💫Evil on earth✨ – 5 Likeഅടിപൊളി  

ദേഷ്യം കൊണ്ടു വിറച്ചു കൊണ്ടായാൾ അലറി…പറയേണ്ടിയിരുന്നില്ലെന്ന് പോലും മൂർത്തിക്ക് തോന്നിപ്പോയി…വിശ്വന്റെ വൃത്തികേട്ടതും പിശാചികവുമായ പല മുഖങ്ങൾ അയാൾ കണ്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ആദ്യമായാണ് ഇതുപോലൊരു അവസ്ഥയിൽ കാണുന്നത്

ഇനിയു താനവിടെ നിന്നാൽ ശെരിയാവില്ലെന്ന് തോന്നിയ മൂർത്തി മുറി വിട്ടിറങ്ങി…..

————————————–

കർണാടകാ ബോറടിലൂടെ പോകുകയായിരുന്നു ഒരു മിസ്റ്റുബിഷി ലാൻസർ…ഹൈവേയിലേക്കുള്ള വഴി തിരിഞ്ഞതും മറുപുറത്തു കൂടിയുള്ള ഒരു ഇടവഴിയിൽ നിന്നുമൊരു പജീറോ പാഞ്ഞു വന്നാ കാറിന്റെ മുൻവശത്തേക്ക് ഇടിച്ചു കയറി……

ഇടിയുടെ ആഘാതത്തിലാ ലാൻസർ റോഡിൽ നിന്നും തെന്നിമാറി അരികിലായുള്ള ടിവൈടിലേക്ക് തട്ടി നിന്നു

നേരമിരുട്ടി തുടങ്ങിയത് കൊണ്ടു തന്നെ റോഡിലെങ്ങും മറ്റു വണ്ടികൾ ഒന്നുമുണ്ടായിരുന്നില്ല…ബോണറ്റിൽ നിന്നും പുകയുയിരുന്നത് കണ്ടു കൊണ്ട് ഒരാൾ ഡോർ തുറന്നു പുറത്തിറങ്ങി….ഇടിയുടെ ശക്തിയിൽ തലയെവിടെയോ ഇടിച്ചയാളുടെ നെറ്റി പൊട്ടി ചോരയൊലിക്കാൻ തുടങ്ങി…കാഴ്ച മങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ അയാളത് വക വെക്കാതെ തന്നെ കാറിലിടിച്ച പജീറോയുടെ മുൻപിലേക്ക് നടന്നു…മുൻവശം മുഴുവൻ ആ ഇടിയിൽ തകർന്ന വണ്ടിയുടെ ഡ്രൈവറുടെ സൈഡിലെ ഡോർ തുറക്കാനയാൾ ശ്രമിച്ചു

“ഹലോ…ഓയ്..എന്തെങ്കിലും പറ്റിയോ…?

തുറക്കാൻ പറ്റാതിരുന്ന ഡോറിന്റെ ഗ്ലാസ്സിൽ ശക്തമായി അടിച്ചുകൊണ്ട് ആർഥർ ചോദിച്ചു

”ഹലോ..?

നെറ്റിയിൽ നിന്നൊഴുകിയിറങ്ങുന്ന രക്തം കണ്ണിനു മുകളിൽ വന്നു കാഴ്ച മറക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും അതൊന്നും കാര്യമാക്കാതെ ആർഥർ ഡോറ് തുറക്കാൻ ശ്രമിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു

പെട്ടന്ന് വണ്ടിയുടെ മറുവശത്തു നിന്ന് ഡോർ തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ട അവൻ അവിടേക്ക് നടന്നു…എന്നാൽ തുറന്നു കിടക്കുന്ന ഡോറ് മാത്രെമേ അർഥറിനു കാണാൻ കഴിഞ്ഞുള്ളു……..ഇതേ സമയം പജീറോയുടെ പിറകിലൂടെ ടവൽ കൊണ്ടു മുഖം മറിച്ച ഒരാൾ ഡോറിന് മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന അർഥറിനെ ലക്ഷ്യം വച്ചുകൊണ്ട് അയാൾക്ക് പിറകിലേക്ക് നടന്നു

