🏹🏹വേട്ടക്കാരികള്‍ – 1🏹🏹അടിപൊളി  

നല്ല മനോഹരമായൊരു മുറിയായിരുന്നു അത്. കിംഗ്‌ സൈസിലുള്ള കട്ടിലും ഫോംബെഡും ഏസിയുമൊക്കെയുള്ള ഒരു പോഷ് റൂം. മനം മയക്കുന്ന ഒരു മണമായിരുന്നു അകത്ത്. ഹോസ്റ്റലിലെ കുടുസു മുറിയും അതിലെ വാട്ട മണവുമൊക്കെ ഒരു നിമിഷം മനസ്സിലൂടെ കയറിയിറങ്ങിപ്പോയി.

“ഇഷ്ടായോ മുറി..?!”

പവിത്ര എന്നെ ചേര്‍ത്തുപിടിച്ച കൈ ഒന്നുകൂടെ മുറുക്കിക്കൊണ്ട് വിടര്‍ന്ന കണ്ണുകളോടെ ആരാഞ്ഞു.

“അടിപൊളി..!!”
ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ ഒതുങ്ങി നിന്നുകൊണ്ട് ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.

ആ പിടുത്തത്തില്‍ എന്റെ കൈവണ്ണയുടെ മേല്‍ഭാഗം അവളുടെ മുഴുത്ത മുലയുടെ വശത്തും കൈപ്പത്തി ആ വെണ്ണപോലുള്ള തുടയിലുമായി ഞെങ്ങിയമര്‍ന്നു നില്‍പായിരുന്നു.

പാടില്ല പാടില്ല എന്ന് എത്ര തവണ നിയന്ത്രിച്ചു പിടിച്ചിട്ടും പലപ്പോഴും എന്റെ ശ്രദ്ധ അങ്ങോട്ട്‌ പാളി വീണു. അവളാണെങ്കില്‍ യാതൊരു ഭാവഭേദവുമില്ലാതെ ഓരോന്നൊക്കെ പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്.

“മതി അവനെ കൊഞ്ചിച്ചത്…ഇനി ഇങ്ങോട്ടും താ..!!”

ബാഗുകള്‍ കിടക്കയില്‍ വച്ചുകൊണ്ട് വര്‍ഷ കപടമായ ഒരു അരിശം ഭാവിച്ചു.

“പോടീ..നിനക്കൊന്നുമില്ല..ഇതേ എന്റെ അനിയന്‍ കുട്ടനാ..!!”

മുഖം വക്രിച്ചു കാണിച്ചുകൊണ്ട് പവിത്ര എന്റെ പിന്നിലേക്ക് മാറി ചേര്‍ന്നുനിന്നുകൊണ്ട് എന്നെ ആ മാറിലേക്ക് ചേര്‍ത്തുപിടിച്ചു.

വര്‍ഷയെ ശുണ്ഠി പിടിപ്പിക്കാനുള്ള നീക്കംപോലെയായിരുന്നെങ്കിലും ആ പിടുത്തം എന്നെ ശരിക്കും വിറപ്പിച്ചു കളഞ്ഞു.

മുഴുത്തുരുണ്ട ആ കരിക്ക് മുലകള്‍ രണ്ടും പുറത്തു ഞെങ്ങിയമരുന്നതിന്റെ സുഖദമായ പതുപതുപ്പ് ശരിക്കും കോരിത്തരിപ്പുണ്ടാക്കുകയാണ്. എന്നെക്കാള്‍ അല്പം കൂടെ പൊക്കമുണ്ടായിരുന്നതിനാല്‍ ആ നാഭിയുടെ കൊഴുപ്പ് കൃത്യം ഇടത്തേ ചന്തിയുടെ മുകളിലായാണ് പതിയുന്നത്. ഒപ്പം മുഖം എന്റെ കവിളോടുരുമ്മിക്കൊണ്ട് താടി തോളിലേക്കും താങ്ങി വെക്കുകയും ചെയ്തുകൊണ്ടാണ് വര്‍ഷയെ നോക്കുന്നത്.

ആ രണ്ടു സ്പര്‍ശനങ്ങളും എന്നില്‍ രക്തയോട്ടം വര്‍ദ്ധിപ്പിച്ചു. സ്വന്തം ചേച്ചിയാണെങ്കിലും ആ നിറസൗന്ദര്യത്തിന്റെ മദിപ്പിക്കുന്ന മാംസളത ഒരു നിമിഷം എന്റെ ബോധമണ്ഡലത്തില്‍ ഇരുട്ട് പടര്‍ത്തി.

