പിന്നീട് അവർ എന്തൊക്കെയോ സംസാരിച്ചു നിന്നു
“Where’s your enemy…?”
കാവ്യ ചോദിച്ചു
“ഇവിടുണ്ട്…”
ശില്പ പുച്ഛത്തോടെ പറഞ്ഞു …
“then where’s she…?”
അവിടേക്ക് വന്ന ശ്രീജേഷാണ് ചോദിച്ചത്…
അവന്റെ കണ്ണിലെ തിളക്കം കണ്ടതും കാവ്യ അവനെ തറപ്പിച്ചു നോക്കി.
“Why are you staring …? I… just… asked, to my take the luggage inside…”
അവൻ ശബ്ദം താഴ്ത്തി കാവ്യയോട് പറഞ്ഞു.
“ഡീ… ഉണ്ണി…”
ശില്പ അകത്തേക്ക് നോക്കി വിളിച്ചു,
വൃന്ദ അവിടേക്ക് വന്നു,
“ഈ ബാഗും പെട്ടിയുമൊക്കെ എടുത്തകത്തു കൊണ്ടുവയ്ക്ക്…”
ശില്പ ആജ്ഞാപിച്ചു
കൂടെയുണ്ടായിരുന്നവർ അവളെനോക്കി പുച്ഛത്തോടെ ചിരിച്ചു, അപ്പോഴേക്കും ലതയും വൃന്ദയെ സഹായിക്കാനെത്തി,
ശ്രീജേഷിന്റെ കണ്ണുകൾ വൃന്ദയുടെ ദേഹത്തരിച്ചു നടന്നു ധാവണിക്കിടയിലൂടെ കാണുന്ന അവളുടെ വെളുത്ത വയറിൽ അവൻ നോക്കിനിൾക്കുന്നത് ലതയും നളിനിയും ശ്രദ്ധിച്ചു,
ലത അവന്റെ കാഴ്ച മറക്കാനെന്നവണ്ണം അവന്റെ മുന്നിൽ കേറി നിന്നു,
അപ്പോഴേക്കും നളിനി അവളെ വിളിച്ചു
“ഉണ്ണി… നീയത് താഴെ വച്ചിട്ട് ഇവർക്ക് കുടിക്കാനെന്തേലും കൊണ്ട് വാ…”
നളിനി പല്ല്കടിച്ചു ശ്രീജേഷിനെ നോക്കി പറഞ്ഞു,
വൃന്ദ അകത്തേക്ക് നടന്നു,
“നളിനി… നീയിവളെ ഒഴുവാക്കിയില്ലേ…? അവസാനം നീ ദുഖിക്കും പറഞ്ഞില്ലന്നുവേണ്ട…”
ദേവകി അകത്തേക്ക് പോകുന്ന വൃന്ദയെ നോക്കി നളിനിയോട് പതിയെ പറഞ്ഞു
“എന്ത് ചെയ്യാനാ ചെറിയമ്മേ… അവളെന്റെ ചോരയായിപ്പോയില്ലേ…എന്റെ മീനാക്ഷീടെ മോള്… അപ്പോങ്ങനെ ഒഴുവാക്കാൻ പറ്റും… ഒഴുവാക്കുന്നത് കാണണം എന്നത്രയ്ക്ക് ആഗ്രഹോംങ്കി ചെറിയമ്മേട ബാങ്ക് ബാലൻസും പേരിലുള്ള സ്വത്തുക്കളും ഈ നിക്കുന്ന മക്കട പേരിലേക്ക് എഴുതികൊടുത്തുനോക്ക്, അതോടെ ചെറിയമ്മേ അവരോഴുവാക്കും…”
അവൾ ദേവകിക്കിട്ട് ഒന്ന് കൊട്ടി,
അത് കേട്ട് ദേവകിയൊന്ന് വിളറിയെങ്കിലും പിന്നൊന്നും പറഞ്ഞില്ല
നളിനിയുടെ മറുപടി ലതക്ക് വല്ലാതിഷ്ടപ്പെട്ടു അവളൊന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു…
ആ മറുപടി കേട്ട് സീതയുടെ ഭർത്താവ് ജയേഷിന് അറിയാതെ ചിരിപൊട്ടിപ്പോയി
അതിന് മറുപടിയായി സീതയുടെ കണ്ണുരുട്ടി നോട്ടം കണ്ട് അയാൾ ചിരി കടിച്ചമർത്തി
“അവളൊന്നൂടിയങ്ങ് ഗ്ലാമർ ആയല്ലോ ശിൽപേച്ചി…”
അകത്തേക്ക് കയറിപോകുന്ന വൃന്ദയെ നോക്കി കാവ്യ പറഞ്ഞു,
“ശരിയാ… പെണ്ണായ എനിക്ക് പോലും അവളെ നോക്കാതിരിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല അപ്പൊ പിന്നെ പറയണോ…”
ശ്രീജേഷിനെ നോക്കി കവിത പറഞ്ഞു.