ഒരു തരി ശബ്ദം പോലും വെളിയിൽ കേൾക്കാത്ത വിധത്തിൽ വളരെ സൂഷ്മദയോടെ ആണയാൾ നടക്കുന്നത്….സൈഡിൽ ഇരിച്ചു നിൽക്കുന്ന അർഥറിന്റെ കാറിന്റെ ബ്രേക്ക് ലൈറ്റിൽ നിന്നും വരുന്ന പ്രകാശം അയാളുടെ കയ്യിൽ മുറുകെ പിടിച്ചിരുന്ന കടാരയിൽ തട്ടി പ്രതിഫലിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു

അർഥറിനു പിന്നിലയാൾ എത്തിയതും കയ്യിൽ സൂക്ഷിച്ചിരുന്ന നീളൻ കടാര അവന്റെ വയറിനു സൈഡിലായി കുത്തിയിറക്കി

“”“അആഹ്…..!!!!

പെട്ടെന്ന് ഉള്ള ആക്രമണത്തിന്റെ പ്രതിഫലനം എന്നവണ്ണം അർഥർ പെട്ടെന്ന് പിറകിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു….അവൻ ചിന്തിക്കും മുൻപേ അവന്റെ കൈകൾ പിറകിലുള്ള ശത്രിന്റെ കഴുത്തിൽ പിടിക്കാനായി ഉയർന്നു

എന്നാൽ നിമിഷ നേരം കൊണ്ടു തന്നെ പിറകിൽ നിന്ന് കുത്തിയവൻ കടാര വലിച്ചൂരി ഒരു തവണ റോഡിലൂടെ തലകുത്തി മറിഞ്ഞു തിരിഞ്ഞു നിക്കുന്ന അർഥറിന്റെ പിറകിലെത്തി…..അയാൾ ഉയർന്നു പൊങ്ങിയ അതെ സമയം തന്നെ ആ കടാര വീണ്ടും അർഥറിന്റെ വലതു നെഞ്ചിനു സമാനമായി പിറകിലൂടെ കുത്തിയിറക്കി

”ഏഹ്….!!!

പെട്ടെന്ന് ഒന്നും മനസിലാതിരുന്ന അർഥർ തല താഴ്ത്തി നെഞ്ചിൽ വേദന അനുഭവപ്പെടുന്ന ഭാഗത്തു നോക്കി….അവിടെ പുറത്തേക്ക് നീണ്ടു നിൽക്കുന്ന ഒരു കത്തിയുടെ അറ്റം കണ്ടതും അവന്റെ വായിലേക്ക് ചോരയിരച്ചു തള്ളി വന്നു….ശർദ്ധിക്കും പോലും പുറത്തേക്ക് ചോര തുപ്പിയതും പിന്നിൽ നിന്ന് കടാര വലിച്ചൂരിയതും ഒപ്പം കഴിഞ്ഞിരുന്നു…..

കാലുകൾ വേച്ചു പോയ അർഥർ പജീറോയുടെ ബൊണറ്റിൽ പിടിച്ചു റോഡിലേക്ക് മുട്ടു കുത്തിയിരുന്നു

അപ്പോളും അവന്റെ വായിൽ നിന്നും രക്തം ഒലിച്ചിറങ്ങി കൊണ്ടിരുന്നു….പിറകിൽ നിൽക്കുന്നവൻ ആരാണെന്ന് അറിയാൻ അവൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കാൻ പോലും അവനു സാധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല…..അർഥറിന്റെ ശ്വാസകോശത്തിൽ വലിയൊരു തുളയിട്ടു കൊണ്ടായിരുന്നു ശത്രുവിന്റെ ആക്രമണം…അതുകൊണ്ട് തന്നെ കൂടുതൽ ശക്തിയോടെ അവൻ ചോര ചുമച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു…….