“ആഹാ…അങ്ങനാണോ..!!”
വര്‍ഷ ഒരു വാശി നിറഞ്ഞ ചിരിയോടെ അടുത്തു വന്ന് എന്നെ കോര്‍ത്തു പിടിച്ച പവിത്രയുടെ കൈകള്‍ പിടിച്ചു മാറ്റാന്‍ ശ്രമിച്ചു. എന്നാല്‍ പവിത്രയുടെ പിടുത്തം ഒന്നുകൂടെ മുറുകിയതല്ലാതെ ഫലമുണ്ടായില്ല.

അക്ഷരാര്‍ഥത്തില്‍ പവിത്ര അപ്പോള്‍ ഒട്ടിപ്പിടിച്ച പപ്പടം പോലെയാണ് എന്നോട് ചേര്‍ന്ന് നിന്നിരുന്നത്. വര്‍ഷയെ വാശിപിടിപ്പിക്കാനുള്ള ഒരു ശ്രമം എന്നതിനപ്പുറം അവള്‍ക്ക് അതിലൊരു വിവേചന സുഖം കിട്ടുന്നപോലെയായിരുന്നു ആ നില്‍പ്പ്.

എന്നില്‍ നേരിയ ഒരു ഭയപ്പാട് വന്നു നിറഞ്ഞു. ഉള്ളില്‍ പല അനക്കങ്ങളും തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. കണ്ടു പിടിക്കപ്പെടുന്നതിനു മുമ്പ് ആ കരവലയത്തില്‍ നിന്നും എത്രയും പെട്ടെന്ന് മോചിതനാവാന്‍ ഉള്ളില്‍ നിന്നാരോ നിര്‍ബന്ധം ചെലുത്തുന്ന പോലെ..!

പക്ഷേ ഞാനായിട്ട് വിട്ടു മാറുമ്പോള്‍ പവിത്രച്ചേച്ചിയ്ക്കും വിഷമം വരാന്‍ പാടില്ലല്ലോ..എന്ത് ചെയ്യും…ആകെ ധര്‍മ്മസങ്കടത്തിലായി.

“യ്യോ..ദേ ചേച്ചീ…ഇവന് ശ്വാസം മുട്ടുന്നുണ്ട്ട്ടോ..വിട്..വിട്..!”

എന്റെ ഭാവവ്യത്യാസം കണ്ടിട്ടെന്നപോലെ വര്‍ഷയുടെ മുഖം പെട്ടെന്ന് മാറി.

പവിത്രച്ചേച്ചിയുടെ കൈകള്‍ പൊടുന്നനെ അയഞ്ഞു. ഒരു ആന്തലോടെ വിട്ടുമാറിക്കൊണ്ട് അവള്‍ എന്റെ മുഖം അവള്‍ക്കു നേരെ തിരിച്ചുപിടിച്ചു നോക്കി.

“അയ്യോ ഇല്ല..പ്രശ്നമൊന്നുമില്ല..!”

ഉള്ളിലെ ചിന്തകള്‍ പിടിക്കപ്പെട്ടുപോകുമോ എന്ന ഭീതിയില്‍ ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന് കയറിപ്പറഞ്ഞു.

“വര്‍ഷേ..!!”

പെട്ടെന്നു ഹാളില്‍ നിന്നും മമ്മിയുടെ വിളി കേട്ടു.

“ആഹ് ..മമ്മീ..!!”

വിളികേട്ടുകൊണ്ട് വര്‍ഷ വേഗത്തില്‍ ഹാളിലേക്ക് നടന്നു.

“ശ്വാസം മുട്ടിയോടാ മോനൂ..??!”
അവള്‍ വാതില്‍ കടന്നു പോയതും പവിത്രച്ചേച്ചി എന്റെ താടിയില്‍ പിടിച്ചു കൊഞ്ചിച്ചുകൊണ്ട് അനുതാപത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“യ്യോ..ഇല്ല ചേച്ചീ..സത്യായിട്ടും..!!”

ഞാനൊരു പരുങ്ങിയ ചിരിയോടെ മറുത്തു.

“ങ്ഹും…എന്നിട്ടാണോ മുഖം ഇങ്ങനെ ചുവന്നിരിക്കുന്നെ…! കണ്ടില്ലേ..അല്ലെങ്കിലേ തുടുത്ത തക്കാളി പോലാ ഇരിക്കുന്നേ..ഇതിപ്പോ പിന്നേം തുടുത്തു പൊട്ടാറായി..!”

ആ ശബ്ദം വളരെ പതിഞ്ഞതായിരുന്നെങ്കിലും ചില വാക്കുകള്‍ക്ക് വല്ലാത്തൊരു ഘനമുണ്ടായിരുന്നു. കണ്ണുകളില്‍ അതുവരെ കാണാത്ത തിളക്കവും വിവശതയും മുറ്റി നിന്നു. ആ ചുണ്ടിന്റെ കോണില്‍ മുനിഞ്ഞു കത്തുന്ന ഇളംപുഞ്ചിരിയ്ക്ക് പോലും ഒരു ഭാവമാറ്റം പോലെ.

