കുണ്ണയെ പൂറിനുള്ളിൽ നിറച്ചു വച്ചുകൊണ്ട് തന്നെ അവൾ അതിലേക്ക് ഒന്നുകൂടി അമർന്ന് അര കൊണ്ടൊന്നു ചുഴറ്റി,
“ഹാ… ഇതാടി.. എനിക്ക്.. നിന്നെ മടു..ക്കാത്തത്… എനിക്കെന്താ വേണ്ടതെന്നു അറിഞ്ഞു… ചെയ്തുതരാൻ നിന്നെക്കൊണ്ടേ പറ്റു…”
സുഖത്താൽ വിറച്ചുകൊണ്ട് രാജേന്ദ്രൻ പറഞ്ഞു, അതുകേട്ട് ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് സുനിത പതിയെ അയാളുടെ കുണ്ണയിലേക്ക് ഉയർന്നു താണു… അവൾ അയാളുടെ കൈകൾ കയ്യിലെടുത്ത് തന്റെ മുലകൾക്ക് മുകളിൽ വച്ച് തന്റെ കൈകൊണ്ട് അമർത്തിഞെരിച്ചു, താളത്തിൽ അവൾ അടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു, പതിയെ വേഗതകൂട്ടികൊണ്ടിരുന്നു,
അവളുടെ നിതംബം അയാളുടെ തുടകളിൽ വന്നിടിച്ചു പ്ലക്ക്…പ്ലക്ക്… എന്ന ശബ്ദം ആ മുറി മുഴുവൻ മുഴങ്ങിക്കേട്ടു, അവൾ തന്റെ മുഴുവൻ ശക്തിയുമെടുത്ത് പണ്ണി കസറി, അതിന്റെ സുഖത്തിൽ രാജേന്ദ്രൻ ഞെരിപിരി കൊണ്ടു,
“ഹോ… അടിക്ക്… അടിച്ചു വരുത്ത്…”
അയാൾ പുലമ്പിക്കൊണ്ടിരുന്നു, അതിനിടയിലെപ്പോഴോ അയാളുടെ കുണ്ണ പൊട്ടിയൊലിച്ചിരുന്നു,
“ആഹ്…”
എന്നമറിക്കൊണ്ട് രാജേന്ദ്രൻ സുനിതയെ ഇറുക്കെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു, പിന്നെ പതിയെ തളർന്നു വീണു, സുനിത അയാളുടെ മാറിൽക്കിടന്ന് കിതച്ചു,
സുനിത ബാത്‌റൂമിൽ കയറി എല്ലാം കഴുകി വൃത്തിയാക്കി ഇറങ്ങുമ്പോൾ രാജേന്ദ്രൻ ഗാഡനിദ്രയിലായിരുന്നു, അയാളുടെ കൂർക്കംവലി ഉയർന്നു കേട്ടിരുന്നു, സുനിത അയാളെ പുച്ഛത്തോടെ ഒന്ന് നോക്കി, അടുത്തിരുന്ന ബ്രാണ്ടിക്കുപ്പിയിൽ പിടിച്ചു മുറുക്കി, പിന്നീട് എന്തോ ആലോചിച്ചപോലെ ആ കുപ്പിയിൽനിന്നുള്ള പിടി വിട്ടു,
“രാജേന്ദ്രാ… നിനക്ക് കുറിച്ച സമയം ആയിട്ടില്ല, ഇപ്പൊ നിന്നെ സുഖിപ്പിക്കാൻ ഞാനെന്തും ചെയ്യും, ആ സമയം വരുമ്പോൾ, നീ ജീവന് വേണ്ടി യാചിക്കുന്നത് എനിക്ക് കാണണം…”
അവൾ പകയോടെ അയാളെ നോക്കിയിട്ട് പുറത്തേക്ക് പോയി,
ഫോൺ ബെല്ലടിച്ചത് കേട്ടാണ് രാജേന്ദ്രൻ ഉറക്കത്തിൽനിന്നും ഉണർന്നത്
ദേവടം ഓയിൽ മിൽസിലെ മാനേജർ ആണ്,
അവിടുത്തെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളുമറിയാൻ താൻ നിയമിച്ച തന്റെ വിശ്വസ്ഥൻ
രാജേന്ദ്രൻ കാൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു
“ഹലോ… മനോജേ…”
“സാർ… ഒരു പ്രശ്നമുണ്ട്…”
“എന്താ മനോജേ…?”
