🏹🏹വേട്ടക്കാരികള്‍ – 1🏹🏹അടിപൊളി  

ആദില്‍ ഉറക്കെ ചിരിച്ചു.

പ്രണവ് എന്തോ പ്രതികരിക്കാന്‍ തുടങ്ങിപ്പോഴേക്കും അവന്റെ മൊബൈല്‍ റിംഗ് ചെയ്തു തുടങ്ങി.
നമ്പര്‍ നോക്കിയതും ദേഷ്യം മുറ്റി നിന്നിരുന്ന അവന്റെ മുഖത്ത് പെട്ടെന്നൊരു വിനയം കടന്നു വന്നു.

“ഹലോ…മദറേ…!”

കോള്‍ എടുത്തുകൊണ്ട് മിണ്ടല്ലേ എന്ന ഭാവത്തില്‍ അവന്‍ ചൂണ്ടുവിരല്‍ ചുണ്ടിനു മേലെ വച്ചു കാണിച്ചു.

മറുതലക്കല്‍ ആരാണെന്നറിഞ്ഞതോടെ ഞങ്ങളിലും ഒരു ചെറിയ പരിഭ്രമമുണ്ടായി.

പ്രണവിന്റെ മുഖഭാവത്തില്‍ നിന്നും കാര്യമെന്തെന്ന് മനസ്സിലാക്കാന്‍ ഒരു ശ്രമം നടത്തിയെങ്കിലും പരാജയപ്പെട്ടു.

“ഡാ..നിന്നോട് ഓഫീസിലേക്ക് ചെല്ലാന്‍…മദറാ..!!”

ഫോണ്‍ കട്ട് ചെയ്തുകൊണ്ട് അമ്പരന്ന ഭാവത്തോടെ അവന്‍ എന്നെ നോക്കി.

“എന്തിന്..?”

ഞാന്‍ ആശങ്കാകുലനായി.

“ആ.. ആര്‍ക്കറിയാം..!!”

അവന്‍ കൈ മലര്‍ത്തി.

“ബാ..പോയി നോക്കാം..!”

ആദില്‍ എഴുന്നേറ്റു കഴിഞ്ഞു.

“എന്നാ നിങ്ങള്‍ പോയി നോക്ക്..ഞാന്‍ മോഴ ബാബുവിന്റെ കടേല്‍ കാണും..!”

പ്രണവ് ധൃതിപ്പെട്ട് ഗ്ലാസ്സില്‍ ബാക്കിയുള്ള ഷേക്ക് ഒറ്റ വലിക്ക് അകത്താക്കി.

“ഞാന്‍ കൊടുക്കണോ..?”

കഠിനമായ തണുപ്പ് തൊണ്ടയിലൂടെ ഇറങ്ങിപ്പോകുന്നതിന്റെ അസ്വസ്ഥതയില്‍ മുഖം ചുളിച്ചുകൊണ്ട് അവന്‍ ആദിലിനെ നോക്കി.

“പിന്നെ നിന്റെ തന്ത വന്നു കൊടുക്ക്വോ..!”

ആദില്‍ പിറുപിറുത്തു.

“എടേയെടെയെടേ..തന്തയ്ക്ക് വിളിക്കാതെടെ..കൊടുക്കാം..!”
പ്രണവ് പേഴ്സ് എടുത്തുകൊണ്ടു കൌണ്ടറിനു നേരെ നടന്നു.

കാമ്പസില്‍ സെന്റ്‌ഓഫ് ആഘോഷം അനുവദിക്കാത്തതിന്റെ പ്രതിഷേധമായി റോട്ടിലിറങ്ങിയ അലമ്പ് ചങ്കുകളുടെ അഴിഞ്ഞാട്ടത്തിനിടയിലൂടെ അവര്‍ക്കഭിവാദ്യം അര്‍പ്പിച്ചുകൊണ്ട് ഒരു വിധത്തില്‍ ഞങ്ങള്‍ സ്കൂളില്‍ ഓഫീസിനു മുന്നിലെത്തി.

“എന്റമ്മേ..ഏതാടാ ആ മൊതലുകള്‍..??”

ബൈക്ക് നിര്‍ത്തി ഇറങ്ങുമ്പോള്‍ ഓഫീസിനു മുന്നില്‍ നിര്‍ത്തിയിട്ടിരുന്ന റെഡ് സ്വിഫ്റ്റിലേക്ക് നോക്കി ആദില്‍ കണ്ണ് മിഴിച്ചു.

അവനെ ഇത്ര ആവേശത്തിലാക്കിയത് എന്താണെന്നറിയാന്‍ എന്റെ കണ്ണുകളും അവിടേക്ക് തിരിയുകയായിരുന്നു. അപ്പോഴാണ്‌ പ്യൂണ്‍ ആന്റോ ചേട്ടന്‍ വന്നു മുന്നില്‍ ചാടിയത്.