“ചേച്ചി കെട്ടിപ്പിടിച്ചത് മോന് ഇഷ്ടമായില്ലേ..?!”

അടക്കിപ്പിടിച്ച കാറ്റുപോലെ ആ സ്വരം വീണ്ടുമുയര്‍ന്നു.

മട്ടും ഭാവവും കണ്ട് തെല്ലൊരു പരിഭ്രമം തോന്നിയെങ്കിലും ഞാനത് പ്രകടമാക്കിയില്ല.

“അങ്ങനൊന്നുമില്ല ചേച്ചീ..!”

എന്നില്‍ നിന്നും വാക്കുകള്‍ പതറി വീണു.

“മ്ഹും…അറിയാടാ കുട്ടാ..! ചേച്ചിയ്ക്ക് എന്തിഷ്ടാന്നറിയോ എന്റെ അനിയന്‍ കുട്ടനെ..!”

എന്നെ അഭിമുഖമായി നിര്‍ത്തുമ്പോള്‍ ആ മുഖത്തൊരു നിലാവ് പടര്‍ന്നു.

“…..മോനിഷ്ടായോ ചേച്ചിയെ..ങ്ഹും..??!”

കത്തുന്ന എന്തോ ഒരു ഭാവം ആ പുഞ്ചിരി നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളില്‍ തെളിഞ്ഞു വന്നു.

എന്റെ തൊണ്ട വരണ്ടു. ആ നോട്ടത്തെ എതിരിടാനാവാതെ ഞാന്‍ കുഴങ്ങി. എങ്കിലും കണ്ണുകള്‍ പിന്‍വലിക്കുന്നതിനു മുമ്പ് തന്നെ അതേ എന്ന അര്‍ത്ഥത്തില്‍ എങ്ങനെയോ മൂളി ഒപ്പിച്ചു.

പെട്ടെന്ന് എന്നെ നടുക്കിക്കൊണ്ട് ചേച്ചിയുടെ തിണര്‍ത്ത ചുണ്ടുകള്‍ എന്റെ കവിളില്‍ ആഞ്ഞുപതിഞ്ഞു. എന്താണ് സംഭവിച്ചതെന്ന് തിരിച്ചറിയുമ്പോഴേക്കും ആ നനഞ്ഞ ചുണ്ടുകള്‍ ഒരു ‘ഉമ്മ’ ശബ്ദത്തോടെ അവിടെ മുദ്ര കുത്തപ്പെട്ട് കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
ഒന്ന് രണ്ടു സെക്കന്റ് നീണ്ട ആ ചുംബനത്തിനിടയില്‍ എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ അസ്തപ്രജ്ഞനായി നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ എന്റെ നെറ്റിയില്‍ വിയര്‍പ്പുമണികള്‍ ഉരുണ്ടുകൂടിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു.

“ഇനി മോന്‍ പോയി ഒന്ന് ഫ്രഷ്‌ ആയിക്കോ…ചേച്ചിയ്ക്ക് ഒരുപാട് സന്താഷായിട്ടോ..!!”

ഒരു നിമിഷംകൊണ്ട് ആ മുഖത്തെ ഭാവം മാറിയിരിക്കുന്നു. സ്നേഹമോ വാത്സല്യമോ ഒക്കെയാണിപ്പോ അവിടെ പ്രതിഫലിക്കുന്നത്.

“ടവ്വലും സോപ്പുമൊക്കെ ബാത്രൂമിലുണ്ട്…ചെല്ല്..!”

കവിളില്‍ പറ്റിപ്പിടിച്ചിരുന്ന ഉമിനീരിന്റെ അംശം കൈകൊണ്ടു അമര്‍ത്തി തുടച്ചു തന്നശേഷം ചേച്ചി അതേ പുഞ്ചിരിയോടെ വാതിലിനു നേരെ തിരിഞ്ഞു.

ഷവറിനു കീഴെ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ ചേച്ചിയുടെ ആ ഭാവപ്പകര്‍ച്ച അനലൈസ് ചെയ്യുകയായിരുന്നു ഞാന്‍. മാറി മാറി വന്ന ആ ഭാവങ്ങള്‍ ശരിക്കും കണ്‍ഫ്യൂസ് ചെയ്യിക്കുകയാണ്. ആ കണ്ണുകളിലെ തീക്ഷ്ണഭാവത്തിന് മറ്റൊരു അര്‍ത്ഥമുണ്ടോ എന്ന് ചിന്തിക്കുമ്പോള്‍ തന്നെ വാത്സല്യം നിറഞ്ഞൊഴുകുന്ന മറ്റൊരു ഭാവം മനസ്സിലേക്ക് കടന്നു വരുന്നു.

+259

-20