വന്ന കുറച്ചു ബംഗാളികളാ താമസിച്ചത്,…അവന്മാരുടെ പണി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഇവിടുന്ന് പോയി, അതു കഴിഞ്ഞു പിന്നെ വീടിന്റെ കിടപ്പു കണ്ടപ്പോൾ ശോശാമ്മ ടീച്ചർ എന്റെ നെറുകം തല അടിച്ചു പൊട്ടിച്ചു, അവന്മാര് അതുപോലെ ആക്കിയാ ഇവിടുന്ന് പോയത്, ആശാരിയേം പെയിന്റർ നേം ഒക്കെ വിളിപ്പിച്ചു നിർത്തിയാ ഒന്നു നേരെ ആക്കി എടുത്തത്,…
പിന്നെ വെറുതെ കിടന്ന് നശിഞ്ഞു പോയാലോ അതുകൊണ്ടു നാട്ടിലുള്ള ഏതേലും ഫാമിലിക്ക് ആണേൽ കൊടുത്താൽ മതി എന്ന് പറഞ്ഞാ പിന്നേം എനിക്ക് ഇതിന്റെ താക്കോല് തന്നെ…”
അയാള് വാതിൽ തുറന്നു അകത്തേക്ക് നടത്തിച്ചു…
പുതിയ പെയിന്റ് ന്റെ മണം മാറാത്ത ചുവരുകൾ…
മുകളിൽ മച്ചാണ്,…ഒരു ഹാൾ ഉണ്ട്, പിന്നെ ഒരു മുറിയും കിച്ചണും, അതിനോട് അടിപ്പിച്ചു ഒരു കുഞ്ഞു ഡൈനിങ്ങ് റൂമും.
എല്ലാം ഒഴിഞ്ഞു കിടപ്പാണ്,…
കണ്ടു കഴിഞ്ഞു ഞാനും അർജ്‌ജുനും ഒന്നു മാറി നിന്നു സംസാരിച്ചു,
“ഡാ… എങ്ങനാ…എടുക്കുന്നോ….ദൂരം കുറച്ചു കൂടുതല…”
എന്റെ മനസ്സിൽ അപ്പോൾ കുറഞ്ഞ അഡ്വാൻസും, വാടകയുമായിരുന്നു, ദൂരം അല്പം കൂടിയാലും, ഇനിയും ഒരുപാട് കാര്യങ്ങൾ ബാക്കി ഉള്ളതുകൊണ്ട് ഇതൊറപ്പിക്കാം എന്ന ചിന്ത ആയിരുന്നു എനിക്ക്…
ഞാൻ അവനെയും പറഞ്ഞു സമ്മതിപ്പിച്ചു അങ്ങേരുടെ അടുത്തെത്തി.
“ഇവിടെ ഈ ഭാഗത്ത്‌ വേറെ വീടൊന്നും ഇല്ലേ ചേട്ടാ…ഒരാവശ്യം വന്നാൽ അടുത്തൊന്നും ആരും ഇല്ലെങ്കിൽ…”
“എന്റെ കൊച്ചനെ, ഇവിടെ ഈ ഭാഗത്തു തന്നെ ഒരു നാലഞ്ചു വീടുണ്ട്…
ദോ ആഹ് കാണുന്നത് ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ ഈ വീടിന്റെ ഉടമസ്ഥ ശോശാമ്മ ടീച്ചറുടെ വീട്, ആള് ഇപ്പോൾ റിട്ടയേർഡ് ആയി വീട്ടിൽ തന്നെ ഉണ്ട്..പിന്നെ ഈ ഇറക്കം ഇറങ്ങി ചെന്നാൽ രണ്ടു വീടുണ്ട്…
പിന്നെ ദേ ഈ പറമ്പു ആഹ് കാണുന്ന വീട്ടുകരുടെയാ…”
നോക്കുമ്പോൾ അയാൾ ചൂണ്ടി കാട്ടുന്നിടത്തെല്ലാം അവിടെ അവിടെ വീടുകൾ ഉണ്ട്…
മുട്ടി മുട്ടി ഇല്ലെന്നെ ഉള്ളൂ…
“നിങ്ങൾക്ക് സമ്മതം ആണേൽ കയ്യോടെ പോയി ടീച്ചറെ കണ്ട് ഉറപ്പിക്കാം…”
അയാൾ നിന്നു തലചൊറിയുന്നത് കണ്ട ഞാൻ ഓക്കെ പറഞ്ഞു.
ഇപ്പൊ കണ്ട വീടിന്റെ പറമ്പ് കഴിഞ്ഞു അവരുടെ വീടിന്റെ പറമ്പു തുടങ്ങുന്നു, ഉള്ളിലേക്ക് അല്പം കയറി കവുങ്ങും ജാതിയും നിറഞ്ഞ പറമ്പിന് നടുവിൽ വലിയൊരു ഇരു നില വീട്, വാ ഒന്നു പൊളിഞ്ഞു പോയെങ്കിലും,…