“ഡാ..നിന്നെ മദര്‍ അന്വേഷിച്ചല്ലോ..!”

“ആഹ്..ചേട്ടാ..അതാ വന്നത്..!”

ഭവ്യതയോടെ ഞാന്‍ വരാന്തയിലേക്ക് കയറി.

അതേക്ഷണം തന്നെ സ്വിഫ്റ്റിന്റെ ഡോറുകള്‍ തുറക്കപ്പെട്ടു.

ശരിക്കും പറഞ്ഞാല്‍ എന്റെ കണ്ണുകള്‍ മഞ്ഞളിച്ചുപോയി. അതുപോലത്തെ രണ്ടു യമണ്ടന്‍ ചരക്കുകളാണ് കാറില്‍ നിന്നും ഇറങ്ങിയത്‌.

മുന്നില്‍ ബട്ടന്‍സുകളുള്ള ക്രോപ് സ്കിന്നി ജീന്‍സും ബ്ലാക്ക്‌ ലൂസ് ടീഷര്‍ട്ടുമാണ് ഒരാളുടെ വേഷം. ഒരു ഇരുപതു വയസ്സൊക്കെ മതിക്കും. കഴുത്തിനേക്കാള്‍ അല്പംകൂടെ താഴെ ക്രോപ്പ് ചെയ്തു നിര്‍ത്തിയിരിക്കുന്ന സില്‍ക്ക് പോലുള്ള മുടി. നെറ്റിയെ മുക്കാലും മറച്ചുകൊണ്ട്‌ മുടിയുടെ ഒരു പാളി വലതുകണ്ണിനെയും മറച്ചുകൊണ്ട്‌ ഒഴുകി വീണു കിടപ്പുണ്ട്..ആ മുഖത്തിന് ആ സ്റ്റൈല്‍ നല്ലപോലെ ചേരുന്നുണ്ട്.
എന്റെ ഒപ്പം ഉയരമൊക്കെയെ കാണുള്ളൂ. കൊഴുത്തു തുടുത്ത വെളുത്ത ശരീരമാണ്…അപാരമായ ഷേപ്പും..!ജീന്‍സിനെ വലിച്ചുമുറുക്കുന്ന മുഴുത്തുരുണ്ട അവളുടെ തുടകള്‍ കണ്ടതേ എന്റെ വായില്‍ വെള്ളം നിറഞ്ഞുപോയി.

രണ്ടാമത്തവള്‍ എന്റെ മുഖത്തു നോക്കി ഒന്ന് മന്ദഹസിച്ചു. മറ്റവളേക്കാള്‍ രണ്ടുമൂന്നു വയസ്സ് കൂടുതല്‍ കണ്ടേക്കും ..പക്ഷ അവളെക്കാള്‍ സൂപ്പര്‍ ഫിഗറാണ്..! കാഴ്ചയില്‍ ഒരു അഞ്ചടി ഏഴിഞ്ച് വരെ ഉയരം തോന്നും. പ്ലയിന്‍ മഞ്ഞ നിറമുള്ള ഇറുകിയ ടോപ്പും വെള്ള ലെഗ്ഗിങ്സുമാണ് ധരിച്ചിരിക്കുന്നത്‌. അവളുടെ വെളുത്തു തുടുത്ത ശരീരത്തിന് ആ വസ്ത്രം ഒടുക്കത്തെ മാച്ചാണ്. ഇളം കാറ്റില്‍ പാറിപ്പറക്കുന്ന നല്ല ഉള്ളുള്ള, അരക്കെട്ട് വരെ നീണ്ട ഷാമ്പൂ ചെയ്ത മുടി ഒതുക്കി വച്ചുകൊണ്ട് അവള്‍ തിളങ്ങുന്ന കണ്ണുകളോടെ എന്നെത്തന്നെ വീക്ഷിക്കുകയാണ്.

ടോപ്പിന്റെ സൈഡിലെ കട്ടിങ്ങിലൂടെ പുറത്തേക്ക് തുറിച്ചു തുടുത്തു നില്‍ക്കുന്ന അവളുടെ തുടകളുടെ കൊതിപ്പിക്കുന്ന ലാവണ്യം കണ്ണുകള്‍ കൊണ്ട് ഊറ്റിയെടുക്കുമ്പോഴാണ് ആ മുഖത്തെ മന്ദസ്മിതം ഞാന്‍ കാണുന്നത്.

ഒന്ന് മടിച്ച ശേഷം ഒരു പുഞ്ചിരി തിരികെ കൊടുക്കുമ്പോള്‍ അവരെ ഏതെങ്കിലും രീതിയില്‍ പരിചയമുണ്ടോ എന്ന് മനസ്സിലാകെ പരതി നോക്കുകയായിരുന്നു ഞാന്‍.