“അത്… ഏജൻസിയിൽനിന്ന് നോട്ടീസ് വന്നിട്ടുണ്ട് പ്രോപ്പർട്ടി ഹാൻഡ്ഓവർ ചെയ്യാൻ… ഉടനെ പ്രോപ്പർട്ടി ഹാൻഡ്ഓവർ ഉണ്ടാകും, അതിന് മുൻപേ ഓഡിറ്റിംഗ് നടത്താൻ ഓർഡർ വന്നിട്ടുണ്ട്, ഞാനിപ്പോ എന്താ ചെയ്യാ, ഒന്നും രണ്ടുമല്ല നാല് കോടിയാ കണക്കിൽ കാണാനില്ലാത്തത്, സാർ എന്തേലും ഉടനെ ചെയ്യണം അല്ലേൽ ഞാനും സാറും അക്കൗണ്ടന്റ് ശരത്തും എല്ലാരും തൂങ്ങും, പറഞ്ഞില്ലാന്നു വേണ്ട… സാറിന്റെ ഒറ്റ ധൈര്യത്തിലാ ഞങ്ങളിതിനെല്ലാം കൂട്ട് നിന്നത്…”
രാജേന്ദ്രൻ ഒരു നിമിഷം നിശബ്ദനായി
“മനോജ്‌ പേടിക്കണ്ട… ഞാനൊരു പോംവഴി കാണാം…”
“മ്… ശരി… പിന്നേ അഡ്വക്കേറ്റ് ഭരതന്‍റെ ഓഫീസിൽനിന്നും മെയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു, വൃന്ദ മേഡത്തിന് പ്രോപ്പർട്ടി ഹാൻഡ്ഓവർ ചെയ്യാനുള്ള നടപടിയെടുക്കുന്നു എന്നും പറഞ്ഞ്”
രാജേന്ദ്രൻ ഞെട്ടി
“ശരി മനോജേ… ഞാനേറ്റു…”
അയാൾ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്ത് കട്ടിലിലേക്ക് ചാരി കണ്ണടച്ചെന്തോ ചിന്തിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു…
പിന്നീട് അഡ്വക്കേറ്റ് വേണുവിനെ വിളിച്ച് കാര്യം പറഞ്ഞു, എന്നിട്ട് വക്കീൽഓഫീസിലേക്ക് ചെല്ലാന്ന് പറഞ്ഞു,
••❀••
“ഇതിപ്പോ വല്യ പ്രശ്നമാണല്ലോ…”
മനോജ്‌ അയച്ചുകൊടുത്ത മെയിൽ നോക്കിക്കൊണ്ട് വക്കീൽ രാജേന്ദ്രനോട് പറഞ്ഞു,
“തന്റെ കുടുംബ ക്ഷേത്രത്തിൽ എന്നാ ഉത്സവം തുടങ്ങുന്നത്…??”
വേണു ചോദിച്ചു
“ഈ വരുന്നയാഴ്ച… എന്താ വക്കീലേ…??”
“അപ്പൊ താനൊരു കാര്യം ചെയ്യ്… ഉത്സവം കഴിയുംവരെ ഒരു നടപടികളും എടുക്കാൻ കഴിയില്ലായെന്ന് തിരിച്ചൊരു മെയിൽ അയക്കാൻ പറ, അതും തനിക്ക് മെയിൽ കാർബൺ കോപ്പി വച്ച്…”
“അപ്പൊ…???”
“അപ്പൊ തല്ക്കാലം ഒരു സാവകാശം കിട്ടും… അതിനിടയിൽ പ്രോപ്പർട്ടി കയ്യിൽ വരേണ്ടയാൾ ഇല്ലാതാവുകയാണെങ്കിൽ അടുത്ത അവകാശിക്ക് പ്രായപൂർത്തിയാകാൻ കുറച്ചു വർഷങ്ങൾ കൂടി വേണ്ടേ… ഞാൻ പറഞ്ഞത് തനിക്ക് മനസ്സിലാകുന്നുണ്ടോ…??”
രാജേന്ദ്രന്റെ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങി…
“അപ്പൊ… വക്കീൽ പറഞ്ഞുവരുന്നത്…???”
