💫Evil on earth✨ – 1അടിപൊളി  

************

റോഡരികിൽ നിർത്തിയിരുന്ന കാറിനരികിലേക്ക് നൈലയും ഡാനിയും നടന്നു… നടക്കുകയല്ല ഓടുകയായിരുന്നു എന്ന് വേണമെങ്കിൽ പറയാം…

പിറകിലെ ഡോർ നൈലക്കായി ഡേവിഡ് തുറന്നു കൊടുത്തു… ഇരുകൈകൾ കൊണ്ടും കുഞ്ഞിനെ മാറോടണച്ചു പിടിച്ചുകൊണ്ടു നൈല കാറിനുള്ളിൽ കയറി…

അവർ കയറിയതും ഡേവിഡ് ഡോർ വലിച്ചടച്ചു….

അതേ നിമിഷം തന്നെ മലമുകളിൽ നിന്നും വീണ്ടുമൊരു വെടിയൊച്ച കേട്ടു….

മുകളിൽ നിന്നും ചിറകടിച്ചു പറന്നു പോകുന്ന കിളികളെ ഡാനി ഒരു നിമിഷം നോക്കി നിന്നു… അവന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി…. ഒരമ്മയുടെ ത്വാഗത്തിനു മുൻപിൽ..

മനസ്സിൽ എന്തോ തീരുമാനിച്ചെന്നവണ്ണം  അവൻ ഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റിലേക്ക് കയറി…

ആ അമ്മയുടെ അവസാന ആഗ്രഹം നിറവേറ്റണം… അതിനീ കുഞ്ഞ് ജീവിച്ചിരുന്നാലേ പറ്റു

വലിഞ്ഞു മുറുകിയ മുഖത്തോടെയാവൻ ഗിയർ മാറ്റി ആക്‌സിസിലേറ്ററിൽ ആഞ്ഞു ചവുട്ടി…

ആ കാടിനെ തന്നെ പേടിപ്പിക്കും വിധം വല്ലാത്തോരെ ശബ്ദത്തോടെ മുരണ്ടുകൊണ്ട് അവന്റെ റേഞ്ച് റോവർ മുൻപോട്ട് കുതിച്ചു…

താഴ്‌വാരം ഇറങ്ങി വരുമ്പോൾ അവൻ കണ്ടു കുന്നിൻ മുകളിലെ പൊളിഞ്ഞ പള്ളിക്കു മുൻപിലായി കിടക്കുന്ന രണ്ടു ഓഫ്‌ റോഡ് ജീപ്പ്പും അതിനിടയിലായി ഒരു ആഡംബര കാറും…

വണ്ടിയുടെ വേഗത കുറച്ചയവൻ  ആ കാറിന്റെ നമ്പർ മനസ്സിൽ കുറിച്ചു

“കേരളാ രെജിസ്‌ട്രെഷൻ…. അവസാനക്കം 0011..”

“എന്താ ഇച്ചായ…?

പിറകിൽ നിന്നും നൈല ചോദിച്ചു… കുഞ്ഞപ്പോളും അവളുടെ ചൂടേറ്റു  കിടക്കുകയായിരുന്നു

“ഏയ്‌ ഒന്നുമില്ല…. ഞാൻ ഓർക്കുകയായിരുന്നു…ഏതോ ഒരു ദുസ്വപ്നം കണ്ടതുപോലെ…”

മുൻപിലെ  മിററിലൂടെ  നൈലയുടെ മടിയിൽ കിടക്കുന്ന കുഞ്ഞിനെനോക്കി അവൻ പറഞ്ഞു

അവന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ട നൈല കുഞ്ഞിനെ നോക്കി… പിന്നെ പുറത്തേക്ക് നോക്കി ഇരുന്നു

“ഇതൊരു സ്വപ്നം ആയിരുന്നെങ്കിൽ എത്ര നന്നായേനെ… പക്ഷെ.. ഇവന്റെ ഹൃദയതാളം എനിക്ക് അറിയാൻ പറ്റുന്നുണ്ട് ഇച്ചായ… അത് ഒരിക്കലും സ്വപ്നം ആവില്ലലോ….”

