തുടയുടെ ഉള്ളിലേക്ക് കൈ നിരക്കി ഇറക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും വിജയിച്ചില്ല. മേമ കാലുകള്‍ വിടര്‍ത്തി നൈറ്റി വലിച്ചുപിടിച്ചു ടൈറ്റാക്കികളഞ്ഞു. എങ്കിലും തുടയിലൂടെ ഒഴുകി നടക്കുന്ന കൈ എടുത്തു മാറ്റാനോ തടസ്സം നില്‍ക്കാനോ ശ്രമിച്ചില്ല.
“ഹേമേ..!!”
പെട്ടെന്നാണ് ഉമ്മറത്ത് നിന്ന് ഒരു വിളി കേട്ടത്.
നടുക്കം പുറത്തു കാണിക്കാതെ ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന് കൈ എടുത്ത് ടേബിളില്‍ വച്ചു. അടുത്ത നിമിഷം തന്നെ ലിസിച്ചേച്ചി ഹാളിലേക്ക് കയറി വന്നു.
“ചേച്ചി ഇത്ര വേഗം പോന്നോ..!”
മേമ കസേര നിരക്കി എഴുന്നേല്‍ക്കാനാഞ്ഞു.
“വേണ്ട..എഴുന്നെല്‍ക്കണ്ട…ഇപ്പൊ കഴിക്കുന്നതേയുള്ളോ..!”
വിശാലമായൊരു ചിരിയോടെ അവര്‍ ഡൈനിംഗ് ഹാളിലേക്ക് വന്നു.
“ചേച്ചി ഇരിക്ക്..കഴിച്ചിട്ട് പോകാം..!”
മേമ ഒരു പ്ലേറ്റ് എടുത്ത് നിവര്‍ത്തി.
“വേണ്ടെന്നേ..എല്ലാം ആക്കി വച്ചിട്ടാ പോയത്…അമ്മച്ചി വന്നിട്ട് കഴിക്കാന്നും പറഞ്ഞ് കൊച്ചവിടെ ഇരിപ്പുണ്ട്..!”
സ്നേഹപൂര്‍വ്വം നിരസിച്ചുകൊണ്ട് അവര്‍ എന്റെ പിന്നില്‍ വന്നു നിന്നു. അമ്മാച്ചനും മേമയുമൊക്കെഎന്തൊക്കെയോ സംസാരിക്കാന്‍ തുടങ്ങുമ്പോള്‍ എന്റെയുള്ളിലൊരു ആധി കടന്നുകൂടിയിരുന്നു. കാരണം ചേച്ചിയുടെ കൈ ഇപ്പോള്‍ എന്റെ തോളിലാണ് വിശ്രമിക്കുന്നത്.
ആരും അതിലൊരു അപാകത കാണില്ലെന്നറിയാം. എന്നും കാണുന്നവരായത് കൊണ്ടുള്ള അടുപ്പത്തിനപ്പുറം അവരാരും മറ്റൊന്ന് ചിന്തിച്ചെന്നും വരില്ല.
പക്ഷെ എന്റെ പേടിയങ്ങോട്ടു മാറിയില്ല. ലിസിച്ചേച്ചിയാണ് ആള്…മേമയുടെ കണ്ണൊന്നു തെറ്റിയപ്പോള്‍ ഇതിനകത്തൂന്നു തന്നെ എന്റെ കുണ്ണയെടുത്തു കുലുക്കിയ കാമപ്പിശാചാണ്. അതുപോലെ എന്തെങ്കിലുമൊരു നീക്കമുണ്ടായാല്‍ മേമയെക്കുറിച്ചോര്‍ത്ത് എനിക്ക് പേടി തോന്നി.
പിന്നെ എല്ലാം വേഗത്തിലായിരുന്നു. പ്ലേറ്റില്‍ ബാക്കിയുള്ളത് സെക്കന്റുകള്‍ കൊണ്ടങ്ങു കാലിയാക്കി. എത്രയും പെട്ടെന്ന് അവിടുന്നൊന്നു രക്ഷപ്പെട്ടേ പറ്റൂ.
സംസാരത്തിനിടയില്‍ ആരുമത് ശ്രദ്ധിക്കാതിരുന്നത് രക്ഷയായി.
“ചേച്ചീ..ഒന്ന് മാറിക്കെ..ഒന്ന് കൈ കഴുകട്ടെ..!!”
തമാശമട്ടില്‍ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഞാന്‍ കസേര അല്പം നിരക്കി.
ലിസിച്ചേച്ചി വേഗം മാറിത്തന്നു. എഴുന്നേറ്റ് കൈ കഴുകുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ ടേബിളിനു ചുറ്റുമൊന്നു പാളി നോക്കി. ഭാഗ്യം എല്ലാവരും സംസാരത്തിന്റെ തിരക്കിലാണ്.