“അതുതന്നെ…”
“മ്…”
അയാളുടെ കണ്ണുകൾ ചുവന്നു, മുഖം എന്തോ തീരുമാനിച്ചുറപ്പിച്ചപോലെ കടുത്തു
••❀••
കുട്ടികളെല്ലാം കളിക്കാനും മറ്റും തറവാടിനടുത്തുള്ള തൊടിന്റെ അരികിലേക്ക് പോകും അവിടെ നിറയെ മരങ്ങളും തൊട്ടടുത്തായി വയലും ഒരിക്കലും വറ്റാത്ത തോടുമുണ്ട്… തൊട്ടടുത്തുള്ള കുന്നിമലയിൽ നിന്നാണ് ആ തോട് ഉത്ഭവിക്കുന്നത് അതുകൊണ്ട് നല്ല തെളിഞ്ഞ തണുത്ത വെള്ളമാണ്,
ആരും കളിക്കാൻ കൂട്ടില്ലെങ്കിലും കണ്ണനും അവരോടൊപ്പം പോയി, കുട്ടികൾ കളിക്കുമ്പോ അവൻ അവിടെയുള്ള വലിയ മരത്തിന്റെ ചുവട്ടിൽ ചാരിയിരുന്ന് മറ്റുള്ള കുട്ടികൾ കളിക്കുന്നത് കണ്ടുകൊണ്ടിരുന്നു, തൊട്ടടുത്തായി കുട്ടൂസൻ കിടന്നിരുന്നു, ഐഡനും റോണും അവനെ വിളിച്ചെങ്കിലും അവനെ കളിക്കാൻ കൂട്ടില്ലെന്നറിവുന്നതുകൊണ്ട് അവൻ പോയില്ല,
അപ്പോഴാണ് കുഞ്ഞി ഒരു ടെഡ്ഢിയുമായി അവിടേക്ക് വരുന്നത് കണ്ണൻ കണ്ടത്, കണ്ണന്റെ ചുണ്ടിലൊരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു അവൻ കുഞ്ഞികാണാതെ, മരത്തിന്റെ പിന്നിൽ മറഞ്ഞു നിന്നു അവളെടുത്തെത്തിയതും കണ്ണൻ കുഞ്ഞിയെ നോക്കി ഈണത്തിൽ നീട്ടി വിളിച്ചു
“മ്യാവൂ…. മ്യാവു… കുഞ്ഞിപ്പൂച്ചേ… മ്യാവൂ… ചൊറിയൻ പൂച്ചേ… മ്യാവൂ…”
കുഞ്ഞി ദേഷ്യത്തോടെ ചുറ്റും നോക്കി,
“കുഞ്ഞിപ്പൂച്ചേ…. ചൊറിയൻ പൂച്ചേ… മ്യാവൂ… മ്യാവൂ…”
കണ്ണൻ വീണ്ടും പറഞ്ഞു
“വേണ്ടാട്ടോ ചെക്കാ… ഞാൻ ഏട്ടന്മാരോട് പറയും… സത്യായിട്ടും പറയും… വീട്ടിലും പറയും… നെനക്ക് തല്ലും കിട്ടും…”
അവൾ ചുറ്റും നോക്കി ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു,
കണ്ണൻ പതിയെ മരത്തിന്റെ മറവിൽ നിന്ന് പുറത്തുവന്ന് അവളെ നോക്കി കളിയാക്കിചിരിച്ചു
അതുകണ്ട് കുഞ്ഞിക്ക് ദേഷ്യം വന്നു, അവൾ അവനരികിലേക്ക് ധൃതിയിൽ നടന്നതും കാല് വഴുതി തോടിലേക്ക് വീണു വീഴ്ചയിൽ അവളുടെ ടെഡി തോട്ടിലൂടെ ഒഴുകിപ്പോയി,
അതുകൂടിക്കണ്ടപ്പോൾ അവൾക്ക് ദേഷ്യവും സങ്കടവും വന്നു, അപ്പോഴേക്കും അതുകണ്ട് മറ്റുള്ള കുട്ടികൾ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു, അവളെ കൈപിടിച്ച് കരയ്ക്ക് കയറ്റി… അവളുടെ ദേഹത്തും ഡ്രെസ്സിലും ചെളി പുരണ്ടു
അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ കണ്ണനെ നോക്കി അവനടുത്തു ചെന്ന് എല്ലാംകണ്ട് അന്തംവിട്ടു നിൽക്കുന്ന കണ്ണനെ നെഞ്ചിൽ പിടിച്ചു പുറകിലേക്ക് തള്ളി… കണ്ണൻ പുറകിലേക്ക് മലർന്നടിച്ചു വീണു,
കുട്ടൂസൻ മുരണ്ടുകൊണ്ട് മുന്നോട്ടാഞ്ഞു കണ്ണൻ അവനെ ഒന്ന് തടവി അപ്പോൾ അവൻ ഒന്നടങ്ങി കണ്ണനെനോക്കി വാലാട്ടി
“ഞാൻ ഞാൻ കാണിച്ചു തരാം…”