🚀🚀മഞ്ജിമ തുടക്കവും ഒടുക്കവും – 1🚀🚀

…………………………………………………………………….. അങ്ങിനെ ഒരു ദിവസം ഒരു മണി കഴിഞ്ഞിട്ടും, ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ പോകാതെ കടയിൽ തന്നെ ഇരിക്കുന്ന സുനിലേട്ടനോട് മഞ്ജിമ ചോദിച്ചു : എന്താ ഇന്ന് പോണില്ലേ?.. സുനിൽ മുഖം നോക്കാതെ ആണ് മറുപടി പറഞ്ഞത് : ഞാൻ പോയാലല്ലേ കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ നടക്കൂ അല്ലെ…. രാവിലെ മുതൽ മുഖം തരാതെ ആണ് സുനിലിന്റെ സംസാരം. ആളുകൾ ഇല്ലെങ്കിൽ നേരെ തൊട്ടപ്പുറത്തു ഉള്ള മാലതി ചേച്ചിയുടെ തുന്നൽ കടയിൽ പോകും സുനിൽ. രണ്ടു കുട്ടികൾ ഉള്ള ഭർത്താവ് മരിച്ച മാലതി ചേച്ചിയുമായി സുനിലേട്ടന് റിലേഷൻ ഉള്ളത് മഞ്ജിമക്ക് അറിയാവുന്നതാണ്. മഞ്ജിമ സുനിലിന്റെ മറുപടിയിൽ ഒന്ന് ഞെട്ടി, എന്നിട്ട് ചോദിച്ചു : അതെന്താ സുനിലേട്ടാ അങ്ങിനെ ഒരു സംസാരം. സുനിൽ ഇത്തവണ മുഖം നോക്കി തന്നെ പറഞ്ഞു : ഉച്ചക്ക് ഞാൻ പോയാൽ അല്ലെ, നിന്റെ കൂട്ടുകാരന് വരാൻ പറ്റൂ… മഞ്ജിമ അത് കേട്ടതും അടി മുടി കിടുങ്ങി,, ഭയവും പേടിയും മുഖത്ത് നിന്ന് മാറ്റാൻ പറ്റാതെ മഞ്ജിമ വാക്കുകൾക്കായി പരതി.. എങ്ങിനെയോ പറഞ്ഞു : അത് അവൻ,, വെറുതെ,, സുനിലേട്ടന് അറിയണതല്ലേ.. സുനിൽ : എല്ലാം ഇപ്പോൾ അടുത്തല്ലേ അറിഞ്ഞത്. മഞ്ജിമക്ക് എന്തൊക്കെയോ പറയണം എന്നുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ ഒരക്ഷരം പുറത്തു വന്നില്ല. സുനിൽ : ഞാൻ ഭക്ഷണം കഴിച്ചു വരാം എന്തായാലും…. സുനിൽ ഇറങ്ങിയ ഉടനെ, അഭിക്ക് ഫോൺ വിളിച്ചു മഞ്ജിമ.

അഭി ഫോൺ എടുത്ത ഉടനെ മഞ്ജിമ കരഞ്ഞു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു : ടാ, സുനിലേട്ടന് എല്ലാം അറിയാം,.. ആകെ പ്രശ്‌നമായി… പേടിയാവുന്നു… എല്ലാം കരഞ്ഞു കൊണ്ടു വാക്കുകൾ കിട്ടാതെ, ഒറ്റ ശ്വാസത്തിൽ ആണ് മഞ്ജിമ പറഞ്ഞത്. അഭിക്കും എന്ത് പറയണം എന്ന് പിടുത്തം ഇല്ലായിരുന്നു. ആകെ നാറിയ അവസ്ഥ, ആളുകൾ അറിഞ്ഞാൽ നാറും എന്നുറപ്പു.. പേടിക്കണ്ട, ഒന്നും അറിഞ്ഞു കാണില്ല, ടെൻഷനടിക്കല്ലേ, കൂൾ ആയി ഇരിക്ക്.. എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു അഭി. അഭിക്കു ഇതിൽ കൂടുതൽ ഒന്നും ചെയ്യാനോ പറയാനോ കഴിയില്ല എന്ന് അറിയാവുന്ന മഞ്ജിമ ഫോൺ കട്ട്‌ ചെയ്തു. എത്ര ആലോചിച്ചും, ഒരു എത്തും പിടിയും കിട്ടിയില്ല മഞ്ജിമക്ക്. ഉച്ചക്ക് ഭക്ഷണം പോലും കഴിച്ചില്ല. എങ്ങിനെ, എന്ത്, എന്തൊക്കെ സുനിലിന് അറിയാം,, ഒന്നും ഒന്നും അറിയില്ല, അത് കൂടുതൽ ടെൻഷൻ കൂട്ടി കൊണ്ടിരുന്നു. ഉച്ചക്ക് ഭക്ഷണം കഴിച്ചു വന്ന സുനിൽ ആദ്യമേ ചോദിച്ചത്, ചിരിച്ചു കൊണ്ടു, ഇന്ന് വന്നില്ലേ എന്നാണ്…. മഞ്ജിമയുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണ് നീർ ഇറ്റ് ഇറ്റായി വീഴാൻ തുടങ്ങി. മഞ്ജിമ : സുനിലേട്ടാ അത്….. സുനിൽ വേഗം അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും നോക്കി പറഞ്ഞു : വേഗം കണ്ണ് തുടക്ക് മഞ്ചൂ,, വെറുതെ ആരെങ്കിലും കാണും… മഞ്ജിമ ഇരുന്ന ഇരിപ്പിൽ കരഞ്ഞു കൊണ്ടെ ഇരുന്നു.. സുനിൽ ഈ വട്ടം തൊഴുന്ന ആക്ഷൻ ഇട്ടു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു : നീ പോയി മുഖം കഴുകി വാ, ഞാൻ ആരോടും ഒന്നും പറയാൻ പോകുന്നില്ല. സുനിൽ പറഞ്ഞത് പോലെ മഞ്ജിമ മുഖം കഴുകി വന്നു,, ആരോടും ഒന്നും പറയില്ല എന്നുള്ള വാക്കുകൾ ഇത്തിരി ആശ്വാസം പകർന്നു എങ്കിലും സുനിലിനെ എങ്ങിനെ ഇനി ഫേസ് ചെയ്യും, സുനിൽ എങ്ങിനെ അറിഞ്ഞു എന്നൊക്കെ ഉള്ള ചോദ്യങ്ങൾ മനസ്സിൽ നിറഞ്ഞു നിന്നു. അന്ന് ബാക്കി ഉള്ള സമയം കടയിൽ സുനിലിന്റെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ ഇരിക്കാൻ പരമാവധി ശ്രമിച്ച്, യന്ത്രികമായി പണികൾ ചെയ്തു മഞ്ജിമ. വീട്ടിലെ പണികളും യന്ത്രികമായി ചെയ്തു തീർത്ത്, രാത്രി അഭിയോട് ബാക്കി ഉണ്ടായ കാര്യങ്ങൾ കൂടെ പറഞ്ഞു. മഞ്ജിമയെ പോലെ, എല്ലാം കേട്ട അഭിക്കും അപ്പോളാണ് കുറച്ച് ആശ്വാസം ആയതു. പക്ഷെ ചോദ്യം ഒന്നുണ്ടായിരുന്നു ” സുനിൽ എങ്ങിനെ അറിഞ്ഞു “.. പിറ്റേന്ന് കടയിൽ പോകാൻ മടിയുണ്ടായിട്ട് കൂടി, വേറെ നിവൃത്തി ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ടു മാത്രം കടയിൽ എത്തി മഞ്ജിമ. ഈ കടയിൽ ജോലി ചെയ്യുന്നിടത്തോളം കാലം സുനിലിനെ ഫേസ് ചെയ്തേ പറ്റൂ എന്നറിയാവുന്നത് കൊണ്ടു, ഉള്ളിലെ ചളിപ്പ് ഒളിച്ചു വച്ച്,,ചിരിച്ച് തന്നെ ആണ് മഞ്ജിമ സുനിലിനോട് സംസാരിച്ചതും ഇടപെട്ടതും. പക്ഷെ രാവിലെ മുതൽ മഞ്ജിമ കണ്ടത് ഇന്നലെ വരെ കണ്ട സുനിലിനെ ആയിരുന്നില്ല. ആവശ്യത്തിന് മാത്രം