പെട്ടെന്ന് തന്നെ മുകളിലേക്ക് പോയി ശ്രദ്ധ ക്ഷണിക്കേണ്ട എന്ന് കരുതി ഒരിത്തിരി നേരം ടീവിയുള്ള ഹാളിലൂടെ വെറുതെയൊന്നു ചുറ്റിത്തിരിഞ്ഞ് കളിച്ചശേഷം മെല്ലെ അവിടുന്ന് സ്കൂട്ടായി.
മേമയ്ക്ക് വല്ല സംശയവും തോന്നിപ്പോയാപ്പിന്നെ എല്ലാം കഴിഞ്ഞു. ജീവിതത്തില്‍ ഒരിക്കല്‍ മാത്രം തേടി വരുന്ന സൗഭാഗ്യമാണത്. ഏതൊരുത്തി കാരണവും അത് തട്ടിത്തെറിച്ചു പോകാന്‍ പാടില്ല.
മേമയുടെ മുറിയിലേക്ക് കയറി ആ മണമുള്ള കിടക്കയില്‍ കുറച്ചുനേരം കിടന്നു. ഗെയിം കളിച്ചും മറ്റുമൊക്കെ കുറച്ചു നേരം തള്ളി നീക്കി.
ഇരുപതു മിനിട്ടോളം കഴിഞ്ഞു കാണും കോണി കയറി ആരോ വരുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു. ലിസിച്ചേച്ചിയെങ്ങാനാണോ എന്നൊരു ഭീതി ഉള്ളിലുണര്‍ന്നു.
“ഇതിനകത്ത് തന്നെ സ്ഥിരമാക്കിയോ..!”
കുണുങ്ങിച്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഒരു പതിഞ്ഞ ശബ്ദം കേട്ടപ്പോള്‍ ഞാന്‍ കതകിനു നേരെ നോക്കി.
മുഖം നിറഞ്ഞ ചിരിയോടെ മേമ അകത്തേക്ക് കയറി.
“അവര്‍ പോയോ..?”
ഞാന്‍ ആകാംക്ഷയോടെ ചോദിച്ചു.
“ഉം..പോയി..!”
“സമാധാനം…ഇത്രയൊക്കെ സ്വാതന്ത്ര്യം കൊടുക്കരുത് കേട്ടോ മേമേ…!”
“ഉം..എനിക്കും തോന്നി…അവര്‍ തോളില്‍ കൈ വച്ചത് എനിക്കും അത്രയ്ക്കങ്ങ് ഇഷ്ടായില്ല…! നീ വേഗം എണീറ്റ് പോയത് നന്നായി..!!”
എന്റെ ഉള്ളൊന്നു കിടുങ്ങി. മേമ അതൊന്നും ശ്രദ്ധിച്ചുകാണില്ലെന്നാണ് ഞാന്‍ കരുതിയത്‌.
“…പിന്നെ അവര്‍ പണ്ടേ അങ്ങനാണ്.അഞ്ചെട്ടു കൊല്ലമായി ഇവിടുത്തെ കാര്യങ്ങളൊക്കെ നോക്കിയിരുന്നത് അവരല്ലേ..നമ്മളോടൊക്കെ വലിയ കാര്യമാ…അതുകൊണ്ട് ഇഷ്ടക്കേട് കാണിക്കാനും വയ്യ..!”
മേമ കണ്ണാടിയുടെ മുന്നില്‍ ചെന്ന് നിന്ന് മുടിയിലെ തോര്‍ത്ത് അഴിച്ചെടുത്തു. ഒരല്പം ഈറന്‍ തോന്നുന്ന ചുരുണ്ട മുടി പനങ്കുലപോലെ അഴിഞ്ഞു വീണു. ആ കാഴ്ച കണ്ടപ്പോള്‍ ലിസിച്ചേച്ചിയുടെ കാര്യമൊക്കെ ഒറ്റ നിമിഷം കൊണ്ട് ഞാന്‍ മറന്നു.
“അത് പോട്ടെ..ഈ മുറിയങ്ങു സ്വന്തമാക്കിയോ..?!”
മാറിലേക്ക് മാടിയിട്ട മുടിയിഴകളിലൂടെ വിരല്‍ കടത്തി ചീകിക്കൊണ്ട് ഒരു ഗൂഡമായ ചിരിയോടെ അവര്‍ എന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞു.
“മുറിയുടെ ഉടമസ്ഥ തന്നെ സ്വന്തമായില്ലേ..പിന്നെയാണോ..!”