ഒടുവിൽ കണ്ണ് മങ്ങി കൈ കാലുകൾ നിശ്ചലമാവുകയാണെന്ന് മനസിലായ അർഥർ കണ്ണുകളടച്ചു പിടിച്ചു….ആരെയും ഭയക്കാത്ത അവന്റെ ജീവിതത്തിൽ ആദ്യമായും അവസാനമായും രണ്ടു പേരെയോർത്തു ഭയം തോന്നി…..അവന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും അവസാന തുള്ളി കണ്ണുനീർ പുറത്തേക്ക് ഒലിച്ചതും ജീവൻ വെടിഞ്ഞു കൊണ്ടവൻ റോഡിലേക്ക് വീണു

പിറ്റേന്ന് ആലക്കൽ തറവാടിനെ പിടിച്ചു കുലുക്കും പോലെയാണ് ആ വാർത്ത എല്ലാവരുമറിഞ്ഞത്……നിമിഷ നേരം കൊണ്ടാ കൊട്ടാര സദൃശ്യമായ വീട് മരണ വീടായി മാറി……അർഥറിനെ അറിഞ്ഞവരും ഇഷ്ടപ്പെട്ടവരും അവനുവേണ്ടി കണ്ണീരു പൊഴിച്ചു…..വീടിന്റെ ഒരുമൂലയിൽ കരയാൻ പോലുമാവാതെ ദേവികയിരിന്നു…. ജീവനുണ്ടെന്ന് അറിയിക്കാൻ എന്നവണ്ണം അവളുടെ നീല കണ്ണുകൾ രക്തവർണ്ണമായി പെയ്തൊഴിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു……

എല്ലാവരും അവളെ ആശ്വാസവാക്കുകൾ പറഞ്ഞു സമാധാനിപ്പിക്കാൻ നോക്കുമ്പോളും അവളുടെ കണ്ണുകൾ ഹാളിലായി കൊണ്ടു കിടത്തിയ അർഥറിന്റെ ചേധനയറ്റ ശരീരത്തിൽ ആയിരുന്നു

എല്ലാവർക്കും ഇടയിൽ ഈ കാഴ്ച കണ്ടുകൊണ്ട് വിശ്വനും ഉണ്ടായിരുന്നു….അയാളുടെ കണ്ണുകളും നിറഞ്ഞിരുന്നു….പുറമെ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് ഉള്ളിലയാൾ ആർത്തു ചിരിച്ചു…..

ഒടുക്കം അവന്റെ ശരീരം ദഹിപ്പിക്കാനായി എടുത്ത നിമിഷം ബോധം മറഞ്ഞു വീണ ദേവിക കണ്ണുകൾ തുറക്കുന്നത് പിറ്റേന്ന് പുലർച്ചെയാണ്……

ആളുകളുടെ തിരക്കും കരച്ചിലിനും ഒച്ചപ്പാടുകൾക്കും ശേഷം നിശബ്ദതമായ ആ വീടിനെ ദേവികയുടെ അലറി കരച്ചിലാണ് ഉണർത്തിയത്……

കണ്ണുകളടക്കാതെ ഉറക്കം നടിച്ചു കിടന്ന ഹരി കൃഷ്ണനും ഭാര്യയും മകളുടെ അലറി വിളി കേട്ട് മുകളിലെ അർഥറിന്റെയും ദേവികയുടെയും മുറിയിലേക്ക് പാഞ്ഞു കയറി…..

വാതിൽ തള്ളി തുറന്നകത്തു കയറിയ ഹരി കാണുന്നത് ഭിത്തിയുടെ ഒരു മൂലയിലായി കാലുകൾക്കിടയിൽ മുഖം താഴ്ത്തി അഴിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന സ്വന്തം മുടിയിൽ അളിപ്പിടിച്ചു കരയുന്ന ദേവികയെയാണ്

“ദേവൂ….മോളെ…!

നിറഞ്ഞൊഴുകുന്ന കണ്ണുകളുമായി ഹരി അവളെ മാറോടണക്കി പിടിച്ചു….അവളും അങ്ങനൊരു സമീപനം ആഗ്രഹിച്ചത് പോലെയാളെ കെട്ടിപിടിച്ചു കരഞ്ഞു

”എന്നെ…എന്നെ ഒറ്റക്കാക്കൂലന്ന് പറഞ്ഞു കൂടെ കൂട്ടിയതാ…ഇപ്പൊ…അച്ച കണ്ടില്ലേ…എന്നേം കണ്ണനെയും ഒറ്റക്ക് ആക്കി പോയത്….!

എങ്ങലടിച്ചു കൊണ്ടവൾ പറഞ്ഞു…മറിച്ചെന്തു പറഞ്ഞവളെ ആശ്വാസിപ്പിക്കണമെന്ന് അറിയാതെ ഹരി അവിടെ നിന്നു….