💫Evil on earth✨ – 1അടിപൊളി  

“എന്ത് പറ്റിയെടി…?

“ഇച്ചായ ദേ നോകിയെ…. ഇവന്റെ കണ്ണ് കണ്ടോ…”

കുഞ്ഞിനെ അല്പം ഉയർത്തി ഡാനിയേലിനെ കാണിച്ചുകൊണ്ടവൾ പറഞ്ഞു…അവൾ പറഞ്ഞത് പോലെ അവനാ  കുഞ്ഞിന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി

അതേ…അവന്റെ അമ്മയുടേത് പോലെ തന്നേ ഇളം നീല കൃഷ്ണമണികൾ

“ഇച്ചായ നമ്മുടെ കുഞ് വലുതാകുമ്പോൾ നല്ല ഭംഗി ആയിരിക്കില്ലേ കാണാൻ…ഇപ്പൊ തന്നെ നോകിയെ…അവന്റെ നീല കണ്ണ് കണ്ടോ…”

സന്തോഷത്തോടെ നൈല പറഞ്ഞു…ശെരിക്കും അവളാ കുഞ്ഞിന്റെ അമ്മയായി മാറി കഴിഞ്ഞെന്ന് ഡാനിക്ക്തോന്നി

“നേരാ…അവന്റെ അമ്മയെപോലെ തന്നെ കണ്ണ് കിട്ടിയില്ലേ.. അതുപോലെ അവളുടെ സൗന്ദര്യവും കിട്ടും…”

“ഇച്ചായ ഞാനൊരു കാര്യം പറയട്ടെ…?

അല്പം വിഷമത്തോടെ നൈല അവനോട് ചോദിച്ചു…എന്താണെന്ന് ഭാവത്തിൽ അവനവളെ നോക്കി

“നമുക്ക് ഇനിയിവന്റെ അമ്മയെക്കുറിച്ചു സംസാരിക്കേണ്ട…ഇവനെ നമ്മുടെ കുഞ്ഞായി തന്നെ വളർത്താം…ആരുമില്ലാത്തവനാണെന്ന തോന്നലൊന്നും എന്റെ കുഞ്ഞിന് ഒണ്ടാവാൻ പാടില്ല..”

അവൾ പറഞ്ഞതിലും കാര്യമുണ്ടെന്ന് അവന് തോന്നി…മുക്കാൽ മണിക്കൂർ കൊണ്ടവർ ഭക്ഷണം കഴിച്ചിറങ്ങി…കോഴിക്കോടേക്കിനി നാല് മണിക്കൂർ യാത്രയുണ്ട്…

ഒരുകുപ്പി വെള്ളവും വാങ്ങി ഡാനിയേൽ വണ്ടിയിൽ കയറി.. ഇത്തവണ കുഞ്ഞുമായി നൈല മുൻ സീറ്റിൽ സ്ഥാനം പിടിച്ചിരുന്നു…

കുഞ്ഞപ്പോളേക്കും അവളുമായി കൂട്ടായി രണ്ടുപേരും പുറത്തേക്കുള്ള കാഴ്ചകൽകണ്ടുകൊണ്ടിരുന്നു

രാത്രി പത്തുമണിയോടെ അവർ കോഴിക്കോട് എത്തി…തുറന്നു കിടന്നിരുന്ന ഒരു ടെക്സ്റ്റൈൽ ഷോപ്പിൽ കയറി കുഞ്ഞിനുവേണ്ട തുണികളും സാധങ്ങളും വാങ്ങി…സ്വന്തം കുഞ്ഞിനെന്നപോലെ ഒരുപാട് തുണിത്തരങ്ങൾ അവളെടുത്തുനോക്കി അവനായി…സെയിൽസ് സെക്ഷൻനിൽ നിന്ന പെൺകുട്ടികളെല്ലാം കുഞ്ഞിനെ നോക്കി നിൽക്കുന്നത് നൈലയും ഡാനിയേലും ശ്രദ്ധിച്ചു…തിരിച്ചവിടുന്നിറങ്ങിയപ്പോൾ  നൈല അവനോട് പറഞ്ഞു

“എല്ലാർക്കും നോട്ടം ഇവനെയാണല്ലോ ഇച്ചായാ….?

“നേരാ…ഇവിടെ ഇവനെപോലെ നീലകണ്ണുള്ളവർ കുറവല്ലേ…അതുകൊണ്ടാവും…”

“ഹാ…എനിക്കും തോന്നി…അമ്മേടെ കുഞ്ഞിന്റെ കണ്ണിന് ഒരുപാട് ഫാൻസ്‌ ആണല്ലോടെ ചക്കരെ…. നീ കണ്ടാരുന്നോ ആ പെണ്ണിന്റെ നോട്ടം…?

