💫Evil on earth✨ – 5 Likeഅടിപൊളി  

“ആരാണവൻ….ഞാൻ എന്തിനാ അവനെ ഭയക്കുന്നത്…?

സ്വയം ചോദിച്ചു കൊണ്ടയാൾ കണ്ണുകളടച്ചിരുന്നു

പെട്ടന്ന് എന്തോ മനസ്സിൽ തോന്നിയ വിശ്വൻ ഫോൺ എടുത്തു ആരെയോ വിളിച്ചു

മറുപുറത്തു നിന്ന് റിങ്ടിക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടയാൾ അക്ഷമയോടെ ഇരുന്നു

”ഹലോ…!!

അപ്പുറത്തു നിന്ന് വളരെ ഗംഭീര്യമായ ഒരു പുരുഷശബ്ദം ഉയർന്നു

“തിരുമേനി…ഇത് ഞാനാ വിശ്വൻ…”

“എന്താ വിശ്വാ പതിവില്ലാതെ…?

”അത്…എനിക്കൊന്ന് എന്റെ സമയം നോക്കണം….“

അല്പം ജാള്യതയോടെ വിശ്വൻ പറഞ്ഞു…എന്നാൽ അയാളുടെ കണക്കു കൂട്ടലുകൾ എല്ലാം തെറ്റിച്ചുകൊണ്ട് അങ്ങേ തലക്കൽ നിന്ന് ഒരു പൊട്ടിച്ചിരിയുടെ ശബ്ദം ആണ് കേട്ടത്

”എന്താടോ…താൻ തന്റെ കാലനെ കണ്ടൊ…?

ചിരിയടക്കികൊണ്ട് അയാൾ ചോദിച്ചു

“തിരുമേനി എന്താ ഇങ്ങനൊക്കെ പറയുന്നേ….?

ഒന്നും മനസിലാവാതെ വിശ്വൻ ചോദിച്ചു

”ഞാൻ പറഞ്ഞാൽ തനിക്ക് മനസിലാവില്ല ഇപ്പോൾ….എനിക്ക് അറിയാമായിരുന്നു ഒരു ദിവസം ഇതേ ചോദ്യവുമായി ഇയാളെന്നെ വിളിക്കുമെന്ന്….അല്പം വൈകി എന്നാലും ചോദ്യം എത്തിയല്ലോ…അതോർത്തു ചിരിച്ചതാ….!

“മനസിലാവുന്നത് പോലെ പറയടോ…?

ദേഷ്യം കൊണ്ടു കണ്ണു കാണാതെ വിശ്വൻ അലറി

”ഹഹഹാ…..!

മറുപുറം നിന്നും വീണ്ടും ആർത്തു ചിരിയുടെ ശബ്ദം കേട്ടതും വിശ്വൻ കാൾ കട്ട്‌ ചെയ്ത് ദേഷ്യത്തിൽ മുൻപിലെ ടേബിളിൽ ആഞ്ഞടിച്ചു

“പന്ന നായിന്റ മോൻ…!

മുഷ്ടി ചുരുട്ടി ദേഷ്യത്തെ കൈപിടിയിലാക്കാൻ ശ്രമിച്ചയാൾ

പെട്ടന്ന് അയാളുടെ ഫോണിൽ ഒരു മെസ്സേജ് വന്നു

തിരുമേനി എന്ന് സേവ് ചെയ്‌ത നമ്പറിൽ നിന്നായിരുന്നത്…

വിശ്വൻ പെട്ടന്നാ മെസ്സേജ് തുറന്നു നോക്കി

”“”കാലന്റെ കയറുമായി കണക്കു തീർക്കാൻ ഒരുവൻ നിനക്ക് മുൻപിൽ വരും….പണ്ടെങ്ങോ ചെയ്ത പാപത്തിന്റെ അവശേഷിപ്പാണത്…ചെയ്ത തെറ്റുകൾക്ക് കാലം കണക്ക് ചോദിക്കുന്ന നേരമടുത്തു വിശ്വാ..ഒരു മന്ത്രത്തിനോ തന്ത്രത്തിനോ നിന്നെ രക്ഷിക്കാനാവില്ല…ബുദ്ധി ഉപയോഗിച്ചു രക്ഷപ്പെടാൻ ശ്രമിക്ക്…എതിരെ നിൽക്കുന്നവനും ബുദ്ധിയുണ്ടെന്ന കാര്യം മറക്കരുത്. ..“