അപ്പോഴേക്കും മദറിന്റെ ഓഫീസിനു മുന്നിലെത്തിയിരുന്നു. അകത്തു നിന്ന് സംസാരം കേള്‍ക്കാം..ഗസ്റ്റ് ഉണ്ടെന്നു തോന്നുന്നു.

എത്തിയിട്ടുണ്ടെന്ന് കണ്ടോട്ടെ എന്ന് കരുതി ഞാന്‍ ഹാഫ് ഡോറിനു മുകളിലൂടെ വെറുതെയൊന്ന് തലനീട്ടി കാണിച്ചു.

“അഭിനവ്…വാ..കം ഇന്‍സൈഡ്..!!”

മദറിന്റെ സ്വരം ഉയര്‍ന്നു കേട്ടു.
ഒരു ധൈര്യത്തിന് ആദിലിനെ വിളിക്കാന്‍ നോക്കിയെങ്കിലും അവനപ്പോള്‍ ആ പെമ്പിള്ളേരുടെ അടുത്തേക്ക് എത്തിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു.

ശ്വാസമൊന്നു വലിച്ചു വിട്ടശേഷം ഞാന്‍ അകത്തേക്ക് കയറി.

ഭാഗ്യം മദറിന്റെ മുഖത്തൊരു പുഞ്ചിരിയുണ്ട്.

“നിനക്ക് ഒരു സര്‍പ്രൈസ് ഉണ്ടല്ലോ കുട്ടീ..!!”

മദര്‍ വെളുക്കെ ചിരിച്ചു പറഞ്ഞശേഷം മുന്നിലെ കസേരയിലിരിക്കുന്ന ആളെ നോക്കി.

സ്വാഭാവികമായും എന്റെ കണ്ണുകളും അങ്ങോട്ട്‌ നീണ്ടു.

ഒറ്റ നോട്ടത്തില്‍ തന്നെ ഉള്ളിലൊരു വെള്ളിടി വെട്ടി. അതിസുന്ദരിയായ ഒരു സ്ത്രീ..! ഗ്രേ കളറില്‍ ബ്ലാക്കും റെഡും ചേര്‍ന്ന പാറ്റേണോടുകൂടിയ ലിനന്‍ സാരിയും ബ്ലാക്ക് ബ്ലൌസുമാണ് വേഷം. കൂടിപ്പോയാല്‍ ഒരു മുപ്പത്തഞ്ച് വയസ്സ് കണ്ടേക്കും..ഒത്ത തടി..നന്നേ വെളുത്തു കൊഴുത്ത് മാദകത്വം മുറ്റി നില്‍ക്കുകയാണതില്‍..! കട്ടിയില്‍ മഷിയെഴുതിയ കാന്തമുനകള്‍ പോലുള്ള കണ്ണുകള്‍..കറുകറുത്ത് ഇടതൂര്‍ന്ന പനങ്കുല പോലുള്ള മുടിയില്‍ ഒരു തുളസിക്കതിര്‍ കൊരുത്തു വച്ചിട്ടുണ്ട്. ഒറ്റനോട്ടത്തില്‍ തന്നെ ഭ്രമിച്ചു പോകുന്ന ആഡ്യത്വം.

തെല്ലൊരു പരിഭ്രമത്തോടെ ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന് നോട്ടം മാറ്റിക്കളഞ്ഞു.

“മോന് എന്നെ മനസ്സിലായില്ലേ..?!”

ആ മധുരം നിറഞ്ഞ സ്വരം എന്റെ കാതില്‍ വന്നു പതിച്ചു.

ഞാന്‍ വീണ്ടും അവരെ ശ്രദ്ധിച്ചു.

എവിടെയോ ഒരു പരിചയത്തിന്റെ നിഴലടിക്കുന്നുണ്ട്. പക്ഷേ ഒരു വ്യക്തതയില്ലാത്തപോലെ..!

ആ കണ്ണുകള്‍ എന്നില്‍ തന്നെ തറഞ്ഞു നില്‍പ്പാണ്. ഈ നോട്ടം… സ്നേഹമസൃണമായ പുഞ്ചിരി നിറഞ്ഞു നില്‍ക്കുമ്പോഴും തീക്ഷ്ണമായി കുത്തിക്കയറുന്ന ഈ നോട്ടം..ഈ കണ്ണുകള്‍ എവിടെയോ ഞാന്‍..

മുന്നിലൂടെ കടന്നു പോയ ഓരോ മുഖങ്ങളും ഞാന്‍ ചികഞ്ഞു പരതി. പെട്ടെന്ന് എവില്ടെയോ ഒരു കൊളുത്തല്‍.. അടുത്ത നിമിഷം ഒരുഗ്രസ്ഫോടനമായി അത് മാറി.…
ഇവര്‍..ഇവരല്ലേ അവിടെ അന്ന്…അച്ഛന്റെ ഭാര്യ…!!!

+259

-20