ഞാനാ നില്‍പ്പ് കണ്ണ് നിറയെ ആസ്വദിച്ചുകൊണ്ട്‌ ചിരിച്ചു.
“ഉം..ഉവ്വുവ്വ്..അതും വിചാരിച്ചിരുന്നോ..!”
“ആ വിചാരം മാത്രമേയുള്ളൂ…എപ്പോഴും..!”
എന്റെ സ്വരം പ്രണയാര്‍ദ്രമായി.
“എന്തൊക്കെ വര്‍ത്താനങ്ങളാ ചെക്കന്റെ നാവീന്ന് വരുന്നേ..!”
അര്‍ത്ഥഗര്‍ഭമായ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അവര്‍ ഒരു കൂര്‍ത്ത നോട്ടം നോക്കി.പെട്ടെന്ന് തന്നെ മുകളിലേക്ക് പോയി ശ്രദ്ധ ക്ഷണിക്കേണ്ട എന്ന് കരുതി ഒരിത്തിരി നേരം ടീവിയുള്ള ഹാളിലൂടെ വെറുതെയൊന്നു ചുറ്റിത്തിരിഞ്ഞ് കളിച്ചശേഷം മെല്ലെ അവിടുന്ന് സ്കൂട്ടായി.
മേമയ്ക്ക് വല്ല സംശയവും തോന്നിപ്പോയാപ്പിന്നെ എല്ലാം കഴിഞ്ഞു. ജീവിതത്തില്‍ ഒരിക്കല്‍ മാത്രം തേടി വരുന്ന സൗഭാഗ്യമാണത്. ഏതൊരുത്തി കാരണവും അത് തട്ടിത്തെറിച്ചു പോകാന്‍ പാടില്ല.
മേമയുടെ മുറിയിലേക്ക് കയറി ആ മണമുള്ള കിടക്കയില്‍ കുറച്ചുനേരം കിടന്നു. ഗെയിം കളിച്ചും മറ്റുമൊക്കെ കുറച്ചു നേരം തള്ളി നീക്കി.
ഇരുപതു മിനിട്ടോളം കഴിഞ്ഞു കാണും കോണി കയറി ആരോ വരുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു. ലിസിച്ചേച്ചിയെങ്ങാനാണോ എന്നൊരു ഭീതി ഉള്ളിലുണര്‍ന്നു.
“ഇതിനകത്ത് തന്നെ സ്ഥിരമാക്കിയോ..!”
കുണുങ്ങിച്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഒരു പതിഞ്ഞ ശബ്ദം കേട്ടപ്പോള്‍ ഞാന്‍ കതകിനു നേരെ നോക്കി.
മുഖം നിറഞ്ഞ ചിരിയോടെ മേമ അകത്തേക്ക് കയറി.
“അവര്‍ പോയോ..?”
ഞാന്‍ ആകാംക്ഷയോടെ ചോദിച്ചു.
“ഉം..പോയി..!”
“സമാധാനം…ഇത്രയൊക്കെ സ്വാതന്ത്ര്യം കൊടുക്കരുത് കേട്ടോ മേമേ…!”
“ഉം..എനിക്കും തോന്നി…അവര്‍ തോളില്‍ കൈ വച്ചത് എനിക്കും അത്രയ്ക്കങ്ങ് ഇഷ്ടായില്ല…! നീ വേഗം എണീറ്റ് പോയത് നന്നായി..!!”
എന്റെ ഉള്ളൊന്നു കിടുങ്ങി. മേമ അതൊന്നും ശ്രദ്ധിച്ചുകാണില്ലെന്നാണ് ഞാന്‍ കരുതിയത്‌.
“…പിന്നെ അവര്‍ പണ്ടേ അങ്ങനാണ്.അഞ്ചെട്ടു കൊല്ലമായി ഇവിടുത്തെ കാര്യങ്ങളൊക്കെ നോക്കിയിരുന്നത് അവരല്ലേ..നമ്മളോടൊക്കെ വലിയ കാര്യമാ…അതുകൊണ്ട് ഇഷ്ടക്കേട് കാണിക്കാനും വയ്യ..!”
മേമ കണ്ണാടിയുടെ മുന്നില്‍ ചെന്ന് നിന്ന് മുടിയിലെ തോര്‍ത്ത് അഴിച്ചെടുത്തു. ഒരല്പം ഈറന്‍ തോന്നുന്ന ചുരുണ്ട മുടി പനങ്കുലപോലെ അഴിഞ്ഞു വീണു. ആ കാഴ്ച കണ്ടപ്പോള്‍ ലിസിച്ചേച്ചിയുടെ കാര്യമൊക്കെ ഒറ്റ നിമിഷം കൊണ്ട് ഞാന്‍ മറന്നു.