തിരുമേനി അയച്ച മെസ്സേജ് വായിച്ച വിശ്വൻ ഒരു നിമിഷം ശ്വാസമെടുക്കാൻ പോലും മറന്നുപോയി. …തിരുമേനിയുടെ പേടി പെടുത്തുന്ന സന്ദേശമായിരുന്നില്ല അതിന് കാരണം…ദേവിന്റെ കണ്ണുകളായിരുന്നു…

വിശ്വന് ഒരുകാര്യം ഉറപ്പായി…എല്ലാ വഴിയുമടച്ചു താൻ നടപ്പിലാക്കിയ ഒരു നീണ്ട കൊലപാതക നിരയിൽനിന്നും അബദ്ധവശൽ രക്ഷപെട്ടു പോയൊരു കണ്ണിയാണ് ഇന്ന് തനിക്കെതിരി തിരിഞ്ഞത്

ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചു കൂട്ടി വിശ്വന്റെ മനസ്സിലേക്ക് മറ്റൊരു ചിന്ത കടന്നു വന്നു

“ദേവ്…ദേവിക…അവൻ ദേവികയുടെ മകൻ ആണെങ്കിലും ഞാനാണ് അവന്റെ തന്തയെയും തള്ളയെയും കൊന്നതെന്ന് അവനറിയാൻ വഴിയില്ല…അറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ അവന്റെ പെരുമാറ്റം ഇതുപോലെ ആകില്ലല്ലോ…?

സ്വയം ചോദിച്ചു കൊണ്ടയാൾ ചിരിച്ചു….

”അപ്പോൾ ഞാൻ പേടിക്കുന്നതെല്ലാം വെറുതെയാണ്….ആഹാഹാഹാ…..!

പൊട്ടിച്ചിരിച്ചുകൊണ്ടയാൾ കസേരയിൽ നിന്നെണീറ്റു…..

പെട്ടന്ന് ആണ് മൂർത്തി കതകു തുറന്നകത്തേക്ക് വന്നത്….അലസമായി പൊട്ടിച്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് നിൽക്കുന്ന വിശ്വനാഥനെ അയാൾ സംശയത്തോടെ നോക്കി

“താൻ ഇങ്ങനെ നോക്കുകയൊന്നും വേണ്ട…എനിക്ക് വട്ടിളകിയിട്ടില്ല…!

മൂർത്തിയുടെ നോട്ടം കണ്ട വിശ്വൻ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു

”അല്ല തനിപ്പോ ഇറങ്ങി പോയതല്ലേ ഉള്ളു…“

”അതെ സർ…പക്ഷെ സാറ് പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ കിട്ടി….പതിനഞ്ചു മിനിറ്റ് പോലും വേണ്ടി വന്നില്ല ആ പയ്യന്റെ ഡീറ്റെയിൽസ് എടുക്കാൻ…“

”അതെന്താ…?

വിശ്വൻ കസേരയിലേക്ക് ഇരുന്നുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു

“കാരണം അവനെക്കുറിച്ചു അധികമാർക്കും അറിയില്ല…ഡാനിയെലൂടെ രണ്ട് മക്കളിൽ മൂത്തവൻ ആണ്….ഇളയത് ഒരു പെണ്ണാ…തന്തേയെ പോലെ തന്നെ പടുത്തം കഴിഞ്ഞു ബിസിനസ്സിൽ സഹായിക്കാൻ ഇറങ്ങിയത…പക്ഷെ അധികവും അടിപിടിയിലെ അവസാനിക്കാറുള്ളു…അതുകൊണ്ട് തന്നെ കൊറച്ചു കാലമായി ആള് ബാംഗ്ലൂർ ആണ് താമസം….ഇടക്ക് ബിസിനസ് മീറ്റിങ് ഒക്കെ ആയി പുറത്തും പോകാറുണ്ട്….!

മൂർത്തി അയാൾക്ക് ലഭിച്ച വിവരങ്ങൾ വിശ്വനോട് പറഞ്ഞു…എന്നാൽ അയാൾക്ക് അതൊന്നും കേട്ടിട്ട് വല്യ പുതുമയൊന്നും തോന്നിയില്ല…

”ഡാനിയേലിന്റെ മകൻ ആണെന്നതിന് തെളിവ് വല്ലോം ഉണ്ടോടോ…?

