💫Evil on earth✨ – 1അടിപൊളി  

ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ദേവ് പറഞ്ഞു…കാരണം ഒരിക്കലുമൊരു നായകൻ ആവാനുള്ള നന്മയൊന്നും തന്നിലില്ല…പകരം വില്ലാനാവാനുള്ള  തിന്മകൾ ആവോളമുണ്ട്

——ദേവ് നിന്റെ അച്ഛൻ എങ്ങനെ ആയിരുന്നെന്നു അറിയുമോ—–

“He is good man…. അല്ലെ.. എന്നെപ്പോലെ അല്ലായിരുന്നു…”

——No…നീ നിന്റെ അച്ഛനെപ്പോലെ തന്നെ ആണ്….. ദേവ് അടുത്ത 15 മിനിറ്റിനകം ഇവിടെ പോലിസ് എത്തും…അവർ ഓൺ the way ആണ്—–

ഒരു മുന്നറിയിപ്പായി ലെനസ് പറഞ്ഞു…ദേവ് ടോക്യോ നഗരപരിധിയിൽ കയറിയത് മുതൽ ലെനസ് അവിടുത്തെ പോലിസ് കണ്ട്രോൾ സ്റ്റേഷൻ മുഴുവനായി ഹാക്ക് ചെയ്തിരുന്നു

“Ok…”

ദേവ് പെട്ടെന്ന് തന്നെ മുറി വീട്ടിറങ്ങി…പ്രധാനവാതിൽ ലക്ഷ്യമാക്കി നടക്കുമ്പോളവൻ പിറകിൽ കിടക്കുന്ന ഇസാനയുടെ ശരീരം ഒരിക്കൽ കൂടി തിരിഞ്ഞ് നോക്കി…ചുണ്ടിലൊരു ചിരിയോടെയാവൻ സ്റ്റെപ്പുകൾ ഓടിയിറങ്ങി…

നിമിഷങ്ങൾക്കകം എവിടെയാകെ പൊടിപ്പടലങ്ങൾ  പറത്തിയവന്റെ കാർ valhalla വിട്ടു പോയി….

——————————

The birth of evil….!

23 വർഷങ്ങൾ മുൻപ്…

പാലക്കൽ ഫാമിലി….

കോട്ടയത്ത്‌ നിന്ന് വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ് കോഴിക്കോടേക്ക് കുടിയേറി താമസമാരഭിച്ച  വലിയൊരു സമ്പന്ന കുടുംബം…. പാലക്കൽ തറവാട്ടിലെ പ്രധാനി പാലക്കൽ കുര്യച്ഛൻ…നാട്ടിലെ ബിസിനസ്സ് സ്ഥാപനങ്ങൾ നോക്കി നടത്തുന്നു…ഭാര്യ സാലി…

അവർക്ക് രണ്ടു മക്കളായിരുന്നു…മൂത്തവൻ ഡാനിയേൽ ഇളയവൾ സാനിയ

പഠനമെല്ലാം കഴിഞ്ഞ ഡാനിയേൽ അച്ഛന്റെ കൂടെ ബിസിനെസ്സിലേക്കിറങ്ങി….

അച്ഛന്റെ തന്നെ സുഹൃത്തായി ചെറിയാന്റെ മകൾ നൈലയുമായി ഇതിനിടയിൽ ഡാനിയേൽ പ്രണയത്തിലായി…. കുടുംബങ്ങൾ തമ്മിൽ പരസ്പരമടുത്തറിയാവുന്നത് കൊണ്ടു തന്നെ എവിടെ നിന്നും എതിർപ്പുണ്ടായിരുന്നില്ല…. അങ്ങനെ രണ്ടു വർഷം മുൻപ് ഡാനിയേലും നൈലയും വിവാഹിതരായി…

Unknown place…

വാനോളം ഉയർന്നു നിൽക്കുന്ന ഒരു പാർവ്വതനിര… നിറയെ മരങ്ങളും പരക്കെട്ടുകളും കൊണ്ടു സമൃദ്ധമായ ഭൂപ്രദേശം

നേരമിരുട്ടി തുടങ്ങിയിരുന്നു…അതിന്റെ അടയാളമേന്നോണം നീലാകാശം നിറം മാറി ചുവന്ന വർണ്ണരാശി പടർന്നിരുന്നു