അവളുടെ വാക്കുകൾക്ക് ഡേവിഡ് മറുപടി കൊടുത്തില്ല…

“ഏതായാലും ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു…. ജീവിതത്തിൽ ആദ്യമായി ഇച്ചായന്റെ അഭിപ്രായം ചോദിക്കാതെ ഞാൻ എടുക്കുന്ന തീരുമാനമാ ഇത്…”

അവൾ മുഖവുരയോടെ അവനോട് പറഞ്ഞു… അവളുടെ വാക്കുകളുടെ അർഥം മനസിലാക്കിയ ഡേവിഡ് മിററിലൂടെ  അവളെ നോക്കി പറഞ്ഞു

“ഒന്നും പറയണ്ട…ഇവൻ നമ്മുടെ മോനാ…. അതിനി ആരൊക്കെ എതിർത്താലും… അവന്റമ്മക്ക് വേണ്ടി എനിക്ക് ഇതെങ്കിലും ചെയ്തേ പറ്റു…”

തന്റെ നല്ലപാതി നിമിഷങ്ങൾ കൊണ്ട് തന്റെ മനസ്സ് വായിച്ചത് മനസിലാക്കിയ നൈലയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു

അല്പം ദൂരം പിന്നിട്ടപ്പോ ഇരുവർക്കും ഭക്ഷണം കഴിക്കാനായി നല്ലൊരു ഹോട്ടൽ നോക്കി ഡാനിയേൽ വണ്ടി നിർത്തി…. കുഞ്ഞിനെ മാറോട് ചേർത്തു പിടിച്ചു പുറത്തിറങ്ങിയ നൈലയെ ഡാനിയേൽ നോക്കി…ശെരിക്കുമാ കുഞ്ഞിന്റെയമ്മയായി മാറിയിരുന്നു നൈല

“എന്താ ഇച്ചായാ ഇങ്ങനെ നോക്കണേ…?

ഇമവെട്ടാതെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന ഡാനിയേലിനോട് നൈല ചോദിച്ചു…അവന്റെ നോട്ടം അവളിൽ നാണമെന്ന വികാരമുണർത്തിയിരുന്നു

“ഒന്നുമില്ല…ഇവൻ നിന്നോട് പെട്ടന്ന് കൂട്ടായത്  പോലുണ്ടല്ലോ…?

അവളുടെ മാറിൽ മയങ്ങി കിടക്കുന്ന കുഞ്ഞിനെനോക്കി ഡാനിയേൽ ചോദിച്ചു…ശെരിക്കും അപ്പോളായിരുന്നു അവനാ കുഞ്ഞിന്റെ മുഖം ശ്രദ്ധിക്കുന്നത്…

വെളുത്തുതുടുത്തു വട്ടമുഖമുള്ളൊരു കുഞ്ഞു…ചുവന്ന ചുണ്ടിൽ ചെറിയൊരു ചിരിയുമായി കണ്ണുകളടച്ചു  കിടക്കുവാണവൻ

“ദേ ഇച്ചായ മതി നോക്കി നിന്നത്.. വന്നേ ഞങ്ങൾക്ക് വിശക്കുന്നുണ്ട്…,”

ഡാനിയേൽ അവരെ കൂട്ടി ഹോട്ടലിനകത്തു കയറി…ആളൊഴിഞ്ഞൊരു മൂലയിലെ ഒഴിഞ്ഞൊരു സീറ്റിൽ അവനവരെയിരുത്തി…അവർക്കുള്ള ഭക്ഷണതിന്നു ഓർഡർ കൊടുത്തിട്ട് അവൻ അവളോട് പറഞ്ഞു

“ഞാനൊന്ന് വാഷ്റൂമിൽ  പോയിട്ട് വരാം…”

വാഷ്റൂമിൽ എത്തിയ ഡാനിയേൽ ഫോണെടുത്തു ഒരു നമ്പറിൽ കാൾ ചെയ്തു…. അല്പം നേരത്തെ കാത്തിരിപ്പിനൊടുവിൽ അപ്പുറത്തുനിന്ന് കാൾ എടുക്കപ്പെട്ടു

“സൈമൺ….”

ഗൗരവത്തോടെ ഡാനിയേൽ വിളിച്ചു…

“എന്താ ഇച്ചായ…?