കുഞ്ഞിന്റെ കവിളിൽ മുത്തികൊണ്ടവൾ പറഞ്ഞു.. അതിനവൻ ചിരിച്ചോണ്ടവളുടെ കവിളിൽ അടിച്ചുകൊണ്ട് സന്തോഷം പ്രകടിപ്പിച്ചു

അതികം വൈകാതെ തന്നെ അവരുടെ കാർ പാലക്കൽ എന്ന ബോർടെഴുതിയ ഗേറ്റ് കടന്നകത്തേക്ക് കയറി…

വിശാലമായ സ്ഥലം…ചുറ്റിനും മാവും തെങ്ങും പോലെയുള്ള മരങ്ങൾ…അതിനൊക്കെ നടുവിലായി വളരെ നീളത്തിൽ പണിതു വെള്ള നിറമടിച്ചയൊരു  രണ്ടു നില വീട്…അതാണ് കുര്യച്ഛന്റെ പാലക്കൽ ഹൗസ്..ഡാനിയുടെയും  നൈലയുടെയും സ്വർഗം…ഇപ്പോളവരുടെ കുഞ്ഞിന്റെയും…

ആ വലിയ വീട്ടിൽ കുര്യച്ഛനും ഭാര്യയും ഡാനിയേലും നൈലയും ആണ് താമസം…വീട്ടു പണിക്കായി അകന്ന ബന്ധത്തിലുള്ള ഒരു ചേച്ചിയും പുറം പണിക്കായി അടുത്ത് തന്നെ വീടുള്ള രാമകൃഷ്ണനും ഉണ്ടായിരുന്നു…

വീടിനു വലതുവശത്തായി പണിത കാർപോർചിലേക്ക് ഡാനിയേൽ അവന്റെ കാറോടിച്ചു കയറ്റി…അവിടെ വേറെയും വണ്ടികൾ ഉണ്ടായിരുന്നു…അവന്റെ തന്നെ ഒരു ബുള്ളറ്റും അച്ഛന്റെ പഴയ മോഡൽ ബെൻസ് ക്ലാസ്സിക്കും…പിന്നെ വെളിയിലായി നീല പ്ലാസ്റ്റിക് ഷീറ്റുകൊണ്ടു  മൂടി വെച്ച വേറൊരു വണ്ടിയും.. കാലങ്ങളായി എടുക്കാറില്ലെന്ന് തോന്നിക്കും വിധം ആ വണ്ടിക്ക് മുകളിൽ ഇലകളും പൊടിയും നിറഞ്ഞിരുന്നു

വണ്ടി ഓഫ്‌ ചെയ്‌കിട്ടും കാറിൽ നിന്നിറങ്ങാതെയിരിക്കുന്ന നൈലയെ ഡാനിയേൽ തട്ടി വിളിച്ചു..

“അത് ഇച്ചായാ…”

“നീ പേടിക്കേണ്ട പെണ്ണെ…അപ്പച്ചനെയും അമ്മച്ചിയേയും നിനക്ക് അറിയാവുന്നതല്ലേ…കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ പറഞ്ഞാൽ അവർക്ക് മനസ്സിലാവും…പിന്നെ നാട്ടുകാർ…അത് നീ കാര്യമാക്കണ്ട…”

അവളെയൊന്ന് ആശ്വസിപ്പിച്ച ശേഷം ഇരുവരെയും കൂട്ടി ഡാനിയേൽ വീടിനകത്തേക്ക് നടന്നു…ആദ്യം അമ്പിനും വില്ലിനുമാടുക്കാതിരുന്ന അമ്മച്ചി കുഞ്ഞിനെ കണ്ടമാത്രായിൽ തന്നെ അവനെ മകനായി അംഗീകരിച്ചു…ആരെയും ആകർഷിക്കാൻ പോന്ന ഒരു കഴിവ് അവനുണ്ടെന്ന് അമ്മച്ചി ഇടയ്ക്കിടെ പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു…കുളി കഴിഞ്ഞു വന്ന അപ്പച്ചൻ കുഞ്ഞിനെയൊന്ന് നോക്കി മൂളിയതിന് ശേഷം ഉമ്മറത്തേക്ക് പോയി…ഡാനിയേലും നൈലയും അദ്ദേഹത്തിന്റെ മൗനം ഒരു സമ്മതമായെടുത്തു

നൈല കുഞ്ഞിനെ മുറിയിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയതും ദാനിയേലിനൊരു കാൾ വന്നു…

സൈമൺ…

ആ പേര് കണ്ടതും ഒരു ചിരിയോടെ ഡാനിയേൽ വീടിന് വെളിയിലേക്കിറങ്ങി

“പറ സൈമ..”

“ഇച്ചായൻ പറഞ്ഞ നമ്പർ വച്ചു വണ്ടി നമ്മൾ കണ്ടു പിടിച്ചു…കേരളാ രജിസ്ട്രെസ്ഷൻ ആണെങ്കിലും കഴിഞ്ഞ രണ്ടു വർഷമായി വണ്ടിയെങ്ങു മംഗലാപുരത്തും ബാംഗ്ലൂരുമായിട്ട  കളി…ഒരു പെണ്ണിന്റെ പേരിലാ വണ്ടിയെടുത്തെ…”

“പെണ്ണോ..?

ഡാനിയേൽ ചോദിച്ചു…

“അതേ…ഒരു ദേവിക ഹരികൃഷ്ണൻ.. പാലക്കാട്‌ ആണ് വീട്.. ബാംഗ്ലൂർ ഉള്ള AG ഗ്രൂപ്പ് അവളുടെ അച്ഛന്റെയാണ്…”

“ഓ… ആലിക്കൽ ഗ്രൂപ്പിന്റെ ആണല്ലേ…വേറെന്തെങ്കിലും കിട്ടിയോ…?

“കിട്ടി…ഈ ദേവിക എന്നാ പെണ്ണിനെ കാണാതായിട്ടിപ്പോ 24 മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞു…”

സൈമൺ പറഞ്ഞതൊരു നടുക്കത്തോടെയാണ് ഡാനിയേൽ കേട്ടത്…

“What…അവളെയിപ്പോഴും കണ്ടെത്തിയില്ലേ…അവളുടെ ഭർത്താവിനെക്കുറിച്ചു എന്തെങ്കിലും…?

“ഞങ്ങൾ അന്വേഷിച്ചു ഇച്ചായ…പെണ്ണിനെ ഇതുവരെ കണ്ടെത്തിയിട്ടില്ലെന്നാ അറിയാൻ കഴിഞ്ഞേ…പിന്നെ അതിന്റെ കെട്ടിയോൻ ആറുമാസം മുന്നേ ഒരു ആക്‌സിഡന്റിൽ ചത്തുപോയി…”

“അവളുടെ കുഞ്ഞിനെകുറിച്ചോ…?

ഡാനിയേൽ ചോദിച്ചു…പക്ഷെ മറുപ്പുറത്തു നിന്ന് സംശയം കലർന്ന ചോദ്യമായിരുന്നു ഉത്തരം

“കുഞ്ഞോ…വിവാഹം കഴിഞ്ഞിട്ട് രണ്ടുവർഷത്തോളം ആയെങ്കിലും അവർക്ക് കുട്ടികളൊന്നും ഇല്ലായിരുന്നു ഇച്ചായ..”

മനസ്സിൽ നിറഞ്ഞു കൂടിയ സംശയത്തോടെ ഡാനിയേൽ കാൾ അവസാനിച്ചു…അവന്റ മനസ്സാകെ അസ്വസ്ഥതമായിരുന്നു…

കുഞ്ഞിന്റെ അമ്മയെക്കുറിച്ചുള്ള വിവരം കിട്ടി..പക്ഷെ അവർക്ക് കുട്ടികളില്ല എന്നാണ് അന്വേഷിച്ചപ്പോ കിട്ടിയ വിവരം…അവനിതെല്ലാം നൈലയോട് പറഞ്ഞു…അവളും കേട്ടത് വിശ്വസിക്കാനാവാതെ അവനെ നോക്കി ഇരുന്നു…

“എനിക്ക് അവളെയും ഈ കുഞ്ഞിനേയും കണ്ടപ്പോളെ മനസ്സിൽ തോന്നിയതാ ഇച്ചായ…എല്ലാം ഒരു നിമിത്തം പോലെ…. ഇവനെ ഒന്ന് ഇച്ചായൻ ശ്രദ്ധിച്ചു നോകിയെ…മറ്റുള്ളവരേക്കാളും ഇവൻ വത്യാസതാണെന്ന് എന്റെ മനസ്സ് പറയുന്നു…എന്റെ കണ്ണന്റെ കണ്ണ് തന്നെ കണ്ടില്ലേ…”

+4

0