കൂടുതേടി പായുന്ന പക്ഷികൾ…

കാഴ്ച മറയും മുൻപേ കാടിറങ്ങണമെന്ന പ്രതീക്ഷയിൽ നടന്നിറങ്ങുകയിയിരുന്നു ഡാനിയും ഭാര്യ നൈലയും

പുറത്തു തൂക്കിയ ഭാരമുള്ള ബാഗും താങ്ങി ഡാനി ഭാര്യക്കായി വഴി കാട്ടി മുൻപേ നടന്നു…തണുത്തു വീശുന്ന കാറ്റിനെ  പ്രതിരോധിച്ചുകൊണ്ട് കൈ രണ്ടും കൂട്ടി ത്തിരുമ്മി നൈല പിറകെ നടന്നു

“ഇച്ചായ എത്താറായോ..?

ഇടയ്ക്കിടെ നൈല ചോദിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു

“കേറിയപ്പോ എത്രയും ദൂരമില്ലായിരുന്നല്ലോ.. നാശം…”

വിരലുകളിൽ ഞൊട്ട വിട്ടുകൊണ്ട് നൈല പിറുപിറുത്തു

അവളുടെയൊറ്റ നിർബന്ധത്തിനു വാഴങ്ങിയാണു നാട്ടിലേക്ക് പോകും വഴി ഇവിടെ കയറിയത്.. അതോർമ്മ വന്ന ഡാനിയേൽ ഉച്ചത്തിൽ ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി

അയാളുടെ ചിരിയുടെ അർത്ഥം മനസിലായ നൈല കയ്യിൽ കിട്ടിയ മരവടി കൊണ്ടയാളുടെ പുറത്തു കുത്തി

“ആഹ്… ദേ പെണ്ണെ… കൂടുതൽ കളിച്ചാൽ പിടിച്ചു കാട്ടിലെറിയും ഞാൻ.. അല്ല പിന്നെ… നാട്ടിൽ എത്തേണ്ട സമയം കഴിഞ്ഞു… അവള്ടെ ഒടുക്കത്തെ പ്രാന്ത് കാരണം…”

ഡാനിയേൽ പറഞ്ഞു തീരും മുൻപേ മലയിടുക്കിൽ നിന്നുമൊരു വെടി ശബ്ദമുയർന്നു

അലറി വിളിച്ചുകൊണ്ടു കിഴക്ക് ധിക്കിൽ നിന്നും പക്ഷികൾ മേലേക്കുയർന്നു.. മരങ്ങളാകെ ഒന്ന് കുലുങ്ങിയത് പോലെ..

പേടിച്ചു ഭയന്ന നൈല ഡാനിയുടെ കയ്യിൽ മുറുക്കെ പിടിച്ചു…ശബ്ദം കേട്ട ധിക്കിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു ഡാനിയപ്പോൾ…

“ട്ടോ..”

വീണ്ടുമാ വെടിയൊച്ച…. ഒന്നിനു പിറകെ ഒന്നായി മുഴങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു…

ഭയത്താൽ നൈല വിറച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.. പതിയെ ആ ഭയം ഡാനിയിലേക്കും കയറി

ഇരുവരും മുഖത്തോടു മുഖം നോക്കി…

“ഞാനിപ്പോ വരാം.. നീയിവിടെ നിൽക്ക്..”

ഉള്ളിലെ ഭയം മറച്ചു പിടിച്ചുകൊണ്ടവൻ പറഞ്ഞു…

“വേണ്ട ഇച്ചായ.. ഒറ്റക്ക് പോകണ്ട.. ഞാനും വരാം…”

കണ്ണുകൾ നിറച്ചുകൊണ്ട് നൈല പറഞ്ഞു… നിമിഷങ്ങൾ കൊണ്ടുതന്നെ ഇരുവരുടെയും സന്തോഷങ്ങൾ കെട്ടടങ്ങിയിരുന്നു… മനസ്സിൽ ഭയത്തിന്റെ വിത്തുകൾ പാകി…

“ഇല്ല സാരമില്ല.. ഞാനൊന്ന് പോയി നോക്കിയിട്ട് വരാം… നീയാ മരത്തണലിൽ നിന്നോ..”