എല്ലാരും അകത്തേക്ക് കയറി
“ശിൽപേച്ചി…tell me about your dream boy…”
ശ്രേയ ശില്പയുടെ തോളിലൂടെ കയ്യിട്ട് പറഞ്ഞു,
“ഈ നന്ദൻ… ആ പഴയ നന്ദൻ തന്നല്ലേ…?”
കാവ്യ ചോദിച്ചു
“മ്… അതെ…”
ശില്പ അവളോട് പറഞ്ഞു.
“എങ്ങനെയായിരുന്നു നിങ്ങടെ ലവ് സ്റ്റോറി…”
“പറയാം കുറച്ചു കഴിയട്ടെ…”
അപ്പോഴേക്കും എല്ലാർക്കും കുടിക്കാൻ ചായയുമായി വൃന്ദ അവിടേക്ക് വന്നു, എല്ലാരും പുച്ഛത്തോടെ അവളെ നോക്കി,
ട്രെ ടീപോയിൽ വച്ചിട്ട് അവൾ അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി
അവളുടെ പിറകെ നളിനി അടുക്കളിയിലെത്തി
“ഉണ്ണി… നീ കൂടുതലായിട്ട് അവരുടെ മുന്നിലേക്ക് വരണ്ട… അവന്റൊരു നോട്ടോം… അതെങ്ങനാ തന്തേം തള്ളേം കണ്ടല്ലേ മക്കള് പഠിക്കൂ…”
അവസാനവാചകം ഒരത്മാഗതം പോലെ പറഞ്ഞു പുറത്തേക്ക് പോയി
വൃന്ദ ഒന്നും മിണ്ടാതെ തലകുനിച്ചു നിന്നു
അതെല്ലാം കേട്ട് അവിടേക്ക് വന്ന ലത അവളെ നോക്കി
“വല്യമ്മ പറഞ്ഞതിലും കാര്യോണ്ട് മോളേ… ആര് എന്ത് ചെയ്താലും പറഞ്ഞാലും കുറ്റം മോൾക്കേ ഉണ്ടാവു…”
വൃന്ദ അത് കേട്ട് തലയാട്ടി.
അപ്പോഴേക്കും കണ്ണൻ അവിടെത്തി
“ആരക്കെയാ ഉണ്ണിയേച്ചി വന്നേ…??”
അവൻ വൃന്ദയോട് ചോദിച്ചു.
“അത്… മാധവൻ മുത്തശ്ശന്റെ മക്കളാ…”
അവൾ അവനെ നോക്കാതെ പറഞ്ഞു,
“റോണും ഐഡനും എപ്പോ വരും ഉണ്ണിയേച്ചി…”
നാരായണക്കുറുപ്പിന്റെ സഹോദരി ഗൗരിയമ്മയുടെ ചെറുമക്കളാണ് ഐഡനും റോണും അവർ ജർമനിയിലാണ്,
വൃന്ദ അത് കേട്ട് പതിയെ തിരിഞ്ഞ് അവനടുത്തെത്തി, എന്നിട്ട് വാത്സല്യത്തോടെ അവനോടായി പറഞ്ഞു
“മോൻ അവരോടൊന്നും കൂടുതൽ അടുക്കാൻ പോണ്ട, നമുക്ക് നമ്മളെയുള്ളു, അവരാരേലും എന്തേലും വൃകൃതി കാണിച്ചപ്പോലും മോന്റെ മേലെ കുറ്റം വരോള്… ഉണ്ണിയേച്ചി പറയുന്നത് മോന് മനസ്സിലാവുന്നുണ്ടോ…??”