സംസാരിച്ചിരുന്ന സുനിൽ അല്ല തന്റെ മുന്നിൽ ഉള്ളത്. ഒരുപാട് സംസാരിക്കുന്നു, തന്നോട് കൂടുതൽ അടുത്തിടപെഴുകാൻ ശ്രമിക്കുന്ന പോലെ. കമ്പ്യൂട്ടറിൽ വർക്ക്‌ ചെയ്യുമ്പോൾ പിന്നിൽ വന്നു തന്റെ ശരീരത്തോട് ചേർന്ന് നിൽക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന പോലെ. ചെറിയ ഒരു തെറ്റ്‌ പറ്റിയപ്പോൾ തന്റെ പുറത്തു പതിയെ ഒരടി കൂടെ തന്നു, കമ്പ്യൂട്ടർ മൗസിൽ തന്റെ കൈ ഇരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ അതിന്റെ മുകളിൽ കൂടെ തന്റെ കൈ കൂടെ വച്ച് അങ്ങിനെ ഇങ്ങനെ,,, ആകെ മൊത്തം വശ പിശക്. ഉച്ചക്ക് ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ പോകുമ്പോൾ ഇളിച്ചു കൊണ്ട് വിനയൻ പറഞ്ഞത് ” ഉച്ചക്ക് അവൻ അവൻ വരുന്നുണ്ടെങ്കിൽ പറഞ്ഞാൽ മതി, ഞാൻ ലേറ്റ് ആയി വരാം ” എന്നാണ്….. അഭിയുടെ മെസ്സേജ് വന്നു ഉച്ചക്ക് : എല്ലാം ഓകെ അല്ലെ?? പ്രശ്നങ്ങൾ ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ?? തത്കാലം ഒന്നും ഇല്ല എന്ന് മറുപടി കൊടുത്തെങ്കിലും സുനിലിന്റെ ഇന്നത്തെ സ്വഭാവം മഞ്ജിമയെ മൊത്തത്തിൽ കുഴക്കി.

ഉച്ച കഴിഞ്ഞ് ആയിരുന്നു അത് സംഭവിച്ചത്… റൂട്ടിൻ ട്രിപ്പിന്റെ ഫോട്ടോ കോപ്പി എടുക്കാൻ കോപ്പിയർ മെഷീന്റെ അടുത്ത് നിന്നിരുന്ന മഞ്ജിമയെ ഞെട്ടിച്ചു കൊണ്ട്, തന്റെ തോട്ടു പുറകിൽ സുനിൽ വന്നു കൊണ്ട് തന്റെ പാന്റ്സിന്റെ ഭാഗം മഞ്ജിമയുടെ ചന്തിയുടെ ഭാഗത്തു ആയി ചേർത്ത് നിന്നു. സുനിലിന്റെ പാന്റ്സിൽ ഉള്ള മുഴപ്പും, കഴുത്തിൽ ഫീൽ ചെയ്ത ചുടു നിശ്വാസവും, മഞ്ജിമ ഞെട്ടി തരിച്ചു ഉടനെ തിരിഞ്ഞ്, സുനിലിനെ പിറകിലോട്ട് തള്ളി നീക്കി ഉറക്കെ ചോദിച്ചു ദേഷ്യത്തോടെ : എന്താ കാട്ടണെ സുനിലേട്ടാ……………………… ദേഷ്യം കൊണ്ട് തുള്ളി നിൽക്കുന്ന മഞ്ജിമയെയും, ഉറക്കെ ചോദിച്ച ചോദ്യവും കേട്ടു, ചുറ്റുപാടും ഒന്ന് നോക്കി സുനിൽ ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു : അതെന്താടീ, നമ്മളെ ഒന്നും പറ്റില്ലേ നിനക്ക്. തൊലി വെളുത്തൊരെ പറ്റൂ…… മഞ്ജിമയുടെ കണ്ണുകൾ ചുവന്നു തുടുത്തു കരച്ചിലിന്റെ വക്കിലെത്തി. സുനിൽ തുടർന്നു : വലിയ ശീലവതി, ഫോണിൽ അവന് തുറന്നു കാണിച്ചു കൊടുത്തിട്ടുണ്ടല്ലോ എല്ലാം, പിന്നെ ആർക്കറിയാം ഉച്ചക്ക് എന്തൊക്കെ ആണ് ഇവിടെ രണ്ടും കൂടെ കാട്ടി കൂട്ടിയിട്ടുള്ളത്.. സുനിൽ കൂടുതൽ ഒന്നും പറയാൻ നിന്നില്ല, തിരിച്ചു തന്റെ ചെയറിൽ ഇരുന്ന് കമ്പ്യൂട്ടറിൽ എന്തോ ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി. മഞ്ജിമ തല കുമ്പിട്ടു തന്റെ ചെയറിൽ ചെന്നിരുന്നു തല താഴ്ത്തി പതിയെ കരയാനും തുടങ്ങി. തന്റെ ഫോണിൽ നിന്നാണ് കാര്യങ്ങൾ ലീക് ആയിട്ടുള്ളത് എന്നുള്ള തിരിച്ചറിവ്, അതെ രാവിലെ അപ്സരയെ സ്കൂളിൽ കൊണ്ട് വിടുമ്പോൾ ബാഗും ഫോണും എടുക്കാറില്ല. ബാക്കി സമയം എങ്ങിനെ ഒക്കെയോ തള്ളി നീക്കി, മോളെയും കൂട്ടി വീട്ടിൽ എത്തി മഞ്ജിമ അമ്മയോട് തീരെ വയ്യ എന്ന് പറഞ്ഞു റൂമിലേക്കാണ് പോയത്. എന്ത് ചെയ്യും എന്ന് ആലോചിച്ചു ഒരു എത്തും പിടിയും കിട്ടുന്നില്ല. ജോലിക്ക് പോണ്ട എന്ന് വച്ചോണ്ട് കാര്യങ്ങൾ തീരാൻ പോണില്ല. സുനിൽ ഫോണിൽ അഭിയുമായുള്ള റിലേഷൻ മാത്രം അല്ല, അതിൽ കൂടുതൽ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. ഒരു പക്ഷെ അത് എങ്ങാനും സുനിലിന്റെ കയ്യിൽ ഉണ്ടെങ്കിലോ….. ജീവിതം തുലഞ്ഞത് തന്നെ. അഭിയുടെ മെസ്സേജ് വന്നു എന്തായി കാര്യങ്ങൾ എന്ന് ചോദിച്ചു… മഞ്ജിമ നടന്ന കാര്യങ്ങൾ മുഴുവൻ വള്ളി പുള്ളി വിടാതെ പറഞ്ഞു. കാര്യങ്ങൾ കേട്ട അഭി മഞ്ജിമയോട് ഒരുപാട് ചൂടായി, ഫോൺ കടയിൽ വച്ച് പോയതിനും, ഫോണിന്റെ ലോക്ക് സുനിൽ അറിഞ്ഞതിനും, ചാറ്റ് ഹിസ്റ്ററി ഡിലീറ്റ് ചെയ്യാത്തതിനും ഒക്കെ ആയി. ഇനി എന്താ അഭി ചെയ്യുക, പേടി ആവുന്നെടാ,,… മഞ്ജിമ ദയനീയമായി അഭിയോട് ചോദിച്ചു. മറുപുറത്തു, അഭിയും ആകെ പേടിച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു. കാരണം മഞ്ജിമ ഒറ്റക്കല്ല നാറുക, താൻ കൂടെ ആണ് എന്ന് നന്നായി അറിയാം അഭിക്ക്. അഭി കുറെ ആലോചിച്ച ശേഷം മഞ്ജിമയോട് പറഞ്ഞു : നീ തത്കാലം അയാൾ പറയുന്നതോ ചെയ്യുന്നതോ കാര്യമാക്കണ്ട, സോപ്പിട്ട് നിർത്ത്. അഭി പറഞ്ഞത് കേട്ട് മഞ്ജിമക്ക് ദേഷ്യവും സങ്കടവും എല്ലാം കൂടെ വന്നു.. മഞ്ജിമ : ഞാൻ അവനു കിടന്നു കൊടുക്കണം എന്നാണോ നീ പറയണത്, നീ എന്നെ അങ്ങിനെ ആണോ കണ്ടിട്ടുള്ളത്.. ആണോടാ… അഭി : അതല്ല മഞ്ജു, അറിയേണ്ടത് ആ മൈരൻ അവന്റെ ഫോണിലേക്കു വല്ലതും കോപ്പി ചെയ്തിട്ടുണ്ടോ എന്നറിയണം. അതറിയാൻ ഇതേ വഴി ഉള്ളൂ… മഞ്ജിമ : അങ്ങിനെ എനിക്ക് അതറിയണ്ട, അങ്ങിനെ ഒക്കെ ചെയ്യാൻ ഈ മഞ്ജിമക്ക് പറ്റില്ല.. മഞ്ജിമയുടെ കണ്ണുകൾ ചുവന്നു തുടുത്തു, മുഖം വീർത്തു, ദേഷ്യം കൊണ്ടും സങ്കടം കൊണ്ടും കരഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു. അഭി : മഞ്ജു, നീ കിടന്നു കൊടുക്കാൻ അല്ല ഞാൻ പറഞ്ഞേ. സോപ്പിട്ട് കാര്യം അറിയാൻ ആണ്. മഞ്ജിമ : നീ വ്യക്തമായി പറ, എന്താണ്, എങ്ങിനെ ആണ് ആ സോപ്പിടൽ എന്ന്. അഭിക്കും വ്യക്തമായി ഒരു ഐഡിയ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല, എന്ത് ആണ് താൻ ശരിക്ക് ഉദ്ദേശിച്ചത് എന്ന്. അഭി : ചിരിച്ച്, കളിച്ചു.. മഞ്ജിമ : എടാ അവൻ ഇന്ന് ചെയ്തത് ഞാൻ നിന്നോട് പറഞ്ഞു. അങ്ങിനെ ഉള്ളവനോട്, എന്ത് ചിരിച്ച് കളിക്കണ്ട കാര്യമാ നീ പറയുന്നേ… അഭിക്കു അത് കേട്ട് ദേഷ്യമാണ് വന്നത്. കാരണം മാനം കപ്പലിൽ ആണ്, ഇതല്ലാതെ ഒരു ഐഡിയ മനസ്സിൽ വരുന്നത് പോലും ഇല്ല. അഭി : ഞാൻ ഓപ്പണായി പറയാം, കിടന്നു കൊടുക്കണോ വേണ്ടയോ എന്നൊക്കെ നിന്റെ കയ്യിലാണ്. കിടന്നോ, കിടക്കാതെ ഒന്ന് സുഖിപ്പിച്ചു സോപ്പ് ഇട്ടോ കാര്യം അറിഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ അറിയാമല്ലോ,, നമ്മുടെ കാര്യം കട്ട പൊക,, വീട്ടിൽ നിന്നും പുറത്തു ഇറങ്ങാൻ പോലും പറ്റാതാകും. മഞ്ജിമക്ക് കൂടുതൽ ദേഷ്യം കേറി ഇത് കേട്ടിട്ട്,,… മഞ്ജിമ : നീ ഈ പറഞ്ഞതൊന്നും എനിക്ക് ചെയ്യാൻ അറിയില്ല അഭി. നീ തന്നെ ആലോചിക്ക്, ഏതേലും കുടുംബത്തിൽ പിറന്ന പെണ്ണുങ്ങൾ ചെയ്യുമോ, എന്റെ സ്ഥാനത്തു നിന്റെ അമ്മ ആയിരുന്നെങ്കിൽ ചെയ്യുമോ… പറഞ്ഞത് വേണ്ടായിരുന്നു എന്ന് തോന്നി മഞ്ജിമക്ക്….. തെറി വിളി പ്രതീക്ഷിച്ച, മഞ്ജിമ അഭി പറഞ്ഞത് കേട്ട് ഞെട്ടി… അഭി : എന്റെ അമ്മ ആണെങ്കിൽ ഞാൻ പറഞ്ഞത് പോലെ ചെയ്തേനെ, അല്ല ചെയ്യും. മഞ്ജിമക്ക് അഭി ഇത്രയും ചീപ് ആണോ എന്നുള്ള ഫീലിംഗ് ആണ് വന്നത്, കൂടാതെ ഞെട്ടലും. മഞ്ജിമ : എന്തൊക്കെ ആടാ പറയുന്നേ.. അഭി : സത്യം മാത്രം. നിനക്ക് എന്താ അറിയുന്നത് എന്റെ അമ്മയെ കുറിച്ച്. ഒന്നും അറിയില്ല. നീ നിന്റെ ഐഡൽ ആക്കി കൊണ്ട് നടന്നിരുന്ന പണ്ടത്തെ ആ ജലജ അമ്മായി അല്ല എന്റെ അമ്മ. അതൊക്കെ മാറി, മാറേണ്ടി വന്നു. ജീവിക്കാൻ വേണ്ടി. ഒരു തെണ്ടിയുടെയും കാല് പിടിക്കാതെ ജീവിക്കാൻ വേണ്ടി.

+6

0