അരികിൽ കണ്ട മരത്തിനു കീഴിലേക്ക് നടന്നുകൊണ്ടയാൾ പറഞ്ഞു.. പക്ഷെ പിടിച്ചപിടിയാലേ നൈലയും കൂടെ വരുമെന്ന് പറഞ്ഞു

ഒടുക്കം മറ്റൊരു വഴിയും കാണാതെ അയാൾ അവളെയും മാറോടണക്കി പിടിച്ചു കൊണ്ടു ശബ്ദം കേട്ട ധിക്കിലേക്ക് നടന്നു

ഉൾ വനത്തിലേക്ക് കയറിയതും പ്രകാശത്തിന്റെ അളവു കുറഞ്ഞു വന്നു…ഉടലാകെ ഭയം കൊണ്ടു വിറക്കുമ്പോളും മനോദ്യര്യം കൈ വിടാതെ ഇരുവരും മുൻപിൽ കണ്ട ഇടവഴിയിലൂടെ നടന്നു

അല്പം നടന്നതും മുൻപിൽ വീണു കിടക്കുന്ന കരിയിലകളിൽ പറ്റിയ ചോര തുള്ളികൾ നൈല ഡാനിക്കുകാണിച്ചു കൊടുത്തു

മുൻപിലേക്ക് നടക്കുംതോറും അവയുടെ അളവ് കൂടി വന്നു ഒടുക്കമൊരു വലിയ വേരോടു കൂടി നിൽക്കുന്ന മരത്തിനു പിറകിലേക്ക്…

മരത്തിനോട് അടുക്കും തോറും ശ്വാസത്തിനായി പിടയുന്ന ഒരാളുടെ ശബ്ദം ഇരുവരും കേട്ടു… ശബ്ദം കുറഞ്ഞൊരു കരച്ചിലും കൂടെ കേട്ടപ്പോൾ അതൊരു പെൺകുട്ടിയുടെ ശബ്ദമാണെന്ന് മനസിലാക്കിയ ഡാനി അവിടേക്ക് ഓടി

മുൻപിൽ കണ്ട കാഴ്ച വിശ്വസിക്കാനാവാതെ അയാളവിടെ തറഞ്ഞു നിന്നു.. പിറകെ വന്ന നൈലയും ആ കാഴ്ച കണ്ടു

ഇരുപതു വയസ്സ് മാത്രം തോന്നിക്കുന്ന ഒരു പെൺകുട്ടി മരച്ചുവട്ടിലിരുന്നു പ്രാണവായുവിനായി കഷ്ടപ്പെടുന്നു…ഇളം നീല നിറമുള്ള കൃഷ്ണമണികൾ…വസ്ത്രങ്ങളിൽ മുഴുവനും ചോരപ്പാടുകൾ…. എണീറ്റ്നില്ക്കാൻ കഴിയാതെയവൾ തളർന്നു വീണതായിരുന്നവിടെ

അനങ്ങാൻ പോലുമാകാതെ നിന്ന ഡാനിയും നൈലയും കണ്ടത് നിലത്തുകിടക്കുന്ന അവളുടെ മാറിൽ വെളുത്ത പട്ടുപോലൊരു തുണിയിൽ പൊതിഞ്ഞു പിടിച്ചിരുന്ന ഒരു കൈകുഞ്ഞിനെയായിരുന്നു

സ്വബോധം തിരികെ വന്ന നൈല ഡാനിയെ തട്ടി മാറ്റി അവൾക്ക് നേരെ ഓടി… പിറകിൽ നിന്നും കാലൊച്ച കേട്ട പെൺകുട്ടി തന്റെ കുഞ്ഞിനെ സംരക്ഷിക്കാനായി കുനിഞ്ഞിരുന്നു

“ഒന്നും ചെയ്യരുത് എന്റെ കുട്ടിയെ….”

പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിലവൾ വിക്കി പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു

അതുകൂടെ കേട്ട നൈല കരഞ്ഞുകൊണ്ടവളുടെ മുൻപിൽ മുട്ടി കുത്തിയിരുന്നു

താൻ പ്രതീക്ഷിച്ചവരെയല്ല മുൻപിൽ കണ്ടെതന്ന് മനസിലാക്കിയ അവളുടെ കണ്ണുകൾ എന്തിനോ വേണ്ടി തിളങ്ങി.. എങ്കിലുമാ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകൊണ്ടിരുന്നു

+4

0