പുച്ഛം നിറഞ്ഞൊരു ചിരിയോടെ വിശ്വൻ ചോദിച്ചു…

“സാറെന്താ അങ്ങനെ ചോദിച്ചേ..?

സംശയം നിറഞ്ഞ ദൃഷ്ടിയോടെ മൂർത്തി ചോദിച്ചു

”അത് ചോദിച്ചാലും ഇല്ലേലും അതിന്റെ ഉത്തരം എനിക്കറിയാം….രക്തം തന്റെ തന്നെ രക്തത്തെ തിരിച്ചറിയുമെന്ന….എന്റെയീ ഞരമ്പിലും ഹരിയുടെ ഞരമ്പിലുമോടുന്ന രക്തം ഒന്ന് തന്നെയാ….“

അയാൾ മുകളിലെ സീലിങ്ങിലേക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…മൂർത്തി ആകട്ടെ ഒന്നും മനസിലാവാതെ നിന്നു

”മൈരനും പ്രാന്തായോ…!

ശബ്ദം താഴ്ത്തി മൂർത്തി പിറുപിറുത്തു

“താൻ എന്തേലും പറഞ്ഞോ….?

പെട്ടന്ന് വിശ്വൻ ചോദിച്ചു…അത് കേട്ട മൂർത്തി ഒന്ന് ഭയപ്പെട്ടു

”ഏയ്യ് ഇല്ല…അല്ല ഇനിയെന്താ സാറിന്റെ പ്ലാനെന്ന് ചോദിക്കുവായിരുന്നു…“

”അഹ്…തനിക്കറിയാലോ…ഏതെങ്കിലും ഒരുത്തൻ മുന്നും പിന്നും നോക്കാതെ എനിക്കെതിരെ വന്നിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ അതിനർത്ഥം അവനു ജീവിച്ചു കൊതി തീർന്നിട്ടുണ്ടാകും…അല്ലെങ്കിൽ അവന്റെ സമയമടുത്തു കാണും….ഇതിലേതായാലും അവസാനം മരണമാണ്…അവന് വേണ്ടി ഞാൻ വിധിച്ചതും മരണമാ….!

പല്ലുകൾ ഞെരിച്ചുകൊണ്ടയാൾ പറഞ്ഞു

“സാറവനെ കൊല്ലാൻ പോകുവാണോ….?

ഭീതിയോടെ മൂർത്തി ചോദിച്ചു….

”ഏയ്യ്….മറ്റുള്ളവരെപ്പോലെ പെട്ടെന്നു കൊല്ലില്ല….ഇഞ്ചിഞ്ചായി കൊല്ലണം….വേദന അനുഭവിച്ചുകൊണ്ട്…അതിനാദ്യം അവന്റെ കോൺഫിഡൻസ് ഇല്ലാതാക്കണം….താനാ ഡാനിയേലിനെകുറിച്ച് ഒന്ന് അന്വേഷിക്ക്….തുടക്കം അവിടെനിന്നാവാം….!

പകയെരിയുന്ന കണ്ണുകളോടെ അയാൾ പറഞ്ഞു….

“സാർ അതൊരു പയ്യനല്ലേ…പ്രായത്തിന്റെ ചോരത്തിളപ്പിൽ പറ്റിയതാവും…!

മൂർത്തി അയാളെ പറഞ്ഞു മനസിലാക്കിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു

”പ്റഭാ നായിന്റെ മോനെ…പ്രായത്തിന്റെ തിളപ്പ് പോലും….നിനക്കറിയില്ല ഈ വിശ്വനെ ശെരിക്കും….നീ കാണുന്നതിന് മുൻപും എനിക്ക് വേറൊരു മുഖമുണ്ടായിരുന്നു….ഇവനോട് തോന്നിയ ദേഷ്യം…അതിന് കൊല്ലങ്ങൾ പഴക്കമുള്ളൊരു കണക്കൊണ്ട്….അന്ന് രക്ഷപെട്ടന്ന് കരുതിയതാ…പിച്ചയായി കൊടുത്ത ജീവനാ ഇന്നെന്റെ മുൻപിൽ വന്നു കുരച്ചിട്ട് പോയത്….ആഹ്…ഏതായാലും അന്ന് ഞാൻ കണ്ണടച്ചത് പോലെ ഇന്നും അവനെ ഒഴുവാക്കി വിടാൻ എനിക്ക് മനസ്സില്ല…അവനായി വന്നു കയറിയതാ എന്റെ കയ്യിലേക്ക്…!