കണ്ണൻ ഉവ്വെന്ന് തലയാട്ടി
അന്ന് വൈകിട്ടും പിറ്റേന്നുമായി ബാക്കിയുള്ള ബന്ധുക്കളും എത്തി,
നാരായണക്കുറുപ്പിന്റെ മറ്റൊരു സഹോദരൻ കേശവകുറുപ്പിന്റെ കുടുംബവും, സഹോദരി ഗൗരിയമ്മയുടെ ഫാമിലിയെല്ലാം എത്തിയിട്ടുണ്ട്, നളിനി പറഞ്ഞതുകൊണ്ട് വൃന്ദ അധികം ആരുടെയും മുന്നിൽ വരാതെ കഴിച്ചു,
നളിനി എല്ലാ കാര്യങ്ങളും ഓടി നടന്ന് ചെയ്തു,
••❀••
രാത്രി ശ്രീജേഷും കേശവക്കുറുപ്പിന്റെ മക്കൾ സത്യന്റെ മക്കൾ അർജുനും ആരോഹും സമ്പത്തിന്റെ മകൻ നിവിനും ശ്രീജേഷിന്റെ മുറിയിൽ ഒത്തുകൂടി,
“വർഷങ്ങളായുള്ള മോഹാ… അവളെ… എന്താ ഷേപ്പ്, ആ ചുണ്ടിന്റെ നിറം… ഹോ…. എന്താ അവളുടെ നിറം, എന്താ ഒരു ഭംഗി, ഒരു രക്ഷേമില്ല… അവളടുത്തുവന്നാ വല്ലാത്തൊരു മണമാ… തലച്ചോറിനെപ്പോലും മത്തുപിടിപ്പിക്കും…ഒരിക്കലവളെയൊന്ന് ഒത്തുകിട്ടിയതാ… ഒന്നടക്കിപ്പിടിച്ചതാ… പക്ഷേ ഒന്നാസ്വദിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല ആ സേർവെൻറ് വന്ന് എല്ലാം കൊഴപ്പത്തിലാക്കി… ഒരു പൂവിൽ തൊടുന്ന ഫീലാണ് അവൾക്ക്…”
കയ്യിലിരുന്ന സ്കോച്ച് ഒരു സിപ് എടുത്തുകൊണ്ട് ശ്രീജേഷ് പറഞ്ഞു,
“ഞങ്ങൾ വന്നിട്ട് ഇത്ര നേരായി, അവളെയൊന്ന് കാണാൻ പോലും കിട്ടിയില്ല…”
ഗ്ലാസ്സിലേക്ക് മദ്യം പകരുന്നതിനിടക്ക് നിവിൻ പറഞ്ഞു,
“ഇത്തവണ ഞാനുറപ്പിച്ചു തന്നാ… വൃന്ദയെന്ന പൂവ് അതിന്റെ മണവും നിറോം ആസ്വദിച്ചിട്ടേ ശ്രീജേഷ് ഇവിടുന്ന് പോകു…”
“ഞാനൂണ്ട്… കഴിഞ്ഞ തവണ വന്നപ്പോ എടുത്ത അവളുടെ ഫോട്ടോസ്… ഹോ… അത് കാണുമ്പോ എനിക്ക് കൊതി കൂടി വരും…”
ആരോഹ് കട്ടിലിന്റെ ക്രോസ്സിൽ തല വച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു…
“എല്ലാം ശരി…പക്ഷേ I don’t think it will be easy, അതും അവളെപ്പോലൊരു പെണ്ണ്… അവള് സമ്മതിക്കൂന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല…”
അർജ്ജുൻ പറഞ്ഞു
“ഓടി ചെല്ല്… അവളിപ്പോ സമ്മതിക്കും… ഇവനാരട… അതൊക്ക പണ്ട് പണ്ടേ ട്രൈ ചെയ്തതാ…”
“അപ്പൊ…???”
അർജ്ജുൻ ചോദിച്ചു, എല്ലാരും ശ്രീജേഷിനെ നോക്കി
“ചോദിച്ചിട്ട് തന്നില്ലേ… തട്ടിപ്പറിക്കണം…”
എല്ലാവരും ഒന്ന് ഞെട്ടി
ശ്രീജേഷ് മുഖം വലിച്ചു മുറുക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു, ശേഷം കയ്യിലുള്ള മദ്യം വായിലേക്ക് കമിഴ്ത്തി,
••❀••
വൃന്ദ രാത്രി അടുക്കളയൊക്കെ ഒതുക്കി, ദോശക്കുള്ള മാവ് എടുത്ത് അടച്ചു വച്ച്, കുടിക്കാൻ ജഗ്ഗിൽ വെള്ളവുമായി തിരിഞ്ഞതും വാതിൽക്കൽ അവളെ തന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു നിൽക്കുന്ന ജയേഷിനെക്കണ്ട് വൃന്ദ ഞെട്ടി,