“എനിക്ക് ഒരു വണ്ടിയുടെ ഡീറ്റെയിൽസ് വേണം…. രാത്രി വീട്ടിലെത്തുന്നതിന് മുൻപ് കിട്ടിയിരിക്കണം…”

അതും പറഞ്ഞവൻ പഴയ ചർച്ചിന് മുൻപിൽ കണ്ട കേരള രെജിസ്ട്രേഷൻ നമ്പർ പറഞ്ഞു കൊടുത്തു…

“പിന്നൊരു കാര്യം…ആ വണ്ടി ആരുടെ ആണെങ്കിലും അവന്റെ കുടുംബത്തെ കുറിച്ചും അന്വേഷിച്ചെക്ക്…”

ഇത്രയും പറഞ്ഞവൻ കാൾ കട്ട് ചെയ്ത് മുഖവും കഴുകി നൈലക്കടുത്തേക്ക് പോയി

അവൻ ചെന്നപ്പോഴേക്കും ഭക്ഷണം എത്തി…അവ പാത്രങ്ങളിലേക്ക് വിളമ്പി നൈലയും കുഞ്ഞും അവനായി കത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു

“ദേ കുഞ്ഞാ പപ്പ വന്നു….”

ഉറങ്ങി കിടക്കുന്ന കുഞ്ഞിന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ടു നൈല പറഞ്ഞു…അവളുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട ഡാനിയേൽ ഒരു ചിരിയോടെ അവർക്കു മുന്പിലെ കസേരയിൽ ഇരുന്നു

“എന്തായി ഇച്ചായ…സൈമൻ ചേട്ടനെ വിളിച്ചോ…?

ചപ്പാത്തി മുറിക്കുന്നതിനിടയിൽ നൈല ചോദിച്ചു…ഇവളിതെങ്ങനെ അറിഞ്ഞെന്ന ഭാവത്തിൽ കടിച്ചു പിടിച്ച ചിക്കൻ പീസുമായി ഡാനിയേലും…

അവന്റെ ഇരുപ്പുകണ്ട നൈല ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു…

“നോക്കണ്ട മനുഷ്യ…കൊറച്ചു കാലമായല്ലോ നിങ്ങളെ കാണാൻ തുടങ്ങിയിട്ട്…ആ മനസ്സിലെന്താ ഓരോ നിമിഷവും ചിന്തിക്കുന്നതെന്ന് എനിക്കിപ്പോകാണാപാഠമാ…”

അല്പം ഗമയോടെ നൈല പറഞ്ഞു…അവളുടെ വാക്കുകളെ ഡാനിയേൽ പുച്ഛത്തോടെ നോക്കികണ്ടു

“ഒന്ന് പോയെടി.. ഞാൻ സൈമണെ ഒന്നും വിളിച്ചിട്ടില്ല…”

“പിന്നെ പിന്നേ…”

“നീ ചുമ്മാ കളിക്കാതെ കൊച്ചിന്ന് വല്ലതും കഴിക്കാൻ കൊടുക്ക്…”

വിഷയം മാറ്റാനെന്നവണ്ണം  ഡാനിയേൽ പറഞ്ഞു

“ഇച്ചായ ഇവനെ കണ്ടപ്പോ മുതൽ ഉറക്കമാണല്ലോ…. നിങ്ങളെപ്പോലെ തന്നെ ആണെന്ന് തോന്നുന്നു സ്വഭാവവും…”

അവനെനോക്കി പറഞ്ഞുകൊണ്ട് നൈല കുഞ്ഞിനെ തട്ടി വിളിക്കാൻ നോക്കി…അല്പ നേരത്തെ പരിശ്രമത്തിനോടുവിൽ കുഞ്ഞു പതിയെ കണ്ണു തുറക്കാൻ ശ്രമിച്ചു…. കൺപോളകൾ പതിയെ ഇളകിയിളകി തുറക്കുന്നത് നൈല അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കി നിന്നു…കുഞ്ഞു കണ്ണ് തുറന്നതും മുൻപിൽ കണ്ടത് വിശ്വസിക്കാനാവാതെ നൈല കുഞ്ഞിനെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു…പിന്നെ ഡാനിയുടെ  മുഖത്തേക്കും…

കുഞ്ഞിനെ തന്നെ നോക്കി ഇരിക്കുന്ന നൈലയെ ഡാനിയേൽ ശ്രദ്ധിച്ചു

+4

0